«Η Ρωμιοσύνη άφησε κρυφή διαθήκη σε εμάς τους επόμενους τη μνήμη του αιώνιου βάρους της, πάνω στις βαθιές καμπύλες από τα αρχέγονα πράσινα θεσσαλικά μάρμαρα. Όμως δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι οι Τουρκοθωμανοί λέρωσαν τους ορθοστατικούς κίονες με τα σημάδια της βαρβαρότητας, χαράζοντας με τα καταματωμένα σπαθιά τους.
Κι εμείς βρεθήκαμε σε τούτο το σκοτάδι, κάτω από το μοναδικό και μακρινό φως του θόλου, για να ενώσουμε τα χέρια μας, ως αρχαιότατοι Έλληνες που αγάπησαν ανεξήγητα την Αγία του Θεού Σοφία μας».
Κι εμείς βρεθήκαμε σε τούτο το σκοτάδι, κάτω από το μοναδικό και μακρινό φως του θόλου, για να ενώσουμε τα χέρια μας, ως αρχαιότατοι Έλληνες που αγάπησαν ανεξήγητα την Αγία του Θεού Σοφία μας».