άρθρο: Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί

Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί

• εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:

· ηλεκτρονική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009 :
http://www।eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=14334&pid=19&CategoryID=19&txt=Νόμπελ%20ειρήνης%20και%20λογοτεχνικοί%20διαγωνισμοί

ποίηση: Ωδή για την Καινίς ή τον Καινέα, της Θεσσαλίας

9/10/2009

Κένταυροι χτυπούν τον ήρωα Καινέα με κορμούς δένδρων, χάλκινη πλάκα 630 π.Χ.

Ο Καινέας ήταν γιος του Έλατου και της Ιππίας, από την οικογένεια των Λαπήθων της Θεσσαλίας. Ο μύθος μας λέει, ότι γεννήθηκε γυναίκα με το όνομα Καινίς, αλλά ο εραστής της, Ποσειδών, με δικής της εκλογή, την μεταμόρφωσε σε άνδρα και τον έκανε άτρωτο.

Ο Καινέας ήταν ευάλωτος μόνο όταν τα πόδια του καρφώνονταν στοέδαφος. Ο ήρωας έλαβε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία καθώς επίσης και στο κυνήγι του αγριόχοιρου της Καλυδώνος.

Τον σκότωσαν οι Κένταυροι, όπως δείχνει και η πλάκα, οι οποίοι αφού έχωσαν τα πόδια του μέσα στο χώμα, τον χτυπούσαν μέχρι θανάτου, με κορμούς δένδρων. Μετά τον θάνατο του, μεταμορφώθηκε σε πουλί.

Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας.

Το δάσος "Ρουμάνι" όπου πιστεύονταν ότι ζούσαν οι Αμαδρυάδες με την προστασία της Άρτεμης. Οι φίλοι του Άτραγα, κάνουμε προσπάθεια να αναγνωριστεί ως ΖΕΠ.

Οι Μαγούλες κρύβουν μυθικούς ναούς της Αρτέμιδος, του Ποσειδώνα, του Απόλλωνα, των Νυμφών και της Γαίας Παντομητέρας.

Σε ηχογράφηση γερόντων κατέγραψα τοπικούς θρύλους που σώζονται ως σήμερα. Ένα παράδοξο, θαυμαστό αλλά ωστόσο πραγματικό στοιχείο είναι η τακτική εμφάνιση κάθε χρόνο ενός "ιερού" ελαφιού που υποκλίνεται για να θυσιαστεί, πάνω στο θυσιαστήριο κατά την εορτή του Αγίου Νικολάου.

[Οι Μαρτυρίες καταγράφονται στη συλλογή μου]

-

Η τίμη του ήθους

-

Oφείλουμε με πατριωτικό ήθος

να πιστεύουμε σε έναν

πραγματικά αξιέπαινο αγώνα.

Μ.Π.

-

άρθρο: Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009, εφημερίδα ΗΧΩ

Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί

Για το αδιέξοδο στο οποίο μας φέρνει τους πολίτες η υποκρισία τους,

προτείνω παρακαλώ να μετονομαστούν
από «βραβεία» σε «κίνητρα»

http://www.antibaro.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6145:1009-nobel&catid=66:misc&Itemid=131

Συντάκτης: Μαρία Παπαδοπούλου
Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου 2009

Η βράβευση του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, με το Νόμπελ Ειρήνης το 2009, άνοιξε αναμενόμενες συζητήσεις περί πολιτικού ρατσισμού. Ωστόσο διαβάζουμε ότι κάποτε για το ίδιο βραβείο είχε προταθεί και ο …Αδόλφος Χίτλερ, ενώ υπήρξαν κι άλλες διάσημες υποψηφιότητες όπως του Ιωσήφ Στάλιν και του Μπενίτο Μουσολίνι!

Βέβαια, εφόσον κάθε υποψηφιότητα προτείνεται από ένα μεμονωμένο πρόσωπο, τέτοιες υποψηφιότητες υποτίθεται ότι δεν εκφράζουν την άποψη ολόκληρης της νορβηγικής επιτροπής. Είναι γεγονός όμως ότι το Νόμπελ Ειρήνης έχει γίνει αντικείμενο διαφωνιών αρκετές χρονιές κατά τη διάρκεια της ιστορίας του.
Διότι Νόμπελ Ειρήνης δεν δόθηκε μόνον στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, στο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά(UNICEF), στην Μητέρα Τερέζα, στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Δόθηκε και σε αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Για παράδειγμα, το 1906 το Νόμπελ δόθηκε στον Θεόδωρο Ρούσβελτ ως πρωτοστάτη στην ίδρυση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης, το 1994 στους Σιμόν Πέρες, Γιτζάκ Ράμπιν και Γιασέρ Αραφάτ για το ρόλο τους στις ειρηνευτικές συνομιλίες ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, το 1973 δόθηκε στους Χένρι Κίσιγκερ και Λι Ντουκ Το(ο δεύτερος είχε αρνηθεί το βραβείο) για την επίτευξη της ειρήνης στο Βιετνάμ, το 2001 στον Κόφι Ανάν(εκπροσώπου της Γκάνα) για τη δουλειά τους στη δημιουργία ενός ειρηνικότερου και καλύτερα οργανωμένου κόσμου. Ορισμένα από τα βραβεία που δόθηκαν ήρθαν αντιμέτωπα με την έντονη κριτική του κοινού και άλλα οδήγησαν σε παραιτήσεις μελών της επιτροπής βράβευσης.

Πρέπει να παρατηρήσουμε ωστόσο ότι το Νόμπελ Ειρήνης δεν είναι όπως τα υπόλοιπα ετήσια και διεθνούς αίγλης Νόμπελ. Δεν είναι δηλαδή όπως τα Νόμπελ, Φυσικής, Χημείας, Ιατρικής και Οικονομικών Επιστημών. Η διαφορά του αυτή δεν αποδίδεται μόνον στην εγγενή αδυναμία του να αξιολογήσει με αντικειμενικό τρόπο ένα αντικείμενο που δεν αποτελεί μετρήσιμη οντότητα. Διότι όλα τα υπόλοιπα Νόμπελ, ακόμη και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, απονέμονται με αφορμή κάποιο συγκεκριμένο και περατωμένο έργο στις επιστήμες. Ενώ το Νόμπελ για την Ειρήνη μπορεί να απονεμηθεί σε πρόσωπα ή Οργανισμούς κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς τους για την αντιμετώπιση συγκρούσεων ή τη δημιουργία ειρήνης. Από αυτό διαφαίνεται ότι συχνά επιδιώκει όχι τόσο να επιβραβεύσει μια ολοκληρωμένη συνεισφορά αλλά να ενθαρρύνει τις φιλειρηνικές ιδέες. Ακόμη κι αν αποτελούν απλές προθέσεις έργων ειρήνης και δεν έχουν γίνει πράξη και ούτε έχουν αποδείξει ακόμη κατά πόσο μπορούν να υλοποιηθούν.

Έτσι, αν η κρίση της επιτροπής βράβευσης δεν μεροληπτεί για να εξυπηρετήσει διπλωματικά παίγνια και δεν βαρύνεται με το στίγμα μιας θρασύτατης αναξιοκρατίας, τότε ενδέχεται να εκφράζει μια επιθυμία των μελών της να δώσουν ένα κίνητρο στους βραβευθέντες ώστε να προβούν σε αναθεωρήσεις στους πολιτικούς χειρισμούς τους. Διότι, όπως σχολιάζεται, η πολιτική σημασία του βραβείου αυτού έχει απίστευτα μεγάλη βαρύτητα και συχνά συνέβαλε στην αλλαγή δεδομένων ή ακόμη και σε ανατροπή καθεστώτων. Με αυτό το σκεπτικό τότε, αναμένουμε μετά τη βράβευσή του ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα να αποδείξει ότι θα κάνει σοβαρά πράγματα στην Μέση Ανατολή και ότι θα δώσει τέλος στον πόλεμο του Αφγανιστάν και σε πολλά άλλα προβλήματα. Επίσης, αισιοδοξούμε ότι θα ενδυναμώσει τη διεθνή διπλωματία υπέρ των χωρών που διάγουν σε κατάσταση κρίσης στην ειρήνη και την εδαφική τους ασφάλεια και θα συμβάλλει στη βελτίωση της συνεργασίας των λαών.

Φαινομενικά, η παραπάνω τεκμηρίωση θα εξιδανίκευε θαυμάσια τις βραβεύσεις όλων των διαγωνισμών, αλλά δίπλα στην εξιδανίκευση ανασύρει ταυτόχρονα και την απαξίωση. Διότι το επίμαχο ερώτημα δεν είναι μόνον το γιατί βραβεύτηκε κάποιος αλλά και το γιατί απορρίφθηκαν τόσοι άλλοι. Τέτοια ερωτήματα, αν και δεν διατυπώνονται πάντοτε δημόσια, σίγουρα γράφονται στην ατομική και κοινωνική συνείδηση. Τελικά, οι πολίτες, μέσα από τα βιώματά τους και τις σημειωτικές ερμηνείες τους για τις βαρύγδουπες πράξεις επώνυμων προσώπων, δείχνουν ότι έχουν σκιαγραφήσει την υποκρισία αλλά έχουν συνειδησιακά αποδεχθεί μόνον την αναξιοκρατία.

Αρκεί να αναφέρουμε τρία βασικά επιχειρήματα που στοιχειοθετούν τις κοινώς αποδεκτές αδυναμίες του βραβείου αυτού:

α) Στην επιτροπή Νόμπελ προσάπτεται ότι δεν έχει εκπληρώσει τα κριτήρια που αναφέρονται στην διαθήκη του Άλφρεντ Νόμπελ, σύμφωνα με τα οποία το βραβείο απονέμεται σε ανθρώπους που θέτουν τέλος στον μιλιταρισμό και υποστηρίζουν τον αφοπλισμό.
β) Ιδιαίτερη αίσθηση μετά τις παρουσίες προκάλεσαν και οι αξιοσημείωτες απουσίες. Υπήρξαν προσωπικότητες όπως ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Ραφαέλ Λέμκιν, και άλλοι, οι οποίοι δεν βραβεύτηκαν αν και υπήρξαν υποψήφιοι. Και επειδή ακριβώς ήταν υποψήφιοι για πολλά χρόνια, γι’αυτό δεν ευσταθεί η δικαιολογία ότι οι παραλείψεις αυτές προέκυψαν εξαιτίας του όρου της διαθήκης του Νόμπελ, με βάση τον οποίο μόνον πρόσωπα εν ζωή μπορούν να τιμηθούν με το βραβείο.
γ) Τα επιστημονικά και λογοτεχνικά Νόμπελ απονέμονται συχνά μετά την παρέλευση δύο ή και τριών δεκαετιών από το αναγνωρισμένο επίτευγμα. Αντίθετα το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται την ίδια χρονιά ή την αμέσως επόμενη. Ορισμένοι σχολιαστές επισημαίνουν ότι αυτό μπορεί να είναι άδικο ή και ειρωνικό καθώς οι κριτές δεν μπορούν να είναι πλήρως αμερόληπτοι. Όπως και οι μικροί διαγωνισμοί λογοτεχνίας που διοργανώνονται από φορείς του επιπέδου των ελληνικών πόλεων και νομών μας, δημιουργούν αντικίνητρα αντί να παρακινούν σε κάτι θεμιτό.

Κάποιοι αφιέρωσαν τη ζωή τους σε ανθρωπιστικά ζητήματα όπως και κάποιοι άλλοι επιλέχθηκαν για την ασταμάτητη προσπάθειά τους. Οι σημαντικότεροι στελέχωσαν τους οργανικούς πνευματικούς και διοικητικούς χώρους και προχώρησαν σε σημαντικά έργα χωρίς να χρειαστούν αμοιβή για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Μόνον με μια ιδιότητα του Ευρωπαίου διανοητή μπορούμε να υπενθυμίζουμε τις κοινώς αποδεκτές αδυναμίες των βραβείων διεθνούς κύρους. Παρακολουθώντας το κύρος της Σουηδικής Ακαδημίας και της Νορβηγικής Επιτροπής Νόμπελ, έχουμε χρέος να βελτιώνουμε τη δική μας Διανόηση, τις δικές μας Επιτροπές αξιολόγησης και τη δική μας Διοίκηση. Ας σταματήσουμε και το μοιραίο αντικίνητρο δημιουργικότητας που προκαλούν, σε εκατοντάδες απορριφθέντες, οι «βραβεύσεις» των τοπικών διαγωνισμών ποίησης και πεζογραφίας. Εκτός κι αν λειτουργήσουν όπως τα Νόμπελ Λογοτεχνίας και απονέμονται από διορισμένη επιτροπή και μετά την παρέλευση χρόνου από το αναγνωρισμένο επίτευγμα.

Σε κάθε περίπτωση, παρακαλώ, ας μετονομαστούν από «βραβεία» σε «κίνητρα».

Ξεκίνησαν από την Φώκαια της Ιωνίας, καπηλευόμενοι την ελληνική ιστορία, για να επισκεφθούν τη Μασαλία, αποικία των αρχαίων Φωκααίων.Το ομοίωμα του σκάφους των αρχαίων Ελλήνων, βεβηλωμένο με την τουρκική σημαία, βυθίζεται στο λιμάνι της Μασαλίας, όπως θα βυθιστούν οσονούπω τα νεοοθωμανικά όνειρα της Τουρκίας.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/10/blog-post_5668.html

Έκθεση Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θρησκευτικές ελευθερίες - Ελλάδα.

Έκθεση κόλαφος για την Τουρκία

Στη φετινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες η Τουρκία συγκαταλέγεται ανάμεσα σε 30 χώρες με αξιοσημείωτες παραβιάσεις των ελευθεριών αυτών, κυρίως γύρω από το πλέγμα της προστασίας του "κοσμικού κράτους" με απαγορεύσεις όπως αυτή της χρήσης της ισλαμικής μαντίλας στις δημόσιες υπηρεσίες και στα σχολεία.Στο κεφάλαιο για την Τουρκία υπάρχουν αρκετές αναφορές σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες, κάνοντας μνεία και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομική αναγνώρισή του ως Πατριαρχείο ούτε αναγνώριση του οικουμενικού χαρακτήρα του. Τονίζεται, δε, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν επισήμανε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον Ιανουάριο 2008 ότι το ζήτημα περί "οικουμενικότητας" είναι εκκλησιαστικό και δεν είναι αρμοδιότητα του κράτους.Εξακολουθούν επίσης οι αναφορές στις ανεπίλυτες ακόμη διεκδικήσεις του Πατριαρχείου για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, για την επιστροφή δημευθέντων περιουσιών, και για την άρση της προϋπόθεσης της τούρκικης υπηκοότητας στην στελέχωση της Ιεράς Συνόδου που απειλεί την ίδια την επιβίωση του Πατριαρχείου λόγω του μικρού αριθμού των μόλις 3.000 μελών της ελληνορθόδοξης κοινότητας εν όλω.Στην φετινή έκθεση μνημονεύονται μεγάλες καταστροφές τριών ελληνορθόδοξων νεκροταφείων από βανδαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη (δύο) και στην Σμύρνη (ενός) και η δικαίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το ΕΔΑΔ στις 8 Ιουλίου 2008 για το θέμα του ορφανοτροφείου της νήσου Πριγκήπου, ενώ στις δράσεις της αμερικανικής πλευράς επαναλαμβάνονται οι εκκλήσεις του Αμερικανού πρέσβη και άλλων επισήμων προς την τουρκική κυβέρνηση για την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης.

athina984.gr

Η έκθεση για την Ελλάδα

Σε γραφειοκρατικά κυρίως προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες στην Ελλάδα αναφέρεται η φετινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες ανά τον κόσμο η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα μετά την υποβολή της στο Κογκρέσο βάσει σχετικού αμερικανικού νόμου.Στο κεφάλαιο για την Ελλάδα η έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ αναφέρεται σε προβλήματα που παρουσιάζονται σχετικά με αδειοδοτήσεις για την κατασκευή ή λειτουργία χώρων λατρείας.Γίνεται επίσης αναφορά σε συνέχιση φαινόμενων διακρίσεων, αλλά και σε αύξηση κρουσμάτων αντι-σημιτισμού μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα.Όπως και πέρυσι επεξηγείται ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας καθιερώνει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία ως την επικρατούσα θρησκεία, αλλά συγχρόνως προστατεύει το δικαίωμα κάθε πολίτη να επιλέγει τη θρησκεία του, ότι η κυβέρνηση σέβεται το δικαίωμα αυτό, αλλά μη-ορθόδοξες θρησκευτικές ομάδες μερικές φορές αντιμετωπίζουν διοικητικά εμπόδια ή νομικούς περιορισμούς στην άσκηση της λατρείας τους, ότι απαγορεύεται ο προσηλυτισμός και ότι από το 2006 δεν έχουν εκδοθεί νέες άδειες λειτουργίας τόπων λατρείας.Επαναλαμβάνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση σέβεται εν γένει τα ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών και δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με την περυσινή έκθεση.Υπογραμμίζεται ότι εξακολουθεί η διάκριση μεταξύ της μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης, που εμπίπτει στο ειδικό καθεστώς της Συνθήκης της Λωζάννης με ειδικά προνόμια, και στους μουσουλμάνους μετανάστες που κατοικούν κυρίως στην Αθήνα (200.000), ενώ επαναλαμβάνονται αναφορές σε επιμέρους προβλήματα γύρω από τους τρόπους αναγνώρισης θρησκειών και θρησκευτικών ομάδων (διαμαρτυρίες Σαϊεντολόγων και Πολυθεϊστών), φορολογικές και άλλες διακρίσεις, ερωτήματα ισχύος του ισλαμικού νόμου (σαρία) στη Θράκη, αδειοδοτήσεις για την κατασκευή ή λειτουργία χώρων λατρείας, επί των οποίων το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων υιοθέτησε το Μάρτιο 2008 νέες προϋποθέσεις και πιστοποιητικά.
Υπενθυμίζονται θετικά μέτρα που έχει λάβει το ελληνικό κράτος όπως η πρόσληψη 240 ιμάμηδων και νομοθετήματα για την εφαρμογή συστήματος πλήρωσης του 0,5% των δημοσιοϋπαλληλικών θέσεων από μουσουλμάνους και για τη διαχείριση των Βακουφίων στη Θράκη, αλλά και κυβερνητικές ολιγωρίες στην εφαρμογή των αποφάσεων για υλοποίηση της εκκρεμούσας κατασκευής στην Αθήνα επίσημου ισλαμικού τεμένους και κοιμητηρίου.Για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα κρίνεται θετικά και εφέτος η επίσημη υποστήριξη εκδηλώσεων και εκδόσεων για την μνήμη του Ολοκαυτώματος, ωστόσο επισημαίνεται αύξηση των κρουσμάτων αντισημιτισμού και βανδαλισμών μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα και συνέχιση κοινωνικών εκφάνσεων αντισημιτισμού (δικαστική δίωξη και αθώωση του συγγραφέα Κ. Πλεύρη για το βιβλίο του, αντισημιτικές απόψεις ηγέτη του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη, και γελοιογραφίες στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία και Ριζοσπάστης.

express.gr