ποίημα : Απειλή πάνω μας, οι Ιδέες

Σύμβολα εχθρικά,

πόσο οι άνθρωποι ν' αντέξουν;

Ιδέες και σχέδιο,

που βιωματικά τραυματίστηκαν,

μνήμες πάνω στα κεφάλια μας,

παγίδες της ίδιας ασύμμετρης απειλής.

Γύρω-γύρω εχθρικά,

αλλά εδώ η Πατρίδα μας...

Διαχείριση, μα εδώ αγαπάμε.

Μοίρασμα, μα εδώ ό,τι υπάρχουμε.

Κανένα νέο μα, όπου ξημερώνει

μια ΣΠΙΘΑ ανάβει,

είμαστε δυο και χίλιοι
και δεν μας πρέπουν,

σύντροφε, άλλα ψέμματα.

Είναι αργά για έρωτες.

Δεν έχουμε δικαίωμα.

Καμμιά αλλαγή αλλά,

μόνον ένα φιλί

ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ.

[ποίημα Μ.Παπαδοπούλου,2010]