αυτοπαγίδευση στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης

Κατά την τηλεμαχία των κ.κ. Καραμανλή και Παπανδρέου ετέθη από τον Κώστα Καραμανλή στον Γεώργιο Παπανδρέου το θέμα των συμφωνιών, του Ελσίνκι και της Μαδρίτης. Για τις συμφωνίες αυτές, έχει βέβαια μεσάνυκτα το μέγιστο τμήμα του Ελληνικού λαού, ακόμα και πνευματικοί άνθρωποι.Ο Πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστος Α. Σαρτζετάκης, υπήρξε πλην των άλλων και έγκριτος νομικός. Στην κατωτέρω ανάλυση του εξηγεί το περιεχόμενο των συμφωνιών αυτών αυτών και την τεράστια σημασία (αρνητική όπως τονίζει) που είχαν για την εθνική μας κυριαρχία. Είχα αρχικά σκεφθεί να έγραφα μόνον αποσπάσματα απο το κατωτέρω. Από σεβασμό όμως στα γραφόμενα του Πρώην Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστου Α.Σαρτζετάκη (που ελοιδορήθη πολλάκις από τους γνωστούς κύκλους), θεώρησα σκόπιμο να περιλάβω κατωτέρω όλο το κείμενο του Σεβαστού πρώην Προεδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και έγκριτου νομικού Χρήστου Σαρτζετάκη.Επιτρέψτε να πω, ότι μόνον αν αφιερώσετε τον ελάχιστον απαιτούμενον χρόνο για να το διαβάσετε, τότε μόνον θα ενημερωθείτε για το περιεχόμενον των συμφωνιών αυτών στις οποίες οφείλονται όλα τα προβλήματα στο Αιγαίο με την τουρκία. Δεν χρειάζεται προφανώς κανένα σχόλιο μου για τα τόσον σαφή γραφόμενα κατωτέρω.Των συμφωνιών αυτών που υπεγράφησαν υπό την πίεση του πρώην <<μειλίχιου>> Προέδρου των ΗΠΑ Μπίλ Κλιντον έρχεται σήμερα να απαιτήσει την εφαρμογή η σύζυγος του, ως ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. Φαίνεται ότι, μετά τις εκλογές, μας ετοιμάζει εξελίξεις.Μάλιστα στις συμφωνίες της Μαδρίτης, προκειμένου να υπογραφούν από την τότε πολιτική μας ηγεσία (Πρωθυπουργό και ΥΠΕΞ), τους πρότεινε ο μειλίχιος Μπιλ Κλίντον και απεδέχθησαν, στο ότι η τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο να προστεθεί και η λέξη και νόμιμα (δεσμευθήκαμε ἀμοιβαίως σὲ «σεβασμὸ στὰ νόμιμα ζωτικὰ συμφέροντα καὶ ἐνδιαφέροντα τῆς κάθε χώρας στὸ Αἰγαῖο, τὰ ὁποῖα ἔχουν μεγάλη σημασία γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία τους»). Δείτε κατωτέρω τα σχόλια από τον έγκριτο νομικό και Πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.Για την ανάλυση αυτήν, επιτρέψτε να πώ, θα πρέπει να χρωστάμε ευχαριστίες στον Πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστο Α. Σαρτζετάκη.Στο πρώτο συνημμένο βρίσκεται το ίδιο κείμενο σε μορφή PDF. Στο δεύτερο συνημμένο βρίσκεται το παρόν μήνυμα σε μορφή PDF.Ευριπίδης ΜπίλληςΤ. Επικουρος Καθηγητής ΕΜΠ,


ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ *******

ΛΟΓΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΕΘΝΙΚΩΣ ΕΠΙΖΗΜΙΟΥ ΑYTOΠΑΓΙΔΕΥΣΕΩΣ Οἱ περὶ τὸ Διεθνὲς Δικαστήριον τῆς Χάγης αὐταπάτες μας.

http://www.sartzetakis.gr/points/ellinismos11.html ****************
Στὴ μνήμηΤοῦ Σμηναγοῦ Κωστῆ Ἠλιάκη

1.- Μὲ ἀφορμὴ τὸ πρόσφατον ἐπεισόδιον συγκρούσεως δὺο μαχητικῶν ἀεροπλάνων τῆς πολεμικῆς ἀεροπορίας, ἑλληνικοῦ καὶ τουρκικοῦ, ὑπεράνω τοῦ Αἰγαίου σὲ περιοχὴ νοτίως τῆς Καρπάθου, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν κατάρριψιν ἀμφοτέρων, ἀλλὰ τὴν ἀπώλεια μόνον τοῦ Ἕλληνος σμηναγοῦ Κωστῆ Ἠλιάκη, ἀνεζωπυρώθη ἡ συζήτησις γιὰ τὸ σκόπιμο ἢ μὴ τῆς ἐπιλύσεως τῶν Ἑλληνοτουρκικῶν διενέξεων μὲ προσφυγὴ στὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης.Φρονῶ, ὅτι μὲ τὴν ἀνάμειξι τοῦ Δικαστηρίου αὐτοῦ ὁδηγούμεθα σὲ ἐπιζήμια γιὰ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα αὐτοπαγίδευσι. Καὶ ἐξηγοῦμαι :2.- Ἤδη μὲ τὴν ὑπογραφὴ καὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τοῦ κειμένου Συμπερασμάτων τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἐλσίνκι τῆς 10.12.1999 ἀποδεχθήκαμε (Σημεῖα 4, 9 καὶ 12 τῶν Συμπερασμάτων) τὴν ὕπαρξι ἐκκρεμῶν συνοριακῶν διαφορῶν καὶ ἄλλων σχετικῶν θεμάτων μὲ τὴν Τουρκία, τὰ ὁποῖα καὶ δεσμευθήκαμε νὰ ἐπιλύσουμε μὲ διαπραγματεύσεις μὲ αὐτήν, σὲ περίπτωσι δὲ ἀποτυχίας τῶν διαπραγματεύσεων ἀποδεχθήκαμε τὴν προώθησι, ἀκόμη καὶ μὲ πρωτοβουλία μόνου τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου, ἐπιλύσεως τῶν ἐν λόγῳ διενέξεων ἀπὸ τὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης. Εἶναι ἡ θλιβερὴ ἱστορία ἀπιστεύτου ἐνδοτικότητος στὶς τουρκικὲς ἐπιδιώξεις καὶ ἀφρόνου ἀπεμπολήσεως στοιχειωδῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων. Ἡ ἐθνική μας αὐτὴ συνθηκολόγησι συνετελέσθη σὲ τρία ἐπίπεδα : 1ον) μὲ τὴν ἀναβάθμισι τῆς Τουρκίας σὲ ὑποψήφια γιὰ ἔνταξι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσι χώρα∙ 2ον) μὲ τὴν ἐγκατάλειψι παγίων θέσεων τῆς ἐξωτερικῆς μας πολιτικῆς, καὶ συγκεκριμένως μὲ τὴν ἐκ μέρους μας ἀποδοχή, ὅτι ἐκκρεμοῦν συνοριακὲς διαφορές μας καὶ ἄλλα σχετικὰ θέματα μὲ τὴν Τουρκία καὶ τὴν δέσμευσί μας νὰ προέλθουμε γιὰ τὴν ἐπίλυσί τους σὲ διαπραγματεύσεις μὲ αὐτήν∙ καὶ 3ον) μὲ τὴν αὐτοπαγίδευσί μας νὰ ἀναθέσουμε, σὲ περίπτωσι ἀποτυχίας τῶν διμερῶν διαπραγματεύσεων, τὴν ἐπίλυσι ὅλων αὐτῶν τῶν διαφορῶν γιὰ «συνοριακὲς διαφορὲς καὶ ἄλλα σχετικὰ θέματα» στὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης, λύσις ἄκρως ἐπικίνδυνη καὶ καταστροφικὴ γιὰ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα. Πράγματι :(A) Τότε ἐκρίνετο ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιον ἡ ὑποψηφιότης, μεταξὺ ἄλλων κρατῶν καὶ τῆς Τουρκίας πρὸς ἔνταξι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσι. Τὴν

Science

Η Σελήνη κρύβει νερό!

Ø Σχηματίστηκε από ηλιακό άνεμο και βρίσκεται συγκεντρωμένο στους πόλους
Προς μεγάλη έκπληξή τους, επιστήμονες διαπιστώνουν πως στη Σελήνη υπάρχει νερό, και μάλιστα παντού. Ωστόσο δεν είναι σαφές πόσες σταγόνες από το νερό αυτό θα μπορέσουν να πιουν οι μελλοντικοί αστροναύτες.

Τρεις χωριστές αποστολές που εξερεύνησαν τη Σελήνη βρήκαν σαφείς ενδείξεις ότι υπάρχει εκεί νερό. Φαίνεται πως είναι συγκεντρωμένο στους πόλους και πιθανόν να σχηματίστηκε από τον ηλιακό άνεμο. Τα δεδομένα, τα οποία δημοσιεύονται σήμερα στην επιθεώρηση «Science», δείχνουν ότι το νερό μπορεί μάλιστα να μετακινείται, καθώς τα μόριά του μπερδεύονται με τη σκόνη στη σεληνιακή επιφάνεια. Η καθηγήτρια Κάρλι Πίτερς του Πανεπιστημίου Μπράουν στο Ροντ Άιλαντ και συνάδελφοί της εξέτασαν τα δεδομένα από την αποστολή Τσαντραγιάαν-1, την πρώτη ινδική αποστολή στη Σελήνη. Διαπίστωσαν ότι το νερό φαίνεται να είναι πυκνότερο κοντά στους πόλους. «Όταν λέμε “νερό στη Σελήνη” δεν μιλάμε για λίμνες, ωκεανούς, ούτε καν για λάκκους λάσπης. Νερό στη Σελήνη σημαίνει μόρια νερού και υδροξύλιο (υδρογόνο και οξυγόνο) που αλληλεπιδρούν με μόρια βράχου και σκόνης σε βάθος λίγων χιλιοστών κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια», διευκρίνισε η Πίτερς σε δήλωσή της. Το υδροξύλιο αποτελείται από ένα άτομο υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου, αντί των δύο ατόμων υδρογόνου και ενός οξυγόνου που αποτελούν ένα μόριο νερού.

Οι κρατήρες
Για δεκαετίες υπήρχε η άποψη ότι στη Σελήνη επικρατούν συνθήκες απόλυτης υγρασίας. Η σκοτεινή πλευρά της είναι περισσότερο από παγωμένη, αλλά όταν μπαίνει κάτω από το φως του ήλιου, οποιοσδήποτε πάγος κι αν υπήρχε θα έπρεπε να είχε από καιρό εξαφανιστεί από τις υψηλές θερμοκρασίες. Οι πιθανές εξαιρέσεις είναι κρατήρες κοντά στους πόλους της Σελήνης που μένουν πάντα στη σκιά.
Αν υπάρχει νερό, καθίσταται ευκολότερος ο μελλοντικός εποικισμός της Σελήνης, ιδιαίτερα αν μπορούν να εξαχθούν σημαντικές ποσότητες θερμαίνοντας απλώς το έδαφος. Το οξυγόνο μπορεί επίσης να εξασφαλίσει αέρα για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ το υδρογόνο και το οξυγόνο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν για καύσιμα πυραύλων ή παραγωγή ενέργειας.
Δείγματα σεληνιακού εδάφους που είχαν φέρει οι αποστολές Απόλλων της ΝΑSΑ πριν από τέσσερις δεκαετίες είχαν φανερώσει σημάδια ύπαρξης νερού, όμως οι επιστήμονες νόμισαν πως τα δείγματα είχαν μολυνθεί από τον υγρό αέρα του Χιούστον. Ένας από τους επιστήμονες αυτούς, ο Λόρενς Τέιλορ του Πανεπιστημίου του Τενεσί, λέει τώρα πως είναι πεπεισμένος ότι έκανε λάθος. Σ΄ ένα σημείο όπου τα δεδομένα από το Τσαντραγιάαν-1 έδειξαν ότι υπάρχει νερό και υδροξύλιο, ο δρ Τέιλορ υπολόγισε τη συγκέντρωση σε περίπου 1 λίτρο νερού ανά 0,8 κ.μ. σεληνιακού εδάφους και βράχων.
Στο μεταξύ, ο Ρότζερ Κλαρκ του Γεωλογικού Παρατηρητηρίου των ΗΠΑ ανέλυσε δεδομένα που είχαν ληφθεί πριν από 10 χρόνια από το διαστημόπλοιο Κασίνι της ΝΑSΑ, όταν αυτό πέρασε από τη Σελήνη κατευθυνόμενο προς τον Κρόνο. Βρήκε κι αυτός ενδείξεις ύπαρξης νερού ή υδροξυλίου, κυρίως στους πόλους αλλά και σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη.

Οι συγκρούσεις
Επίσης, επιστήμονες που εργάζονται για το διαστημικό σκάφος Deep Ιmpact, το οποίο αργότερα μελέτησε τον κομήτη Τempel 1, εντόπισαν κι αυτοί σημεία όπου τα μήκη κύματος στα οποία απορροφώνται οι υπέρυθρες ακτίνες δείχνουν ότι υπάρχει νερό και υδροξύλιο. Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχει η διαπίστωσή τους πως η ποσότητα του νερού ποικίλει ανάλογα με τη θερμοκρασία. Αυτό δείχνει ότι το νερό δημιουργείται όταν πρωτόνια από τον ηλιακό άνεμο προσκρούουν στη σεληνιακή επιφάνεια. Οι συγκρούσεις ενδέχεται να απελευθερώνουν άτομα οξυγόνου στα μεταλλεύματα και να τους επιτρέπουν να συνδυαστούν με πρωτόνια και ηλεκτρόνια για να σχηματίσουν νερό. Η Λόρι Φίγκα, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ και μέλος της ομάδας που ανέλυσε τα δεδομένα από το Deep Ιmpact, δήλωσε πως αυτή η διαδικασία μπορεί να λειτουργεί σε βάθος μόλις ενός χιλιοστού στη σεληνιακή επιφάνεια. Αν έχει δίκιο, οι μελλοντικοί αστροναύτες δεν θα έχουν και πολύ νερό να πιουν. «Θα έπρεπε», δήλωσε, «να ξύσουν επιφάνεια έκτασης ίσης μ΄ ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο για να πάρουν ένα λίτρο νερού».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4537930&ct=2

Έρευνα δονήσεων περιμετρικά των χωροθετημένων λατομικών ζωνών (Φάση Ι)

Έρευνα δονήσεων περιμετρικά των χωροθετημένων λατομικών ζωνών (Φάση Ι)
_28/09/2009_δημοσίευση στο Δελτίο Δήμου Κοιλάδος.

1. Καταγραφή βλαβών σε αντιπροσωπευτικά πρανή και κατασκευές (Κάλυψη μόνον των 2 από τους 3 οικισμούς).


2. Γραφική κατανομή ζημιών και προεκτίμηση των εδαφικών επιδράσεων στις θέσεις εκδήλωσης των μεγενθυμένων δονήσεων.


3. Λήψη δορυφορικών φωτογραφιών λατομικής περιοχής 20χ στρ., σχεδιασμός κανναβικών χαρτών με ArcGIS.


4. Υπολογισμοί 3D κλίσεων και γεωλογικών δεδομένων για την πρώτη χωρική βάση δεδομένων.


5. Ποιότητα εδαφών, πάχη, ιδιοπερίοδοι, δυστμησίες. (Αναζήτηση εδαφομηχανικών πληροφοριών από τις υδρογεωτρήσεις και την Έκθεση Θεσσαλίας).


6. Άγνωστα γεωτεκτονικά δεδομένα. Ανεπαρκή γεωτεχνικά δεδομένα.


7. Προμελέτη θέσεων όπου θα τοποθετηθούν δοκιμαστικά τα επιταχυνσιόμετρα.


8. Συσχετίσεις των γεωλογικών πληροφοριών με τις συνθήκες τοπογραφίας.


9. Μακροσκοπικές εκτιμήσεις πριν τις in situ δοκιμές και τις ποσοτικές μετρήσεις .


10. Σύνταξη τευχών Έργου, με την εκτίμηση εργασιών και αθροιστικής δαπάνης. Έγκριση από το Δ.Σ. Σύνταξη Διακήρυξης Διαγωνισμού με κριτήρια αξιολόγησης.
    

πλήρες

ελλειπές

ARCHIMEDES PAMPLIMPSEST NY National Herald

ARCHIMEDES PAMPLIMPSEST NY National Herald
11/24/2007

Recovering Lost Greek Treasures and the Genius of ArchimedesLeonidas Petrakis, PhD(The author holds a PhD in Chemistry from the University of California, Berkeley.

He was Department Chairman and Senior Scientist at Brookhaven National Laboratory, and now resides in Oakland, CA)“Archimedes is the most important scientist who ever lived” states the Israeli classicist Reviel Netz, Professor of Classics and Philosophy at Stanford University, in a just published book on the contributions of the great Greek mathematician, scientist, and engineer who lived and worked in Syracuse, in Magna Graecia (Southern Italy) in the third century BC.

The book, coauthored with William Noel, Curator of Manuscripts at the Walters Art Museum, Baltimore, tells of the evidence of how incredibly advanced and wide-ranging were the mathematical and scientific discoveries of Archimedes, and how much modern science and technology owe to his genius.

The contents of the manuscript (The Archimedes Palimpsest) of long lost works are truly revolutionizing the history of science. Archimedes, mythologized for his “Eureka!” when he supposedly ran naked through the streets of Syracuse, has long been recognized as a seminal contributor to mathematical, scientific and technological developments.

He founded the sciences of mechanics (he is reputed to have claimed that he could move the Earth with his levers!) and of hydrostatics; invented machines that are still in use today (the famous “screw” for irrigation and drainage); and contributed to the defense of his city against the Romans (his “mechanical claws” and “burning glass” caused much damage to the Roman warships). Archimedes however preferred “pure” academic research.

As Plutarch tells us he placed his whole affection and ambition in those purer speculations where there can be no reference to the vulgar needs of life. And indeed his mathematical contributions were far more significant and of lasting value –although they have found utilitarian applications as well, as eventually all “pure” academic endeavors seem to.

He had a deep understanding of key scientific concepts, such as infinity, and investigated these concepts through the use of elegant geometric approaches. In addition to developing advanced mathematical tools, he pioneered the mathematization of the physical sciences, i.e., the use of abstract mathematical first principles in his search for understanding of physical systems.

His methodology influenced the giants of the scientific revolution, from Galileo to Descartes to Newton. “Archimedes’ children” adopted the Archimedean approach in their own efforts to understand the workings of the universe, and, as Professor Netz puts it, “Western science is but a series of footnotes to Archimedes.”

One of his greatest contributions was his shaping the branch of mathematics known as integral calculus, a corner stone of modern science and technology. Integral calculus allows the addition of an infinite number of quantities, and it is central in the solution of all problems of motion, for example navigation of aircraft and space vehicles.

Its discovery in its present form in the 17th century brought about one of the most-bitter disputes in the history of mathematics, with both England’s Isaac Newton and the German philosopher and mathematician Leibnitz claiming the credit. Yet, almost two thousand years earlier, Archimedes had invented calculus methods –still in use today- for the summation of infinite series, perhaps the single most important tool of modern mathematical science!

Further progress in calculus was not made until Newton introduced his “fluxions” and Leibnitz his powerful shorthand, but the basic ideas and approaches had been put forth by Archimedes. For how important the survival and reading of this rare manuscript is we only need to remember that the great majority of all the writings of the ancients have been lost. It is breath-taking to imagine how much richer our world would be now had not so many losses occurred! There have been unintended losses as well as outright acts of vandalism responsible for this sad state of affairs. A part of the famous Library of Alexandria burned down during the siege of the city by Augustus.

The Library suffered greater losses in the fourth and fifth centuries when Christians pursued the destruction of everything pagan. Barbarian sackings of the great centers of learning did most of the damage, with the burning and looting of Constantinople by the Crusaders in 1204 being the worst. The Western Roman Empire (and Church) lost interest in classical Greek, and even Saint Augustine himself was reading the texts mostly through translations. Luckily Orthodox Church Fathers, including Saints Basil, Gregory of Nanziazus, and Basil’s brother Gregory of Nyssa, read, valued (selectively), and collected those works. And so they established the Byzantine tradition of copying, collecting and preserving as many of the books of the ancients that had not been destroyed.

This is a most significant cultural contribution by the Byzantines to the modern world. Patriarch Photius and also Eustathius, Archbishop of Thessaloniki, both highly cultured men that knew and loved the works of the ancients, stand at the head of a very large number of eponymous scholars and teachers (Arethas, Chrysoloras, Planudes) as well as anonymous scribes and scholars –mostly monks in Constantinople, Jerusalem, Athos, Patmos- who read, commented on, copied, distributed, and preserved the writings of the ancients.

And then there were the countless visitors or immigrants to the West during the waning years of the Byzantine Empire, who brought their books to Italy, gave lessons in Greek, established schools and libraries, and thereby helped bring about the Renaissance. The brilliant and learned Bessarion, who participated in the Council of Florence that sought to reunite the Orthodox and Catholic Churches, brought along his rich library and stayed on in Italy and became Cardinal (and on several occasions came close to being elected Pope). Bessarion’s books became the foundation of the famous Biblioteca Marciana in Venice. We owe great gratitude to the men –and some women- who preserved and transmitted to us the works of Homer, Euripides, Aristotle, and Sappho. Too, we owe gratitude to the Arab scholars who read, translated, and preserved many of those works, especially scientific and medical texts.

The significance of being able to decipher and read such rare documents is underscored by the fact that they are in extremely poor condition. Palimpsests (from the Greek pali=again, and psew= to rub) present special challenges, since they have been erased, sometimes almost totally, and written over.

This palimpsest was prepared in the tenth century as a collection of some of the works of Archimedes, and then in the thirteenth century it was erased and written over as a prayer book. It resided in the monastery of Saint Savas in the Holy Land, and after an incredible journey, it was auctioned off in London in 1998.

At that time the Greek Minister of Culture, Evangelos Venizelos, sought to acquire the manuscript for Greece. However the highest bid (two million dollars) was made by an anonymous collector who sent it to the Walters Museum in Baltimore for conservation and deciphering. Given the poor condition of the manuscript, yet remembering its great value, an international team of experts has been funded by the anonymous successful bidder to extract the invaluable contents and make them available to all scholars. The book recounts the fascinating odyssey of the manuscript, but also the assiduous and imaginative efforts of museum conservationists, physical scientists, mathematicians, and classical scholars whose collective efforts are making the reading of the manuscript possible.

Most remarkable must be considered the results of the sophisticated scientific tools used –multi-spectral imaging, x-ray fluorescence, synchrotron radiation- for they truly resurrected a great Greek treasure that had been lost and greatly impaired.The NY Times, BBC, and Public Broadcasting System (through its authoritative NOVA series) have previously brought attention to this work, but the book brings the whole story together. How much richer (indeed!) would we be today, if more such Greek treasures were available to us. Perhaps more codices are waiting to be discovered in Greek monasteries or by Arabic-reading scholars.

το μήνυμα πρωτοπαρουσιάσαμε στο φόρουμ τον Ιούλιο, 2008

Μ.Π.