ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΛΛΑΣ

Η πορεία προς το μέτωπο, απόσπασμα Άξιον Εστί, Οδυσσέας Ελύτης, Εκδηλώσεις εθνικής επετείου 28ης Οκτωβρίου

Συλλόγος ΜΙΣΤΙΩΤΩΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
"Ο Άγιος Βασίλειος"

Εκδηλώσεις εθνικής επετείου 28ης Οκτωβρίου :

• Θεία Λειτουργία
• Μαθητική Παρέλαση
• Εθνικός Ύμνος
• Κατάθεση στεφάνων των Σχολείων και του Δημοτικού Συμβουλίου
• Κατάθεση στεφάνου από τον Συλλόγου Μιστιωτών Καππαδοκίας
• Απόσπασμα από το Άξιον Εστί. Απαγγέλει η Μαρία.

Πορεία προς το μέτωπο
28η Οκτωβρίου 1940
Απ' το «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη

Ξημερώνοντας τ' Αγιαννιού, με την αύριο των Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι μπροστά, για τα μέρη όπου δεν έχει καθημερινές και σκόλες. Έπρεπε, λέει, να πιάσουμε τις γραμμές που κρατούσανε ως τότε οι Αρτινοί, από Χειμάρρα ως Τεπελένι. Λόγω που εκείνοι πολεμούσανε απ' την πρώτη μέρα, συνέχεια, κι είχαν μείνει σχεδόν οι μισοί και δεν αντέχανε άλλο.
Δώδεκα μέρες κιόλας είχαμε μεις πιο πίσω, στα χωριά. Κι απάνω που συνήθιζε τ' αυτί μας πάλι στα γλυκά τριξίματα της γης, και δειλά συλλαβίζαμε το γάβγισμα του σκύλου ή τον αχό της μακρινής καμπάνας, να που ήταν ανάγκη, λέει, να γυρίσουμε στο μόνο αχολόι που ξέραμε: στο αργό και στο βαρύ των κανονιών, στο ξερό και στο γρήγορο των πολυβόλων.

Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω απ' τον άλλο, ίδια τυφλοί. Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου, φορές, εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Επειδή το πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας.

Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ' ένα μικρό δαδί, μία - μία εμοιραζόμασταν τη σταφίδα.

Ή φορές πάλι, αν ήταν βολετό, λύναμε βιαστικά τα ρούχα και ξυνόμασταν με λύσσα ώρες πολλές, όσο να τρέξουν τα αίματα. Τι μας είχε ανέβει η ψείρα ως το λαιμό, κι ήταν αυτό πιο κι απ' την κούραση ανυπόφερτο. Τέλος, κάποτε ακουγότανε στα σκοτεινά η σφυρίχτρα, σημάδι ότι κινούσανε, και πάλι σαν τα ζα τραβούσαμε μπροστά να κερδίσουμε δρόμο, πριχού ξημερώσει και μας βάλουνε στόχο τ' αερόπλανα. Επειδή ο Θεός δεν κάτεχε από στόχους ή τέτοια, κι όπως το ΄χε συνήθειο του, στην ίδια πάντοτε ώρα ξημέρωνε το φως.

Απ' το «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη

άρθρο: Το μανιφέστο και η επανάσταση του σουρεαλισμού

5.b.ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ_Το μανιφέστο και η επανάσταση του σουρεαλισμού_Τρίτη 28η ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2008_Ημ.Kήρυκας

άρθρο: Το μανιφέστο και η επανάσταση του σουρεαλισμού

5.a.ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ_Το μανιφέστο και η επανάσταση του σουρεαλισμού_Τρίτη 28η ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2008_Ημ.Kήρυκας

ποίηση: H ρομφαία του θανάτου, μάνα

4.a.ΠΟΙΗΣΗ_Η ρομφαία του θανάτου,μάνα_Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008_HμΚήρυκας

Ο θάνατος του Παύλου Μελά

Στις 12 Οκτωβρίου του 1904 ο Παύλος Μελάς με τις αντάρτικες ομάδες του Πύρζα και του Καραλίβανου ακροβολίζονται στο δάσος έξω από το χωριό Στάτιστα. Τους πιάνει, όμως, καταρρακτώδης βροχή και ο Παύλος Μελάς διατάζει τους Άνδρες να μπουν στο χωριό για να βρουν καταφύγιο και να στεγνώσουν.
Βρίσκουν καταλύματα στα σπίτια του χωριού και ο Παύλος Μελάς έρχεται σε συζητήσεις με τον μoυχτάρη και τους άλλους προεστούς για να τονώσει το εθνικό φρόνημα των κατοίκων και να οργανώσει την άμυνά τους κατά των κομιτατζήδων.

Σαν έγειρε ο ήλιος της άλλης μέρας (13 Οκτωβρίου), μία γυναίκα έντρομη μπαίνει στο χωριό φωνάζοντας πως είδε τουρκικό στρατό να έρχεται από το Κονοπλάτι.
Ειδοποιούνται αμέσως όλα τα καταλύματα. Ο Παύλος Μελάς διατάζει τους Άνδρες να μείνουν στις θέσεις τους και να μην πυροβολήσει κανείς τους μέχρι νεωτέρας.

Μια ομάδα του τουρκικού αποσπάσματος, το οποίο είχε εν τω μεταξύ ειδοποιήσει ο εξαρχικός Μήτρος Βλάχος, πλησιάζει το μαχαλά που βρίσκεται το σπίτι, στο οποίο έχει καταλύσει ο Παύλος Μελάς με τέσσερα Παλικάρια.
Με τους υποκόπανους των όπλων αρχίζουν να χτυπούν την πόρτα του απέναντι σπιτιού, όπου είναι κρυμμένοι άλλοι εφτά και, καθώς δεν παίρνουν απάντηση, φωνάζουν:
«-Θα κάψουμε το σπίτι!»

Ο Παύλος Μελάς με τον Ντίνα έχουν πιάσει τα παράθυρα και κοντά τους είναι ο Στρατινάκης· ο Πύρζας φυλάει πίσω από την πόρτα και ο Πέτρος είναι πιο πίσω. Σε λίγο οι στρατιώτες αρχίζουν να χτυπούν την πόρτα αυτού του σπιτιού.
Τότε ο Παύλος Μελάς σηκώνει το ντουφέκι του και πυροβολεί· αρχίζουν όλοι να πυροβολούν. Οι Τούρκοι σκορπίζουν και πιάνουν θέσεις. Πυροβολούν και αυτοί και σε λίγο σταματά το τουφεκίδι.

Τότε ο Στρατινάκης προτείνει να κατέβουν στο κάτω μέρος του σπιτιού για να μην τους βάλουν φωτιά και καούν. Κατεβαίνουν από την ξύλινη ανεμόσκαλα στο μικρό στάβλο από κάτω. Ο Παύλος Mελάς είναι κοντά στην πόρτα. Κοιτάζει από τη χαραμάδα έξω τον τούρκο στρατιώτη που πλησιάζει και τον πυροβολεί.

Αρχίζει να νυχτώνει και ο Παύλος Μελάς με τα τέσσερα Παλικάρια βγαίνουν στην αυλή. Τότε ακούγεται ένας πυροβολισμός και ο Πάυλος Mελάς γυρίζει πίσω λέγοντας:
«-Στη μέση με πήρε, παιδιά...»

Μπαίνει μέσα και κάθεται· φωνάζει κοντά του τον Πύρζα, βγάζει το σταυρό από το λαιμό του, του τον δίνει και του λέει:
«- Το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το ντουφέκι μου στο Μίκη (το γιο του). Και να τους πεις ότι το καθήκον μου το έκαμα.»
Ξεζώνεται και τον παίρνουν τα αίματα· η σφαίρα έχει τρυπήσει το κεμέρι του και πέφτουν λίρες κατά γης.

Αρχίζει να πονάει και όσο περνάει η ώρα πονάει περισσότερο. Ο Πύρζας είναι δίπλα του. Ο Παύλος Μελάς ονομάζει τα παιδιά του και λέει συνέχεια «πονώ» και «σκοτώστε με».
Δεν μπορεί πια να κουνηθεί. «Πονώ» είπε σιγά και ξεψύχησε...

Ο Πύρζας παίρνει τα χαρτιά και τα άλλα πράγματα του Μελά και αφήνει το σώμα στη φροντίδα των χωρικών που το θάβουν έξω από το χωριό σε μέρος ασφαλές. Οι Τούρκοι δεν είχαν ακόμη αντιληφθεί τίποτα.

Λίγες μέρες αργότερα ο Κύρου από το Ζέλοβο στέλνει πίσω το Ντίνα να φέρει το σώμα. Ο Ντίνας φθάνει στη Στάτιστα και ξεθάβει το σώμα, όταν φαίνεται τουρκικός στρατός. Τότε κόβει βιαστικά το κεφάλι, το βάζει σε ένα σακίδιο και το πηγαίνει στο Ζέλοβο και από εκεί στο Πισοδέρι, όπου ο Παπα-Σταύρος το θάβει με όλες τις τιμές στο παρεκκλήσι της Αγ.Παρασκευής εμπρός από την Ωραία Πύλη.

Οι Τούρκοι στο μεταξύ παίρνουν το ακέφαλο σώμα και το φέρνουν στην Καστοριά, χωρίς να γνωρίζουν ποιος ήταν ο σκοτωμένος Αρχηγός. Τότε ο επίσκοπος Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης ζητά με επιμονή να ενταφιάσει το σώμα του χριστιανού και τελικά κατορθώνει να του το παραδώσουν. Την άλλη μέρα Κυριακή πριν τον όρθρο το θάβει στο ναό των Ταξιαρχών κοντά στη μητρόπολη της Καστοριάς.

Ο θάνατος του Μελά διαδίδεται σαν αστραπή στην Αθήνα. Αν και λίγοι γνώριζαν πως βρισκόταν στη Μακεδονία, όλοι τον κλαίνε. Το τέλος του είναι εκείνο που ο ίδιος στα γράμματά του άφηνε να διαφανεί. Έχει το νόημα της θυσίας, συνταράζει ολόκληρο το Έθνος και παρακινεί πολλούς συναδέλφους του αξιωματικούς να βγουν με σώματα στη Μακεδονία για να εκδικηθούν το θάνατό του.
Ενώ ως τότε η υπόθεση της Μακεδονίας είναι υπόθεση μικρού αριθμού Ελλήνων, από το θάνατο του Παύλου Μελά γίνεται υπόθεση ολόκληρου του ελληνισμού. H θυσία του πετυχαίνει ό,τι καμία άλλη δύναμη δεν είχε κατορθώσει και δείχνει στον κόσμο ολόκληρο πως ο ελληνισμός έξω από τα όρια του μικρού βασιλείου δεν έχει χαθεί.

(Διασκευασμένο κείμενο από την “Ιστορία του Ελληνικού Έθνους”)

Θνητοί, τῷ Ἀθανάτω τό γόνυ κλίνατε!
Δείτε και αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=mAD0Fog0biw&feature=related

άρθρο: Ο ελληνισμός της Μ.Ασίας θύματα 1034 ασφαλισμένοι

3.a.ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ_Ο ελληνισμός της Μ.Ασίας θύματα 1034 ασφαλισμένοι_Kυριακή 12 Οκτωβρίου 2008_ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΗΧΩ

άρθρο: θύματα 1034 ασφαλισμένοι

2.a.ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ_Ο ελληνισμός της Μ.Ασίας θύματα 1034 ασφαλισμένοι_7 Οκτωβρίου 2008_ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Σφαλιάρα από τον ΟΗΕ σε ότι αφορά την "Μακεδονική Μειονότητα"στους....... ...εν Ελλάδι υποστηριχτές τους.

Σφαλιάρα από τον ΟΗΕ σε ότι αφορά την "Μακεδονική Μειονότητα"στους....... ...εν Ελλάδι υποστηριχτές τους. Όπως γνωρίζεται το δυαδύκτιο έχει κατακλεισθεί από τους επικριτές της Ελλάδας(ελληνόφωνους και μη) με την περιβόητη επιτροπή του ΟΗΕ που εξετάζει τον αντιρατσισμό στην Ελλάδα.Δεν παρατηρήσατε κάτι ?Ενώ με την περίπτωση της McDougal οι διάφορες ντόπιες ΜΚΟ αλλά και οι Σκοπιανές οργανώσεις όπως η UMD και κόμματα όπως το εθνικιστικό Ουράνιο Τόξο διατυμπάνιζαν ότι ο ΟΗΕ είπε αυτό αλλά και το άλλο....σε αυτήν την έκθεση έπεσε.......άκρα του τάφου σιωπή.Γιατί ?Διαβάστε και θα καταλάβετε......Η αναφορά(οι θέσεις) της Ελλάδας

Στα πλαίσια των μειονοτήτων , οι αναφορές που κάνoυν ένας πολύ μικρός αριθμός μη κυβερνητικών οργανώσεων στην αποκαλούμενη «Μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το γεγονός ότι ένας μικρός αριθμός προσώπων που ζουν στην Βόρεια Ελλάδα, χρησιμοποιεί, πλέον της Ελληνικής, Σλαβικά προφορικά ιδιώματα, δεν αποδεικνύει την ύπαρξη μιας εθνικής μειονότητας. Περαιτέρω, η χρήση του όρου «Μακεδονική» για να περιγραφεί η αποκαλούμενη μειονότητα, σφετερίζεται το όνομα και την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα περίπου δυόμισι εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται για πολλούς αιώνες ως Μακεδόνες στο ίδιο γεωγραφικό και πολιτισμικό πλαίσιο και γι' αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.Παρουσίαση της Έκθεσης(της επιτροπής του ΟΗΕ)
Επ’αυτού, οι ισχυρισμοί ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη μιας εθνικής γλωσσικής μειονότητας με το όνομα «Μακεδονική» είναι εντελώς αβάσιμοι και αποτελούν απειλή για τη δημιουργία πιθανής έντασης ως προς τις υπάρχουσες ταυτότητες στην περιοχή, καθώς και σοβαρή σύγχυση για το όνομα, καθώς χρησιμοποιείται από εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Μακεδόνες που ζουν στο βόρειο μέρος της χώρας, είπε η κ. Τελαλιάν. Επίσης, η μη αναγνώριση αριθμητικά μικρών ομάδων ως εθνική μειονότητα δεν αποτελεί διακριτική μεταχείριση. Προφορικές ερωτήσεις του Εισηγητή και των Ειδικών(της επιτροπής του ΟΗΕ)
Ο JOSE LINDGREN ALVES, ο Εμπειρογνώμονας της Επιτροπής που εκτελεί χρέη Εισηγητή στην Έκθεση για την Ελλάδα, είπε ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει περισσότερο με την απάντηση της Ελλάδας στην ερώτησή του γιατί δεν έχει κυρώσει η Ελλάδα την Σύμβαση - Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων, ενώ την υπέγραψε το 1997. Στην απάντησή της η Ελλάδα είπε ότι η πολυσυλλεκτικότητα των νομικών και κοινωνικοπολιτικών περιστάσεων και οι ιστορικές παραδόσεις που επικρατούν σε κάθε χώρα επιβάλουν την κατά περίπτωση προσέγγιση και όχι την «μία λύση για όλα» (σε ότι αφορά την) αντιμετώπιση εννοιών και πρακτικών λύσεων. Εάν αυτό ισχύει για την Ευρώπη, σίγουρα ισχύει για όλο τον κόσμο.Ερχόμενος στο ερώτημα αυτών που επιμένουν για μια Σλαβική Μακεδονική μειονότητα, ο κ. Lindgren Alves είπε ότι το πιο σημαντικό είναι να διασφαλιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικώς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της διαλέκτου ή μητρικής γλώσσας τους, όπως για κάθε άλλη ομάδα. Η μη αναγνώριση της ομάδας ως μειονότητας δεν αποκλείει μια τέτοια ομάδα από την απόλαυση των δικαιωμάτων της. Έχει δείξει ενδιαφέρον για το ότι ακόμη κι ένα πολιτικό κόμμα που προωθεί τα αιτήματα των Σλάβων Μακεδόνων έχει γίνει αποδεκτό και συμμετέχει ελεύθερα στις κοινοβουλευτικές εκλογές.Ένας Εμπειρογνώμονας παρατήρησε ότι η ομάδα που μιλάει την Σλαβική γλώσσα στην χώρα, δεν χρειάζεται να θεωρούνται Μακεδόνες, εάν αυτό οδηγεί σε σύγχυση για το όνομα, αλλά και πάλι χρησιμοποιούν μια Σλάβικη γλώσσα, την οποία δεν εφηύραν και πρέπει να έχουν το δικαίωμα να την χρησιμοποιούν. Επίσης, τα πολιτικά κόμματα δεν πρέπει να διαχωρίζονται με βάση τις εθνότητες, καθώς αυτό θα μπορούσε να θίξει την ενότητα του Κράτους. Περαιτέρω, κατά τη γνώμη του ήταν πιο σημαντικό να μάθουμε εάν μια μειονότητα έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα της παρά εάν έχει το δικαίωμα να ιδρύσει πολιτικό κόμμα.Απαντήσεις της (Ελληνικής) Αντιπροσωπείας στις Προφορικές Ερωτήσεις(μελών της επιτροπής του ΟΗΕ και εμπειρογνωμόνων)
Για τους αποκαλούμενους Σλάβους «Μακεδόνες» η αντιπροσωπεία είπε ότι η περίπτωση αυτή δεν αφορά τον αυτοπροσδιορισμό, καθώς αυτή η ομάδα δεν βασίζει τον καθορισμό της σε αντικειμενικά κριτήρια. Το προσδιοριστικό «Σλάβος» δεν χρησιμοποιείται. Το μόνο προσδιοριστικό που χρησιμοποιείται από αυτή την κοινότητα είναι το «Μακεδονικός». Το πρόβλημα είναι ότι ο όρος «Μακεδόνας» χρησιμοποιείται ήδη από χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα. Μέχρι πρόσφατα αυτή η ομάδα των «Σλάβων Μακεδόνων» ήταν εντελώς άγνωστη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων.Η αντιπροσωπεία είπε ότι οι «Σλάβοι Μακεδόνες» δεν αποτρέπονται πάντως από το να μιλούν το γλωσσικό τους ιδίωμα ή από το να δηλώνουν ότι είναι μέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας. Το γεγονός ότι το Ελληνικό Κράτος δεν τους έχει αναγνωρίσει επίσημα δεν σημαίνει ότι αυτή η κοινότητα δεν απολαμβάνει πλήρως τα δικαιώματά της και ότι τα μέλη της δεν γίνονται πλήρως σεβαστά από το Ελληνικό Κράτος. H αντιπροσωπεία υπογράμμισε ότι υπάρχει η μεγαλοπρέπεια του ονόματος των Ελλήνων Μακεδόνων και είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει ακόμη πάρει απάντηση εάν το Κράτος δεν πρέπει να σέβεται την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά των Ελλήνων Μακεδόνων. Αυτό δεν έχει σχέση με την άρνηση της ύπαρξης μιας μειονοτικής ομάδας, αλλά με την άρνηση ενός ονόματος το οποίο ήδη υπήρχε εδώ και πολύ καιρό.Περαιτέρω προφορικές ερωτήσεις από τους Εμπειρογνώμονες
Ο Jose Lindgren Alves, ο Εμπειρογνώμονας της Επιτροπής που ήταν Εισηγητής για την έκθεση της Ελλάδας , είπε ότι για το ζήτημα των λεγόμενων «Σλάβων Μακεδόνων», δεν ήξερε ότι αρνούνται τη Σλαβική καταγωγή τους, μολονότι ο ίδιος ήταν πρεσβευτής στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αναρωτιέται εάν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι εάν αυτή η κοινότητα αναγνώριζε τον «Σλαβομακεδονικό» πολιτισμό της. Απαντήσεις από την (Ελληνική) αντιπροσωπεία
Απαντώντας στην ερώτηση, η αντιπροσωπεία είπε ότι δεν είναι σε θέση να απαντήσουν σε υποθετικά ερωτήματα. Πρόσφατα, η Ελλάδα είπε ότι οι «Σλάβοι Μακεδόνες» θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ένα προσδιοριστικό για τον καθορισμό της καταγωγής τους. Για ποιο λόγο χρησιμοποιούν σταθερά το όνομα «Μακεδόνες», το οποίο ήδη προσδιορίζει 2,5 εκατομμύρια Μακεδόνες με την πολιτιστική έννοια? Ακόμη και οι πρώην ηγέτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας έχουν παραδεχθεί τη σλαβική καταγωγή τους. Το ζήτημα αυτό έχει δημιουργηθεί μόνον τα τελευταία χρόνια. Όλοι στα Βαλκάνια γνωρίζουν πολύ καλά τις μειονότητες που βρίσκονται στα Βαλκάνια, καθώς το θέμα των μειονοτήτων στα Βαλκάνια έχει δημιουργήσει πολλές εντάσεις στην περιοχή. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ακούσαμε για «Μακεδονική» ομάδα στην περιοχή. Είναι ένα ζήτημα αξιοπρέπειας του ονόματος «Μακεδόνας».Η διαφορά δημιούργησε ένταση με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και ακόμη και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είπε ότι υπάρχει διαφορά στο όνομα. Αυτή η κατάσταση πρέπει να επιλυθεί. Με το Ψήφισμα 1845 του Συμβουλίου Ασφαλείας, το Συμβούλιο ζήτησε από τα δύο μέρη να διευθετήσουν το ζήτημα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.Αυτό με σαφήνεια έδειξε ότι το ζήτημα του ονόματος είχε πολλές ιστορικές και πολιτικές επιπτώσεις. Δεν ήταν ένα θέμα ειδικής άρνησης, αλλά ο κίνδυνος της δημιουργίας έντασης μεταξύ των ταυτοτήτων στα Βαλκάνια. Καταρχήν δεν μπορώ να μην πως ένα μεγάλο μπράβο στην Ελληνική αντιπροσωπεία που επιτέλους έδειξαν και προπάντως εξήγησαν στον κόσμο ότι οι Σκοπιανοί θέλουν να σφετεριστούν το όνομα μη αποδεχόμενοι το "Σλαβικό πολιτισμό τους". Είναι γνωστό πως αποφεύγουν την έννοια της πολιτιστικής ταυτότητας όπου είναι ταυτόσημη με την εθνική. Η πολιτιστική ταυτότητα είναι ένα στοιχείο σύνθετο και πολυ-επίπεδο.Για τον Ευρωπαίο πολίτη συνήθως αποτελείται από τα εξής επίπεδα:
το ευρύτερο ευρωπαϊκό που σχετίζεται με την κοινή ιστορία, κληρονομιά ή/και αξίες
το εθνικό επίπεδο που οριοθετείται από τα πλαίσια της χώρας μέλους, από τις διοικητικές δομές και τους θεσμούς, τις πολιτικές, τη γλώσσα/ες, τη λογοτεχνία και τα επιτεύγματα
το περιφερειακό επίπεδο το οποίο εκφράζεται μέσα από τις παραδόσεις, τη θρησκεία, τη γλώσσα ή τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα. Κάποιες φορές η περιφερειακή αυτή διάσταση υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα.
Για τους Σλαβομακεδονιστές αλλά και για τους εν Ελλάδι υποστηριχτές τους δεν ισχύουν τα παραπάνω μιας και ο μοναδικός Μακεδόνας είναι αυτός της FYROM άρα δεν υπάρχει άλλη και διαφορετική πολιτιστική ταυτότητα. Ο Μακεδονισμός των Σκοπίων τρέφεται από την στρεβλή τους πολτιστική ταυτότητα. Η εθνική ταυτότητα και το εθνικό συναίσθημα πολλές φορές είναι τόσο ισχυρά που απειλούν να κλονίζουν τα πολυεθνικά κράτη. Παρά τις αφελείς δοξασίες των πάσης φύσεως διεθνιστών, η αξία του Έθνους, της ιστορικής συνείδησης, της πολιτιστικής ταυτότητας παραμένουν οι ισχυρότεροι παράγοντες των διεθνών σχέσεων αλλά και της συνοχής ενός κράτους.
Τα Σκόπια δεν την έχουν αυτήν την συνοχή και το ξέρουν. Ξέρουν τις αδυναμίες τους και τις κρύβουν με επιτυχία. Η αλλαγή του Συντάγματος είναι και ο μόνος τρόπος για να υποχρεωθούν οι Σλαβομακεδόνες να κάνουν το δικό τους ιστορικό συμβιβασμό. Να εγκαταλείψουν το φαντασιακό ε­πεκτατισμό τους, που τροφοδοτεί το κρατικό τους ιδεολό­γημα περί "Μακεδονισμού". Με άλλα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος να φύγουν τα αγκάθια και οι διμερείς σχέσεις να τε­θούν σε νέα, αμοιβαίως δημιουργική βάση. Όσο ο Καρα­μανλής δηλώνει ότι η σύνθετη ονομασία θα είναι για όλες τις χρήσεις και δεν θέτει ως όρο την τροποποίηση του Συ­ντάγματος, αντιφάσκει με τον εαυτό του.
Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ­ΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΜΟΝΟΠΩ­ΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟ­ΝΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗ­ΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΥΠΟΘΗΚΩΝ ΣΤΟ ΣΥ­ΝΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Ακόμα και εάν αποδεχθούν για το κράτος τη σύνθετη ονομασία που θα προτείνουν οι Έλλη­νες, το ιδεολόγημα του μακεδονισμού δεν θα ακυρωθεί, θα ακυρωθεί μόνο εάν ταυτοχρό­νως αλλάξει και το όνομα της κυρίαρχης εθνότητας/γλώσσας. Ο όρος «μακεδόνικη» δη­λώνει το Όλον, και γι' αυτό εί­ναι απαράδεκτος. Την πραγ­ματικότητα αντανακλά ένας εθνογεωγραφικός προσδιορι­σμός (όπως σλαβομακεδονι­κή), που δηλώνει όπ πρόκειται για Μέρος.
Posted by Dimitris D

το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο ενέκρινε μεν τη Συνθήκη της Λισαβόνας (το τροποποιημένο ευρωπαϊκό “Σύνταγμα”)

Αναμφισβήτητα η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι ένα από τα μείζονα θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία και κατά συνέπεια κυριάρχησε στην ατζέντα της προεκλογικής περιόδου. Η κυβέρνηση που θα αναλάβει μετά τις εκλογές σαφέστατα θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή της στην οικονομία και στα κρίσιμα κοινωνικά θέματα που έχουν προκύψει. Όμως η αποκλειστική εμμονή στα θέματα αυτά αποπροσανατολίζει τον ελληνικό λαό από άλλα, εξίσου καθοριστικής σημασίας θέματα για το μέλλον της χώρας. Από τη γέννηση της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης στις αρχές του 1990 εξαφανίστηκαν από την ατζέντα των δελτίων ειδήσεων και ελαττώθηκαν αισθητά στον Τύπο οι αναφορές στα εθνικά μας θέματα. Και η οποιαδήποτε αναφορά κυρίως στα οπτικοακουστικά μέσα περιορίζεται στη συρραφή των δηλώσεων των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου, χωρίς ανάλυση ή ουσιαστική διερεύνηση της πορείας των. Χωρίς να επιρρίπτουμε την ευθύνη στα ΜΜΕ αποκλειστικά, καθώς αυτά αντικατοπτρίζουν τόσο τον πολιτικό κόσμο όσο και το ακροατήριο και τους αναγνώστες τους, σίγουρα είναι αυτά που θέτουν την ημερήσια ατζέντα. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής, η οποία μπορεί να ξεκίνησε με τη λογική ότι “δεν πουλάνε” ως θέματα, είναι η παντελής έλλειψη ενημέρωσης του ελληνικού λαού και κατά συνέπεια η απάθεια για την πορεία και τις εξελίξεις σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΘΕΜΑ

Θα αρκεστώ στο Μακεδονικό θέμα, το οποίο οδηγήθηκε στο σημερινό αδιέξοδο διότι από τη δεκαετία του 1940 τόσο οι πολιτικοί όσο και οι δημοσιογράφοι δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία και το υποβίβασαν. Μαζί με τα Ελληνοτουρκικά, το Μακεδονικό είναι από τα πιο κρίσιμα θέματα της Ελλάδας, τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να λάβουν μοιραία για την πορεία της χώρας εξέλιξη, καθώς αφορούν στην εδαφική της ακεραιότητα. Η ανοχή της ελληνικής πλευράς και η πολιτικής της φιλικής προσέγγισης τροφοδότησαν τόσο την αδιαλλαξία όσο και τον παραλογισμό των διεκδικήσεων των Σκοπιανών, οι οποίοι έφθασαν σε ακρότητες και προκλήσεις που ξεπερνούν κάθε όριο. Μετονόμασαν αεροδρόμια και στάδια, επιδόθηκαν σε μια συστηματική προπαγάνδα περί ανύπαρκτων μειονοτήτων, σφετερίστηκαν εθνικά σύμβολα, παραβίασαν κάθε άρθρο της ενδιαμέσου συμφωνίας, οικειοποιήθηκαν τη μακεδονική ιστορία... Έφθασαν στο σημείο να επικαλούνται τον Θεό για την ανωτερότητα της “μακεδονικής τους προέλευσης”, ισχυριζόμενοι ότι αυτοί είναι μια καθαρή λευκή φυλή (όπως και οι αρχαίοι Μακεδόνες) και ως εκ τούτου είναι ο ουράνιος εκλεκτός λαός που δικαιωματικά μπορεί να διεκδικήσει τη “μακεδονική” ταυτότητα και εδάφη. Με τέτοιου είδους ψευδοεπιστήμες και εμμονή για γενετική καθαρότητα οι μακεδονιστές των Σκοπίων έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο με ρατσιστικές και εμπαθείς πληροφορίες πως οι Έλληνες είναι μια κατώτερη “μαύρη φυλή”, η οποία στερείται ιστορικού πολιτισμού και μεταναστεύοντας στα Βαλκάνια έκλεψαν το πολιτισμό του αυτόχθονα λαού τους.

“ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ” ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ

Η Σκοπιανή Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών (MANU) εξέδωσε “Μακεδονική” Εγκυκλοπαίδεια προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από το γηγενές αλβανικό στοιχείο, την Αλβανία, αλλά και τη Βουλγαρία... Η επιστημονική τους κοινότητα απέδωσε αφρικανική προέλευση στους Έλληνες και ισχυρίζεται ότι το “αιγαιακό τμήμα της Μακεδονίας” τελεί “υπό ελληνική διοίκηση”. Αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι στο τμήμα αυτό της Μακεδονίας “ζούσε μακεδονικός λαός και εθνικές μειονότητες (Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες, Βλάχοι, Ρομά)” και για την “εξασφάλιση διαρκούς κυριαρχίας οι ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν αλλαγή του εθνοτικού χαρακτήρα της περιοχής με εκδίωξη του μακεδονικού και τουρκικού πληθυσμού καθώς και με τον εποικισμό εις βάρος του τοπικού πληθυσμού”. Καταμετρούν... δε 436.000 Μακεδόνες οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τη “Μακεδονία του Αιγαίου”! Οι ισχυρισμοί τους ότι “βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες εκπαίδευσαν τους Αλβανούς του Κοσόβου κατά τον εμφύλιο πόλεμο” προκάλεσαν την οργή και έντονη αντίδραση σε Ουάσιγκτον και Λονδίνο, οι οποίες αντέδρασαν με υψηλούς τόνους αξιώνοντας από την κυβέρνηση των Σκοπίων να παρέμβει και να απαλειφθούν αυτές οι αναφορές. Οι αλβανοί πολιτικοί απείλησαν πως θα αποσυρθούν από το κοινοβούλιο αν δεν αφαιρεθούν. Σε αντίθεση με τις αντιδράσεις των ανωτέρω χωρών, οι οποίες και ουσιαστικά δεν απειλούνται από διεκδικήσεις εκ μέρους των Σκοπίων, η ελληνική εξωτερική διπλωματία εξακολουθεί την πολιτική της “σιγής ιχθύος”! Την ίδια “σιγή ιχθύος” που διατήρησε έναντι των μελών της παγκόσμιας διανόησης ακόμη και μετά την πρόσφατη επιστολή τους στον αμερικανό πρόεδρο να αποσύρει την αναγνώριση των Σκοπίων ως Δημοκρατία της “Μακεδονίας”, ούτως ώστε να διαφυλαχτεί το επιστημονικό τους αντικείμενο από αυθαίρετες παραχαράξεις της ιστορικής αλήθειας. Η “σιγή ιχθύος” συνοδεύεται και από απίστευτη ελαφρότητα άγνοιας. Ο συμπαθής καθ’ όλα υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Λοβέρδος με μεγάλη άνεση (θαρρείς και θα τους φιλοξενήσει στο οικόπεδό του) είναι πρόθυμος να δώσει άδεια επανόδου σε ελληνική γη στους μεταλλαγμένους Σκοπιανούς (πρώην Έλληνες) αυτονομιστές και προπαγανδιστές! Καμία χώρα στο χάρτη του πλανήτη δεν θα ανεχόταν τις παραπάνω προκλήσεις, που αποτελούν ξεκάθαρα επεκτατικές βλέψεις εναντίον της. Αντιθέτως, όλοι αυτοί οι -κατά γενική ομολογία- παραλογισμοί των Σκοπίων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως επιχειρήματα ανατροπής της ελληνικής θέσης κατά της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, η οποία έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα.

ΠΕΡΑΣΕ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ζούμε σε εποχή αλλαγών και ανατροπών παγκοσμίως. Καταρρέουν κατεστημένα και γεννιέται μια νέα φιλοσοφία και προσέγγιση σε όλα τα θέματα πολιτικής, κοινωνίας, οικονομίας και επιστήμης, που ξεκινά από την αμερικανική ήπειρο. Η διακυβέρνηση του Ομπάμα διάκειται φιλικότερα προς την Ελλάδα και δεν ασκεί πιέσεις στη χώρα μας για τη “διευθέτηση” του Μακεδονικού, όπως έπραττε προκλητικά η ομάδα Μπους. Άλλωστε έχει πολλά θέματα -εσωτερικά και εξωτερικά- “στο πιάτο της” για να χειριστεί. Αυτή τη συγκυρία στην Ουάσιγκτον, την παγκόσμια κίνηση των καθηγητών υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας αλλά και τον φιλελληνισμό που αναγεννάται λόγω της επιστροφής στις διαχρονικές αξίες του ελληνισμού, θα έπρεπε η Ελλάδα να τις αξιοποιήσει. Πέρασε ανεπιστρεπτί η προσπάθεια της παραχάραξης της ιστορίας μέσω των διανοητικώς στερουμένων συνάφειας θεωριών του μεταμοντερνισμού και της πολυπολιτισμικότητας κατά την περασμένη δεκαετία. Ό,τι δεν είναι αυθεντικό απλώς καταρρέει στο πέρασμα του χρόνου. Η ελληνική πλευρά δύναται και κυρίως οφείλει να αποσύρει τη σύνθετη ονομασία η οποία θα περιέχει τον όρο “Μακεδονία”, διότι οποιοδήποτε όνομα με τον όρο “Μακεδονία” καθιστά τους γείτονες ως τους μοναδικούς “Μακεδόνες” της περιοχής, με κάθε δικαίωμα “μακεδονικής” εθνότητας και “μακεδονικής” γλώσσας. Άλλωστε και το προσωρινό όνομά τους, πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, είναι ήδη σύνθετη ονομασία και περιέχει τον όρο “Μακεδονία”. Είναι ξεκάθαρο και αναμφισβήτητο. Επιπλέον είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας να εξαιρείται από ορισμένες ευρωπαϊκές ρυθμίσεις που αφορούν ευαίσθητα εθνικά θέματα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο ενέκρινε μεν τη Συνθήκη της Λισαβόνας (το τροποποιημένο ευρωπαϊκό “Σύνταγμα”), αλλά όρισε ότι θέματα αστυνομίας, στρατού και παιδείας θα παραμείνουν υπό τον εθνικό και κυριαρχικό έλεγχο της Γερμανίας. Επ’ ουδενί λόγω δεν πρέπει να ενθαρρυνθεί η ευρωατλαντική προοπτική των Σκοπίων πριν λυθεί το θέμα του ονόματος και μάλιστα υπέρ του ελληνικού εθνικού συμφέροντος. Θα έπρεπε να είχαμε μάθει τα μαθήματά μας από τη γείτονα Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, της οποίας επιτρέψαμε να αρχίσει διαπραγματεύσεις εντάξεως με την ΕΕ χωρίς να προηγηθεί λύση κανενός εκ των προβλημάτων. Όπως η Τουρκία, έτσι και τα Σκόπια θα χρησιμοποιήσουν την ευρωατλαντική τους πορεία και μάλιστα σε συνεργασία, με αναπόφευκτη συνέπεια να ενταθεί η επιθετικότητα, η αδιαλλαξία και οι αλυτρωτικές τους βλέψεις εναντίον της Ελλάδας. Για το θέμα της σύνθετης ονομασίας πρέπει να αποφασίσει ο λαός μέσω δημοψηφίσματος. Τότε, και μόνο τότε, η οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση προκύψει από το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να απαλλαγεί από το βάρος μιας λανθασμένης αποφάσεως, μεταθέτοντας κάθε ευθύνη στο λαό.

Η επέτειος της 5ης Οκτωβρίου 1912

Eιρήσθω:Η επέτειος της 5ης Οκτωβρίου 1912

Επέτειος λησμονημένη, την οποία ο Ελληνισμός κακώς δεν εορτάζει, είναι η 5η Οκτωβρίου 1912. Η μέρα που η μικρή Ελλαδίτσα «της Μελούνας» κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία και εισήλθε στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο.

Που μαζί με τον δεύτερο, του 1913, οδήγησε στην απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου.

Διπλασιάζοντας την ελλαδική επικράτεια.

Η επέτειος της 5ης Οκτωβρίου

ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ

Ε Υ Ε Ρ Γ Ε Τ Ι Κ Ο Τ Ε Ρ Η αποβαίνει κάθε επέτειος, εάν πέραν των εορτασμών, αφιερώνουν οι εορτάζοντες και λίγο χρόνο για τη μελέτη της ιστορίας των μνημονευομένων γεγονότων. Διδασκόμενοι πολιτικά, από όλα όσα στην ιστορία εντοπίσουν. Είτε ως υπόδειγμα προς αντιγραφή είτε ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Επέτειος λησμονημένη, την οποία ο Ελληνισμός κακώς δεν εορτάζει, είναι η 5η Οκτωβρίου 1912. Η μέρα που η μικρή Ελλαδίτσα «της Μελούνας» κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία και εισήλθε στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο. Που μαζί με τον δεύτερο, του 1913, οδήγησε στην απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου. Διπλασιάζοντας την ελλαδική επικράτεια.Ε Π Ε Τ Ε Ι Ο Σ για πολύτιμους στοχασμούς. Για την πολιτική κυρίως που, με Όραμα, Πρόγραμμα, Σθένος, Αποφασιστικότητα και Δεξιοτεχνία, υλοποίησε, αφ’ ότου εξελέγη το 1910 πρωθυπουργός, ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Για την Ανορθωτική κυβερνητική πολιτική του, μόλις ανέλαβε την εξουσία στην παρακμάζουσα Αθήνα της φαυλοκρατίας, 13 χρόνια μετά την ατιμωτική ήττα του ελλαδο-τουρκικού πολέμου του 1897. Ανόρθωση κι ενδυνάμωση του κράτους ήταν ο πρώτιστος στόχος του Βενιζέλου. Ως απολύτως αναγκαία προϋπόθεση για να θέσει αμέσως μετά σε υλοποίηση, την πολιτική των οραμάτων του για τον αλύτρωτο και υπόδουλο Ελληνισμό.Δ Υ Ν Α Τ Η Ελλάδα, λοιπόν, το προαπαιτούμενο. Γι’ αυτό και δύο ήσαν οι κορωνίδες της βενιζελικής πολιτικής από το 1910. Στην επίτευξη των οποίων στόχευε πρωτίστως το σύνολο των επί μέρους τομέων διακυβέρνησης:1. Η πρόσκτηση ικανής στρατιωτικής ισχύος.2. Η εύρωστη οικονομία.Έπεισε κι ενέπνευσε τον όπου γης Ελληνισμό, ο Βενιζέλος, να συνδράμει ψυχή τε και σώματι την Ανορθωτική Πολιτική του. Και να σπεύδει, εθελοντικώς απ’ όλης της γης τα μέρη για να καταταγεί στον Ελληνικό Στρατό. Σε τέτοιο βαθμό ώστε τέλη Σεπτεμβρίου 1912, πριν καν την έναρξη του πολέμου, να φθάσει το υπουργείο Στρατιωτικών, με υπουργό τον ίδιο τον πρωθυπουργό, να ειδοποιεί, μέσω των προξενείων στο εξωτερικό, τους Έλληνες ότι… δεν χρειάζεται άλλους εθελοντές!Σ Τ Ρ Α Τ Ι Ω Τ Ι Κ Η ΙΣΧΥΣ και ικανή οικονομία ήταν, είναι και θα είναι, οι δύο απολύτως αναγκαίες, οι εκ των ων ουκ άνευ, υλικές προϋποθέσεις, για να μπορεί να ασκήσει κάθε κράτος την οποιαδήποτε αξιοπρεπή πολιτική. Αλλά κι ένα… τρίτο, ακόμα πιο σημαντικό: Ηγέτη που να έχει την Άμυνα και την Οικονομία, κορωνίδες της πολιτικής του. Αλλιώτικα θα εξακολουθήσουμε να έχουμε… Νέες Δημοκρατίες και Πασόκ, ΑΚΕΛ, ΔηΣυ και τα τοιαύτα, που θα συνεχίζουν, απλώς, να σέρνουν την Ελλάδα και την Κύπρο, από υποχώρηση σε υποχώρηση, υποχείρια της Άγκυρας.ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣΣημερινη

Γιατί θυμίζετε τέτοιες επετείους; Γιατί υπονομεύετε την αιώνια και γνήσια ελληνο-μογγολική φιλία;

ο Μέγας Κρητικός ανόρθωσε μεσα σε δύο χρόνια την Ελλάδα της Μελούνας, και την κατέστησε ικανή, απο μίζερο Πελοπονησιακό κρατίδιο, να σταθεί αντάξια των προσδοκιών τού Ελληνισμού..Σήκω, ελληνική κοινωνία, και ζήτα συνταγματική μεταρρύθμιση ώστε να ελέγχεις ουσιαστικά τό πολιτικό προσωπικό, και όχι να σε δυναστεύει εκείνο..1. Ανα εξάμηνο, ο βουλευτής να απολογείται σε σώμα χιλίων κληρωτων πολιτών, πού θα έχει δικαίωμα ανάκλησής του, εάν αθετεί αυτά για τα οποία τον εξέλεγξαν.2. Οι πολιτικοί να δικάζονται για τίς πολιτικές τους παραλήψεις καί όχι μόνο για τα ποινικά τους παραπτώματα..

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/10/e-5-1912.html

άρθρο: Ο ελληνισμός της Μ.Ασίας θύματα

1.a.ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ_Ο ελληνισμός της Μ.Ασίας_1 Οκτωβρίου 2008_ΚΟΣΜΟΣ