Σκάκι: Το «Μέγα Ζατρίκιον» της Αρχαίας Κνωσού.
Ο Αχιλλεύς και ο Αίας παίζουν πεσσούς.
Από το 1.600 π.χ. οι κάτοικοι της Κρήτης γνώριζαν το ψυχαγωγικό αυτό άθλημα και το είχαν κατατάξει ανάμεσα στις αγαπημένες δραστηριότητες των βασιλικών οικογενειών.
Στις μέρες μας, το σκάκι αποτελεί στοιχείο πρόκλησης ανάμεσα σε σκεπτόμενους παίκτες, με εκατομμύρια οπαδούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα τουρνουά σκάκι δεν διεξάγονται πλέον μόνον σε επίπεδο προσωπικών συναντήσεων, αλλά και μέσω του διαδικτύου, με παίκτες όλων των ηλικιών από κάθε γωνιά της γης.
Το σκάκι στην αρχαία Ελλάδα
Όταν ο Βρετανός αρχαιολόγος Σερ Άρθουρ Έβανς πραγματοποιούσε ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού στα τέλη του 19ου αιώνα, έμεινε έκθαμβος όταν αντίκρισε μια μεγάλη πλάκα από ελεφαντόδοντο και πέτρα χρώματος μπλε, με γυάλινη επικάλυψη και χρυσά φύλλα. Το εντυπωσιακό αυτό εύρημα ήταν το «Μέγα Ζατρίκιον» που συνοδευόταν από πέντε πιόνια από ελεφαντόδοντο και είχε διαστάσεις 104Χ61 εκατοστά. Το «Μέγα Ζατρίκιον» ήταν ένα βασιλικό παιχνίδι ανάλογο με το σύγχρονο σκάκι και γι’ αυτό ο χώρος που ανακαλύφθηκε ονομάστηκε «Διάδρομος του Ζατρικίου».
Στην αρχική του μορφή απεικόνιζε ένα τέλειο ημερολόγιο με τέσσερα έτη, όπου οι 72 περιφερειακές γραμμές αντιστοιχούν σε 72 χρονικά διαστήματα των 20 λεπτών, δηλαδή μια 24ωρη μέρα (72Χ20 =1440 λεπτά = 24ώρες Χ 60 λεπτά = μία 24ωρη ημέρα).
Η φιλοσοφία του σκακιού
Μέχρι την εποχή του μεσαίωνα, το πνευματικό αυτό παιχνίδι σκέψης και αυτοσυγκέντρωσης εξακολουθούσε να ονομάζεται «Ζατρίκιον» και αποτελούσε μια από τις δημοφιλέστερες ψυχαγωγικές δραστηριότητες των βασιλικών οικογενειών, που το χρησιμοποιούσαν για να διδάξουν στα παιδιά τους ότι ο βασιλιάς είναι ανίσχυρος χωρίς το λαό του. Όπως και σήμερα, είχε 64 τετραγωνάκια, όπου καθένα αντιστοιχούσε σε μια ξεχωριστή περιοχή του βασιλείου. Όπως είναι φυσικό, ο βασιλιάς δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να χάσει, έστω και μια περιφέρεια από το βασίλειό του, γιατί τότε πια θα έμενε μόνος κι έρημος, χωρίς καλλιεργήσιμη γη και υπηκόους.
Κάποτε μάλιστα, λέγεται ότι ένας Ιταλός πρίγκιπας αποφάσισε να παίξει μια παρτίδα σκάκι με έναν ταπεινό Ινδό αχθοφόρο, με έπαθλο….. μερικούς κόκκους ρυζιού. Όταν ο πρίγκιπας ρώτησε πώς θα οριζόταν το έπαθλο εκείνος του είπε: «αν κερδίσω, θα μου βάλεις έναν κόκκο ρυζιού πάνω στο πρώτο τετράγωνο της σκακιέρας, δύο κόκκους στο δεύτερο, τέσσερις στο τρίτο και θα συνεχίζουμε να διπλασιάζουμε σε κάθε τετράγωνο τους κόκκους μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο». Του πρίγκιπα του φάνηκε πανεύκολο, αλλά δεν είχε υπολογίσει όμως τα παρακάτω: Αν έχανε, ο αριθμός των κόκκων θα άγγιζε τους 18.446.744.073.709.551.615 (!!!) ή αν προτιμάτε σε βάρος τα 977.677 δισεκατομμύρια τόνους. Δηλαδή με λίγα λόγια θα χρειαζόταν να σπείρουν 76 φορές όλες τις ηπείρους της Γης για να παράγουν μια τέτοια ποσότητα. Δεν είναι εντυπωσιακό;
Μέχρι σήμερα, το σκάκι εξακολουθεί να κατέχει ηγετική θέση ανάμεσα στα λεγόμενα «εγκεφαλικά αθλήματα» ή «αθλήματα σκέψης», δεδομένου ότι απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες και γνώσεις.
http://img.pathfinder.gr/clubs/files_3/112041/33.doc
Πέθανε ο ξακουστός Δανός σκακιστής Μπεντ Λάρσεν
Ο Μπεντ Λάρσεν, ο οποίος θεωρείται ο ισχυρότερος σκακιστής της Δανίας όλων των εποχών, πέθανε σε ηλικία 75 χρονών, μεταδίδει το AP.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της Σκακιστικής Ένωσης Δανίας, ο Λάρσεν πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου μετά από σύντομη αρρώστεια. Η αιτία του θανάτου του δεν αναφέρεται. Τις τελευταίες του μέρες ο σκακιστής της πέρασε στο Μπουένος Άυρες, όπου διέμενε με τη σύζυγό του. Ο Λάρσεν, ένας από τους καλύτερους σκακιστές του κόσμου στις δεκαετίες του 60΄, του ΄70 και του 80΄του περασμένου αιώνα, συμμετείχε επανειλημμένα στα παγκόσμια πρωταθλήματα και έπαιζε εναντίον των παγκοσμιων πρωταθλητών Μπορίς Σπάσκι και Μπομπι Φίσερ. Τον Αύγουστο στην Κοπεγχάγη πραγματοποιήθηκε φεστιβάλ σκακιού, αφιερωμένο στα 75-χρονα του Λάρσεν.
http://greek.ruvr.ru/2010/09/10/19813928.html
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
Τιμάται σήμερα η μνήμη των Μικρασιατών ιερομαρτύρων που έπεσαν θύματα της θηριωδίας του τουρκικού όχλου
Το μαρτύριο του Σμύρνης Χρυσόστομου
Του Αριστείδη Βικέτου
Συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες 88 χρόνια από την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, που είχε ως αποτέλεσμα τον ξεριζωμό σχεδόν δύο εκατομμυρίων Ελλήνων από τα χώματα της Ιωνίας και της Μικράς Ασίας.
Κορυφαία μορφή της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως, Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη αυτός προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου.
Το 1992 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Χρυσοστόμου και των ιεραρχών Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ικονίου, Ευθυμίου Ζήλων και των κληρικών και λαϊκών, που σφαγιάσθηκαν κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης, όρισε να τιμάται η μνήμη του Χρυσοστόμου Σμύρνης και των «συν αυτώ Ιεραρχών» την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία φέτος συμπίπτει με τη σημερινή.
Ο γνωστός Έλληνας λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, ο οποίος έζησε τη λαίλαπα της Μικρασιατικής Καταστροφής, στο βιβλίο του «Μικρασία Χαίρε» γράφει για τον Σμύρνης Χρυσόστομο «Η δράση του στον καιρό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στον καιρό των διωγμών των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, και στη διετία 1920-22 , τον είχε αναδείξει πρώτο στόχο. Αυτός ήταν ο ηγέτης, ο εθνάρχης, η ψυχή της Ελληνικής Μικρασίας» . Ο Βενέζης τονίζει ότι ο Χρυσόστομος με το βίο και το μαρτυρικό του τέλος «υπηρέτησε το Γένος και την Εκκλησία γράφοντας μια σελίδα χρυσή».
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 (με το νέο ημερολόγιο) ο Νουρεντίν Πασάς του απήγγειλε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και τον παρέδωσε στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί έξω από το διοικητήριο της Σμύρνης.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η εξιστόρηση των γεγονότων από τον Τούρκο καθηγητή Βilge Umar που στηρίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη δολοφονία του Χρυσόστομου όπως αυτή του δήμιου Αli Αge , στον οποίο τον παρέδωσε ο Νουρεντίν. Σύμφωνα με τον Ουμάρ, ο Νουρεντίν επέλεξε να απαλλαγεί το συντομότερο από τον Χρυσόστομο, επειδή ήθελε να αποφύγει τη διαδικασία μιας δίκης, που θα έδινε τη δυνατότητα σε ευρωπαϊκές χώρες να παρέμβουν για να αποτραπεί η καταδίκη του ιεράρχη.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος και ιστορικός Rene Ρuaux, απεσταλμένος στη Σμύρνη της εφημερίδας «Le Τemps», στο βιβλίο του «Ο θάνατος της Σμύρνης» επιρρίπτει ευθύνη για το μαρτύριο του Χρυσόστομου στην τουρκική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Γράφει μεταξύ άλλων: «Ο στρατηγός Νουρεντίν πασάς, όταν τον έφεραν μπροστά του, τον εξύβρισε με αισχρό τρόπο και τον κατηγόρησε για τη φιλελληνική του στάση και πρόσθεσε ότι η επόμενη ενέργειά του ήταν να τον παραδώσει στη λαϊκή κρίση. Ο Χρυσόστομος, λοιπόν, παραδόθηκε στο μανιασμένο μουσουλμανικό όχλο. Του ξερίζωσαν τη γενειάδα, τον μαχαίρωσαν, διαμέλισαν και έσυραν το σώμα του μέχρι την τουρκική συνοικία, όπου και τον πέταξαν στα σκυλιά...». Ο Ρuauxκαταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση του Χρυσοστόμου ήταν προαποφασισμένη.
Ο τότε Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη G. Ηorton στο βιβλίο του «Η κατάρα της Ασίας» γράφει για τον Χρυσόστομο:«Πέθανε σαν μάρτυρας και αξίζει να του απονεμηθούν ύψιστες τιμές από την Ελληνική Εκκλησία και την Ελληνική Κυβέρνηση...»
Συγκλονιστική περιγραφή της δολοφονίας
ΣΤΙΣ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ1982, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 60 χρόνων από την καταστροφή, σε έκτακτη συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, ο διαπρεπής ακαδημαϊκός Γ. Μυλωνάς, τελείωσε την ομιλία του με μία συγκλονιστική περιγραφή του μαρτυρίου και της θανατώσεως του Χρυσοστόμου. «Κατά τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου 1922 μια ομάδα φοιτητών του ΙnternationalCollege της Σμύρνης και εγώ βρεθήκαμε φυλακισμένοι σε απαίσιο υπόγειο, σ’ ένα από τα μπουντρούμια του Διοικητηρίου της Σμύρνης. Σ’ αυτό ήταν ασφυκτικά στριμωγμένοι Έλληνες Χριστιανοί αιχμάλωτοι, μάλλον άνθρωποι προωρισμένοι για θάνατο. Στις 5 το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του θλιβερού Σεπτεμβρίου, ένας τουρκοκρής με διέταξε να τον ακολουθήσω στην αυλή. “Είσαι δάσκαλος;”, με ρωτά. “Αυτήν την τιμή είχα” του απαντώ. “Και οι άλλοι που ήσαν μαζί σου είναι φοιτητές;”. ”Ναι”, του λέγω. “Γρήγορα μάζεψέ τους και φέρε τους εδώ”. “Ελάτε μαζί μου έξω”, λέγω στους συντρόφους μου. “Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα μας. Εμπρός με θάρρος”. Ποια ήταν η έκπληξή μας όταν ακούσαμε τον Τουρκο-κρητικό να λέει: “ Θα σας σώσω σήμερα, γιατί ελπίζω αυτό να με βοηθήσει να λησμονήσω μια τρομερή σκηνή που αντίκρυσαν τα μάτια μου, σκηνή στην οποία έλαβα μέρος”.
Και συνέχισε: “Παρακολούθησα το χάλασμα του Δεσπότη σας. Ήμουν μ’ εκείνους που τον τύφλωσαν, που του βγάζαν τα μάτια και αιμόφυρτο, τον έσυραν από τα γένια και τα μαλλιά στα σοκάκια του Τουρκομαχαλά,τον ξυλοκοπούσαν, τον έβριζαν και τον πετσόκοβαν. Από καιρού σε καιρό, όταν μπορούσε, ύψωνε κάπως το δεξί του χέρι και ευλογούσε τους διώκτες του. Κάποιος πατριώτης μου αναγνωρίζει τη χειρονομία της ευλογίας, μανιάζει, μανιάζει και με το τρομερό μαχαίρι του κόβει και τα δυο χέρια του Δεσπότη. Εκείνος σωριάστηκε στη ματωμένη γη με στεναγμό που φαινόταν ότι ήταν μάλλον στεναγμός ανακουφίσεως παρά πόνου. Τόσο τον λυπήθηκα τότε, που με δύο σφαίρες στο κεφάλι τον αποτελείωσα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Τώρα που σας την είπα ελπίζω πως θα ησυχάσω. Γι’ αυτό σας χάρισα τη ζωή”. “Και πού τον έθαψαν;” ρώτησα με αγωνία. “Κανείς δεν ξέρει πού έριξαν το κομματιασμένο του κορμί”».
Το έργο του
Το 1910 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εκλέγει και πάλι παμψηφεί Μητροπολίτη Σμύρνης.
Στην πρωτεύουσα της Ιωνίας ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο. Κτίζει γραφεία για τη Μητρόπολη και αναδιοργανώνει την εκπαίδευση, αναλαμβάνει υπό την προστασία του τους αρχαίους γυμναστικούς Συλλόγους της Σμύρνης, μετέχει ως πρόεδρος ο ίδιος στα Συμβούλια των περισσότερων πνευματικών και κοινωνικών ιδρυμάτων, προωθεί την πνευματική κίνηση και επιζητεί ένα καινούργιο πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό πολιτισμό στην Ιωνία.
Στις 20 Αυγούστου 1914 απομακρύνεται βίαια από την έδρα του. Μετά το τέλος του Ά Παγκοσμίου Πολέμου ο Χρυσόστομος ξαναγυρνά στην πολυαγαπημένη του Σμύρνη.
Το 1919 υποδέχτηκε τον ελληνικό στρατό στη Σμύρνη. Γονυπετής και κλαίγοντας ευλόγησε την ελληνική σημαία. Τις επόμενες μέρες προστάτεψε Τούρκους κατοίκους της Σμύρνης από εχθροπραξίες του ελληνικού στρατού. Επισκέφθηκε τους Τούρκους αιχμαλώτους, και τις τουρκικές συνοικίες της Σμύρνης και μοίρασε τροφή και φάρμακα.
Όταν αντιστράφηκε η κατάσταση και ο εφιάλτης πλησίαζε στη Σμύρνη, ο Χρυσόστομος προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης και έστειλε επιστολές/εκκλήσεις προς τους αρχηγούς των συμμάχων, αλλά και προς την Καθολική Εκκλησία.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Του Αριστείδη Βικέτου
Συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες 88 χρόνια από την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, που είχε ως αποτέλεσμα τον ξεριζωμό σχεδόν δύο εκατομμυρίων Ελλήνων από τα χώματα της Ιωνίας και της Μικράς Ασίας.
Κορυφαία μορφή της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως, Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη αυτός προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου.
Το 1992 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Χρυσοστόμου και των ιεραρχών Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ικονίου, Ευθυμίου Ζήλων και των κληρικών και λαϊκών, που σφαγιάσθηκαν κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης, όρισε να τιμάται η μνήμη του Χρυσοστόμου Σμύρνης και των «συν αυτώ Ιεραρχών» την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία φέτος συμπίπτει με τη σημερινή.
Ο γνωστός Έλληνας λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, ο οποίος έζησε τη λαίλαπα της Μικρασιατικής Καταστροφής, στο βιβλίο του «Μικρασία Χαίρε» γράφει για τον Σμύρνης Χρυσόστομο «Η δράση του στον καιρό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στον καιρό των διωγμών των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, και στη διετία 1920-22 , τον είχε αναδείξει πρώτο στόχο. Αυτός ήταν ο ηγέτης, ο εθνάρχης, η ψυχή της Ελληνικής Μικρασίας» . Ο Βενέζης τονίζει ότι ο Χρυσόστομος με το βίο και το μαρτυρικό του τέλος «υπηρέτησε το Γένος και την Εκκλησία γράφοντας μια σελίδα χρυσή».
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 (με το νέο ημερολόγιο) ο Νουρεντίν Πασάς του απήγγειλε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και τον παρέδωσε στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί έξω από το διοικητήριο της Σμύρνης.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η εξιστόρηση των γεγονότων από τον Τούρκο καθηγητή Βilge Umar που στηρίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη δολοφονία του Χρυσόστομου όπως αυτή του δήμιου Αli Αge , στον οποίο τον παρέδωσε ο Νουρεντίν. Σύμφωνα με τον Ουμάρ, ο Νουρεντίν επέλεξε να απαλλαγεί το συντομότερο από τον Χρυσόστομο, επειδή ήθελε να αποφύγει τη διαδικασία μιας δίκης, που θα έδινε τη δυνατότητα σε ευρωπαϊκές χώρες να παρέμβουν για να αποτραπεί η καταδίκη του ιεράρχη.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος και ιστορικός Rene Ρuaux, απεσταλμένος στη Σμύρνη της εφημερίδας «Le Τemps», στο βιβλίο του «Ο θάνατος της Σμύρνης» επιρρίπτει ευθύνη για το μαρτύριο του Χρυσόστομου στην τουρκική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Γράφει μεταξύ άλλων: «Ο στρατηγός Νουρεντίν πασάς, όταν τον έφεραν μπροστά του, τον εξύβρισε με αισχρό τρόπο και τον κατηγόρησε για τη φιλελληνική του στάση και πρόσθεσε ότι η επόμενη ενέργειά του ήταν να τον παραδώσει στη λαϊκή κρίση. Ο Χρυσόστομος, λοιπόν, παραδόθηκε στο μανιασμένο μουσουλμανικό όχλο. Του ξερίζωσαν τη γενειάδα, τον μαχαίρωσαν, διαμέλισαν και έσυραν το σώμα του μέχρι την τουρκική συνοικία, όπου και τον πέταξαν στα σκυλιά...». Ο Ρuauxκαταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση του Χρυσοστόμου ήταν προαποφασισμένη.
Ο τότε Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη G. Ηorton στο βιβλίο του «Η κατάρα της Ασίας» γράφει για τον Χρυσόστομο:«Πέθανε σαν μάρτυρας και αξίζει να του απονεμηθούν ύψιστες τιμές από την Ελληνική Εκκλησία και την Ελληνική Κυβέρνηση...»
Συγκλονιστική περιγραφή της δολοφονίας
ΣΤΙΣ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ1982, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 60 χρόνων από την καταστροφή, σε έκτακτη συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, ο διαπρεπής ακαδημαϊκός Γ. Μυλωνάς, τελείωσε την ομιλία του με μία συγκλονιστική περιγραφή του μαρτυρίου και της θανατώσεως του Χρυσοστόμου. «Κατά τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου 1922 μια ομάδα φοιτητών του ΙnternationalCollege της Σμύρνης και εγώ βρεθήκαμε φυλακισμένοι σε απαίσιο υπόγειο, σ’ ένα από τα μπουντρούμια του Διοικητηρίου της Σμύρνης. Σ’ αυτό ήταν ασφυκτικά στριμωγμένοι Έλληνες Χριστιανοί αιχμάλωτοι, μάλλον άνθρωποι προωρισμένοι για θάνατο. Στις 5 το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του θλιβερού Σεπτεμβρίου, ένας τουρκοκρής με διέταξε να τον ακολουθήσω στην αυλή. “Είσαι δάσκαλος;”, με ρωτά. “Αυτήν την τιμή είχα” του απαντώ. “Και οι άλλοι που ήσαν μαζί σου είναι φοιτητές;”. ”Ναι”, του λέγω. “Γρήγορα μάζεψέ τους και φέρε τους εδώ”. “Ελάτε μαζί μου έξω”, λέγω στους συντρόφους μου. “Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα μας. Εμπρός με θάρρος”. Ποια ήταν η έκπληξή μας όταν ακούσαμε τον Τουρκο-κρητικό να λέει: “ Θα σας σώσω σήμερα, γιατί ελπίζω αυτό να με βοηθήσει να λησμονήσω μια τρομερή σκηνή που αντίκρυσαν τα μάτια μου, σκηνή στην οποία έλαβα μέρος”.
Και συνέχισε: “Παρακολούθησα το χάλασμα του Δεσπότη σας. Ήμουν μ’ εκείνους που τον τύφλωσαν, που του βγάζαν τα μάτια και αιμόφυρτο, τον έσυραν από τα γένια και τα μαλλιά στα σοκάκια του Τουρκομαχαλά,τον ξυλοκοπούσαν, τον έβριζαν και τον πετσόκοβαν. Από καιρού σε καιρό, όταν μπορούσε, ύψωνε κάπως το δεξί του χέρι και ευλογούσε τους διώκτες του. Κάποιος πατριώτης μου αναγνωρίζει τη χειρονομία της ευλογίας, μανιάζει, μανιάζει και με το τρομερό μαχαίρι του κόβει και τα δυο χέρια του Δεσπότη. Εκείνος σωριάστηκε στη ματωμένη γη με στεναγμό που φαινόταν ότι ήταν μάλλον στεναγμός ανακουφίσεως παρά πόνου. Τόσο τον λυπήθηκα τότε, που με δύο σφαίρες στο κεφάλι τον αποτελείωσα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Τώρα που σας την είπα ελπίζω πως θα ησυχάσω. Γι’ αυτό σας χάρισα τη ζωή”. “Και πού τον έθαψαν;” ρώτησα με αγωνία. “Κανείς δεν ξέρει πού έριξαν το κομματιασμένο του κορμί”».
Το έργο του
Το 1910 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εκλέγει και πάλι παμψηφεί Μητροπολίτη Σμύρνης.
Στην πρωτεύουσα της Ιωνίας ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο. Κτίζει γραφεία για τη Μητρόπολη και αναδιοργανώνει την εκπαίδευση, αναλαμβάνει υπό την προστασία του τους αρχαίους γυμναστικούς Συλλόγους της Σμύρνης, μετέχει ως πρόεδρος ο ίδιος στα Συμβούλια των περισσότερων πνευματικών και κοινωνικών ιδρυμάτων, προωθεί την πνευματική κίνηση και επιζητεί ένα καινούργιο πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό πολιτισμό στην Ιωνία.
Στις 20 Αυγούστου 1914 απομακρύνεται βίαια από την έδρα του. Μετά το τέλος του Ά Παγκοσμίου Πολέμου ο Χρυσόστομος ξαναγυρνά στην πολυαγαπημένη του Σμύρνη.
Το 1919 υποδέχτηκε τον ελληνικό στρατό στη Σμύρνη. Γονυπετής και κλαίγοντας ευλόγησε την ελληνική σημαία. Τις επόμενες μέρες προστάτεψε Τούρκους κατοίκους της Σμύρνης από εχθροπραξίες του ελληνικού στρατού. Επισκέφθηκε τους Τούρκους αιχμαλώτους, και τις τουρκικές συνοικίες της Σμύρνης και μοίρασε τροφή και φάρμακα.
Όταν αντιστράφηκε η κατάσταση και ο εφιάλτης πλησίαζε στη Σμύρνη, ο Χρυσόστομος προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης και έστειλε επιστολές/εκκλήσεις προς τους αρχηγούς των συμμάχων, αλλά και προς την Καθολική Εκκλησία.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Ετικέτες
άρθρα,
Ελληνισμός,
Ιστορία,
Μικρά Ασία,
Ορθοδοξία,
παραβιάσεις της Τουρκίας
Κρις Σπύρου : Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας
“Θα πάω τους Τούρκους στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”
Αποφασισμένος να «καθίσει» την Τουρκία στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εμφανίζεται ο ελληνοαμερικανός πολιτικός και επικεφαλής της οργάνωσης «Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας» κ.Κρις Σπύρου, εφόσον η Άγκυρα απαντήσει αρνητικά στο αίτημα για επαναλειτουργία του μνημείου ως χριστιανικού ναού.
Ο προσωπικός φίλος της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κυρίας Χίλαρι Κλίντον, δηλώνει αποφασισμένος να βρεθεί την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη μαζί με μέλη της οργάνωσής του, προκειμένου να τελέσουν «την πρώτη ελεύθερη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, 557 χρόνια μετά από την άλωση», όπως λέει.
Μιλώντας στο protothema gr. ο κ.Σπύρου αποκάλυψε πως αξιωματούχοι της τουρκικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, άνοιξαν δίαυλο επικοινωνίας με τον νομικό εκπρόσωπο της οργάνωσης κ.Λάννυ Ντέηβις, που υπήρξε σύμβουλος του τέως προέδρου των ΗΠΑ κ.Μπιλ Κλίντον, προκειμένου να συζητηθεί το αίτημα για επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας, μετά και τη δημόσια τοποθέτηση του επικεφαλής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, για το θέμα.
»Πριν από μερικές μέρες ο επικεφαλής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας Δρ. Αλί Μπαρντάκογλου, ο πιο εξέχων αξιωματούχος στην Ισλαμική θρησκευτική ιεραρχία ανέφερε στον τύπο πως η χώρα του υποστηρίζει πλήρως τη θρησκευτική ελευθερία και ότι οι Χριστιανικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης και της Αγίας Σοφίας, θα πρέπει να λειτουργούν κανονικά» δήλωσε ο κ.Σπύρου, αποκαλύπτοντας πως του απηύθυνε γραπτή πρόσκληση, να «συμπροσευχηθεί» μαζί του στην Αγία Σοφία.
«Αναγγείλαμε πως στις 17 Σεπτεμβρίου αντιπρόσωποι της «Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας» θα ταξιδέψουμε στην την Πόλη για να λειτουργηθούμε και να τελέσουμε την πρώτη ελεύθερη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, μετά από 557 χρόνια. Και αν χρειαστεί, μέσα στο πλαίσιο της συμφιλίωσης και της ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων της οικουμένης, θα κάνουμε και μια προσευχή για την σύντομη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
«Όμηρος» των Τούρκων ο Πατριάρχης
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αντιμετωπίζουν με «καχυποψία» την κίνηση του ελληνοαμερικανού πολιτικού και της οργάνωσης που ηγείται.
Στην ερώτηση εάν ενημέρωσε για την πρωτοβουλία του τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο ο κ.Σπύρου δήλωσε : «O Πατριάρχης όπως και το σύμβολο της Ορθοδοξίας, η Αγία Σοφία, είναι στην ίδια μοίρα. Είναι υπό κατοχή! Δε το θεωρώ δέον να τον ενημερώσω, διότι σαν όμηρος που είναι, μπορεί να υποστεί χειρότερα από αυτούς που τον κρατούν όμηρο».
Σε άρθρο του στο διαδίκτυο ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π.Γεώργιος Τσέτσης, «καυτηρίασε» την πρωτοβουλία της κίνησης του κ.Σπύρου, χαρακτηρίζοντας την «επιπόλαια».
«Σε μια περίοδο κατά την οποία η ομογένεια και το σεπτό κέντρο στην Πόλη άρχισαν κάπως να ανασαίνουν και να προσβλέπουν με αισιοδοξία σ' ένα καλύτερο μέλλον στη γη αυτή όπου τους έταξε ο Θεός από αμνημονεύτων χρόνων, λίγη αιδώς και κοσμιότητα δε θα έβλαπταν» έγραψε μεταξύ άλλων.
«Δεν του αναγνωρίζω το δικαίωμα να παζαρεύει με τους αφέντες του για χάρη της δικής του προσωπικής επιβίωσης τον ιερό αυτό τόπο. Ακόμα και αν μείνω ο έσχατος και ο μόνος που πιστεύει στην ιερότητα και τον ολοκληρωτικά ορθόδοξο χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας, Τσέτσης δε θέλω να γίνω» η καυστική απάντηση του κ.Σπύρου.
Έτοιμη η προσφυγή
Η οργάνωση «Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας» που εδρεύει στην Ουάσινγκτον και στις Βρυξέλλες, θα προσφύγει κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε περίπτωση που η Άγκυρα απαντήσει αρνητικά στο αίτημα για επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας ως χριστιανικού ναού ή εμποδίσει την τέλεση Θείας Λειτουργίας την προσεχή Παρασκευή.
Την προσφυγή θα καταθέσει ο ελληνοκύπριος δικηγόρος κ.Αχιλλέας Δημητριάδης, που στο παρελθόν είχε κερδίσει σημαντικές νομικές μάχες κατά της Τουρκίας, τόσο στην περίπτωση επιστροφής της περιουσίας της Ελληνοκύπριας Τιτίνας Λοϊζίδου, όσο και της οικογένειας Φωκά στην Κωνσταντινούπολη που η περιουσία της είχε απαλλοτριωθεί από το τουρκικό δημόσιο.
Απόγονος του Κολοκοτρώνη ο Ιερέας
Απόγονος του … Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι ο Ιερέας που φιλοδοξεί να λειτουργήσει στην Αγία Σοφία, 557 χρόνια μετά την τελευταία Θεία Λειτουργία.
Πρόκειται για τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σκιάθου π. Άγγελος Λύσσαρης, με καταγωγή από το Λιμποβίσι της ορεινής Αρκαδίας.
Σύμφωνα με την παράδοση, στο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε η πρώτη Ελληνική Σημαία με τον λευκό Σταυρό στη μέση επί γαλανού φόντου, το 1807.
Ολόκληρη η δυτική πτέρυγα της μονής στεγάζει τέσσερα μουσεία. Ιερών κειμηλίων, μουσικών οργάνων από όλο τον κόσμο, εποποιίας βαλκανικών πολέμων και λαογραφικό.
Το μοναστήρι παράγει κρασί, παραδοσιακά γλυκά και ζυμαρικά, τα οποία πωλούνται μέσω της ιστοσελίδας που διαθέτει στο διαδίκτυο, ενώ πρόσφατα ολοκληρώθηκε το υπερσύγχρονο συνεδριακό κέντρο που κατασκευάστηκε με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)