Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
http://id-ont.blogspot.com/2011/03/id-ont-mayer-stanford-google.html
Ετικέτες
Ανθρώπινα Δικαιώματα,
άρθρα,
Κοινωνία,
Κοινωνική Δράση,
ΚτΠ-Ταυτότητες
Η Κυρά πάντα κοιτάει προς τη σκλαβωμένη Λάπηθο. Εμείς;
From: Panos Ioannides
Η Ευφροσύνη Προεστού , η «Κυρά της Λαπήθου*» κατατάσσετε από την ιστορία σαν μια ακόμα δασκάλα του γένους. Το μνημόσυνο της αποτελεί αντικατοχική εκδήλωση που όλοι καλούνται να παραστούν. Φανερωμένη λοιπόν τη Κυριακή 10 Απριλίου και μετά στο μνημείο της Κυράς παρά το Λήδρα Πάλας για κατάθεση Στεφάνων.
*Η αρχαιότατη πόλη της Λαπήθου Ιδρύθηκε και κατοικήθηκε από Λάκωνες υπό την ηγεσία του Πραξάνρου από τη Θεράπνη της Λακωνίας και από τον Κηφέα από τη Δύμη και το Ώλενο της Αχαΐας.. Το όνομα Λάπηθος ή Λάπιθος είναι πρωτόθετο Ελληνικό και δόθηκε ή από την εις Θεσσαλία μάχιμο φυλή των Λαπιθών που νίκησαν τους Κενταύρους σε μία μάχη, ή από το όρος Λάπιθος στην Τριφυλία που έχει ύψος 3700 μέτρα.
Ετικέτες
Ελληνισμός,
Ινστιτούτο,
Ιστορία,
Κύπρος,
ρεπορτάζ
ποίημα : Τα δύο πρόσωπα της βροχής
Δεν χρειάζονταν άλλο τρόπο να αγαπήσουμε
και μας δίδαξαν το φιλί με το μαχαίρι,
μα όταν πήραμε τον δρόμο της αγάπης
μόνον τότε μπορούσαμε να τους καταλάβουμε
που είχαν σκεφτεί για το καλό μας,
για να αντέχουμε να διασχίζουμε το χρόνο
και να αγγίζουμε την ουσία μιας ύπαρξης
που έδινε φως στα μεράκια της ψυχής
και τα ανθρωπιστικά όνειρά μας.
Δεν χρειάζονταν άλλο τρόπο να ζήσουμε
παρά να ενεργούμε για τη διαφορά μας
και έπρεπε να επινοήσουμε την αυθεντία
πέρα από τα όρια της επιστημονικής έρευνας,
στερούμενοι το πάθος μας για τον ελληνισμό,
μα όταν πήραμε τον δρόμο της αγάπης
μόνον τότε μπορούσαμε να τους καταλάβουμε,
........
........ (συνεχίζεται)
Tης Μαρίας Παπαδοπούλου CLETr, 01/04/2011.
και μας δίδαξαν το φιλί με το μαχαίρι,
μα όταν πήραμε τον δρόμο της αγάπης
μόνον τότε μπορούσαμε να τους καταλάβουμε
που είχαν σκεφτεί για το καλό μας,
για να αντέχουμε να διασχίζουμε το χρόνο
και να αγγίζουμε την ουσία μιας ύπαρξης
που έδινε φως στα μεράκια της ψυχής
και τα ανθρωπιστικά όνειρά μας.
Δεν χρειάζονταν άλλο τρόπο να ζήσουμε
παρά να ενεργούμε για τη διαφορά μας
και έπρεπε να επινοήσουμε την αυθεντία
πέρα από τα όρια της επιστημονικής έρευνας,
στερούμενοι το πάθος μας για τον ελληνισμό,
μα όταν πήραμε τον δρόμο της αγάπης
μόνον τότε μπορούσαμε να τους καταλάβουμε,
........
........ (συνεχίζεται)
Tης Μαρίας Παπαδοπούλου CLETr, 01/04/2011.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)