μαμά, μην ξεχάσειςΠέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
____________________________________________________________________________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________________________________
Μία νέα θέση στρατηγικής για το ζήτημα των Σκοπίων
Άρθρο του Λευτέρη Τζιόλα στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, μεγάλο εθνικό θέμα, λόγω της κρισιμότητας των οικονομικών και των εντάσεων περί την οικονομία έχει περάσει στις πίσω θέσεις... Ωστόσο, η σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα (19-20/11) δημιουργεί μία σημαντική κινητικότητα που πρέπει να εκτιμηθεί σωστά και να αναληφθούν συγκεκριμένες και στοχευμένες πρωτοβουλίες.
Για να μη μακρηγορώ, η θέση μου -θέση στρατηγικής κίνησης, στην παρούσα φάση- για το πρόβλημα περιληπτικά είναι:
1. Η τρέχουσα συγκυρία, παρά την εικόνα επιφανειακής ύφεσης, είναι ευνοϊκή για τις ελληνικές θέσεις και τη ρύθμιση του ζητήματος για τους παρακάτω λόγους:
(α) Τα Σκόπια ζητούν κάτι ζωτικό για το μέλλον τους (ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη διαπραγματευτικών διαδικασιών για την ΕΕ). Για να το πετύχουν, πρέπει να δώσουν (στη διαπραγμάτευση) επίσης κάτι σημαντικό.
(β) Η ελληνική πλευρά τον τελευταίο χρόνο έχει κερδίσει πόντους και έχει διαμορφώσει ένα προφίλ καλού και αξιόπιστου διαπραγματευτή, ''δυτικών προδιαγραφών''.
(γ) Η αμερικανική πλευρά -διοίκηση Ομπάμα- έχει μετατοπίσει, σχετικά, το κέντρο βάρος προς τις ελληνικές θέσεις.
(δ) Οι σαράντα (40) επόμενες μέρες είναι η κρίσιμη περίοδος. Αν αυτή περάσει αναξιοποίητη, η επόμενη είναι άγνωστο και αβέβαιο αν θα μας βρει σε παρόμοια, σχετικά καλή, διαπραγματευτική κατάσταση.
2. Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να στραφούν και να κλιμακωθούν προς τις δύο (τρεις) μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ, Ρωσία (και την Κίνα). Στόχος μας: Οι δυνάμεις αυτές, για να διευκολύνουν επί της ουσίας και να ωθήσουν επιταχυντικά τις σχετικές συνομιλίες για την πραγματική κατάληξή τους και την οριστική εξεύρεση λύσης, πρέπει να αποφασίσουν και να καταστήσουν σαφές προς τα Σκόπια (και διεθνώς) τα παρακάτω:
- Οι δύο (oι τρεις) χώρες -η κάθε μία, φυσικά, με την αυτονομία απόφασης και έκφρασής της (και όποιες άλλες ακολούθως ή παραλλήλως)-, αποδεχόμενες ως μόνη αποτελεσματική διαδικασία αυτή των διμερών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και με στόχο την ενίσχυση και επιτάχυνσή της, αλλά κυρίως επειδή θέλουν να καταστήσουν προς κάθε κατεύθυνση ξεκάθαρο ότι το μόνο ισχυρό και αδιαμφισβήτητο όνομα για το κράτος των Σκοπίων είναι αυτό που θα προκύψει ως αποτέλεσμα των συνομιλιών, ανακαλούν την προηγούμενη απόφαση αναγνώρισης με το όνομα ''Μακεδονία'', υιοθετώντας την ονομασία FYROM, όπως αυτή είναι διεθνώς κατοχυρωμένη, στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
- Οι ΗΠΑ μπορούν να θέσουν δημόσια και πιεστικά ως χρονικό όριο ολοκλήρωσης των συνομιλιών την ημερομηνία της συνόδου του ΝΑΤΟ (19-20/11) στη Λισαβόνα. Ανεξάρτητα από την τήρηση του σχετικού χρονοδιαγράμματος, η πλευρά των Σκοπίων, πέραν της ουσιαστικής πίεσης, θα βρίσκεται πλέον διαρκώς και υπό χρονική πίεση.
- Οι χώρες της ΕΕ που έχουν αναγνωρίσει το κράτος των Σκοπίων με το όνομα ''Μακεδονία'' μπορούν να πράξουν ανάλογα: να πάρουν, δηλαδή, ανάλογες αποφάσεις ανάκλησης και να ασκήσουν χρονική πίεση, σε συνδυασμό με την επικείμενη σύνοδο των αρχηγών της ΕΕ τον Δεκέμβριο.
3. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια απόφαση (και, σε τελική ανάλυση, θα αρκούσε, σε πρώτη φάση, μια τέτοια απόφαση και μόνο από τις ΗΠΑ λόγω της επιρροής και της απήχησής τους), δηλαδή ανάκληση της ονομασίας ''Μακεδονία'', επιστροφή στο FYRΟΜ και υιοθέτηση ως μόνου νέου ονόματος εκείνου που θα δώσει η διαπραγμάτευση, αλλάζει άρδην το τοπίο των διαπραγματεύσεων, δημιουργεί νέα σημαντικά δεδομένα και μετατοπίζει καθοριστικά τους συσχετισμούς υπέρ των ρεαλιστικών ελληνικών θέσεων (κι όχι μόνον στο ζήτημα των Σκοπίων, αλλά γενικότερα, δίνοντας ένα μήνυμα ισχύος της ελληνικής παρουσίας).
Ο υπουργός Άμυνας των Σκοπίων, αντιλαμβανόμενος τη δεινή θέση της κυβέρνησής του (στην παρούσα συγκυρία) και θέλοντας μία επιτυχία -έστω και μισή, έστω και κολοβή-, έφτασε σε σημείο στις 5/10 να πει ότι η χώρα του “θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή της ονομασία”, την οποία δεν κατονόμασε, δεν εκφώνησε, αλλά όλοι γνωρίζουν, δηλαδή FYROM. H απόφαση των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ κάλλιστα μετά από αυτή τη δήλωση του υπουργού Άμυνας των Σκοπίων θα μπορούσε να ήταν: "ΟΚ! Σας αποκαλούμε, λοιπόν, με το προσωρινό σας όνομα, FYROM, αφού το προτείνετε κιόλας, και όταν συμφωνήσετε με την Ελλάδα για το οριστικό σας όνομα, θα σας αποκαλούμε με ό,τι συμφωνήσετε και θα κάνουμε τότε αποδεκτό και το αίτημα της ένταξής σας!''.
Η χώρα μας έχει αυτή την περίοδο, παρά τα άλλα μεγάλα της προβλήματα, μία θετική συγκυρία. Αυτή η κίνηση στρατηγικής μπορεί να αποδώσει σημαντικά. Χρειάζεται σχέδιο, αποφασιστικότητα, στόχευση, κινητοποίηση δυνάμεων και πύκνωση της διπλωματικής δράσης.
Το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, μεγάλο εθνικό θέμα, λόγω της κρισιμότητας των οικονομικών και των εντάσεων περί την οικονομία έχει περάσει στις πίσω θέσεις... Ωστόσο, η σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα (19-20/11) δημιουργεί μία σημαντική κινητικότητα που πρέπει να εκτιμηθεί σωστά και να αναληφθούν συγκεκριμένες και στοχευμένες πρωτοβουλίες.
Για να μη μακρηγορώ, η θέση μου -θέση στρατηγικής κίνησης, στην παρούσα φάση- για το πρόβλημα περιληπτικά είναι:
1. Η τρέχουσα συγκυρία, παρά την εικόνα επιφανειακής ύφεσης, είναι ευνοϊκή για τις ελληνικές θέσεις και τη ρύθμιση του ζητήματος για τους παρακάτω λόγους:
(α) Τα Σκόπια ζητούν κάτι ζωτικό για το μέλλον τους (ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη διαπραγματευτικών διαδικασιών για την ΕΕ). Για να το πετύχουν, πρέπει να δώσουν (στη διαπραγμάτευση) επίσης κάτι σημαντικό.
(β) Η ελληνική πλευρά τον τελευταίο χρόνο έχει κερδίσει πόντους και έχει διαμορφώσει ένα προφίλ καλού και αξιόπιστου διαπραγματευτή, ''δυτικών προδιαγραφών''.
(γ) Η αμερικανική πλευρά -διοίκηση Ομπάμα- έχει μετατοπίσει, σχετικά, το κέντρο βάρος προς τις ελληνικές θέσεις.
(δ) Οι σαράντα (40) επόμενες μέρες είναι η κρίσιμη περίοδος. Αν αυτή περάσει αναξιοποίητη, η επόμενη είναι άγνωστο και αβέβαιο αν θα μας βρει σε παρόμοια, σχετικά καλή, διαπραγματευτική κατάσταση.
2. Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να στραφούν και να κλιμακωθούν προς τις δύο (τρεις) μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ, Ρωσία (και την Κίνα). Στόχος μας: Οι δυνάμεις αυτές, για να διευκολύνουν επί της ουσίας και να ωθήσουν επιταχυντικά τις σχετικές συνομιλίες για την πραγματική κατάληξή τους και την οριστική εξεύρεση λύσης, πρέπει να αποφασίσουν και να καταστήσουν σαφές προς τα Σκόπια (και διεθνώς) τα παρακάτω:
- Οι δύο (oι τρεις) χώρες -η κάθε μία, φυσικά, με την αυτονομία απόφασης και έκφρασής της (και όποιες άλλες ακολούθως ή παραλλήλως)-, αποδεχόμενες ως μόνη αποτελεσματική διαδικασία αυτή των διμερών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και με στόχο την ενίσχυση και επιτάχυνσή της, αλλά κυρίως επειδή θέλουν να καταστήσουν προς κάθε κατεύθυνση ξεκάθαρο ότι το μόνο ισχυρό και αδιαμφισβήτητο όνομα για το κράτος των Σκοπίων είναι αυτό που θα προκύψει ως αποτέλεσμα των συνομιλιών, ανακαλούν την προηγούμενη απόφαση αναγνώρισης με το όνομα ''Μακεδονία'', υιοθετώντας την ονομασία FYROM, όπως αυτή είναι διεθνώς κατοχυρωμένη, στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
- Οι ΗΠΑ μπορούν να θέσουν δημόσια και πιεστικά ως χρονικό όριο ολοκλήρωσης των συνομιλιών την ημερομηνία της συνόδου του ΝΑΤΟ (19-20/11) στη Λισαβόνα. Ανεξάρτητα από την τήρηση του σχετικού χρονοδιαγράμματος, η πλευρά των Σκοπίων, πέραν της ουσιαστικής πίεσης, θα βρίσκεται πλέον διαρκώς και υπό χρονική πίεση.
- Οι χώρες της ΕΕ που έχουν αναγνωρίσει το κράτος των Σκοπίων με το όνομα ''Μακεδονία'' μπορούν να πράξουν ανάλογα: να πάρουν, δηλαδή, ανάλογες αποφάσεις ανάκλησης και να ασκήσουν χρονική πίεση, σε συνδυασμό με την επικείμενη σύνοδο των αρχηγών της ΕΕ τον Δεκέμβριο.
3. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια απόφαση (και, σε τελική ανάλυση, θα αρκούσε, σε πρώτη φάση, μια τέτοια απόφαση και μόνο από τις ΗΠΑ λόγω της επιρροής και της απήχησής τους), δηλαδή ανάκληση της ονομασίας ''Μακεδονία'', επιστροφή στο FYRΟΜ και υιοθέτηση ως μόνου νέου ονόματος εκείνου που θα δώσει η διαπραγμάτευση, αλλάζει άρδην το τοπίο των διαπραγματεύσεων, δημιουργεί νέα σημαντικά δεδομένα και μετατοπίζει καθοριστικά τους συσχετισμούς υπέρ των ρεαλιστικών ελληνικών θέσεων (κι όχι μόνον στο ζήτημα των Σκοπίων, αλλά γενικότερα, δίνοντας ένα μήνυμα ισχύος της ελληνικής παρουσίας).
Ο υπουργός Άμυνας των Σκοπίων, αντιλαμβανόμενος τη δεινή θέση της κυβέρνησής του (στην παρούσα συγκυρία) και θέλοντας μία επιτυχία -έστω και μισή, έστω και κολοβή-, έφτασε σε σημείο στις 5/10 να πει ότι η χώρα του “θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή της ονομασία”, την οποία δεν κατονόμασε, δεν εκφώνησε, αλλά όλοι γνωρίζουν, δηλαδή FYROM. H απόφαση των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ κάλλιστα μετά από αυτή τη δήλωση του υπουργού Άμυνας των Σκοπίων θα μπορούσε να ήταν: "ΟΚ! Σας αποκαλούμε, λοιπόν, με το προσωρινό σας όνομα, FYROM, αφού το προτείνετε κιόλας, και όταν συμφωνήσετε με την Ελλάδα για το οριστικό σας όνομα, θα σας αποκαλούμε με ό,τι συμφωνήσετε και θα κάνουμε τότε αποδεκτό και το αίτημα της ένταξής σας!''.
Η χώρα μας έχει αυτή την περίοδο, παρά τα άλλα μεγάλα της προβλήματα, μία θετική συγκυρία. Αυτή η κίνηση στρατηγικής μπορεί να αποδώσει σημαντικά. Χρειάζεται σχέδιο, αποφασιστικότητα, στόχευση, κινητοποίηση δυνάμεων και πύκνωση της διπλωματικής δράσης.
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
Χαρά στη νεολαία !
εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010, ρεπορτάζ, σελ.4
Του χρόνου, λεβεντιές μου, να έλθετε Όλοι στην κατάθεση!
Θυμηθείτε ότι πρέπει να κάνουμε λίγο κόπο για να τιμούμε ανθρώπους που πέθαναν.
Θα σας βγάζω όλους αναμνηστικές φωτογραφίες!!
(Tα κεφάλια μέσα τώρα...Και καλή σχολική χρονιά!)
σκέψεις επί του συλλογισμού
j = StroseisPerBoreId(i) - k + 2
If iflag(i, j - 1) <> iflag(i, j) And gflag(i) = 0 And iflag(i, StroseisPerBoreId(i)) = 0 Then ...
το έβαλα με τους εξής συλλογισμούς:
iflag(i, StroseisPerBoreId(i)) = 0 =>
1)αν έχει σκληρή τελευταία θέση τότε δεν θα πάρει κανέναν τυχόν σκληρότερο επικρεμάμενο,
- (<-? ΠΡΟΣΟΧΗ : μήπως θα τύχει συνδυασμός τέτοιος ώστε να αναγκαστεί να πάρει;;)
- (? μπορεί να είναι σκληρή η τελευταία και να τύχει μια επικρεμάμενη σκληρότερη; ΝΑΙ) <-αυτό ίσως δεν πρέπει. γιατί να μην πάρω την τελευταία να είμαι ήσυχη;; κι αν πρόκειται για λεπτότατη στρώση ;; Μαλλον δεν πρέπει αυτό!!!!
- (? μπορεί να είναι σκληρή η τελευταία και να τύχει μια διεπιφάνεια με μαλακότερη; ΝΑΙ!) <-αυτό το θέλω. αφορά σε περίπτωση όπου όλες αυξάνουν διαδοχικά με το βάθος
- (?
Νομίζω πως πρέπει να θέλω τον εξής συνδυασμό: η τελευταία σκληρή+η τελευταία >/ 750m/sec +όλες μειώνονται+παίρνω μόνον την διεπιφάνεια όπου μειώνεται "σημαντικά"...Διότι αν δεν μιλώ με νούμερα και μιλώ μόνον με ανισότητες τότε δεν λαμβάνω υπόψη την πελαγονική ζώνη!!
2)θα ορίσει υπόβαθρο, εκεί όπου θα υπάρχει απλώς "αλλαγή". Δεν λέω αν θα σκληραίνει ή θα μαλακώνει! Ούτε ψάχνω "πόσο" θα σκληραίνει. Ούτε αν σκληραίνει "σημαντικά". Ούτε αν θα γίνεται "συστηματικά" (πέραν του ότι έκανα ισοδύναμες σε πάχος όλες τις στρώσεις),
3)αν είναι μαλακή η τελευταία θα πάει ούτως ή άλλως στην τελευταία,
- (? μπορεί να είναι μαλακή η τελευταία και να τύχει μια επικρεμάμενη σκληρότερη; ΟΧΙ)
- (? μπορεί να είναι μαλακή η τελευταία και να τύχει μια διεπιφάνεια με μαλακότερη; ΟΧΙ!)
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
αδελφικούς χαιρετισμούς
Σας φιλώ διότι
γαρ, ουκέτι εστέ ξένοι ή πάροικοι της αγάπης μας,
κι εγώ για χάρη σας ειμί συμπολίτης των αγίων και οικείος του Θεού μου.
Συγχωρέστε με παρακαλώ, πρέπει να μελετήσω τώρα.
[σημ: η φωτο λήφθηκε Ιούνιο 2009 για το Χρονικό του Θετταλού]
[σημ: η φωτο λήφθηκε Ιούνιο 2009 για το Χρονικό του Θετταλού]
Τα τραγούδια της Ανατολής -Χορός των Κουταλιών
Αρχαία Μίσθη
http://www.youtube.com/watch?v=XCv4t-cP5v0
http://www.youtube.com/watch?v=NaTbUgH6W-c&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Z5nPUVIsfoc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=XCv4t-cP5v0
http://www.youtube.com/watch?v=NaTbUgH6W-c&feature=related
Αλησμόνητη Ιωνία
http://www.youtube.com/watch?v=VvmYI5vHwQo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Z5nPUVIsfoc&feature=related
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων : το μήνυμα της Ημέρας Μνήμης
- Δήλωση Προέδρου, κανάλι ΤHESSALIA tv, τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων.
- Δήλωση Προέδρου, κανάλι ΤRT tv, τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων....
Κατάθεση στεφάνων : 14η Σεπτεμβρίου Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ.Ασίας από το τουρκικό κράτος
Κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Ηρώων του Φρουρίου της πόλης Λάρισας
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2010
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2010
Την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος τιμά με εορταστικές εκδηλώσεις η Νομαρχία Λάρισας σήμερα.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:
10:30 π.μ. Επίσημη δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου.
Μετά το τέλος της Δοξολογίας και εντός του Ιερού Ναού θα ακολουθήσει ομιλία από τον εκπαιδευτικό και μέλος του Συλλόγου Μικρασιατών Μ. Ασίας Δημήτριο Καραμούρτο.
11:00 π.μ. Επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο της πόλης και κατάθεση στεφάνων
Προβάδισμα : πολιτικές Αρχές, Ένοπλες Δυνάμεις, θρησκευτικές Αρχές, εκπρόσωποι πληθυσμιακών Κοινοτήτων,
Η εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, και Πρόεδρος της Εφορείας Κεντρικής Ελλάδος (Μαρία Παπαδοπούλου), εκπρόσωποι ενώσεων, συνδικάτων, πρωτοβάθμιων σωματείων.
Αξιότιμοι, κυρία Δημητρακοπούλου, Κυρία Βαλάση-Καλομπάτσου,κύριος Αξιόγλου, κύριος Καρύδης.
Παρά τις προσωπικές επικοινωνίες, των προηγούμενων ημερών, με τους τελετάρχες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, μόνον "ικανοποιητικά" τηρήθηκε επιτέλους φέτος το προβλεπόμενο Πρωτόκολλο σύμφωνα με το οποίο η Ομοσπονδία έχει μια ιεραρχική προτεραιότητα (Π.Δ.304/2001). Διαπιστώνεται ότι οι έννοιες "προσφυγικός", "δευτεροβάθμιο σωματείο", "μικρασιατική γεωγραφία", "ηλικία" είναι μάλλον συγκεχυμένες κατά τις τελετές. Ως εκ τούτων, η επιμονή μου στο προβάδισμα γίνεται για λόγους τάξης και μόνον.
- Ρεπορτάζ στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με τα παιδιά που συνόδεψαν την εκπρόσωπο της ΟΠΣΕ στην κατάθεση στεφάνων :
- Δηλώσεις της κας Μαρίας Παπαδοπούλου στο δελτίο Ειδήσεων του Thessalia TV :
- Αρθρογράφηση, σχετικά με την μαρτυρική Επέτειο, στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ :
Φιλική συνάντηση των μελών της ερευνητικής συνεργασίας
Πανεπιστημιακή κοινότητα, Κρήτη, 15 Αυγούστου 2010. Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
άρθρο : Οι Ίωνες «Γιουνάν» ζουν στις καρδιές μας
ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
- εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010, σελ. 8 :
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7BEA864D10-CCAB-487A-8CD9-A32AE4B85CAF%7D_18-9-2010-FYLLO.pdf
Η Βουλή τίμησε τη μνήμη της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας
Η Βουλή των Ελλήνων τίμησε σε ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος.
Η 14η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης με ομόφωνη απόφαση της Εθνικής Αντιπροσωπείας το 1998.
Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, στην ομιλία του, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Η αναγνώριση από τη Βουλή της ημέρας αυτής και μάλιστα ομόφωνα ήταν ένα ιστορικό χρέος που ικανοποίησε άλλωστε και ένα πάγιο αίτημα των μικρασιατικών οργανώσεων. Η αναγνώριση καταδικάζει το αποτρόπαιο φαινόμενο της γενοκτονίας και καλεί όλους να αναλογιστούν τρόπους πρόληψης τέτοιων φαινομένων που κλονίζουν τα θεμέλια του οικοδομήματος ανθρωπιστικών και δημοκρατικών αξιών του σύγχρονου πολιτισμού.
Σήμερα εκφράζουμε την ευχή, αλλά θα έλεγα και την πεποίθηση, ότι στη συλλογική μνήμη και συνείδηση των λαών η μισαλλοδοξία και ο εθνικισμός θα παραχωρούν τη θέση τους στη θέληση για δημοκρατία, ειρήνη, συνεννόηση και συνεργασία».
Στη μνήμη των θυμάτων τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr
Η 14η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης με ομόφωνη απόφαση της Εθνικής Αντιπροσωπείας το 1998.
Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, στην ομιλία του, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Η αναγνώριση από τη Βουλή της ημέρας αυτής και μάλιστα ομόφωνα ήταν ένα ιστορικό χρέος που ικανοποίησε άλλωστε και ένα πάγιο αίτημα των μικρασιατικών οργανώσεων. Η αναγνώριση καταδικάζει το αποτρόπαιο φαινόμενο της γενοκτονίας και καλεί όλους να αναλογιστούν τρόπους πρόληψης τέτοιων φαινομένων που κλονίζουν τα θεμέλια του οικοδομήματος ανθρωπιστικών και δημοκρατικών αξιών του σύγχρονου πολιτισμού.
Σήμερα εκφράζουμε την ευχή, αλλά θα έλεγα και την πεποίθηση, ότι στη συλλογική μνήμη και συνείδηση των λαών η μισαλλοδοξία και ο εθνικισμός θα παραχωρούν τη θέση τους στη θέληση για δημοκρατία, ειρήνη, συνεννόηση και συνεργασία».
Στη μνήμη των θυμάτων τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr
Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010
άρθρο : ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ Μ.ΑΣΙΑΣ
Δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,
Κυριακή ...............
Μαρία Παπαδοπούλου
Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και
Πρόεδρος της Εφορίας Κεντρικής Ελλάδος,
της ΟΠΣΕ
Κυριακή ...............
Μαρία Παπαδοπούλου
Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και
Πρόεδρος της Εφορίας Κεντρικής Ελλάδος,
της ΟΠΣΕ
ομιλία : Μελέτη για το πλήθος των Ελλήνων που εξολοθρεύθηκαν
Εισήγηση της Μαρίας Παπαδοπούλου με θέμα «Γενοκτονικά συμβάντα από γραπτά Ντοκουμέντα και προφορικές μαρτυρίες. Πότε και πόσοι Έλληνες εξολοθρεύθηκαν;»
Στην ομιλία παρουσιάζονται για πρώτη φορά οι προφορικές μαρτυρίες προσφύγων πρώτης γενιάς, όπως ηχογραφήθηκαν στην (γλωσσολογική) μελέτη :
«Φωνές από την Καππαδοκία : Το Μιστί του χθες στον ελληνιμό του σήμερα».
Πνευματικό κέντρο Μαρίνου Αντύπα, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 18.00.
άρθρο : Αγνοούμενοι Έλληνες της Μικράς Ασίας
Δημοσίευση στον Ημερήσιο Κήρυκα,
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010.
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010.
Χρονολογικός κατάλογος των τουρκικών εγκλημάτων και εχθροπραξιών κατά άλλων εθνών από τον 19ο αιώνα
Θαυμάστε τα ιδεώδη του ΠΑΝΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ !
Απρίλιος του 1821 - Εκτέλεση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου, και εξαπόλυση πλήθους εξαγριωμένων Τούρκων κατά Ελλήνων κατοίκων της Τουρκίας, ως αντίποινα για την εξέγερση των Ελλήνων στην Πελοπόννησο.
1822 - Νεά αντίποινα από τον Σουλτάνο για να τρομοκρατήσει τους χριστιανούς στο νησί της Χίου. Δολοφονούνται 50.000 Έλληνες.
1850 - 12.000 Αρμένιοι και Νεστοριανοί σφαγιάζονται από Κούρδους υπό την ηγεσία του Μπεντέρ Χαν Μπέγκ, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με καραμπίνες, ειδικά κατασκευασμένες για την τουρκική κυβέρνηση και οι οποίοι χρηματοδοτούνται και υποστηρίζονται επίσης από την τουρκική κυβέρνηση.
7 Απριλίου του 1860 - Ο Σουλτάνος διατάζει την σφαγή των Μαρωνιτών χωρικών στον Λίβανο.
6 Ιουλίου 1860 - Σύριοι σφαγιάζονται μετά από διαταγή του Αχμέντ πασά. Ο αριθμός των σφαγιασθέντων συμπεριλαμβανομένων και των Μαρωνιτών του Λιβάνου στις 7 Απριλίου, ανέρχεται στις 11.000.
1876 - Εξαπολύονται συμμορίες Τούρκων για να καταπνίξουν εξέγερση στην Βουλγαρία. 15.000 σφαγιάζονται στην περιοχή της Φιλλιπούπολης, μεταξύ αυτών και Αρμένιοι της τοπικής κοινότητας. Καταστρέφονται 58 χωριά και 5 μοναστήρια.
28 Ιουνίου 1877 - Κατά την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων, προς την λήξη του Ρωσο-τουρκικού πολέμου, πάνω από 6.000 Αρμένιοι δολοφονούνται, όταν ο τουρκικός στρατός και κουρδικές άτακτες ομάδες καταστρέφουν τα χριστιανικά χωριά της περιοχής.
4 Ιουνίου 1878 - Η Τουρκία πουλά τη Κύπρο στην Αγγλία.
Καλοκαίρι του 1892 - Σφαγιάζονται 8.000 Γιεζίδες κοντά στο Μοσούλ, και καίγονται τα χωριά τους διότι αρνούνται να ασπαστούν το Ισλαμ, μετά από εντολές του Φερίκ πασά.
Σεπτέμβριος του 1894 έως Αύγουστο του 1896 - Ο Σουλτάν Χαμίτ εφαρμόζει την τακτική της γενοκτονίας στους Αρμένιους.
Αύγουστος και Σεπτέμβριος του 1894 - 12.000 Αρμένιοι σκοτώνονται στο Σασούν.
Οκτώβριος του 1895 - Λαμβάνει χώρα η πρώτη οργανωμένη γενοκτονία στην Κωνσταντινούπολη και στην Τραπεζούντα.
Νοέμβριος και Δεκέμβριος του 1895 - Οι τουρκικές αρχές οργανώνουν μεγάλης έκτασης σφαγές σε όλη τη χώρα.
Ιούνιος του 1896 - Σφαγή των Αρμενίων της πόλης Βαν.
1896 - Σφαγή 300.000 Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη.
12 Μαΐου 1896 - Δολοφονίες 55.000 Ελλήνων και διαμάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κρήτη.
Μάρτιος του 1909 - Νέες σφαγές 30.000 Αρμενίων και Αμερικανών ιεραποστόλων, στα Άδανα και άλλες πόλεις της Κιλικίας, οργανωμένες από τους Νεότουκρους.
1909 - Οι Νεότουρκοι αντιμετωπίζουν την επανάσταση των Αράβων στην Υεμένη με αιματοχυσίες.
1 Οκτωβρίου 1911 - Δολοφονείται ο Επίσκοπος Γρεβενών, Αιμιλιανός από τους Τούρκους.
1912 - Ο τουρκικός στρατός κατά την υποχώρησή του από την ανατολική Θράκη, λεηλατεί τα χωριά της περιοχής του Διδυμοτείχου και της Ανδριανούπολης. Τα χωριά της περιοχής Μαλγάρα καίγονται. Το ίδιο συμβαίνει και στο Κεσσάνι. Δολοφονίες και σφαγές συνοδεύουν την καταστροφή και λεηλασία της ελληνικής αυτής περιοχής.
1913 - Η ανακατάληψη της ανατολικής Θράκης με τις θηριωδίες που ακολουθούν έχει ως αποτέλεσμα τη σφαγή 15.690 Ελλήνων.
Φεβρουάριος 1913 - Οι Έλληνες κάτοικοι της περιφέρειας Κριθέα της Ανατολικής Θράκης τρέπονται σε φυγή από τις Τουρκικές αρχές. Ακολουθούν βάρβαρες λεηλασίες.
Ιανουάριος έως Δεκέμβριος του 1914 - Πάνω από 250.000 Έλληνες εκτοπίζονται από τις περιοχές της ανατολικής Θράκης και Σμύρνης. Τα υπάρχοντά τους κατάσχονται.
27 Μαΐου 1914 - Οι Τουρκικές αρχές διατάζουν το χριστιανικό πληθυσμό της Περγάμου να εγκαταλείψουν τη πόλη μέσα σε δύο ώρες. Οι τρομοκρατημένοι κάτοικοι καταφεύγουν στη Μυτιλήνη.
Μάιος και Ιούνιος του 1914 - Οι Τούρκοι επιδίδονται σε όλες τις μορφές διωγμών που σαν στόχο έχουν τους Έλληνες της δυτικής Μικράς Ασίας. Τα παράλια της Μικράς Ασίας έχουν καταστραφεί. Στην Ερυθραία και στη Φωκαία οι Έλληνες σφαγιάζονται ανελέητα.
Ιούλιος και Αύγουστος 1914 - Η τουρκική κυβέρνηση δημιουργεί "τάγματα καταναγκαστικών έργων". Πρόκειται για μια νέα μέθοδο εξόντωσης των Ελλήνων - οθωμανών πολιτών που έχουν καταταγεί στον τουρκικό στρατό. Με τον τρόπο αυτό 400.000 Έλληνες εξοντώθηκαν από την πείνα και την κακοποίηση.
Αύγουστος του 1914 - 12.000 Ασσύριοι δολοφονούνται από τον Τζεβτέτ Χαλίλ Μπέι. Ο αριθμός των Ασσυρίων όλων των θρησκειών που έχουν δολοφονηθεί από τους Τούρκους από το 1895 ανέρχεται στις 424.000.
Σεπτέμβριος 1914 - Με διάταγμα της Τουρκικής κυβέρνησης πολλά χωριά της Ανατολικής Θράκης, όπου πλειοψηφεί το Ελληνικό στοιχείο, εκκενώνονται δια της βίας (Νεοχώριο, Γαλατάς, Καλλίπολη, κτλ.). Ακολουθούν λεηλασίες σε σπίτια και καταστήματα. Χιλιάδες αφήνουν τα πατρογονικά τους εδάφη και καταφεύγουν στην Ελλάδα.
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1914 - Με διάταγμα της Τουρκικής κυβέρνησης η περιοχή Βιζύη και μέρος της περιοχής Σαράντα Εκκλησιές εκκενώνονται. 19.000 Έλληνες εξορίζονται στην Ανατολία και οι περιουσίες τους λεηλατούνται. Σύμφωνα με τα αρχεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου 119.940 Έλληνες απελάθηκαν από την Ανατολική Θράκη.
Απρίλιος του 1915 - Το τουρκικό καθεστώς προχωρεί σε οργανωμένες συλλήψεις ενός μεγάλου αριθμού Αρμενίων διανοουμένων και εθνικών ηγετών στην Κωνσταντινούπολη και στις επαρχίες. Στη συνέχεια εκτοπίζονται στην Ανατόλια και καθοδόν σφαγιάζονται. Οι Αρμένιοι στρατιώτες που υπηρετούν στον τουρκικό στρατό αφοπλίζονται και σφαγιάζονται κατά χιλιάδες. Ο ανυπεράσπιστος αρμενικός πληθυσμός οδηγείται στην έρημο της Συρίας και σφαγιάζεται κατά δεκάδες χιλιάδες από τον τουρκικό στρατό, από άτακτα στρατεύματα και πολίτες ή αφήνεται στην έρημο για να πεθάνει από την ασιτία και την κακοποίηση. 1.500.000 Αρμένιοι εξαλείφθηκαν από τις τουρκιές θηριωδίες.
1915 - Οι Τούρκοι θέτουν σε εφαρμογή μια άγρια καταδίωξη κατά των Σύριων Ορθοδόξων και Νεστοριανών κατοίκων των περιοχών Χακάρι, Μαρντίν και Μιντιάτ. Από τα πρώτα θύματα της καταδίωξης είναι ο Αντάι Σερ, Αρχιεπίσκοπος του Σερτ. Η καμπάνια αυτή, γεμάτη σφαγές και καταστροφές, συνεχίστηκε έως το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, φτάνοντας σχεδόν στον στόχο της.
20 Αυγούστου 1915 έως 6 Μαΐου 1916 - Οι Οθωμανοί απαγχονίζουν 35 Λιβανέζους και Σύριους εθνικούς ηγέτες στις πλατείες Αλ Μπουρτζ του Λιβάνου και Αλ Μαρτζά της Συρίας, με την κατηγορία ότι "αγωνίζονται για την ελευθερία". 130.000 Λιβανέζοι και Σύριοι δολοφονούνται κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό.
1916 - Οι Τούρκοι αναγκάζουν τους κατοίκους διαφόρων περιοχών του Πόντου να μεταναστεύσουν στο Σίβας. Κατά την παραπάνω μετακίνηση, από τους 16.750 κατοίκους των περιοχών Ελέβι και Τρίπολης, επέζησαν μόνον οι 550. Και από τους 49.520 κατοίκους της Τραπεζούντας, παρέμειναν ζωντανοί μόνο οι 20.300.
1916 - Καταστροφή της περιοχής Ρισέου-Πλατάνου του Πόντου. Λεηλασίες των πόλεων Οφίς, Σούρμενα και Γέμουρα. Οι λεηλασίες οργανώθηκαν από τους αξιωματούχους του Οθωμανικού κράτους και εκτελέστηκαν υπό την ηγεσία του Αχμέτ Μπέη και του στρατάρχη της περιοχής Βελίπ Πασά.
27 Δεκεμβρίου 1916 - Σύλληψη των διακεκριμένων πολιτών της Αμισού καθώς και 4.000 Ελλήνων πολιτών και εκτόπισή τους στην Ανατολία.
Άνοιξη του 1917 - Οι Τούρκοι διατάσσουν τον διωγμό 23.000 Ελλήνων, κατοίκων της Κυδωνίας.
Νοέμβριος του 1917 - 400 ελληνικές οικογένειες εκτοπίζονται από τους Τούρκους από τη Ν.Δ. Μικρά Ασία, ενώ λεηλατούνται οι περιουσίες τους.
Απρίλιος του 1918 - Άλλες 8000 ελληνικές οικογένειες εκτοπίζονται από τη Ν.Δ. Μικρά Ασία.
1920 - Ο Επίσκοπος της Τραπεζούντας Χρύσανθος, καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο από το Στρατοδικείο της Άγκυρας. Καταδικάζεται επίσης και ο Επίσκοπος του Ζήλων ο οποίος αποδημεί στη φυλακή.
1920 - 30.000 Αρμένιοι σφαγιάζονται στην περιοχή του Κάρς από Κεμαλικούς.
Σεπτέμβριος 1920 - Η Κεμαλική Τουρκία επιτίθεται στην Δημοκρατία της Αρμενίας. Οι Αρμένιοι μάχονται ενάντια στα ισχυρά τουρκικά στρατεύματα. Οι Τούρκοι επικρατούν τη 2-12-1920. Τη νίκη αυτή των Τούρκων επακολουθεί η προσάρτηση του 50% της επικράτειας της Δημοκρατίας της Αρμενίας, που είχε συσταθεί στις 28 Μαΐου 1918, στη Τουρκία.
1920 έως 1921 - Άλλοι 50.000 Αρμένιοι εκτελούνται από Κεμαλικούς
3 Ιουνίου 1921 - Κεμαλικοί συλλαμβάνουν 1.320 επιφανείς Έλληνες κάτοικους της Σαμσούντας. Την επομένη δολοφονούν 701 από τους κρατούμενους. Τα θύματα θάβονται σε ομαδικό τάφο πίσω από την οικία του Μπεκίρ πασά. Οι υπόλοιποι των κρατουμένων εξορίζονται στο εσωτερικό της Ανατόλιας.
24 Αυγούστου 1922 - Ο Τουρκικός στρατός καταλαμβάνει τη Πέργαμο. Οι Έλληνες τρέπονται σε φυγή για να σωθούν.
9 Σεπτεμβρίου του 1922 - Οι Τούρκοι εισβάλλουν στη Σμύρνη και πυρπολούν την πόλη. Οργανώνονται μεγάλης έκτασης σφαγές κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων. Δολοφονούνται περίπου 150.000 άτομα.
10 Ιουλίου 1924 - Ο 7ος τουρκικός στρατός καταπνίγει την κουρδική εξέγερση στο Χακάρι. Σε διάστημα 79 ημερών, 36 χωριά έχουν καταστραφεί και 12 έχουν ολοσχερώς χαθεί από το χάρτη.
Φεβρουάριος του 1925 - 30.000 Κούρδοι σφαγιάζονται κατά τη διάρκεια εξέγερσης κατά των τουρκικών αρχών. Υπολογίζεται ότι γύρω στους 500.000 Κούρδους έχουν θανατωθεί από σφαγές και εκτοπισμούς.
7 Οκτωβρίου 1927 - Κατάπνιξη κουρδικής επανάστασης, η οποία είχε ξεσπάσει το Μάρτιο του 1925 στο Ελαζίκ. Καταστρέφονται παντελώς 48 χωριά και το χώμα βάφεται κόκκινο από κουρδικό αίμα.
7 Οκτωβρίου 1927 - Κατάπνιξη κουρδικής επανάστασης, η οποία είχε ξεσπάσει στις 30 Μαΐου 1927, στο Ντιαρμπακίρ και στο Αγρί. Το αίμα 2.000 Κούρδων πολεμιστών κυλά άφθονο στον ποταμό Μουράτ.
23 Μαΐου 1937 - Η Τουρκική κυβέρνηση απαγορεύει την έκδοση της Κωνσταντινουπολίτικης εφημερίδας, "SON TELEGRAPH", επειδή η εφημερίδα είχε θετική στάση απέναντι στα προβλήματα των Κούρδων.
1938 - Η Τουρκία προσαρτίζει τη πόλη Σανγιάκ της περιοχής Αντιοχεία-Χατάι. Οι Αρμένιοι και Άραβες κάτοικοι της περιοχής εξορίζονται.
Μάιος του 1941 - Επιστράτευση 20 ελληνικών και αρμενικών κοινοτήτων που ζουν με τουρκική υπηκοότητα στην Τουρκία. Σκοπός, η εξόντωσή τους, με τον ίδιο τρόπο που είχε εφαρμοστεί και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το γνωστό πλέον "τάγμα καταναγκαστικών έργων".
11 Νοεμβρίου 1942 - Ψηφίζεται νόμος για τη φορολογία των περιουσιών των μη Μουσουλμάνων Τούρκων υπηκόων (Varlik Vergisi). Πρόκειται για μια βάναυση προσπάθεια οικονομικής εξόντωσης των Ελληνικών, Αρμενικών και Εβραϊκών κοινοτήτων, οι οποίες βρίσκονται εκτεθειμένες και ανυπεράσπιστες στις υπερβάσεις και στις καταχρήσεις εξουσίας των Τουρκικών αρχών.
6 Σεπτεμβρίου 1955 - Οι τουρκικές αρχές οργανώνουν μεγάλης έκτασης διωγμούς κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. 29 εκκλησίες καίγονται ενώ 46 λεηλατούνται. Βεβηλόνονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών όπως επίσης και τα χριστιανικά νεκροταφεία. Εκατοντάδες γυναίκες βιάζονται και καταστρέφονται χιλιάδες ελληνικά καταστήματα.
1963 - 1967 - Η Τουρκία υπονομεύει την σταθερότητα στη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία με πράκτορες.
1964 - Η Τουρκία αποκηρύσσει μονομερώς την συνθήκη για Εμπορική και Ναυτιλιακή συνεργασία του 1930 (μεταξύ Βενιζέλου - Ατατούρκ). Οι Έλληνες πολίτες αναγκάζονται να φύγουν από την Τουρκία δια της βίας. Οι συγγενείς αυτών, αν και Τούρκοι υπήκοοι, υποχρεώνονται να επισπεύσουν την αναχώρηση τους από τη χώρα. Με νόμο που δεν δημοσιοποιείται οι Έλληνες στερούνται του δικαιώματός τους επί των περιουσιακών τους στοιχείων.
1964 - Κλείνουν τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία στην Ίμβρο και στη Τένεδο. Παράλληλα ανεγείρονται τουρκικές φυλακές για βαρυποινίτες και απαγορεύεται η δυνατότητα μεταβίβασης των περιουσιών των Ελλήνων, έχοντας ως συνέπεια την φυγή των Ελλήνων από τα νησιά. Αξιοσημείωτο είναι ότι και τα δύο Ελληνικά νησιά Ίμβρος και Τένεδος, παραχωρούνται στη Τουρκία, σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης της Λωζάνης, για την ασφάλεια των Στενών επειδή βρίσκονται στο στόμιο του Ελλησπόντου. Σύμφωνα με το άρθρο 14 της ίδιας συνθήκης, εγγυάται η προστασία των προσώπων και περιουσιών του μη μουσουλμανικού ιθαγενούς πληθυσμού. Παρόλα αυτά εφαρμόζεται, για μια ακόμη φορά, η πάγια τουρκική πολιτική ξεριζωμού και αφανισμού των μη τουρκικών εθνοτήτων και έπειτα από τη συστηματική προσπάθεια εκτουρκισμού των νησιών με την ομαδική εγκατάσταση Τούρκων, από τους 12.000 Έλληνες κατοίκους, σήμερα μένουν εκεί μόνο 300 υπερήλικες για τους οποίους δεν έχει πια νόημα ο εκπατρισμός.
1967 - Βανδαλισμοί στην εκκλησία της Αγίας Άννας στο χωριό Αγρίδια της Ίμβρου. Άλλο ένα παράδειγμα της μόνιμης τουρκικής πολιτικής "εθνικής κάθαρσης".
1973 - 1974 - De facto αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, με τη χορήγηση άδειας ερευνών στην Τουρκική κρατική πετρελαϊκή εταιρεία (TRAO) και την αποστολή του ερευνητικού πλοίου ΚΑΡΝΤΑΛΙ για την διεξαγωγή ερευνών στην περιοχή.
1974 - De facto αμφισβήτηση του Ελληνικού εναερίου χώρου των 10 ν.μ. για πρώτη φορά από το 1931. Συνεχόμενες και μαζικές παραβιάσεις του Ελληνικού εναερίου χώρου (περισσότερες από 500 παραβιάσεις έγιναν μόνο το 1995). Περισσότερες από το 80% αυτών έχει γίνει σε απόσταση μικρότερη των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές αλλά και πάνω από ελληνικά νησιά. Η αμφισβήτηση αυτή του FIR Αθηνών συνεχίζεται μέχρι το 1980.
20 Ιουλίου 1974 - Ο τουρκικός στρατός εισβάλλει στο ανεξάρτητο αλλά και άοπλο νησί της Κύπρου, μέλος του Ο.Η.Ε., και καταλαμβάνει το 40% των εδαφών της, με το πρόσχημα ότι η επιχείρηση αυτή είναι αναγκαία για την ασφάλεια της τουρκοκυπριακής μειονότητας που αποτελούσε το 18% του συνολικού πληθυσμού του νησιού. Κατά τη διάρκεια εισβολής, η οποία ονομάστηκε από την Άγκυρα, "επιχείρηση ειρήνη", 5.000 Κύπριοι σκοτώθηκαν, 1619 αγνοούνται έως τις μέρες μας, εκατοντάδες βασανίστηκαν, βιάστηκαν, και εξορίστηκαν στην Τουρκία.
25 Δεκεμβρίου 1978 - Τούρκοι φασίστες σφάζουν εκατοντάδες Κούρδων στο Μαράς.
28 Δεκεμβρίου 1978 - Ανακήρυξη στρατιωτικού νόμου σε 15 επαρχίες του τουρκικού Κουρδιστάν με σκοπό την εμπόδιση εξωτερίκευσης στοιχείων και πληροφοριών των δεινών του κουρδικού λαού.
Δεκέμβριος του 1978 - 110 Κούρδοι σφαγιάζονται στην πόλη Καχραμανμαράς.
Δεκέμβριος του 1979 έως Σεπτέμβριο του 1980 - Διαμάχες μεταξύ Κούρδων και του τουρκικού κράτους ήταν η αφορμή για το ξέσπασμα βίας με αποτέλεσμα το θάνατο 2.812 Κούρδων πολιτών κατά πλειοψηφία, σε διαφορετικά γεγονότα.
Ιούλιος του 1980 - Ξαφνικό ξέσπασμα βίας στο Κορούμ, κεντρική Ανατόλια, με αποτέλεσμα το θάνατο 30 ατόμων και τη μαζική έξοδο του πληθυσμού της περιοχής.
Καλοκαίρι του 1983 - Σύμφωνα με ένα νέο νόμο, απαγορεύεται η χρήση γλώσσας, κατά τις καθημερινές συνομιλίες ή τις συγκεντρώσεις, η οποία δεν είναι αναγνωρισμένη ως η επίσημη γλώσσα από άλλη χώρα (το όλο θέμα αναφερόταν στην κουρδική γλώσσα).
1984 - Η Τουρκία φράζει την τροφοδότηση νερού από τον ποταμό Αλκουίκ, ο οποίος πηγάζει από την Τουρκία και φτάνει έως το νότιο Αλλέπο, στη Συρία, με σκοπό την ερήμωση της περιοχής εφόσον η πεδιάδα καταστραφεί από την ξηρασία.
Φεβρουάριος 1988 - Οργανωμένη σφαγή κατά τη διάρκεια της νύχτας ενάντια του Αρμενικού πληθυσμού των πόλεων Μπακού και Σουμγκάιτ. Πρόκειται για μια πανομοιότυπη νύχτα σφαγής με αυτή της Κωνσταντινούπολης το 1955.
1989 - Η Τουρκία νομοθετεί παράνομα δικαίωμα για την Έρευνα και Διάσωση στη θαλάσσια έκταση πάνω από το μισό Αιγαίο, παραβιάζοντας σαφώς τους κανόνες της Διεθνής Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO).
Αύγουστος έως Δεκέμβριο του 1991 - Η Τουρκική Αεροπορία και ο στρατός επιτίθενται σε ομάδες του PKK στο βόρειο Ιράκ και βομβαρδίζουν ασταμάτητα κουρδικά χωριά. Πάνω από 100 Κούρδοι, μεταξύ των οποίων ήταν και γυναικόπαιδα, σκοτώθηκαν και 150 τραυματίστηκαν.
1992 - Η Άγκυρα χτίζει το φράγμα "Ατατούρκ" στον Ευφράτη ποταμό, μειώνοντας έτσι δραματικά τη ροή του προς το Ιράκ και την Συρία, με σκοπό να απειλήσει τη γεωργία και την οικονομική επιβίωση των δύο παραπάνω χωρών.
Ιανουάριος του 1992 έως τον Οκτώβριο του 1993 - Οι Τούρκοι βομβαρδίζουν κουρδικά χωριά. 4.800 τραυματίζονται από τους οποίους οι 2.000 υποκύπτουν στα τραύματά τους.
Μάιος έως Αύγουστο του 1994 - Πραγματοποιούνται τουρκικές επιδρομές των οποίων ο απολογισμός είναι 400 Κούρδοι χωρικοί νεκροί και πάνω από 200 τραυματίες.
1995 - Η Τουρκική κυβέρνηση οργανώνει σφαγή κατά τη διάρκεια της νύχτας ενάντια των Αλεβιτών στη περιοχή Γκαρί Οσμάν Πασά της Κωνσταντινούπολης.
20 Μαρτίου 1995 - 35.000 Τούρκοι στρατιώτες εισέρχονται στο βόρειο Ιράκ για να πολεμήσουν ομάδες του PKK, οι οποίες είχαν βρει εκεί καταφύγιο, σύμφωνα με την Άγκυρα. 200 Κούρδοι, η πλειοψηφία των οποίων ήταν άμαχοι, σκοτώθηκαν μετά από βομβαρδισμούς, βασανισμούς και αναγκαστικές πεζοπορίες μέσα από ναρκοπέδια.
31 Ιανουαρίου 1996 - Ο τουρκικός στρατός αποβιβάζει μερικούς στρατιώτες του στη βραχονησίδα Ίμια, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ελληνικής Επικράτειας σύμφωνα με Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από το 1923. Είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία διεκδικεί ανοιχτά ελληνικό έδαφος.
6 Μαΐου 1996 - Μετά από στρατιωτική επιχείρηση έξι εβδομάδων στο βόρειο Ιράκ, η Τουρκία αποσύρει τους τελευταίους στρατιώτες της. Οι κουρδικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές ανέρχονται σε 400. Οι τραυματισμένοι είναι ακόμη περισσότεροι.
Αύγουστος του 1996 - Κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων για την επανένωση της Κύπρου, που διάρκεσαν μία εβδομάδα στην πράσινη γραμμή, οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής και παραστρατιωτικές οργανώσεις δολοφονούν άνανδρα δύο διαδηλωτές και τραυματίζουν σαράντα.
Φεβρουάριος του 1997 - Η Άγκυρα απειλή την Κύπρο με εισβολή και κατάκτηση των ελεύθερων περιοχών του νησιού εφόσον η δεύτερη, αγοράσει τους αμυντικούς πυραύλους S-300. Τέτοιου είδους απειλές είναι γνώριμες στην Κύπρο μετά το 1974.
Ολόκληρη η ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της σημερινής Τουρκίας, είναι μια συνέχεια ιμπεριαλισμού, σφαγών, λεηλασιών, και μιας ατελείωτης αιματοχυσίας ανθρώπων που είχαν την ατυχία να έχουν κατακτηθεί από τους Τουρκους εισβολείς.
Είναι σημείο των καιρών μας και της ηθικής παρακμής που μας διακατέχει, η Διεθνής Κοινή Γνώμη να ανέχεται αυτές τις πράξεις της Τουρκίας που υποβαθμίζουν την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της, και να μην της επιβάλλει μια δίκαια τιμωρία.
Έως πότε θα ανεχόμαστε την τουρκική επεκτατική πολιτική ;
Είναι πια ανώφελο να ελπίζουμε στη συμμόρφωση της Τουρκίας προς τους Κανόνες Διεθνούς Δικαίου και προς της θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η αναζωπύρωση της αδιάλλακτης τουρκικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, είναι απλώς θέμα χρόνου.
Ποιός θα είναι ο επόμενος στόχος ;
Ποιός λαός έχει σειρά για να υποστεί τις τουρκικές θηριωδίες ;
ΕΙΠΑΝ:
«Τα ορμέμφυτα άγρια ένστικτα των Τούρκων, ευρίσκονται συνήθως εν νάρκη, αρκεί όμως εις λόγος τυχόντος λαοπλάνου μουλά, τυχόντος θρησκολήπτου Χότζα, ίνα εκσπάσωσι δίκην χειμάρρου και μεταμορφώσωσι τον φαινομενικώς φιλήσυχον λαόν εις μαινόμενον όχλον.» – N.Θ.Κλαδάς, Έλληνας στρατηγός της Μικρασιατικής Εκστρατείας, αιχμαλωτισθείς από τους Τούρκους
«Η Τουρκία, είτε συνεχίσει να κυβερνάται από τη στρατιωτικοπολιτική κάστα όπως σήμερα, είτε ξανανέβει στο θρόνο κάποιος σουλτάνος, είτε γίνει κομμουνιστική λαϊκή δημοκρατία, είτε ομοσπονδία αναρχικών κοινοβίων, σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσει να έχει τις ίδιες γεωπολιτικές ανάγκες, τα ίδια συμφέροντα και την ίδια γεωπολιτική ταυτότητα, που θα τη θέτουν σε σαφή ανταγωνιστική και αντίπαλη διάσταση με την Ελλάδα.» – Κωνσταντίνος Γρίβας, Έλληνας θεωρητικός της Γεωπολιτικής και συγγραφέας
«Καθόλη τη διάρκεια του Β’ Παγκ. Πολέμου, η τουρκική διπλωματία υπήρξε ένα λαμπρό επίτευγμα, με όλα τα μέτρα, εκτός εκείνων της εντιμότητας και της ηθικής ακεραιότητας.» – Φρανκ Ουέμπερ, Αμερικάνος ιστορικός (Frank G. Weber)
«Ο Τούρκος είναι ουσιαστικά θρασύδειλος. Είναι γενναίος σαν λιοντάρι όταν τα πράγματα έρχονται όπως τα θέλει, αλλά δουλόφρων, χαμερπής και λιγόψυχος όταν του τυχαίνουν αναποδιές.» – Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«Η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα σε όλο τον κόσμο που «έχει λάβει» το δικαίωμα να κάνει όσα κανείς πολιτισμένος δεν θα έκανε, χωρίς να επισύρει την οργή των διεθνών οργανισμών.» – Λεωνίδας Σ. Μπλαβέρης, Έλληνας στρατιωτικός συγγραφέας
«…Οι Έλληνες είναι ο λαός του μέλλοντος στην ανατολική Μεσόγειο. Αντιπροσωπεύουν το χριστιανικό πολιτισμό απέναντι της τουρκικής βαρβαρότητας….Είναι σήμερα ένα έθνος πέντε ή έξι εκατομμυρίων ανθρώπων και σε πενήντα χρόνια, αν μπορέσουν να κρατήσουν τα εδάφη που τους επιδικάστηκαν, θα γίνουν ένα έθνος είκοσι εκατομμυρίων…» – Λόυντ Τζωρτζ, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας (Lloyd George1863-1945)
«Ακόμα και αν η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν υπήρχε, η Τουρκία δεν θα άφηνε την Κύπρο στην Ελλάδα…» – Ραούφ Ντενκτάς, ηγέτης των Τουρκοκυπρίων (Rauf Denktash)
«Let me endeavor, very briefly to sketch in the rudelst outline what the Turkish race was and what it is. It is not a question of Mohammedanism simply, but of Mohammedanism compounded with the peculiar character of the race. They are not the mild Mohammedans of India nor the chivalrous Saladins of Syria, nor the cultured Moors of Spain. They were, upon the whole, from the black day when they first entered Europe, the one great anti-human specimen of humanity. Wherever they went a broad line of blood marked a track behind them, and, as far their dominion reached, civilization disappeared from view.» – Ουΐλιαμ Γκλάνστοουν, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας (William Gladstone 1809-1898)
«There is no instance, in Europe, in Asia or in Africa, where the establishment of Turkish domination over another country has not resulted in a reduction of material prosperity and a decline in civilization. Wherever Turkey has emerged victorious it has brought catastrophe. It has never been able to develop in peacetime what it gained in war.» – Ζωρζ Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (George Clemenceau 1841-1929)
«Επιτέλους τους ξεριζώσαμε…» – Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Τούρκος στρατηγός και πρωθυπουργός (Mustafa Kemal Ataturk 1880-1938), στις 13 Αυγούστου 1923
«Man's greatest joy is to slay his enemy, plunder his riches, ride his steeds, see the tears of his loved ones and embrace his women.» – Τζένγκις Χαν, (Genghis Khan) Μογγόλος αυτοκράτορας, πατέρας των Τούρκων
«Για την τουρκική λογική το σπαθί αποτελεί το πιο σίγουρο μέσον επίλυσης των προβλημάτων.» – Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
«Οι Τούρκοι είναι ευαίσθητοι μόνο σε ότι τους αγγίζει άμεσα και υλικά.» – Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
«Στους Τούρκους το ένστικτο της καταστροφής είναι έμφυτο, και όπως λέμε, κυκλοφορεί στο αίμα τους.» – Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
«Εάν ποτέ ήταν δυνατό να εκδιωχθούν εντός 24 ωρών οι Έλληνες από την Τουρκία, η Τουρκία θα πέθαινε εντός 48 ωρών. Το ελληνικό στοιχείο είναι το οξυγόνο του τουρκικού οργανισμού.» – Ριζά Τεφβήκ, βουλευτής Γκιουμουλτζίνας, 1915
«Οι Τούρκοι είναι θεριά, δεν είναι άνθρωποι. Είναι θεριά που τα θρέφει η Ευρώπη.» – Λορέντζος Μαβίλης, Έλληνας ποιητής (1860-1912)
«Οι Τούρκοι είναι Τούρκοι.» – Βίκτορας Ουγκώ, Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός (Victor Hugo 1802-1885)
«Only the Turks are ready and eager at this moment for a strong offensive movement against civilization. In the light of recent events this constitutes a very grave danger to the whole world. Other nations, worn and weary, ask only for peace. The Turks have no commerce, no manufactures, no merchant marine. They have nothing to lose. They have no culture. They have no training save in bearing arms, no science save the science of war, no art save the lethal art. They are mere marauders.» – Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«One of the keenest impressions which I brought away with me from Smyrna was a feeling of shame that I belonged to the human race.» – Τζωρτζ Χόρτον, Αμερικανός πρέσβης στη Σμύρνη (George Horton)
«Το γιαούρτι είναι τουρκική εφεύρεση και η σημασία της είναι τόσο μεγάλη όσο και η μετάβαση του ανθρώπου στη Σελήνη.» – Χουσεΐν Γιουσούφ Γκιοκάλπ, Τούρκος Υπουργός Γεωργίας (2001) (Hussein Yusuf Gocalp)
«Στη φυλακή, οι βασανιστές έδειχναν μια διαβολική ικανότητα στο να τους αναγκάζουν να παραδεχτούν ότι ήταν «επαναστάτες» και να αποκαλύπτουν τις «κρυψώνες των όπλων τους». Μία συνηθισμένη μέθοδος ήταν να κλείνουν το θύμα σε ένα δωμάτιο, ενώ δύο Τούρκοι στέκονταν στην κάθε πλευρά του κρεβατιού όπου το έδεναν. Συχνά τα βασανιστήρια άρχιζαν με φάλαγγα (…) Ο βασανιστής χτυπάει το θύμα στα πέλματα με μια πολύ λεπτή ράβδο. Στην αρχή ο πόνος δεν είναι δυνατός, αλλά όσο το βασανιστήριο συνεχίζεται, γίνεται όλο και πιο τρομερός. Οι σάρκες πρήζονται και σκάνε και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που είναι αναγκαίος ο ακρωτηριασμός των ποδιών του θύματος (…) Οι βασανιστές, αν δεν τα κατάφερναν να κάνουν τον δύστυχο να ομολογήσει, χρησιμοποιούσαν άλλα μέσα για να τον αναγκάσουν. Του ξερίζωναν τα φρύδια, τα γένια και ύστερα τα νύχια. Του έκαιγαν το στήθος με καυτά σίδερα, του έκοβαν κομμάτια από τις σάρκες του με πυρακτωμένες λαβίδες και ύστερα έριχναν βραστό βούτυρο στις πληγές (…) Ο βαλής του Βαν, Τζεβντέτ Μπέης, είχε τη φήμη του σκληρότερου βασανιστή. Του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «ο πεταλωτής του Μπας Καλέ», γιατί είχε επινοήσει το αριστούργημα ίσως όλων των μεθόδων βασανισμού: το κάρφωμα αλογοπετάλων στα πέλματα των θυμάτων του!» – Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«Η τουρκική φυλή ξέρει μόνο από πόλεμο και κατακτήσεις.» – Τζωρτζ Χόρτον, Αμερικανός πρέσβης στη Σμύρνη (George Horton)
ΠΑΝΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ
Μια προσπάθεια σύζευξης των θεμελιωδών αρχών του Παντουρκισμού και του Πανισλαμισμού θα κάνει το 1988 ο –τότε- Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Τ.Οζάλ, με το βιβλίο του «Η Τουρκία στην Ευρώπη». Πρώτος στόχος του Οζάλ είναι να ενοποιήσει τον Τουρκικό παράγοντα στο χρόνο, ώστε να αποδείξει ότι το όραμά του έχει αρκετά ιστορικά παραδείγματα. Υποστηρίζει ότι οι Τούρκοι είναι οι φορείς όλων των πολιτισμών που άνθησαν κατά καιρούς στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως ο Χιττίτικος, ο Λυδικός, ο Ιωνικός, ο Βυζαντινός κλπ, ενώ οι φυλές που αναπτύχθηκαν στη περιοχή όπως οι Πελασγοί, οι Μίνωες της Κρήτης, οι Μυκηναίοι, οι Κάρες, οι Λέλεγες, ήταν τούρκικης καταγωγής! Πιο συγκεκριμένα όμως, ο Τούρκος συγγραφέας Σαλισίχ Σαλαχατίν γράφει:
« …Οι Τούρκοι πάντοτε σεβάστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε αντίθεση με τους Έλληνες , οι οποίοι πάντοτε τα καταπάτησαν….
….Οι Τούρκοι έφεραν τον πολιτισμό στην Κύπρο… Ο Κυπριακός λαός που μιλάει Ρωμαϊκά κι είναι Ορθόδοξος υποδέχτηκε τους Τούρκους σαν λυτρωτές…
…Οι Τούρκοι στη περιοχή του Αιγαίου 2.480 π.Χ. , ερχόμενοι απ’ την Κεντρώα Ασία, δημιούργησαν τους εξής πολιτισμούς:
1)Στη Κρήτη τον Μινωικό πολιτισμό
2)Τον Κυκλαδικό πολιτισμό
1)Στην Πελοπόννησο τον Μυκηναϊκό πολιτισμό…
…Ο Έλλην επιστήμων Θαλής είναι Τούρκος…Το όνομα του το έχει πάρει από τη περιοχή Ταλάς της Φεργκάνα και το συναντούμε σε κείμενα των Ουιγκόρ…(!)
…Ο μυθολογικός ήρωας Ηρακλής είναι Τούρκος, το πραγματικό του όνομα είναι Γιαρακλής…
…Το αληθινό όνομα του μεγάλου επιστήμονος Ομήρου είναι Ομέρ…
Όπως αντιλαμβάνεστε από τα παραπάνω ,οι Τούρκοι έχουν θέσει τις βάσεις του Δυτικού πολιτισμού. Σήμερα, κανείς από τους σοβαρούς Ιστορικούς δεν αποδέχεται το πρότυπο της Ελληνικής κουλτούρας…..»
Salisik Salahattin
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι μέρος του έργου που διαβάσατε απ’ το παραπάνω κείμενο του Τούρκου συγγραφέα δια της, υπ’ αριθμό 07833 και υπό ημερομηνία 12 Ιουνίου 1967, αποφάσεως της Γενικής Δ/νσεως Εκδόσεων και εντύπου εκπαιδευτικού υλικού του Τουρκικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, έχει συσταθεί σαν βοήθημα όχι μόνο των μαθητών αλλά και των υπαλλήλων του Υπουργείου των Εξωτερικών , του Υπουργείου Ε. Άμυνας και λοιπών κρατικών υπηρεσιών της Τουρκίας!
Όπως πρέπει να αντιλαμβάνεται ο νέο-έλληνας, σε ένα πιθανό μελλοντικό πόλεμο μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, ο Τούρκος στρατιώτης δεν θα έχει την αίσθηση ότι επιτίθεται σε μια ξένη χώρα, αλλά θα έχει την εντύπωση (μέσω της Τούρκικης προπαγάνδας) ότι επιτίθεται για να ξαναπάρει ένα κομμάτι της Ιστορίας του, του πολιτισμού του και της πατρίδας του!
«Νε μουτλού Τιουρκιούμ ντιενέ (Είμαι περήφανος που γεννήθηκα Τούρκος)»
Απ’την επιγραφή που βρίσκεται στην Κύπρο,απέναντι στον Πενταδάχτυλο…
Το Τούρκικο έθνος είναι Ταταρομογγολικής καταγωγής.Ξεκίνησε από τα υψίπεδα του Ατλάϊ (από τη ρίζα του ονόματος Ατλ-Ατλαντίδα κλπ) της Κεντρικής Ασίας κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και είτε σαν μισθοφόροι είτε σαν νομάδες, έφθασαν στη Μεσόγειο, όπου κι εγκαταστάθηκαν τον 12ο αιώνα. Αρχικά επρόκειτο για ομάδα από 400 οικογένειες, με αρχηγό τον Οσμάν τον Α, που κατόρθωσε (όχι τυχαία) μέσα σε 200 χρόνια να γίνει ολόκληρη αυτοκρατορία και να απειλήσει την «καρδιά» της Ευρώπης,την Βιέννη.
Στο πέρασμα από τον 13ο και 14ο μ.Χ. αιώνα, όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι προσπαθούσαν να επιβληθούν πλήρως στους ομοεθνείς τους Σελτζούκους ώστε να εδραιώσουν ένα κυρίαρχο κράτος που κάποτε θα αντικαθιστούσε στον γεωπολιτικό χάρτη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, βρίσκουμε και τις απαρχές του Τούρκικου ρατσισμού. Βέβαια,η επίσημη ιδεολογία του Οθωμανικού κράτους της εποχής είναι κατ’αρχήν υπερ-εθνικιστική: το ζητούμενο είναι ( μέσω του Μωεθανισμού σαν μανδύα) η ολοκλήρωση της αποστολής του Μωάμεθ, με την εξάπλωση του Ισλάμ σε όλους τους λαούς της γης.Εντολοδόχος αυτής της «ιερής» αποστολής παρουσιάζεται ο Οσμάν, ο πρώτος Οθωμανός σουλτάνος και ιδρυτής της δυναστείας των Οσμανλίδων, την οποία θα καταργήσει το 1923 ένας άλλος εβραίος απ’τη Θεσσαλονίκη, ο Κεμάλ-Ατατούρκ (ο Τέλειος-Πατέρας των Τούρκων).
Αποσυμβολισμός των ισλαμικών συμβόλων
Το αγαπημένο χρώμα των Τούρκων είναι το γκρίζο, σύμφωνα με την παράδοσή τους, ένας γκρίζος λύκος οδήγησε τους προγόνους τους από τα βάθη της Ασίας στη γη των Ελλήνων, τη Μικρά Ασία.Από τότε ο Γκρίζος Λύκος έγινε σύμβολο του έθνους των Τούρκων και του Παντουρκισμού.Το άλλο μεγάλο σύμβολο (όσον αφορά τον θρησκευτικό τομέα) το μισοφέγγαρο, υιοθετήθηκε απ’τους Τούρκους ως εξής:
Μεταφερόμαστε σε μια χειμωνιάτικη νύχτα του 340 π.Χ. Ο Φίλιππος,βασιλιάς της Μακεδονίας, οδήγησε τους άντρες του σε μεγάλη επίθεση εναντίων των οχυρών του Βυζαντίου. Εκείνη τη στιγμή όμως μια μεγάλη λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό,που ίσως τη προκάλεσε η πτώση κάποιου μετεωρόλιθου, αποκάλυψε τις κινήσεις των Μακεδόνων. Η επίθεση αποκρούστηκε και για ανάμνηση της νίκης τους,οι Βυζαντινοί έβγαλαν ένα νόμισμα που απεικόνιζε ένα μισοφέγγαρο, έμβλημα της θεάς Εκάτης. Η Τιτάνισα Εκάτη, εκτός απ’το μισοφέγγαρο, είχε για σύμβολο και την δάδα (δηλαδή τον πυρσό), κάτι σαν το «χέρι της δόξας» στο άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη.Το μισοφέγγαρο λοιπόν ήταν πολύ δημοφιλές στο Βυζάντιο, ακόμα κι όταν η πόλη ξαναχτίστηκε μετά από 7 αιώνες με το όνομα Κωνσταντινούπολη.Κι έτσι όταν η Πόλη έγινε ,μετά την άλωσή της απ’τους Τούρκους το 1453, το μεγάλο κέντρο του Ισλάμ, αυτό το μισοφέγγαρο έγινε το σύμβολο της Οθωμανικής κυριαρχίας και της Μωαμεθωνικής θρησκείας!
Ο νεογέννητος Γκρίζος Λύκος
Ο Εμβέρ ήταν ο πρόδρομος των σύχγρονων Γκρίζων Λύκων ιδρύοντας,στις αρχές του 1900, την οργάνωση «Ιτζί». Η οργάνωση αυτή είχε καθαρά στρατιωτική δομή και τα μέλη της έπαιρναν στρατιωτική εκπαίδευση για να είναι ικανοί σε ενδεχόμενη χρησιμοποίησή τους σε αποστολές. Τα σύμβολά τους και οι τίτλοι τους,ήταν καθαρά τουρκικοί και προ-ισλαμικοί χαρακτήρες, όπως ο Ογκχότζ (μυθικός ήρωας των Τούρκων) που γεννήθηκε απ’τον Γκρίζο Λύκο. Προσευχόντουσαν στον Ταρνί,τον θεό των Μογγολικών φυλών, και όχι στον Αλλάχ!Οι Ιτζί τέλος, θεωρούσαν όλους τους Τουράνους αδέλφια.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΖΟΥΜ ΧΟΥΡΙΕΤ
Ο ιδρυτής της τουρκικής εφημερίδας «Τζουμ Χουριέτ» («Ζήτω η Δημοκρατία») ήταν ο Σαντάτ Σεμαβέ, εβραίος απ’ την Αλβανία. Ο γιος του Σεμαβέ εκδίδει σήμερα μια άλλη εφημερίδα , ανθελληνική βέβαια, ονόματι Γκιουναϊντίν. Στις μέρες μας, η Χουριέτ είναι η επίσημη εφημερίδα της Τουρκίας , τον ανθελληνικό αγώνα της χρηματοδοτεί και στηρίζει ένας άλλος εβραίος καταγόμενος εκ Θεσσαλονίκης, ο Μπουρλά.
Είναι άξιο προς ανάγνωση το ποίημα του πασίγνωστου Τούρκου δημοσιογράφου Ιπεκτσί , με τίτλο «Το Μίσος», που γράφτηκε στις 14-7-1974 στην εν λόγο εφημερίδα, ακολουθώντας τα γεγονότα της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο. Μάλιστα, μετά το θάνατο του Ιπεκτσί, δημιουργήθηκε από Τούρκους ελληνιστές το «βραβείο Ιπεκτσί» για την προσέγγιση της Ελληνοτουρκικής φιλίας! Με αυτό το βραβείο έχουν «τιμηθεί» πολλοί εξέχοντες Έλληνες, όπως ο Κ.Μητσοτάκης, ο Μ.Θεοδωράκης κ.α. Τώρα το πως εννοούν την φιλία, μας το εξηγεί ο ίδιος ο Ιπεκτσί, στο ποίημα του…
«Το Μίσος»
«Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω τον σκύλο
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος
σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα
Τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα
εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος
και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα
πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με την λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στη κόλαση
εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος!
Όμορφο, ε; Πάνω σ’ αυτό το ποίημα λοιπόν έχει στηριχθεί η Ελληνοτουρκική φιλία των δύο λαών από τους φίλους μας Αμερικανούς, Εβραίους, Γερμανούς, κλπ.!!!
Απρίλιος του 1821 - Εκτέλεση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου, και εξαπόλυση πλήθους εξαγριωμένων Τούρκων κατά Ελλήνων κατοίκων της Τουρκίας, ως αντίποινα για την εξέγερση των Ελλήνων στην Πελοπόννησο.
1822 - Νεά αντίποινα από τον Σουλτάνο για να τρομοκρατήσει τους χριστιανούς στο νησί της Χίου. Δολοφονούνται 50.000 Έλληνες.
1850 - 12.000 Αρμένιοι και Νεστοριανοί σφαγιάζονται από Κούρδους υπό την ηγεσία του Μπεντέρ Χαν Μπέγκ, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με καραμπίνες, ειδικά κατασκευασμένες για την τουρκική κυβέρνηση και οι οποίοι χρηματοδοτούνται και υποστηρίζονται επίσης από την τουρκική κυβέρνηση.
7 Απριλίου του 1860 - Ο Σουλτάνος διατάζει την σφαγή των Μαρωνιτών χωρικών στον Λίβανο.
6 Ιουλίου 1860 - Σύριοι σφαγιάζονται μετά από διαταγή του Αχμέντ πασά. Ο αριθμός των σφαγιασθέντων συμπεριλαμβανομένων και των Μαρωνιτών του Λιβάνου στις 7 Απριλίου, ανέρχεται στις 11.000.
1876 - Εξαπολύονται συμμορίες Τούρκων για να καταπνίξουν εξέγερση στην Βουλγαρία. 15.000 σφαγιάζονται στην περιοχή της Φιλλιπούπολης, μεταξύ αυτών και Αρμένιοι της τοπικής κοινότητας. Καταστρέφονται 58 χωριά και 5 μοναστήρια.
28 Ιουνίου 1877 - Κατά την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων, προς την λήξη του Ρωσο-τουρκικού πολέμου, πάνω από 6.000 Αρμένιοι δολοφονούνται, όταν ο τουρκικός στρατός και κουρδικές άτακτες ομάδες καταστρέφουν τα χριστιανικά χωριά της περιοχής.
4 Ιουνίου 1878 - Η Τουρκία πουλά τη Κύπρο στην Αγγλία.
Καλοκαίρι του 1892 - Σφαγιάζονται 8.000 Γιεζίδες κοντά στο Μοσούλ, και καίγονται τα χωριά τους διότι αρνούνται να ασπαστούν το Ισλαμ, μετά από εντολές του Φερίκ πασά.
Σεπτέμβριος του 1894 έως Αύγουστο του 1896 - Ο Σουλτάν Χαμίτ εφαρμόζει την τακτική της γενοκτονίας στους Αρμένιους.
Αύγουστος και Σεπτέμβριος του 1894 - 12.000 Αρμένιοι σκοτώνονται στο Σασούν.
Οκτώβριος του 1895 - Λαμβάνει χώρα η πρώτη οργανωμένη γενοκτονία στην Κωνσταντινούπολη και στην Τραπεζούντα.
Νοέμβριος και Δεκέμβριος του 1895 - Οι τουρκικές αρχές οργανώνουν μεγάλης έκτασης σφαγές σε όλη τη χώρα.
Ιούνιος του 1896 - Σφαγή των Αρμενίων της πόλης Βαν.
1896 - Σφαγή 300.000 Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη.
12 Μαΐου 1896 - Δολοφονίες 55.000 Ελλήνων και διαμάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κρήτη.
Μάρτιος του 1909 - Νέες σφαγές 30.000 Αρμενίων και Αμερικανών ιεραποστόλων, στα Άδανα και άλλες πόλεις της Κιλικίας, οργανωμένες από τους Νεότουκρους.
1909 - Οι Νεότουρκοι αντιμετωπίζουν την επανάσταση των Αράβων στην Υεμένη με αιματοχυσίες.
1 Οκτωβρίου 1911 - Δολοφονείται ο Επίσκοπος Γρεβενών, Αιμιλιανός από τους Τούρκους.
1912 - Ο τουρκικός στρατός κατά την υποχώρησή του από την ανατολική Θράκη, λεηλατεί τα χωριά της περιοχής του Διδυμοτείχου και της Ανδριανούπολης. Τα χωριά της περιοχής Μαλγάρα καίγονται. Το ίδιο συμβαίνει και στο Κεσσάνι. Δολοφονίες και σφαγές συνοδεύουν την καταστροφή και λεηλασία της ελληνικής αυτής περιοχής.
1913 - Η ανακατάληψη της ανατολικής Θράκης με τις θηριωδίες που ακολουθούν έχει ως αποτέλεσμα τη σφαγή 15.690 Ελλήνων.
Φεβρουάριος 1913 - Οι Έλληνες κάτοικοι της περιφέρειας Κριθέα της Ανατολικής Θράκης τρέπονται σε φυγή από τις Τουρκικές αρχές. Ακολουθούν βάρβαρες λεηλασίες.
Ιανουάριος έως Δεκέμβριος του 1914 - Πάνω από 250.000 Έλληνες εκτοπίζονται από τις περιοχές της ανατολικής Θράκης και Σμύρνης. Τα υπάρχοντά τους κατάσχονται.
27 Μαΐου 1914 - Οι Τουρκικές αρχές διατάζουν το χριστιανικό πληθυσμό της Περγάμου να εγκαταλείψουν τη πόλη μέσα σε δύο ώρες. Οι τρομοκρατημένοι κάτοικοι καταφεύγουν στη Μυτιλήνη.
Μάιος και Ιούνιος του 1914 - Οι Τούρκοι επιδίδονται σε όλες τις μορφές διωγμών που σαν στόχο έχουν τους Έλληνες της δυτικής Μικράς Ασίας. Τα παράλια της Μικράς Ασίας έχουν καταστραφεί. Στην Ερυθραία και στη Φωκαία οι Έλληνες σφαγιάζονται ανελέητα.
Ιούλιος και Αύγουστος 1914 - Η τουρκική κυβέρνηση δημιουργεί "τάγματα καταναγκαστικών έργων". Πρόκειται για μια νέα μέθοδο εξόντωσης των Ελλήνων - οθωμανών πολιτών που έχουν καταταγεί στον τουρκικό στρατό. Με τον τρόπο αυτό 400.000 Έλληνες εξοντώθηκαν από την πείνα και την κακοποίηση.
Αύγουστος του 1914 - 12.000 Ασσύριοι δολοφονούνται από τον Τζεβτέτ Χαλίλ Μπέι. Ο αριθμός των Ασσυρίων όλων των θρησκειών που έχουν δολοφονηθεί από τους Τούρκους από το 1895 ανέρχεται στις 424.000.
Σεπτέμβριος 1914 - Με διάταγμα της Τουρκικής κυβέρνησης πολλά χωριά της Ανατολικής Θράκης, όπου πλειοψηφεί το Ελληνικό στοιχείο, εκκενώνονται δια της βίας (Νεοχώριο, Γαλατάς, Καλλίπολη, κτλ.). Ακολουθούν λεηλασίες σε σπίτια και καταστήματα. Χιλιάδες αφήνουν τα πατρογονικά τους εδάφη και καταφεύγουν στην Ελλάδα.
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1914 - Με διάταγμα της Τουρκικής κυβέρνησης η περιοχή Βιζύη και μέρος της περιοχής Σαράντα Εκκλησιές εκκενώνονται. 19.000 Έλληνες εξορίζονται στην Ανατολία και οι περιουσίες τους λεηλατούνται. Σύμφωνα με τα αρχεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου 119.940 Έλληνες απελάθηκαν από την Ανατολική Θράκη.
Απρίλιος του 1915 - Το τουρκικό καθεστώς προχωρεί σε οργανωμένες συλλήψεις ενός μεγάλου αριθμού Αρμενίων διανοουμένων και εθνικών ηγετών στην Κωνσταντινούπολη και στις επαρχίες. Στη συνέχεια εκτοπίζονται στην Ανατόλια και καθοδόν σφαγιάζονται. Οι Αρμένιοι στρατιώτες που υπηρετούν στον τουρκικό στρατό αφοπλίζονται και σφαγιάζονται κατά χιλιάδες. Ο ανυπεράσπιστος αρμενικός πληθυσμός οδηγείται στην έρημο της Συρίας και σφαγιάζεται κατά δεκάδες χιλιάδες από τον τουρκικό στρατό, από άτακτα στρατεύματα και πολίτες ή αφήνεται στην έρημο για να πεθάνει από την ασιτία και την κακοποίηση. 1.500.000 Αρμένιοι εξαλείφθηκαν από τις τουρκιές θηριωδίες.
1915 - Οι Τούρκοι θέτουν σε εφαρμογή μια άγρια καταδίωξη κατά των Σύριων Ορθοδόξων και Νεστοριανών κατοίκων των περιοχών Χακάρι, Μαρντίν και Μιντιάτ. Από τα πρώτα θύματα της καταδίωξης είναι ο Αντάι Σερ, Αρχιεπίσκοπος του Σερτ. Η καμπάνια αυτή, γεμάτη σφαγές και καταστροφές, συνεχίστηκε έως το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, φτάνοντας σχεδόν στον στόχο της.
20 Αυγούστου 1915 έως 6 Μαΐου 1916 - Οι Οθωμανοί απαγχονίζουν 35 Λιβανέζους και Σύριους εθνικούς ηγέτες στις πλατείες Αλ Μπουρτζ του Λιβάνου και Αλ Μαρτζά της Συρίας, με την κατηγορία ότι "αγωνίζονται για την ελευθερία". 130.000 Λιβανέζοι και Σύριοι δολοφονούνται κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό.
1916 - Οι Τούρκοι αναγκάζουν τους κατοίκους διαφόρων περιοχών του Πόντου να μεταναστεύσουν στο Σίβας. Κατά την παραπάνω μετακίνηση, από τους 16.750 κατοίκους των περιοχών Ελέβι και Τρίπολης, επέζησαν μόνον οι 550. Και από τους 49.520 κατοίκους της Τραπεζούντας, παρέμειναν ζωντανοί μόνο οι 20.300.
1916 - Καταστροφή της περιοχής Ρισέου-Πλατάνου του Πόντου. Λεηλασίες των πόλεων Οφίς, Σούρμενα και Γέμουρα. Οι λεηλασίες οργανώθηκαν από τους αξιωματούχους του Οθωμανικού κράτους και εκτελέστηκαν υπό την ηγεσία του Αχμέτ Μπέη και του στρατάρχη της περιοχής Βελίπ Πασά.
27 Δεκεμβρίου 1916 - Σύλληψη των διακεκριμένων πολιτών της Αμισού καθώς και 4.000 Ελλήνων πολιτών και εκτόπισή τους στην Ανατολία.
Άνοιξη του 1917 - Οι Τούρκοι διατάσσουν τον διωγμό 23.000 Ελλήνων, κατοίκων της Κυδωνίας.
Νοέμβριος του 1917 - 400 ελληνικές οικογένειες εκτοπίζονται από τους Τούρκους από τη Ν.Δ. Μικρά Ασία, ενώ λεηλατούνται οι περιουσίες τους.
Απρίλιος του 1918 - Άλλες 8000 ελληνικές οικογένειες εκτοπίζονται από τη Ν.Δ. Μικρά Ασία.
1920 - Ο Επίσκοπος της Τραπεζούντας Χρύσανθος, καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο από το Στρατοδικείο της Άγκυρας. Καταδικάζεται επίσης και ο Επίσκοπος του Ζήλων ο οποίος αποδημεί στη φυλακή.
1920 - 30.000 Αρμένιοι σφαγιάζονται στην περιοχή του Κάρς από Κεμαλικούς.
Σεπτέμβριος 1920 - Η Κεμαλική Τουρκία επιτίθεται στην Δημοκρατία της Αρμενίας. Οι Αρμένιοι μάχονται ενάντια στα ισχυρά τουρκικά στρατεύματα. Οι Τούρκοι επικρατούν τη 2-12-1920. Τη νίκη αυτή των Τούρκων επακολουθεί η προσάρτηση του 50% της επικράτειας της Δημοκρατίας της Αρμενίας, που είχε συσταθεί στις 28 Μαΐου 1918, στη Τουρκία.
1920 έως 1921 - Άλλοι 50.000 Αρμένιοι εκτελούνται από Κεμαλικούς
3 Ιουνίου 1921 - Κεμαλικοί συλλαμβάνουν 1.320 επιφανείς Έλληνες κάτοικους της Σαμσούντας. Την επομένη δολοφονούν 701 από τους κρατούμενους. Τα θύματα θάβονται σε ομαδικό τάφο πίσω από την οικία του Μπεκίρ πασά. Οι υπόλοιποι των κρατουμένων εξορίζονται στο εσωτερικό της Ανατόλιας.
24 Αυγούστου 1922 - Ο Τουρκικός στρατός καταλαμβάνει τη Πέργαμο. Οι Έλληνες τρέπονται σε φυγή για να σωθούν.
9 Σεπτεμβρίου του 1922 - Οι Τούρκοι εισβάλλουν στη Σμύρνη και πυρπολούν την πόλη. Οργανώνονται μεγάλης έκτασης σφαγές κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων. Δολοφονούνται περίπου 150.000 άτομα.
10 Ιουλίου 1924 - Ο 7ος τουρκικός στρατός καταπνίγει την κουρδική εξέγερση στο Χακάρι. Σε διάστημα 79 ημερών, 36 χωριά έχουν καταστραφεί και 12 έχουν ολοσχερώς χαθεί από το χάρτη.
Φεβρουάριος του 1925 - 30.000 Κούρδοι σφαγιάζονται κατά τη διάρκεια εξέγερσης κατά των τουρκικών αρχών. Υπολογίζεται ότι γύρω στους 500.000 Κούρδους έχουν θανατωθεί από σφαγές και εκτοπισμούς.
7 Οκτωβρίου 1927 - Κατάπνιξη κουρδικής επανάστασης, η οποία είχε ξεσπάσει το Μάρτιο του 1925 στο Ελαζίκ. Καταστρέφονται παντελώς 48 χωριά και το χώμα βάφεται κόκκινο από κουρδικό αίμα.
7 Οκτωβρίου 1927 - Κατάπνιξη κουρδικής επανάστασης, η οποία είχε ξεσπάσει στις 30 Μαΐου 1927, στο Ντιαρμπακίρ και στο Αγρί. Το αίμα 2.000 Κούρδων πολεμιστών κυλά άφθονο στον ποταμό Μουράτ.
23 Μαΐου 1937 - Η Τουρκική κυβέρνηση απαγορεύει την έκδοση της Κωνσταντινουπολίτικης εφημερίδας, "SON TELEGRAPH", επειδή η εφημερίδα είχε θετική στάση απέναντι στα προβλήματα των Κούρδων.
1938 - Η Τουρκία προσαρτίζει τη πόλη Σανγιάκ της περιοχής Αντιοχεία-Χατάι. Οι Αρμένιοι και Άραβες κάτοικοι της περιοχής εξορίζονται.
Μάιος του 1941 - Επιστράτευση 20 ελληνικών και αρμενικών κοινοτήτων που ζουν με τουρκική υπηκοότητα στην Τουρκία. Σκοπός, η εξόντωσή τους, με τον ίδιο τρόπο που είχε εφαρμοστεί και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το γνωστό πλέον "τάγμα καταναγκαστικών έργων".
11 Νοεμβρίου 1942 - Ψηφίζεται νόμος για τη φορολογία των περιουσιών των μη Μουσουλμάνων Τούρκων υπηκόων (Varlik Vergisi). Πρόκειται για μια βάναυση προσπάθεια οικονομικής εξόντωσης των Ελληνικών, Αρμενικών και Εβραϊκών κοινοτήτων, οι οποίες βρίσκονται εκτεθειμένες και ανυπεράσπιστες στις υπερβάσεις και στις καταχρήσεις εξουσίας των Τουρκικών αρχών.
6 Σεπτεμβρίου 1955 - Οι τουρκικές αρχές οργανώνουν μεγάλης έκτασης διωγμούς κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. 29 εκκλησίες καίγονται ενώ 46 λεηλατούνται. Βεβηλόνονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών όπως επίσης και τα χριστιανικά νεκροταφεία. Εκατοντάδες γυναίκες βιάζονται και καταστρέφονται χιλιάδες ελληνικά καταστήματα.
1963 - 1967 - Η Τουρκία υπονομεύει την σταθερότητα στη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία με πράκτορες.
1964 - Η Τουρκία αποκηρύσσει μονομερώς την συνθήκη για Εμπορική και Ναυτιλιακή συνεργασία του 1930 (μεταξύ Βενιζέλου - Ατατούρκ). Οι Έλληνες πολίτες αναγκάζονται να φύγουν από την Τουρκία δια της βίας. Οι συγγενείς αυτών, αν και Τούρκοι υπήκοοι, υποχρεώνονται να επισπεύσουν την αναχώρηση τους από τη χώρα. Με νόμο που δεν δημοσιοποιείται οι Έλληνες στερούνται του δικαιώματός τους επί των περιουσιακών τους στοιχείων.
1964 - Κλείνουν τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία στην Ίμβρο και στη Τένεδο. Παράλληλα ανεγείρονται τουρκικές φυλακές για βαρυποινίτες και απαγορεύεται η δυνατότητα μεταβίβασης των περιουσιών των Ελλήνων, έχοντας ως συνέπεια την φυγή των Ελλήνων από τα νησιά. Αξιοσημείωτο είναι ότι και τα δύο Ελληνικά νησιά Ίμβρος και Τένεδος, παραχωρούνται στη Τουρκία, σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης της Λωζάνης, για την ασφάλεια των Στενών επειδή βρίσκονται στο στόμιο του Ελλησπόντου. Σύμφωνα με το άρθρο 14 της ίδιας συνθήκης, εγγυάται η προστασία των προσώπων και περιουσιών του μη μουσουλμανικού ιθαγενούς πληθυσμού. Παρόλα αυτά εφαρμόζεται, για μια ακόμη φορά, η πάγια τουρκική πολιτική ξεριζωμού και αφανισμού των μη τουρκικών εθνοτήτων και έπειτα από τη συστηματική προσπάθεια εκτουρκισμού των νησιών με την ομαδική εγκατάσταση Τούρκων, από τους 12.000 Έλληνες κατοίκους, σήμερα μένουν εκεί μόνο 300 υπερήλικες για τους οποίους δεν έχει πια νόημα ο εκπατρισμός.
1967 - Βανδαλισμοί στην εκκλησία της Αγίας Άννας στο χωριό Αγρίδια της Ίμβρου. Άλλο ένα παράδειγμα της μόνιμης τουρκικής πολιτικής "εθνικής κάθαρσης".
1973 - 1974 - De facto αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, με τη χορήγηση άδειας ερευνών στην Τουρκική κρατική πετρελαϊκή εταιρεία (TRAO) και την αποστολή του ερευνητικού πλοίου ΚΑΡΝΤΑΛΙ για την διεξαγωγή ερευνών στην περιοχή.
1974 - De facto αμφισβήτηση του Ελληνικού εναερίου χώρου των 10 ν.μ. για πρώτη φορά από το 1931. Συνεχόμενες και μαζικές παραβιάσεις του Ελληνικού εναερίου χώρου (περισσότερες από 500 παραβιάσεις έγιναν μόνο το 1995). Περισσότερες από το 80% αυτών έχει γίνει σε απόσταση μικρότερη των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές αλλά και πάνω από ελληνικά νησιά. Η αμφισβήτηση αυτή του FIR Αθηνών συνεχίζεται μέχρι το 1980.
20 Ιουλίου 1974 - Ο τουρκικός στρατός εισβάλλει στο ανεξάρτητο αλλά και άοπλο νησί της Κύπρου, μέλος του Ο.Η.Ε., και καταλαμβάνει το 40% των εδαφών της, με το πρόσχημα ότι η επιχείρηση αυτή είναι αναγκαία για την ασφάλεια της τουρκοκυπριακής μειονότητας που αποτελούσε το 18% του συνολικού πληθυσμού του νησιού. Κατά τη διάρκεια εισβολής, η οποία ονομάστηκε από την Άγκυρα, "επιχείρηση ειρήνη", 5.000 Κύπριοι σκοτώθηκαν, 1619 αγνοούνται έως τις μέρες μας, εκατοντάδες βασανίστηκαν, βιάστηκαν, και εξορίστηκαν στην Τουρκία.
25 Δεκεμβρίου 1978 - Τούρκοι φασίστες σφάζουν εκατοντάδες Κούρδων στο Μαράς.
28 Δεκεμβρίου 1978 - Ανακήρυξη στρατιωτικού νόμου σε 15 επαρχίες του τουρκικού Κουρδιστάν με σκοπό την εμπόδιση εξωτερίκευσης στοιχείων και πληροφοριών των δεινών του κουρδικού λαού.
Δεκέμβριος του 1978 - 110 Κούρδοι σφαγιάζονται στην πόλη Καχραμανμαράς.
Δεκέμβριος του 1979 έως Σεπτέμβριο του 1980 - Διαμάχες μεταξύ Κούρδων και του τουρκικού κράτους ήταν η αφορμή για το ξέσπασμα βίας με αποτέλεσμα το θάνατο 2.812 Κούρδων πολιτών κατά πλειοψηφία, σε διαφορετικά γεγονότα.
Ιούλιος του 1980 - Ξαφνικό ξέσπασμα βίας στο Κορούμ, κεντρική Ανατόλια, με αποτέλεσμα το θάνατο 30 ατόμων και τη μαζική έξοδο του πληθυσμού της περιοχής.
Καλοκαίρι του 1983 - Σύμφωνα με ένα νέο νόμο, απαγορεύεται η χρήση γλώσσας, κατά τις καθημερινές συνομιλίες ή τις συγκεντρώσεις, η οποία δεν είναι αναγνωρισμένη ως η επίσημη γλώσσα από άλλη χώρα (το όλο θέμα αναφερόταν στην κουρδική γλώσσα).
1984 - Η Τουρκία φράζει την τροφοδότηση νερού από τον ποταμό Αλκουίκ, ο οποίος πηγάζει από την Τουρκία και φτάνει έως το νότιο Αλλέπο, στη Συρία, με σκοπό την ερήμωση της περιοχής εφόσον η πεδιάδα καταστραφεί από την ξηρασία.
Φεβρουάριος 1988 - Οργανωμένη σφαγή κατά τη διάρκεια της νύχτας ενάντια του Αρμενικού πληθυσμού των πόλεων Μπακού και Σουμγκάιτ. Πρόκειται για μια πανομοιότυπη νύχτα σφαγής με αυτή της Κωνσταντινούπολης το 1955.
1989 - Η Τουρκία νομοθετεί παράνομα δικαίωμα για την Έρευνα και Διάσωση στη θαλάσσια έκταση πάνω από το μισό Αιγαίο, παραβιάζοντας σαφώς τους κανόνες της Διεθνής Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO).
Αύγουστος έως Δεκέμβριο του 1991 - Η Τουρκική Αεροπορία και ο στρατός επιτίθενται σε ομάδες του PKK στο βόρειο Ιράκ και βομβαρδίζουν ασταμάτητα κουρδικά χωριά. Πάνω από 100 Κούρδοι, μεταξύ των οποίων ήταν και γυναικόπαιδα, σκοτώθηκαν και 150 τραυματίστηκαν.
1992 - Η Άγκυρα χτίζει το φράγμα "Ατατούρκ" στον Ευφράτη ποταμό, μειώνοντας έτσι δραματικά τη ροή του προς το Ιράκ και την Συρία, με σκοπό να απειλήσει τη γεωργία και την οικονομική επιβίωση των δύο παραπάνω χωρών.
Ιανουάριος του 1992 έως τον Οκτώβριο του 1993 - Οι Τούρκοι βομβαρδίζουν κουρδικά χωριά. 4.800 τραυματίζονται από τους οποίους οι 2.000 υποκύπτουν στα τραύματά τους.
Μάιος έως Αύγουστο του 1994 - Πραγματοποιούνται τουρκικές επιδρομές των οποίων ο απολογισμός είναι 400 Κούρδοι χωρικοί νεκροί και πάνω από 200 τραυματίες.
1995 - Η Τουρκική κυβέρνηση οργανώνει σφαγή κατά τη διάρκεια της νύχτας ενάντια των Αλεβιτών στη περιοχή Γκαρί Οσμάν Πασά της Κωνσταντινούπολης.
20 Μαρτίου 1995 - 35.000 Τούρκοι στρατιώτες εισέρχονται στο βόρειο Ιράκ για να πολεμήσουν ομάδες του PKK, οι οποίες είχαν βρει εκεί καταφύγιο, σύμφωνα με την Άγκυρα. 200 Κούρδοι, η πλειοψηφία των οποίων ήταν άμαχοι, σκοτώθηκαν μετά από βομβαρδισμούς, βασανισμούς και αναγκαστικές πεζοπορίες μέσα από ναρκοπέδια.
31 Ιανουαρίου 1996 - Ο τουρκικός στρατός αποβιβάζει μερικούς στρατιώτες του στη βραχονησίδα Ίμια, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ελληνικής Επικράτειας σύμφωνα με Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από το 1923. Είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία διεκδικεί ανοιχτά ελληνικό έδαφος.
6 Μαΐου 1996 - Μετά από στρατιωτική επιχείρηση έξι εβδομάδων στο βόρειο Ιράκ, η Τουρκία αποσύρει τους τελευταίους στρατιώτες της. Οι κουρδικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές ανέρχονται σε 400. Οι τραυματισμένοι είναι ακόμη περισσότεροι.
Αύγουστος του 1996 - Κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων για την επανένωση της Κύπρου, που διάρκεσαν μία εβδομάδα στην πράσινη γραμμή, οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής και παραστρατιωτικές οργανώσεις δολοφονούν άνανδρα δύο διαδηλωτές και τραυματίζουν σαράντα.
Φεβρουάριος του 1997 - Η Άγκυρα απειλή την Κύπρο με εισβολή και κατάκτηση των ελεύθερων περιοχών του νησιού εφόσον η δεύτερη, αγοράσει τους αμυντικούς πυραύλους S-300. Τέτοιου είδους απειλές είναι γνώριμες στην Κύπρο μετά το 1974.
Ολόκληρη η ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της σημερινής Τουρκίας, είναι μια συνέχεια ιμπεριαλισμού, σφαγών, λεηλασιών, και μιας ατελείωτης αιματοχυσίας ανθρώπων που είχαν την ατυχία να έχουν κατακτηθεί από τους Τουρκους εισβολείς.
Είναι σημείο των καιρών μας και της ηθικής παρακμής που μας διακατέχει, η Διεθνής Κοινή Γνώμη να ανέχεται αυτές τις πράξεις της Τουρκίας που υποβαθμίζουν την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της, και να μην της επιβάλλει μια δίκαια τιμωρία.
Έως πότε θα ανεχόμαστε την τουρκική επεκτατική πολιτική ;
Είναι πια ανώφελο να ελπίζουμε στη συμμόρφωση της Τουρκίας προς τους Κανόνες Διεθνούς Δικαίου και προς της θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η αναζωπύρωση της αδιάλλακτης τουρκικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, είναι απλώς θέμα χρόνου.
Ποιός θα είναι ο επόμενος στόχος ;
Ποιός λαός έχει σειρά για να υποστεί τις τουρκικές θηριωδίες ;
ΕΙΠΑΝ:
«Τα ορμέμφυτα άγρια ένστικτα των Τούρκων, ευρίσκονται συνήθως εν νάρκη, αρκεί όμως εις λόγος τυχόντος λαοπλάνου μουλά, τυχόντος θρησκολήπτου Χότζα, ίνα εκσπάσωσι δίκην χειμάρρου και μεταμορφώσωσι τον φαινομενικώς φιλήσυχον λαόν εις μαινόμενον όχλον.» – N.Θ.Κλαδάς, Έλληνας στρατηγός της Μικρασιατικής Εκστρατείας, αιχμαλωτισθείς από τους Τούρκους
«Η Τουρκία, είτε συνεχίσει να κυβερνάται από τη στρατιωτικοπολιτική κάστα όπως σήμερα, είτε ξανανέβει στο θρόνο κάποιος σουλτάνος, είτε γίνει κομμουνιστική λαϊκή δημοκρατία, είτε ομοσπονδία αναρχικών κοινοβίων, σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσει να έχει τις ίδιες γεωπολιτικές ανάγκες, τα ίδια συμφέροντα και την ίδια γεωπολιτική ταυτότητα, που θα τη θέτουν σε σαφή ανταγωνιστική και αντίπαλη διάσταση με την Ελλάδα.» – Κωνσταντίνος Γρίβας, Έλληνας θεωρητικός της Γεωπολιτικής και συγγραφέας
«Καθόλη τη διάρκεια του Β’ Παγκ. Πολέμου, η τουρκική διπλωματία υπήρξε ένα λαμπρό επίτευγμα, με όλα τα μέτρα, εκτός εκείνων της εντιμότητας και της ηθικής ακεραιότητας.» – Φρανκ Ουέμπερ, Αμερικάνος ιστορικός (Frank G. Weber)
«Ο Τούρκος είναι ουσιαστικά θρασύδειλος. Είναι γενναίος σαν λιοντάρι όταν τα πράγματα έρχονται όπως τα θέλει, αλλά δουλόφρων, χαμερπής και λιγόψυχος όταν του τυχαίνουν αναποδιές.» – Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«Η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα σε όλο τον κόσμο που «έχει λάβει» το δικαίωμα να κάνει όσα κανείς πολιτισμένος δεν θα έκανε, χωρίς να επισύρει την οργή των διεθνών οργανισμών.» – Λεωνίδας Σ. Μπλαβέρης, Έλληνας στρατιωτικός συγγραφέας
«…Οι Έλληνες είναι ο λαός του μέλλοντος στην ανατολική Μεσόγειο. Αντιπροσωπεύουν το χριστιανικό πολιτισμό απέναντι της τουρκικής βαρβαρότητας….Είναι σήμερα ένα έθνος πέντε ή έξι εκατομμυρίων ανθρώπων και σε πενήντα χρόνια, αν μπορέσουν να κρατήσουν τα εδάφη που τους επιδικάστηκαν, θα γίνουν ένα έθνος είκοσι εκατομμυρίων…» – Λόυντ Τζωρτζ, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας (Lloyd George1863-1945)
«Ακόμα και αν η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν υπήρχε, η Τουρκία δεν θα άφηνε την Κύπρο στην Ελλάδα…» – Ραούφ Ντενκτάς, ηγέτης των Τουρκοκυπρίων (Rauf Denktash)
«Let me endeavor, very briefly to sketch in the rudelst outline what the Turkish race was and what it is. It is not a question of Mohammedanism simply, but of Mohammedanism compounded with the peculiar character of the race. They are not the mild Mohammedans of India nor the chivalrous Saladins of Syria, nor the cultured Moors of Spain. They were, upon the whole, from the black day when they first entered Europe, the one great anti-human specimen of humanity. Wherever they went a broad line of blood marked a track behind them, and, as far their dominion reached, civilization disappeared from view.» – Ουΐλιαμ Γκλάνστοουν, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας (William Gladstone 1809-1898)
«There is no instance, in Europe, in Asia or in Africa, where the establishment of Turkish domination over another country has not resulted in a reduction of material prosperity and a decline in civilization. Wherever Turkey has emerged victorious it has brought catastrophe. It has never been able to develop in peacetime what it gained in war.» – Ζωρζ Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (George Clemenceau 1841-1929)
«Επιτέλους τους ξεριζώσαμε…» – Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Τούρκος στρατηγός και πρωθυπουργός (Mustafa Kemal Ataturk 1880-1938), στις 13 Αυγούστου 1923
«Man's greatest joy is to slay his enemy, plunder his riches, ride his steeds, see the tears of his loved ones and embrace his women.» – Τζένγκις Χαν, (Genghis Khan) Μογγόλος αυτοκράτορας, πατέρας των Τούρκων
«Για την τουρκική λογική το σπαθί αποτελεί το πιο σίγουρο μέσον επίλυσης των προβλημάτων.» – Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
«Οι Τούρκοι είναι ευαίσθητοι μόνο σε ότι τους αγγίζει άμεσα και υλικά.» – Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
«Στους Τούρκους το ένστικτο της καταστροφής είναι έμφυτο, και όπως λέμε, κυκλοφορεί στο αίμα τους.» – Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
«Εάν ποτέ ήταν δυνατό να εκδιωχθούν εντός 24 ωρών οι Έλληνες από την Τουρκία, η Τουρκία θα πέθαινε εντός 48 ωρών. Το ελληνικό στοιχείο είναι το οξυγόνο του τουρκικού οργανισμού.» – Ριζά Τεφβήκ, βουλευτής Γκιουμουλτζίνας, 1915
«Οι Τούρκοι είναι θεριά, δεν είναι άνθρωποι. Είναι θεριά που τα θρέφει η Ευρώπη.» – Λορέντζος Μαβίλης, Έλληνας ποιητής (1860-1912)
«Οι Τούρκοι είναι Τούρκοι.» – Βίκτορας Ουγκώ, Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός (Victor Hugo 1802-1885)
«Only the Turks are ready and eager at this moment for a strong offensive movement against civilization. In the light of recent events this constitutes a very grave danger to the whole world. Other nations, worn and weary, ask only for peace. The Turks have no commerce, no manufactures, no merchant marine. They have nothing to lose. They have no culture. They have no training save in bearing arms, no science save the science of war, no art save the lethal art. They are mere marauders.» – Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«One of the keenest impressions which I brought away with me from Smyrna was a feeling of shame that I belonged to the human race.» – Τζωρτζ Χόρτον, Αμερικανός πρέσβης στη Σμύρνη (George Horton)
«Το γιαούρτι είναι τουρκική εφεύρεση και η σημασία της είναι τόσο μεγάλη όσο και η μετάβαση του ανθρώπου στη Σελήνη.» – Χουσεΐν Γιουσούφ Γκιοκάλπ, Τούρκος Υπουργός Γεωργίας (2001) (Hussein Yusuf Gocalp)
«Στη φυλακή, οι βασανιστές έδειχναν μια διαβολική ικανότητα στο να τους αναγκάζουν να παραδεχτούν ότι ήταν «επαναστάτες» και να αποκαλύπτουν τις «κρυψώνες των όπλων τους». Μία συνηθισμένη μέθοδος ήταν να κλείνουν το θύμα σε ένα δωμάτιο, ενώ δύο Τούρκοι στέκονταν στην κάθε πλευρά του κρεβατιού όπου το έδεναν. Συχνά τα βασανιστήρια άρχιζαν με φάλαγγα (…) Ο βασανιστής χτυπάει το θύμα στα πέλματα με μια πολύ λεπτή ράβδο. Στην αρχή ο πόνος δεν είναι δυνατός, αλλά όσο το βασανιστήριο συνεχίζεται, γίνεται όλο και πιο τρομερός. Οι σάρκες πρήζονται και σκάνε και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που είναι αναγκαίος ο ακρωτηριασμός των ποδιών του θύματος (…) Οι βασανιστές, αν δεν τα κατάφερναν να κάνουν τον δύστυχο να ομολογήσει, χρησιμοποιούσαν άλλα μέσα για να τον αναγκάσουν. Του ξερίζωναν τα φρύδια, τα γένια και ύστερα τα νύχια. Του έκαιγαν το στήθος με καυτά σίδερα, του έκοβαν κομμάτια από τις σάρκες του με πυρακτωμένες λαβίδες και ύστερα έριχναν βραστό βούτυρο στις πληγές (…) Ο βαλής του Βαν, Τζεβντέτ Μπέης, είχε τη φήμη του σκληρότερου βασανιστή. Του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «ο πεταλωτής του Μπας Καλέ», γιατί είχε επινοήσει το αριστούργημα ίσως όλων των μεθόδων βασανισμού: το κάρφωμα αλογοπετάλων στα πέλματα των θυμάτων του!» – Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«Η τουρκική φυλή ξέρει μόνο από πόλεμο και κατακτήσεις.» – Τζωρτζ Χόρτον, Αμερικανός πρέσβης στη Σμύρνη (George Horton)
ΠΑΝΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ
Μια προσπάθεια σύζευξης των θεμελιωδών αρχών του Παντουρκισμού και του Πανισλαμισμού θα κάνει το 1988 ο –τότε- Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Τ.Οζάλ, με το βιβλίο του «Η Τουρκία στην Ευρώπη». Πρώτος στόχος του Οζάλ είναι να ενοποιήσει τον Τουρκικό παράγοντα στο χρόνο, ώστε να αποδείξει ότι το όραμά του έχει αρκετά ιστορικά παραδείγματα. Υποστηρίζει ότι οι Τούρκοι είναι οι φορείς όλων των πολιτισμών που άνθησαν κατά καιρούς στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως ο Χιττίτικος, ο Λυδικός, ο Ιωνικός, ο Βυζαντινός κλπ, ενώ οι φυλές που αναπτύχθηκαν στη περιοχή όπως οι Πελασγοί, οι Μίνωες της Κρήτης, οι Μυκηναίοι, οι Κάρες, οι Λέλεγες, ήταν τούρκικης καταγωγής! Πιο συγκεκριμένα όμως, ο Τούρκος συγγραφέας Σαλισίχ Σαλαχατίν γράφει:
« …Οι Τούρκοι πάντοτε σεβάστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε αντίθεση με τους Έλληνες , οι οποίοι πάντοτε τα καταπάτησαν….
….Οι Τούρκοι έφεραν τον πολιτισμό στην Κύπρο… Ο Κυπριακός λαός που μιλάει Ρωμαϊκά κι είναι Ορθόδοξος υποδέχτηκε τους Τούρκους σαν λυτρωτές…
…Οι Τούρκοι στη περιοχή του Αιγαίου 2.480 π.Χ. , ερχόμενοι απ’ την Κεντρώα Ασία, δημιούργησαν τους εξής πολιτισμούς:
1)Στη Κρήτη τον Μινωικό πολιτισμό
2)Τον Κυκλαδικό πολιτισμό
1)Στην Πελοπόννησο τον Μυκηναϊκό πολιτισμό…
…Ο Έλλην επιστήμων Θαλής είναι Τούρκος…Το όνομα του το έχει πάρει από τη περιοχή Ταλάς της Φεργκάνα και το συναντούμε σε κείμενα των Ουιγκόρ…(!)
…Ο μυθολογικός ήρωας Ηρακλής είναι Τούρκος, το πραγματικό του όνομα είναι Γιαρακλής…
…Το αληθινό όνομα του μεγάλου επιστήμονος Ομήρου είναι Ομέρ…
Όπως αντιλαμβάνεστε από τα παραπάνω ,οι Τούρκοι έχουν θέσει τις βάσεις του Δυτικού πολιτισμού. Σήμερα, κανείς από τους σοβαρούς Ιστορικούς δεν αποδέχεται το πρότυπο της Ελληνικής κουλτούρας…..»
Salisik Salahattin
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι μέρος του έργου που διαβάσατε απ’ το παραπάνω κείμενο του Τούρκου συγγραφέα δια της, υπ’ αριθμό 07833 και υπό ημερομηνία 12 Ιουνίου 1967, αποφάσεως της Γενικής Δ/νσεως Εκδόσεων και εντύπου εκπαιδευτικού υλικού του Τουρκικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, έχει συσταθεί σαν βοήθημα όχι μόνο των μαθητών αλλά και των υπαλλήλων του Υπουργείου των Εξωτερικών , του Υπουργείου Ε. Άμυνας και λοιπών κρατικών υπηρεσιών της Τουρκίας!
Όπως πρέπει να αντιλαμβάνεται ο νέο-έλληνας, σε ένα πιθανό μελλοντικό πόλεμο μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, ο Τούρκος στρατιώτης δεν θα έχει την αίσθηση ότι επιτίθεται σε μια ξένη χώρα, αλλά θα έχει την εντύπωση (μέσω της Τούρκικης προπαγάνδας) ότι επιτίθεται για να ξαναπάρει ένα κομμάτι της Ιστορίας του, του πολιτισμού του και της πατρίδας του!
«Νε μουτλού Τιουρκιούμ ντιενέ (Είμαι περήφανος που γεννήθηκα Τούρκος)»
Απ’την επιγραφή που βρίσκεται στην Κύπρο,απέναντι στον Πενταδάχτυλο…
Το Τούρκικο έθνος είναι Ταταρομογγολικής καταγωγής.Ξεκίνησε από τα υψίπεδα του Ατλάϊ (από τη ρίζα του ονόματος Ατλ-Ατλαντίδα κλπ) της Κεντρικής Ασίας κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και είτε σαν μισθοφόροι είτε σαν νομάδες, έφθασαν στη Μεσόγειο, όπου κι εγκαταστάθηκαν τον 12ο αιώνα. Αρχικά επρόκειτο για ομάδα από 400 οικογένειες, με αρχηγό τον Οσμάν τον Α, που κατόρθωσε (όχι τυχαία) μέσα σε 200 χρόνια να γίνει ολόκληρη αυτοκρατορία και να απειλήσει την «καρδιά» της Ευρώπης,την Βιέννη.
Στο πέρασμα από τον 13ο και 14ο μ.Χ. αιώνα, όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι προσπαθούσαν να επιβληθούν πλήρως στους ομοεθνείς τους Σελτζούκους ώστε να εδραιώσουν ένα κυρίαρχο κράτος που κάποτε θα αντικαθιστούσε στον γεωπολιτικό χάρτη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, βρίσκουμε και τις απαρχές του Τούρκικου ρατσισμού. Βέβαια,η επίσημη ιδεολογία του Οθωμανικού κράτους της εποχής είναι κατ’αρχήν υπερ-εθνικιστική: το ζητούμενο είναι ( μέσω του Μωεθανισμού σαν μανδύα) η ολοκλήρωση της αποστολής του Μωάμεθ, με την εξάπλωση του Ισλάμ σε όλους τους λαούς της γης.Εντολοδόχος αυτής της «ιερής» αποστολής παρουσιάζεται ο Οσμάν, ο πρώτος Οθωμανός σουλτάνος και ιδρυτής της δυναστείας των Οσμανλίδων, την οποία θα καταργήσει το 1923 ένας άλλος εβραίος απ’τη Θεσσαλονίκη, ο Κεμάλ-Ατατούρκ (ο Τέλειος-Πατέρας των Τούρκων).
Αποσυμβολισμός των ισλαμικών συμβόλων
Το αγαπημένο χρώμα των Τούρκων είναι το γκρίζο, σύμφωνα με την παράδοσή τους, ένας γκρίζος λύκος οδήγησε τους προγόνους τους από τα βάθη της Ασίας στη γη των Ελλήνων, τη Μικρά Ασία.Από τότε ο Γκρίζος Λύκος έγινε σύμβολο του έθνους των Τούρκων και του Παντουρκισμού.Το άλλο μεγάλο σύμβολο (όσον αφορά τον θρησκευτικό τομέα) το μισοφέγγαρο, υιοθετήθηκε απ’τους Τούρκους ως εξής:
Μεταφερόμαστε σε μια χειμωνιάτικη νύχτα του 340 π.Χ. Ο Φίλιππος,βασιλιάς της Μακεδονίας, οδήγησε τους άντρες του σε μεγάλη επίθεση εναντίων των οχυρών του Βυζαντίου. Εκείνη τη στιγμή όμως μια μεγάλη λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό,που ίσως τη προκάλεσε η πτώση κάποιου μετεωρόλιθου, αποκάλυψε τις κινήσεις των Μακεδόνων. Η επίθεση αποκρούστηκε και για ανάμνηση της νίκης τους,οι Βυζαντινοί έβγαλαν ένα νόμισμα που απεικόνιζε ένα μισοφέγγαρο, έμβλημα της θεάς Εκάτης. Η Τιτάνισα Εκάτη, εκτός απ’το μισοφέγγαρο, είχε για σύμβολο και την δάδα (δηλαδή τον πυρσό), κάτι σαν το «χέρι της δόξας» στο άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη.Το μισοφέγγαρο λοιπόν ήταν πολύ δημοφιλές στο Βυζάντιο, ακόμα κι όταν η πόλη ξαναχτίστηκε μετά από 7 αιώνες με το όνομα Κωνσταντινούπολη.Κι έτσι όταν η Πόλη έγινε ,μετά την άλωσή της απ’τους Τούρκους το 1453, το μεγάλο κέντρο του Ισλάμ, αυτό το μισοφέγγαρο έγινε το σύμβολο της Οθωμανικής κυριαρχίας και της Μωαμεθωνικής θρησκείας!
Ο νεογέννητος Γκρίζος Λύκος
Ο Εμβέρ ήταν ο πρόδρομος των σύχγρονων Γκρίζων Λύκων ιδρύοντας,στις αρχές του 1900, την οργάνωση «Ιτζί». Η οργάνωση αυτή είχε καθαρά στρατιωτική δομή και τα μέλη της έπαιρναν στρατιωτική εκπαίδευση για να είναι ικανοί σε ενδεχόμενη χρησιμοποίησή τους σε αποστολές. Τα σύμβολά τους και οι τίτλοι τους,ήταν καθαρά τουρκικοί και προ-ισλαμικοί χαρακτήρες, όπως ο Ογκχότζ (μυθικός ήρωας των Τούρκων) που γεννήθηκε απ’τον Γκρίζο Λύκο. Προσευχόντουσαν στον Ταρνί,τον θεό των Μογγολικών φυλών, και όχι στον Αλλάχ!Οι Ιτζί τέλος, θεωρούσαν όλους τους Τουράνους αδέλφια.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΖΟΥΜ ΧΟΥΡΙΕΤ
Ο ιδρυτής της τουρκικής εφημερίδας «Τζουμ Χουριέτ» («Ζήτω η Δημοκρατία») ήταν ο Σαντάτ Σεμαβέ, εβραίος απ’ την Αλβανία. Ο γιος του Σεμαβέ εκδίδει σήμερα μια άλλη εφημερίδα , ανθελληνική βέβαια, ονόματι Γκιουναϊντίν. Στις μέρες μας, η Χουριέτ είναι η επίσημη εφημερίδα της Τουρκίας , τον ανθελληνικό αγώνα της χρηματοδοτεί και στηρίζει ένας άλλος εβραίος καταγόμενος εκ Θεσσαλονίκης, ο Μπουρλά.
Είναι άξιο προς ανάγνωση το ποίημα του πασίγνωστου Τούρκου δημοσιογράφου Ιπεκτσί , με τίτλο «Το Μίσος», που γράφτηκε στις 14-7-1974 στην εν λόγο εφημερίδα, ακολουθώντας τα γεγονότα της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο. Μάλιστα, μετά το θάνατο του Ιπεκτσί, δημιουργήθηκε από Τούρκους ελληνιστές το «βραβείο Ιπεκτσί» για την προσέγγιση της Ελληνοτουρκικής φιλίας! Με αυτό το βραβείο έχουν «τιμηθεί» πολλοί εξέχοντες Έλληνες, όπως ο Κ.Μητσοτάκης, ο Μ.Θεοδωράκης κ.α. Τώρα το πως εννοούν την φιλία, μας το εξηγεί ο ίδιος ο Ιπεκτσί, στο ποίημα του…
«Το Μίσος»
«Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω τον σκύλο
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος
σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα
Τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα
εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος
και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα
πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με την λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στη κόλαση
εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος!
Όμορφο, ε; Πάνω σ’ αυτό το ποίημα λοιπόν έχει στηριχθεί η Ελληνοτουρκική φιλία των δύο λαών από τους φίλους μας Αμερικανούς, Εβραίους, Γερμανούς, κλπ.!!!
Τουρκία: Eκμάθηση ελληνικής γλώσσας στο πανεπιστήμιο Καντίρ Χας
Φροντιστήρια εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας αρχίζουν να λειτουργούν από την 9η Οκτωβρίου στο πανεπιστήμιο Καντίρ Χας. Το πανεπιστήμιο έχει οργανώσει κέντρο εκπαίδευσης στη νεοελληνική γλώσσα, με τμήματα που θα δώσουν τη δυνατότητα σε όσους θέλουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα γραφής και ανάγνωσης και πρακτική ομιλίας.
Η εκμάθηση θα γίνει με σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, με ιστορίες και παραμύθια και ακούγοντας τραγούδια, αναφέρει εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου που βρίσκεται στον Κεράτιο Κόλπο.
"Βαρύτητα στο πρόγραμμα εκμάθησης δεν θα έχει μόνο η γραμματική αλλά θα χρησιμοποιηθούν και ακουστικές μέθοδοι", είπε. Το πρώτο τρίμηνο θα αρχίσει στις 9 Οκτωβρίου 2010 και θα συνεχισθεί μέχρι την 25η Δεκεμβρίου 2010.
Η εκμάθηση θα γίνει με σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, με ιστορίες και παραμύθια και ακούγοντας τραγούδια, αναφέρει εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου που βρίσκεται στον Κεράτιο Κόλπο.
"Βαρύτητα στο πρόγραμμα εκμάθησης δεν θα έχει μόνο η γραμματική αλλά θα χρησιμοποιηθούν και ακουστικές μέθοδοι", είπε. Το πρώτο τρίμηνο θα αρχίσει στις 9 Οκτωβρίου 2010 και θα συνεχισθεί μέχρι την 25η Δεκεμβρίου 2010.
Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010
άρθρΤαφόπλακα στα όνειρα των Σκοπιανών ότι είναι Μακεδόνες, απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτελούν δύο βιβλία, ένα Ντοκιμαντέρ και άλλες μαρτυρίες
ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΤΗΣ-Πρώην Υπουργός 15-9-2010
Η μετονομασία από τους Τίτο και Στάλιν τον Αύγουστο του 1944 της Γιουγκοσλαβικής περιφερείας ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ σε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, οδήγησε στην φαντασίωση των σημερινών κατοίκων της ΠΓΔΜ, ότι αυτοί είναι οι Μακεδόνες και κυρίως ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως ο Χίτλερ για να εδραιώσει το Ναζισμό διακήρυσσε ότι οι Γερμανοί ανήκαν στην Αρία φυλή, έτσι και ο Τίτο, προς έλεγχο του Αιγαίου και για να στηρίξει τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως, μετονόμασε την ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ σε Μακεδονία, προς απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα.
Το Αγγλικό περιοδικό ECONOMIST στο τεύχος της 28ης Αυγούστου 2010 έχει φωτογραφία προκλητικού όχι μόνο γιά τους Έλληνες, αλλά και κάθε σοβαρό άνθρωπο, Αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ύψους οκταορόφου πολυκατοικίας, όπως εγράφη, το οποίο θα τοποθετηθεί σε κεντρική πλατεία των Σκοπίων και ήδη ετοιμάζεται η βάση του. Στο περιοδικό αναφέρεται ότι Σκοπιανοί διερωτώνται και μάλλον ειρωνεύονται τα μεγαλεπίβολα σχέδια του Πρωθυπουργού τους.
Τα δύο βιβλία στα οποία Αξιωματούχοι των Σκοπίων δηλώνουν ότι οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ δεν είναι Μακεδόνες ούτε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά Σλάβοι, είναι: α) Το βιβλίο «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ» του πρώτου Προέδρου της ΠΓΔΜ κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ, β) Το βιβλίο «Η ΕΠΤΑΧΡΟΝΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ» του ε.τ. Πρέσβυ κ. Ευάγγελου Κωφού και του Καθηγητή Βλασίδη. Σ’ αυτά προστίθεται το πρόσφατο ντοκιμαντέρ του κ. Φώτη Κωνσταντινίδη, που τεκμηριώνει την Ελληνικότητα των Μακεδόνων, με τίτλο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Ο ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΣΙΑ». Στο ντοκιμαντέρ αυτό, ιστορικοί διεθνώς αναγνωρισμένοι και αρχαιολόγοι οι οποίοι έκαναν ανασκαφές στις χώρες που κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος και διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό, εμφανίζουν μνημεία, Ελληνικές επιγραφές και νομίσματα με Ελληνικά γράμματα.
Ο κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ που είχε δηλώσει πολλές φορές: «Δεν διεκδικούμε τον Μέγα Αλέξανδρο», στο βιβλίο του «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ» (σελ. 259) αναφέρει, ότι στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους της ΠΓΔΜ, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν: «Εσείς μιλήσατε, αλλά δεν είπατε το σημαντικότερο. Δεν είπατε ότι εμείς είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι αρνηθήκαμε την καταγωγή μας, τους προγόνους μας». «Δυσκολεύτηκα να βρω απάντηση αμέσως (συνεχίζει ο Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του) και τελικά τους είπα: «Ξέρετε, σέβομαι τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Είναι δικαίωμα σας. Αλλά σύμφωνα με την ιστοριογραφία στον Μακεδονικό λαό επικρατεί η γνώμη ότι είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έλθει στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία. Δεν γνωρίζω το κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων!». Ο κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ σε συνέντευξη του σε δημοσιογράφο της Θεσσαλονίκης είπε: «Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μου. Διερωτώμαι: Οι ιστορικοί τι θα λέγουν για τους κατοίκους της ΠΓΔΜ, οι οποίοι ως Σλάβοι ήλθαν στη Βαλκανική τον 6ο αιώνα μ.Χ. Θα λένε ότι είναι Μακεδόνες, απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου;».
Στο βιβλίο «Η ΕΠΤΑΧΡΟΝΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ του ε.τ. Πρέσβυ κ. Ευάγγελου Κωφού και του Καθηγητή Βλασίδη (σελ. 300, υποσημείωση 201) αναφέρεται ότι ο πρώην Δήμαρχος των Σκοπίων, ο Υπουργός Παιδείας της ΠΓΔΜ κ. Αλιζάνη (κακώς ανεγράφη Υπουργός Εξωτερικών) και ο Αρχισυντάκτης εφημερίδας των Σκοπίων δήλωσαν ότι: «Κάνουμε αγώνα να πείσουμε τα παιδιά μας, ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, αλλά δεν μας πιστεύουν διότι αυτά διδάχτηκαν»
Στα σχολικά βιβλία της FYROM περιλαμβάνονται δύο χάρτες α) χάρτης της Μακεδονίας με υπότιτλο ότι «Δεν υπήρξε παρουσία Ελλήνων στη Μακεδονία», πράγμα που διαψεύδεται από τον Απόστολο Παύλο ο οποίος συνάντησε στη Θεσσαλονίκη και Βέροια Έλληνες και πλήθος Ελληνίδων που πίστεψαν και β) χάρτη με σύνορα της Ελλάδος τον Όλυμπο, που διαψεύδεται από το γεγονός ότι το Άγιον Όρος, ο υπερχιλιετής φάρος του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας ανήκει στην Ελλάδα. Με τους ανωτέρω δύο χάρτες και με την επί δεκαετηρίδες προπαγάνδα ενός Μονοκομματικού καθεστώτος (του Κομμουνιστικού) παραπλανήθηκαν γενεές Σκοπιανών ότι είναι Μακεδόνες απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Επίσης σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες, όπως σε πολλά κείμενα μου αναλύω, αναγνώρισαν την Μακεδονία Ελληνική και τους Μακεδόνες Έλληνες, όπως π.χ.:
- Ο Stettinious, Υπουργός Εξωτερικών της Κυβερνήσεως Ρούζβελτ.
- Ο Κίσσιγκερ, Υπουργός Εξωτερικών των Κυβερνήσεων Ρίτσαρντ Νίξον και Τζέραλντ Φορντ.
- Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν.
- Ο διάσημος Αμερικανός Δημοσιογράφος Σούλτσμπεργκερ.
- Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιττεράν .
- Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας και το Πανεπιστήμιο Lund με υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέως Staffan Stolpe το 1995.
- Οι Υπουργοί Πολιτισμού Καναδά και Αυστραλίας
Ο Ζέλεφ, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, σε επίσημη επίσκεψη στη Σουηδία, απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου για το λεγόμενο «Μακεδονικό Έθνος»: «Είναι δημιούργημα μεταπολεμικό της Κομιντέρν και έγκλημα του Τιτοϊσμού και Σταλινισμού».
Το 1980 ήρθαν 5 Πρεσβευτές της ΟΥΝΕΣΚΟ από το Βελιγράδι που είχε το Συνέδριο για να επισκεφτούν τη Βεργίνα. Μετά την επίσκεψη ο συνοδεύων τους Πρεσβευτές εκπρόσωπος του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης τους παρέθεσε γεύμα στη Βέροια. Κατά τη διάρκεια του γεύματος οι τέσσερις Πρεσβευτές αναφέρονταν στα χρυσά που είδαν στη Βεργίνα. Ο Ολλανδός Πρέσβης, που ήταν στην ΟΥΝΕΣΚΟ 15 χρόνια, τους είπε: «Καλά αυτά που λέτε. Αλλά εγώ είδα επιγραφές στην Ελληνική και ξεκαθάρισα το θέμα της Μακεδονίας».
Η Μακεδονία ως Ελληνική και οι Μακεδόνες ως Έλληνες ιστορικά υπάρχουν από τον 8ο αιώνα π.Χ., γι’ αυτό όταν το 1912 απελευθερώθηκε η Μακεδονία μετά από 5 αιώνες Τουρκικής σκλαβιάς, δημιουργήθηκε η «Γενική Διοίκηση Μακεδονίας» και ουδείς έφερε αντίρρηση. Είναι δυνατόν επίσης εκπρόσωποι της ΠΓΔΜ να προβάλλουν ότι ο σερβικός στρατός κατέλαβε τμήμα της Βορείου Μακεδονίας. Αλλά δεν υπάρχει προηγούμενο όταν στρατός καταλάβει τμήμα άλλης χώρας, να πάρει το όνομα της χώρας αυτής. Οι Τούρκοι το 1922 κατέλαβαν την Ιωνία. Το κράτος τους δεν το ονόμασαν Ιωνία, ούτε τους Τούρκους Ίωνες.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Μακεδών Κων/νος Καραμανλής, σε επιστολή του ανέφερε ότι: «Ούτε ιστορικά ούτε εθνολογικά δικαιούται να ονομάζεται Μακεδονία». Με δεδομένο συνεπώς ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ είναι Σλάβοι, είναι αδιανόητη σύνθετη ονομασία του κράτους αυτού να περιέχει τη λέξη «Μακεδονία», όπως αποφάσισε και το Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβώνας.
Οι Κυβερνήσεις που αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως Μακεδονία και τους κατοίκους της ως Μακεδόνες, ας ρωτήσουν τους ιστορικούς για να πληροφορηθούν ότι:
- Ο Γεωγράφος της Αρχαιότητας Στράβων γράφει: «Ελλάς ούν εστί η Μακεδονία».
- Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ότι: «Ο Έλλην Βασιλεύς θα νικήσει τον Πέρση Βασιλέα».
- Οι Μακκαβαίοι αρχίζουν: «Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών ο υιός του Φιλίππου ενίκησε τον Δαρείο».
- Ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τις πόλεις της Μακεδονίας Φιλίππους, Θεσσαλονίκη και Βέροια που είχαν προ Χριστού τα αυτά Ελληνικά ονόματα. Μίλησε στα Ελληνικά και έγραψε επιστολές προς Θεσσαλονικείς και Φιλιππησίους στην Ελληνική.
- 340 Καθηγητές Αμερικανικών και άλλων Πανεπιστημίων έγραψαν γράμμα προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα και του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του Μπους, που ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», αγνοώντας την πάγια πολιτική των ΗΠΑ και τα ιστορικά στοιχεία για το θέμα αυτό. Δυστυχώς ανιστόρητοι, αφελείς και ύποπτοι σύμβουλοι τον παρέσυραν και εκθέτουν τον Αμερικανικό λαό.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν με αδιάψευστο τρόπο την Ελληνική ταυτότητα της Μακεδονίας και των Μακεδόνων και καθιστούν κάθε απόπειρα ιστορικής διαστρεβλώσεως μάταιη, αν όχι φαιδρή.
http://www.hellenicnews.com/gr/
Print this post
Αναρτήθηκε από Kaukasios στις 9/16/2010 10:36:00 πμ
Ετικέτες Ελλάδα, πΓΔΜ
3 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ, ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΝΑΝΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑΤΙ Η ΓΑΛΛΙΑ ΔΙΩΧΝΗ ΤΟΥΣ ΓΥΦΤΟΥΣ.ΕΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΥΦΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ??.ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ (ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ)!!!.ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣΠΟΥ ΟΗΡΕ Ο ΚΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ.Ο ΓΚΛΗΓΚΟΡΟΦ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΣΤΟΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ ΣΗΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ!!,ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ(ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ)???.Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΥΔΡΙΤΗΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΒΕΡΝΑ Ο ΓΚΡΟΥΕΦΣΚΙ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ!!!!.ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΟΤΑΝΕ !!!!.ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ,ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΙΑΝ ΣΚΑΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΙΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΑΜΜΑΤΑ ΘΑ ΒΡΕΙ.
16 Σεπτεμβρίου 2010 11:04 π.μ.
Ανώνυμος είπε...
Bρίσκω αστείο και μόνο το ότι ασχολούμαστε να αποδείξουμε ότι Σλάβοι του 7ου μ.Χ. αιώνα δεν είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να τους αγνοήσουμε εντελώς; Μήπως συζητώντας μαζί τους, γελοιοποιούμαστε;
16 Σεπτεμβρίου 2010 11:17 π.μ.
Γεράσιμος είπε...
Γι αυτό και το πρώτο πράγμα που έκανε ο κ. Παπανδρέου όταν ανέλαβε πρωθυπουργός ήταν να καταργήσει το υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης.Αντί να επενδύσει σ` αυτό και να προχωρήσει στην περαιτέρω ενίσχυση του Υπουργείου, ο κ. Παπανδρέου το κατηργείσε.
Η επιλογή του κ. Γιώργου Παπανδρέου να διαγράψει τον όρο «Μακεδονία» από το Υπουργικό του Συμβούλιο, εντείνει τους προβληματισμούς, για τις προθέσεις της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε ένα μείζον εθνικό θέμα.
Η μετονομασία από τους Τίτο και Στάλιν τον Αύγουστο του 1944 της Γιουγκοσλαβικής περιφερείας ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ σε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, οδήγησε στην φαντασίωση των σημερινών κατοίκων της ΠΓΔΜ, ότι αυτοί είναι οι Μακεδόνες και κυρίως ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως ο Χίτλερ για να εδραιώσει το Ναζισμό διακήρυσσε ότι οι Γερμανοί ανήκαν στην Αρία φυλή, έτσι και ο Τίτο, προς έλεγχο του Αιγαίου και για να στηρίξει τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως, μετονόμασε την ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ σε Μακεδονία, προς απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα.
Το Αγγλικό περιοδικό ECONOMIST στο τεύχος της 28ης Αυγούστου 2010 έχει φωτογραφία προκλητικού όχι μόνο γιά τους Έλληνες, αλλά και κάθε σοβαρό άνθρωπο, Αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ύψους οκταορόφου πολυκατοικίας, όπως εγράφη, το οποίο θα τοποθετηθεί σε κεντρική πλατεία των Σκοπίων και ήδη ετοιμάζεται η βάση του. Στο περιοδικό αναφέρεται ότι Σκοπιανοί διερωτώνται και μάλλον ειρωνεύονται τα μεγαλεπίβολα σχέδια του Πρωθυπουργού τους.
Τα δύο βιβλία στα οποία Αξιωματούχοι των Σκοπίων δηλώνουν ότι οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ δεν είναι Μακεδόνες ούτε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά Σλάβοι, είναι: α) Το βιβλίο «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ» του πρώτου Προέδρου της ΠΓΔΜ κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ, β) Το βιβλίο «Η ΕΠΤΑΧΡΟΝΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ» του ε.τ. Πρέσβυ κ. Ευάγγελου Κωφού και του Καθηγητή Βλασίδη. Σ’ αυτά προστίθεται το πρόσφατο ντοκιμαντέρ του κ. Φώτη Κωνσταντινίδη, που τεκμηριώνει την Ελληνικότητα των Μακεδόνων, με τίτλο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Ο ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΣΙΑ». Στο ντοκιμαντέρ αυτό, ιστορικοί διεθνώς αναγνωρισμένοι και αρχαιολόγοι οι οποίοι έκαναν ανασκαφές στις χώρες που κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος και διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό, εμφανίζουν μνημεία, Ελληνικές επιγραφές και νομίσματα με Ελληνικά γράμματα.
Ο κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ που είχε δηλώσει πολλές φορές: «Δεν διεκδικούμε τον Μέγα Αλέξανδρο», στο βιβλίο του «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ» (σελ. 259) αναφέρει, ότι στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους της ΠΓΔΜ, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν: «Εσείς μιλήσατε, αλλά δεν είπατε το σημαντικότερο. Δεν είπατε ότι εμείς είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι αρνηθήκαμε την καταγωγή μας, τους προγόνους μας». «Δυσκολεύτηκα να βρω απάντηση αμέσως (συνεχίζει ο Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του) και τελικά τους είπα: «Ξέρετε, σέβομαι τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Είναι δικαίωμα σας. Αλλά σύμφωνα με την ιστοριογραφία στον Μακεδονικό λαό επικρατεί η γνώμη ότι είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έλθει στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία. Δεν γνωρίζω το κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων!». Ο κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ σε συνέντευξη του σε δημοσιογράφο της Θεσσαλονίκης είπε: «Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μου. Διερωτώμαι: Οι ιστορικοί τι θα λέγουν για τους κατοίκους της ΠΓΔΜ, οι οποίοι ως Σλάβοι ήλθαν στη Βαλκανική τον 6ο αιώνα μ.Χ. Θα λένε ότι είναι Μακεδόνες, απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου;».
Στο βιβλίο «Η ΕΠΤΑΧΡΟΝΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ του ε.τ. Πρέσβυ κ. Ευάγγελου Κωφού και του Καθηγητή Βλασίδη (σελ. 300, υποσημείωση 201) αναφέρεται ότι ο πρώην Δήμαρχος των Σκοπίων, ο Υπουργός Παιδείας της ΠΓΔΜ κ. Αλιζάνη (κακώς ανεγράφη Υπουργός Εξωτερικών) και ο Αρχισυντάκτης εφημερίδας των Σκοπίων δήλωσαν ότι: «Κάνουμε αγώνα να πείσουμε τα παιδιά μας, ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, αλλά δεν μας πιστεύουν διότι αυτά διδάχτηκαν»
Στα σχολικά βιβλία της FYROM περιλαμβάνονται δύο χάρτες α) χάρτης της Μακεδονίας με υπότιτλο ότι «Δεν υπήρξε παρουσία Ελλήνων στη Μακεδονία», πράγμα που διαψεύδεται από τον Απόστολο Παύλο ο οποίος συνάντησε στη Θεσσαλονίκη και Βέροια Έλληνες και πλήθος Ελληνίδων που πίστεψαν και β) χάρτη με σύνορα της Ελλάδος τον Όλυμπο, που διαψεύδεται από το γεγονός ότι το Άγιον Όρος, ο υπερχιλιετής φάρος του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας ανήκει στην Ελλάδα. Με τους ανωτέρω δύο χάρτες και με την επί δεκαετηρίδες προπαγάνδα ενός Μονοκομματικού καθεστώτος (του Κομμουνιστικού) παραπλανήθηκαν γενεές Σκοπιανών ότι είναι Μακεδόνες απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Επίσης σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες, όπως σε πολλά κείμενα μου αναλύω, αναγνώρισαν την Μακεδονία Ελληνική και τους Μακεδόνες Έλληνες, όπως π.χ.:
- Ο Stettinious, Υπουργός Εξωτερικών της Κυβερνήσεως Ρούζβελτ.
- Ο Κίσσιγκερ, Υπουργός Εξωτερικών των Κυβερνήσεων Ρίτσαρντ Νίξον και Τζέραλντ Φορντ.
- Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν.
- Ο διάσημος Αμερικανός Δημοσιογράφος Σούλτσμπεργκερ.
- Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιττεράν .
- Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας και το Πανεπιστήμιο Lund με υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέως Staffan Stolpe το 1995.
- Οι Υπουργοί Πολιτισμού Καναδά και Αυστραλίας
Ο Ζέλεφ, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, σε επίσημη επίσκεψη στη Σουηδία, απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου για το λεγόμενο «Μακεδονικό Έθνος»: «Είναι δημιούργημα μεταπολεμικό της Κομιντέρν και έγκλημα του Τιτοϊσμού και Σταλινισμού».
Το 1980 ήρθαν 5 Πρεσβευτές της ΟΥΝΕΣΚΟ από το Βελιγράδι που είχε το Συνέδριο για να επισκεφτούν τη Βεργίνα. Μετά την επίσκεψη ο συνοδεύων τους Πρεσβευτές εκπρόσωπος του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης τους παρέθεσε γεύμα στη Βέροια. Κατά τη διάρκεια του γεύματος οι τέσσερις Πρεσβευτές αναφέρονταν στα χρυσά που είδαν στη Βεργίνα. Ο Ολλανδός Πρέσβης, που ήταν στην ΟΥΝΕΣΚΟ 15 χρόνια, τους είπε: «Καλά αυτά που λέτε. Αλλά εγώ είδα επιγραφές στην Ελληνική και ξεκαθάρισα το θέμα της Μακεδονίας».
Η Μακεδονία ως Ελληνική και οι Μακεδόνες ως Έλληνες ιστορικά υπάρχουν από τον 8ο αιώνα π.Χ., γι’ αυτό όταν το 1912 απελευθερώθηκε η Μακεδονία μετά από 5 αιώνες Τουρκικής σκλαβιάς, δημιουργήθηκε η «Γενική Διοίκηση Μακεδονίας» και ουδείς έφερε αντίρρηση. Είναι δυνατόν επίσης εκπρόσωποι της ΠΓΔΜ να προβάλλουν ότι ο σερβικός στρατός κατέλαβε τμήμα της Βορείου Μακεδονίας. Αλλά δεν υπάρχει προηγούμενο όταν στρατός καταλάβει τμήμα άλλης χώρας, να πάρει το όνομα της χώρας αυτής. Οι Τούρκοι το 1922 κατέλαβαν την Ιωνία. Το κράτος τους δεν το ονόμασαν Ιωνία, ούτε τους Τούρκους Ίωνες.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Μακεδών Κων/νος Καραμανλής, σε επιστολή του ανέφερε ότι: «Ούτε ιστορικά ούτε εθνολογικά δικαιούται να ονομάζεται Μακεδονία». Με δεδομένο συνεπώς ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ είναι Σλάβοι, είναι αδιανόητη σύνθετη ονομασία του κράτους αυτού να περιέχει τη λέξη «Μακεδονία», όπως αποφάσισε και το Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβώνας.
Οι Κυβερνήσεις που αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως Μακεδονία και τους κατοίκους της ως Μακεδόνες, ας ρωτήσουν τους ιστορικούς για να πληροφορηθούν ότι:
- Ο Γεωγράφος της Αρχαιότητας Στράβων γράφει: «Ελλάς ούν εστί η Μακεδονία».
- Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ότι: «Ο Έλλην Βασιλεύς θα νικήσει τον Πέρση Βασιλέα».
- Οι Μακκαβαίοι αρχίζουν: «Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών ο υιός του Φιλίππου ενίκησε τον Δαρείο».
- Ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τις πόλεις της Μακεδονίας Φιλίππους, Θεσσαλονίκη και Βέροια που είχαν προ Χριστού τα αυτά Ελληνικά ονόματα. Μίλησε στα Ελληνικά και έγραψε επιστολές προς Θεσσαλονικείς και Φιλιππησίους στην Ελληνική.
- 340 Καθηγητές Αμερικανικών και άλλων Πανεπιστημίων έγραψαν γράμμα προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα και του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του Μπους, που ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», αγνοώντας την πάγια πολιτική των ΗΠΑ και τα ιστορικά στοιχεία για το θέμα αυτό. Δυστυχώς ανιστόρητοι, αφελείς και ύποπτοι σύμβουλοι τον παρέσυραν και εκθέτουν τον Αμερικανικό λαό.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν με αδιάψευστο τρόπο την Ελληνική ταυτότητα της Μακεδονίας και των Μακεδόνων και καθιστούν κάθε απόπειρα ιστορικής διαστρεβλώσεως μάταιη, αν όχι φαιδρή.
http://www.hellenicnews.com/gr/
Print this post
Αναρτήθηκε από Kaukasios στις 9/16/2010 10:36:00 πμ
Ετικέτες Ελλάδα, πΓΔΜ
3 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ, ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΝΑΝΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑΤΙ Η ΓΑΛΛΙΑ ΔΙΩΧΝΗ ΤΟΥΣ ΓΥΦΤΟΥΣ.ΕΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΥΦΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ??.ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ (ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ)!!!.ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣΠΟΥ ΟΗΡΕ Ο ΚΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ.Ο ΓΚΛΗΓΚΟΡΟΦ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΣΤΟΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ ΣΗΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ!!,ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ(ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ)???.Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΥΔΡΙΤΗΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΒΕΡΝΑ Ο ΓΚΡΟΥΕΦΣΚΙ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ!!!!.ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΟΤΑΝΕ !!!!.ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ,ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΙΑΝ ΣΚΑΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΙΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΑΜΜΑΤΑ ΘΑ ΒΡΕΙ.
16 Σεπτεμβρίου 2010 11:04 π.μ.
Ανώνυμος είπε...
Bρίσκω αστείο και μόνο το ότι ασχολούμαστε να αποδείξουμε ότι Σλάβοι του 7ου μ.Χ. αιώνα δεν είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να τους αγνοήσουμε εντελώς; Μήπως συζητώντας μαζί τους, γελοιοποιούμαστε;
16 Σεπτεμβρίου 2010 11:17 π.μ.
Γεράσιμος είπε...
Γι αυτό και το πρώτο πράγμα που έκανε ο κ. Παπανδρέου όταν ανέλαβε πρωθυπουργός ήταν να καταργήσει το υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης.Αντί να επενδύσει σ` αυτό και να προχωρήσει στην περαιτέρω ενίσχυση του Υπουργείου, ο κ. Παπανδρέου το κατηργείσε.
Η επιλογή του κ. Γιώργου Παπανδρέου να διαγράψει τον όρο «Μακεδονία» από το Υπουργικό του Συμβούλιο, εντείνει τους προβληματισμούς, για τις προθέσεις της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε ένα μείζον εθνικό θέμα.
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
άρθρο: Το σκάκι στην αρχαία Ελλάδα
Σκάκι: Το «Μέγα Ζατρίκιον» της Αρχαίας Κνωσού.Ο Αχιλλεύς και ο Αίας παίζουν πεσσούς.
Από το 1.600 π.χ. οι κάτοικοι της Κρήτης γνώριζαν το ψυχαγωγικό αυτό άθλημα και το είχαν κατατάξει ανάμεσα στις αγαπημένες δραστηριότητες των βασιλικών οικογενειών.
Στις μέρες μας, το σκάκι αποτελεί στοιχείο πρόκλησης ανάμεσα σε σκεπτόμενους παίκτες, με εκατομμύρια οπαδούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα τουρνουά σκάκι δεν διεξάγονται πλέον μόνον σε επίπεδο προσωπικών συναντήσεων, αλλά και μέσω του διαδικτύου, με παίκτες όλων των ηλικιών από κάθε γωνιά της γης.
Το σκάκι στην αρχαία Ελλάδα
Όταν ο Βρετανός αρχαιολόγος Σερ Άρθουρ Έβανς πραγματοποιούσε ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού στα τέλη του 19ου αιώνα, έμεινε έκθαμβος όταν αντίκρισε μια μεγάλη πλάκα από ελεφαντόδοντο και πέτρα χρώματος μπλε, με γυάλινη επικάλυψη και χρυσά φύλλα. Το εντυπωσιακό αυτό εύρημα ήταν το «Μέγα Ζατρίκιον» που συνοδευόταν από πέντε πιόνια από ελεφαντόδοντο και είχε διαστάσεις 104Χ61 εκατοστά. Το «Μέγα Ζατρίκιον» ήταν ένα βασιλικό παιχνίδι ανάλογο με το σύγχρονο σκάκι και γι’ αυτό ο χώρος που ανακαλύφθηκε ονομάστηκε «Διάδρομος του Ζατρικίου».
Στην αρχική του μορφή απεικόνιζε ένα τέλειο ημερολόγιο με τέσσερα έτη, όπου οι 72 περιφερειακές γραμμές αντιστοιχούν σε 72 χρονικά διαστήματα των 20 λεπτών, δηλαδή μια 24ωρη μέρα (72Χ20 =1440 λεπτά = 24ώρες Χ 60 λεπτά = μία 24ωρη ημέρα).
Η φιλοσοφία του σκακιού
Μέχρι την εποχή του μεσαίωνα, το πνευματικό αυτό παιχνίδι σκέψης και αυτοσυγκέντρωσης εξακολουθούσε να ονομάζεται «Ζατρίκιον» και αποτελούσε μια από τις δημοφιλέστερες ψυχαγωγικές δραστηριότητες των βασιλικών οικογενειών, που το χρησιμοποιούσαν για να διδάξουν στα παιδιά τους ότι ο βασιλιάς είναι ανίσχυρος χωρίς το λαό του. Όπως και σήμερα, είχε 64 τετραγωνάκια, όπου καθένα αντιστοιχούσε σε μια ξεχωριστή περιοχή του βασιλείου. Όπως είναι φυσικό, ο βασιλιάς δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να χάσει, έστω και μια περιφέρεια από το βασίλειό του, γιατί τότε πια θα έμενε μόνος κι έρημος, χωρίς καλλιεργήσιμη γη και υπηκόους.
Κάποτε μάλιστα, λέγεται ότι ένας Ιταλός πρίγκιπας αποφάσισε να παίξει μια παρτίδα σκάκι με έναν ταπεινό Ινδό αχθοφόρο, με έπαθλο….. μερικούς κόκκους ρυζιού. Όταν ο πρίγκιπας ρώτησε πώς θα οριζόταν το έπαθλο εκείνος του είπε: «αν κερδίσω, θα μου βάλεις έναν κόκκο ρυζιού πάνω στο πρώτο τετράγωνο της σκακιέρας, δύο κόκκους στο δεύτερο, τέσσερις στο τρίτο και θα συνεχίζουμε να διπλασιάζουμε σε κάθε τετράγωνο τους κόκκους μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο». Του πρίγκιπα του φάνηκε πανεύκολο, αλλά δεν είχε υπολογίσει όμως τα παρακάτω: Αν έχανε, ο αριθμός των κόκκων θα άγγιζε τους 18.446.744.073.709.551.615 (!!!) ή αν προτιμάτε σε βάρος τα 977.677 δισεκατομμύρια τόνους. Δηλαδή με λίγα λόγια θα χρειαζόταν να σπείρουν 76 φορές όλες τις ηπείρους της Γης για να παράγουν μια τέτοια ποσότητα. Δεν είναι εντυπωσιακό;
Μέχρι σήμερα, το σκάκι εξακολουθεί να κατέχει ηγετική θέση ανάμεσα στα λεγόμενα «εγκεφαλικά αθλήματα» ή «αθλήματα σκέψης», δεδομένου ότι απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες και γνώσεις.
http://img.pathfinder.gr/clubs/files_3/112041/33.doc
Πέθανε ο ξακουστός Δανός σκακιστής Μπεντ Λάρσεν
Ο Μπεντ Λάρσεν, ο οποίος θεωρείται ο ισχυρότερος σκακιστής της Δανίας όλων των εποχών, πέθανε σε ηλικία 75 χρονών, μεταδίδει το AP.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της Σκακιστικής Ένωσης Δανίας, ο Λάρσεν πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου μετά από σύντομη αρρώστεια. Η αιτία του θανάτου του δεν αναφέρεται. Τις τελευταίες του μέρες ο σκακιστής της πέρασε στο Μπουένος Άυρες, όπου διέμενε με τη σύζυγό του. Ο Λάρσεν, ένας από τους καλύτερους σκακιστές του κόσμου στις δεκαετίες του 60΄, του ΄70 και του 80΄του περασμένου αιώνα, συμμετείχε επανειλημμένα στα παγκόσμια πρωταθλήματα και έπαιζε εναντίον των παγκοσμιων πρωταθλητών Μπορίς Σπάσκι και Μπομπι Φίσερ. Τον Αύγουστο στην Κοπεγχάγη πραγματοποιήθηκε φεστιβάλ σκακιού, αφιερωμένο στα 75-χρονα του Λάρσεν.
http://greek.ruvr.ru/2010/09/10/19813928.html
Τιμάται σήμερα η μνήμη των Μικρασιατών ιερομαρτύρων που έπεσαν θύματα της θηριωδίας του τουρκικού όχλου
Το μαρτύριο του Σμύρνης Χρυσόστομου
Του Αριστείδη Βικέτου
Συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες 88 χρόνια από την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, που είχε ως αποτέλεσμα τον ξεριζωμό σχεδόν δύο εκατομμυρίων Ελλήνων από τα χώματα της Ιωνίας και της Μικράς Ασίας.
Κορυφαία μορφή της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως, Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη αυτός προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου.
Το 1992 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Χρυσοστόμου και των ιεραρχών Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ικονίου, Ευθυμίου Ζήλων και των κληρικών και λαϊκών, που σφαγιάσθηκαν κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης, όρισε να τιμάται η μνήμη του Χρυσοστόμου Σμύρνης και των «συν αυτώ Ιεραρχών» την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία φέτος συμπίπτει με τη σημερινή.
Ο γνωστός Έλληνας λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, ο οποίος έζησε τη λαίλαπα της Μικρασιατικής Καταστροφής, στο βιβλίο του «Μικρασία Χαίρε» γράφει για τον Σμύρνης Χρυσόστομο «Η δράση του στον καιρό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στον καιρό των διωγμών των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, και στη διετία 1920-22 , τον είχε αναδείξει πρώτο στόχο. Αυτός ήταν ο ηγέτης, ο εθνάρχης, η ψυχή της Ελληνικής Μικρασίας» . Ο Βενέζης τονίζει ότι ο Χρυσόστομος με το βίο και το μαρτυρικό του τέλος «υπηρέτησε το Γένος και την Εκκλησία γράφοντας μια σελίδα χρυσή».
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 (με το νέο ημερολόγιο) ο Νουρεντίν Πασάς του απήγγειλε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και τον παρέδωσε στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί έξω από το διοικητήριο της Σμύρνης.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η εξιστόρηση των γεγονότων από τον Τούρκο καθηγητή Βilge Umar που στηρίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη δολοφονία του Χρυσόστομου όπως αυτή του δήμιου Αli Αge , στον οποίο τον παρέδωσε ο Νουρεντίν. Σύμφωνα με τον Ουμάρ, ο Νουρεντίν επέλεξε να απαλλαγεί το συντομότερο από τον Χρυσόστομο, επειδή ήθελε να αποφύγει τη διαδικασία μιας δίκης, που θα έδινε τη δυνατότητα σε ευρωπαϊκές χώρες να παρέμβουν για να αποτραπεί η καταδίκη του ιεράρχη.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος και ιστορικός Rene Ρuaux, απεσταλμένος στη Σμύρνη της εφημερίδας «Le Τemps», στο βιβλίο του «Ο θάνατος της Σμύρνης» επιρρίπτει ευθύνη για το μαρτύριο του Χρυσόστομου στην τουρκική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Γράφει μεταξύ άλλων: «Ο στρατηγός Νουρεντίν πασάς, όταν τον έφεραν μπροστά του, τον εξύβρισε με αισχρό τρόπο και τον κατηγόρησε για τη φιλελληνική του στάση και πρόσθεσε ότι η επόμενη ενέργειά του ήταν να τον παραδώσει στη λαϊκή κρίση. Ο Χρυσόστομος, λοιπόν, παραδόθηκε στο μανιασμένο μουσουλμανικό όχλο. Του ξερίζωσαν τη γενειάδα, τον μαχαίρωσαν, διαμέλισαν και έσυραν το σώμα του μέχρι την τουρκική συνοικία, όπου και τον πέταξαν στα σκυλιά...». Ο Ρuauxκαταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση του Χρυσοστόμου ήταν προαποφασισμένη.
Ο τότε Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη G. Ηorton στο βιβλίο του «Η κατάρα της Ασίας» γράφει για τον Χρυσόστομο:«Πέθανε σαν μάρτυρας και αξίζει να του απονεμηθούν ύψιστες τιμές από την Ελληνική Εκκλησία και την Ελληνική Κυβέρνηση...»
Συγκλονιστική περιγραφή της δολοφονίας
ΣΤΙΣ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ1982, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 60 χρόνων από την καταστροφή, σε έκτακτη συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, ο διαπρεπής ακαδημαϊκός Γ. Μυλωνάς, τελείωσε την ομιλία του με μία συγκλονιστική περιγραφή του μαρτυρίου και της θανατώσεως του Χρυσοστόμου. «Κατά τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου 1922 μια ομάδα φοιτητών του ΙnternationalCollege της Σμύρνης και εγώ βρεθήκαμε φυλακισμένοι σε απαίσιο υπόγειο, σ’ ένα από τα μπουντρούμια του Διοικητηρίου της Σμύρνης. Σ’ αυτό ήταν ασφυκτικά στριμωγμένοι Έλληνες Χριστιανοί αιχμάλωτοι, μάλλον άνθρωποι προωρισμένοι για θάνατο. Στις 5 το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του θλιβερού Σεπτεμβρίου, ένας τουρκοκρής με διέταξε να τον ακολουθήσω στην αυλή. “Είσαι δάσκαλος;”, με ρωτά. “Αυτήν την τιμή είχα” του απαντώ. “Και οι άλλοι που ήσαν μαζί σου είναι φοιτητές;”. ”Ναι”, του λέγω. “Γρήγορα μάζεψέ τους και φέρε τους εδώ”. “Ελάτε μαζί μου έξω”, λέγω στους συντρόφους μου. “Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα μας. Εμπρός με θάρρος”. Ποια ήταν η έκπληξή μας όταν ακούσαμε τον Τουρκο-κρητικό να λέει: “ Θα σας σώσω σήμερα, γιατί ελπίζω αυτό να με βοηθήσει να λησμονήσω μια τρομερή σκηνή που αντίκρυσαν τα μάτια μου, σκηνή στην οποία έλαβα μέρος”.
Και συνέχισε: “Παρακολούθησα το χάλασμα του Δεσπότη σας. Ήμουν μ’ εκείνους που τον τύφλωσαν, που του βγάζαν τα μάτια και αιμόφυρτο, τον έσυραν από τα γένια και τα μαλλιά στα σοκάκια του Τουρκομαχαλά,τον ξυλοκοπούσαν, τον έβριζαν και τον πετσόκοβαν. Από καιρού σε καιρό, όταν μπορούσε, ύψωνε κάπως το δεξί του χέρι και ευλογούσε τους διώκτες του. Κάποιος πατριώτης μου αναγνωρίζει τη χειρονομία της ευλογίας, μανιάζει, μανιάζει και με το τρομερό μαχαίρι του κόβει και τα δυο χέρια του Δεσπότη. Εκείνος σωριάστηκε στη ματωμένη γη με στεναγμό που φαινόταν ότι ήταν μάλλον στεναγμός ανακουφίσεως παρά πόνου. Τόσο τον λυπήθηκα τότε, που με δύο σφαίρες στο κεφάλι τον αποτελείωσα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Τώρα που σας την είπα ελπίζω πως θα ησυχάσω. Γι’ αυτό σας χάρισα τη ζωή”. “Και πού τον έθαψαν;” ρώτησα με αγωνία. “Κανείς δεν ξέρει πού έριξαν το κομματιασμένο του κορμί”».
Το έργο του
Το 1910 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εκλέγει και πάλι παμψηφεί Μητροπολίτη Σμύρνης.
Στην πρωτεύουσα της Ιωνίας ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο. Κτίζει γραφεία για τη Μητρόπολη και αναδιοργανώνει την εκπαίδευση, αναλαμβάνει υπό την προστασία του τους αρχαίους γυμναστικούς Συλλόγους της Σμύρνης, μετέχει ως πρόεδρος ο ίδιος στα Συμβούλια των περισσότερων πνευματικών και κοινωνικών ιδρυμάτων, προωθεί την πνευματική κίνηση και επιζητεί ένα καινούργιο πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό πολιτισμό στην Ιωνία.
Στις 20 Αυγούστου 1914 απομακρύνεται βίαια από την έδρα του. Μετά το τέλος του Ά Παγκοσμίου Πολέμου ο Χρυσόστομος ξαναγυρνά στην πολυαγαπημένη του Σμύρνη.
Το 1919 υποδέχτηκε τον ελληνικό στρατό στη Σμύρνη. Γονυπετής και κλαίγοντας ευλόγησε την ελληνική σημαία. Τις επόμενες μέρες προστάτεψε Τούρκους κατοίκους της Σμύρνης από εχθροπραξίες του ελληνικού στρατού. Επισκέφθηκε τους Τούρκους αιχμαλώτους, και τις τουρκικές συνοικίες της Σμύρνης και μοίρασε τροφή και φάρμακα.
Όταν αντιστράφηκε η κατάσταση και ο εφιάλτης πλησίαζε στη Σμύρνη, ο Χρυσόστομος προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης και έστειλε επιστολές/εκκλήσεις προς τους αρχηγούς των συμμάχων, αλλά και προς την Καθολική Εκκλησία.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Του Αριστείδη Βικέτου
Συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες 88 χρόνια από την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, που είχε ως αποτέλεσμα τον ξεριζωμό σχεδόν δύο εκατομμυρίων Ελλήνων από τα χώματα της Ιωνίας και της Μικράς Ασίας.
Κορυφαία μορφή της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως, Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη αυτός προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου.
Το 1992 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Χρυσοστόμου και των ιεραρχών Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ικονίου, Ευθυμίου Ζήλων και των κληρικών και λαϊκών, που σφαγιάσθηκαν κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης, όρισε να τιμάται η μνήμη του Χρυσοστόμου Σμύρνης και των «συν αυτώ Ιεραρχών» την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία φέτος συμπίπτει με τη σημερινή.
Ο γνωστός Έλληνας λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, ο οποίος έζησε τη λαίλαπα της Μικρασιατικής Καταστροφής, στο βιβλίο του «Μικρασία Χαίρε» γράφει για τον Σμύρνης Χρυσόστομο «Η δράση του στον καιρό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στον καιρό των διωγμών των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, και στη διετία 1920-22 , τον είχε αναδείξει πρώτο στόχο. Αυτός ήταν ο ηγέτης, ο εθνάρχης, η ψυχή της Ελληνικής Μικρασίας» . Ο Βενέζης τονίζει ότι ο Χρυσόστομος με το βίο και το μαρτυρικό του τέλος «υπηρέτησε το Γένος και την Εκκλησία γράφοντας μια σελίδα χρυσή».
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 (με το νέο ημερολόγιο) ο Νουρεντίν Πασάς του απήγγειλε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και τον παρέδωσε στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί έξω από το διοικητήριο της Σμύρνης.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η εξιστόρηση των γεγονότων από τον Τούρκο καθηγητή Βilge Umar που στηρίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη δολοφονία του Χρυσόστομου όπως αυτή του δήμιου Αli Αge , στον οποίο τον παρέδωσε ο Νουρεντίν. Σύμφωνα με τον Ουμάρ, ο Νουρεντίν επέλεξε να απαλλαγεί το συντομότερο από τον Χρυσόστομο, επειδή ήθελε να αποφύγει τη διαδικασία μιας δίκης, που θα έδινε τη δυνατότητα σε ευρωπαϊκές χώρες να παρέμβουν για να αποτραπεί η καταδίκη του ιεράρχη.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος και ιστορικός Rene Ρuaux, απεσταλμένος στη Σμύρνη της εφημερίδας «Le Τemps», στο βιβλίο του «Ο θάνατος της Σμύρνης» επιρρίπτει ευθύνη για το μαρτύριο του Χρυσόστομου στην τουρκική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Γράφει μεταξύ άλλων: «Ο στρατηγός Νουρεντίν πασάς, όταν τον έφεραν μπροστά του, τον εξύβρισε με αισχρό τρόπο και τον κατηγόρησε για τη φιλελληνική του στάση και πρόσθεσε ότι η επόμενη ενέργειά του ήταν να τον παραδώσει στη λαϊκή κρίση. Ο Χρυσόστομος, λοιπόν, παραδόθηκε στο μανιασμένο μουσουλμανικό όχλο. Του ξερίζωσαν τη γενειάδα, τον μαχαίρωσαν, διαμέλισαν και έσυραν το σώμα του μέχρι την τουρκική συνοικία, όπου και τον πέταξαν στα σκυλιά...». Ο Ρuauxκαταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση του Χρυσοστόμου ήταν προαποφασισμένη.
Ο τότε Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη G. Ηorton στο βιβλίο του «Η κατάρα της Ασίας» γράφει για τον Χρυσόστομο:«Πέθανε σαν μάρτυρας και αξίζει να του απονεμηθούν ύψιστες τιμές από την Ελληνική Εκκλησία και την Ελληνική Κυβέρνηση...»
Συγκλονιστική περιγραφή της δολοφονίας
ΣΤΙΣ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ1982, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 60 χρόνων από την καταστροφή, σε έκτακτη συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, ο διαπρεπής ακαδημαϊκός Γ. Μυλωνάς, τελείωσε την ομιλία του με μία συγκλονιστική περιγραφή του μαρτυρίου και της θανατώσεως του Χρυσοστόμου. «Κατά τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου 1922 μια ομάδα φοιτητών του ΙnternationalCollege της Σμύρνης και εγώ βρεθήκαμε φυλακισμένοι σε απαίσιο υπόγειο, σ’ ένα από τα μπουντρούμια του Διοικητηρίου της Σμύρνης. Σ’ αυτό ήταν ασφυκτικά στριμωγμένοι Έλληνες Χριστιανοί αιχμάλωτοι, μάλλον άνθρωποι προωρισμένοι για θάνατο. Στις 5 το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του θλιβερού Σεπτεμβρίου, ένας τουρκοκρής με διέταξε να τον ακολουθήσω στην αυλή. “Είσαι δάσκαλος;”, με ρωτά. “Αυτήν την τιμή είχα” του απαντώ. “Και οι άλλοι που ήσαν μαζί σου είναι φοιτητές;”. ”Ναι”, του λέγω. “Γρήγορα μάζεψέ τους και φέρε τους εδώ”. “Ελάτε μαζί μου έξω”, λέγω στους συντρόφους μου. “Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα μας. Εμπρός με θάρρος”. Ποια ήταν η έκπληξή μας όταν ακούσαμε τον Τουρκο-κρητικό να λέει: “ Θα σας σώσω σήμερα, γιατί ελπίζω αυτό να με βοηθήσει να λησμονήσω μια τρομερή σκηνή που αντίκρυσαν τα μάτια μου, σκηνή στην οποία έλαβα μέρος”.
Και συνέχισε: “Παρακολούθησα το χάλασμα του Δεσπότη σας. Ήμουν μ’ εκείνους που τον τύφλωσαν, που του βγάζαν τα μάτια και αιμόφυρτο, τον έσυραν από τα γένια και τα μαλλιά στα σοκάκια του Τουρκομαχαλά,τον ξυλοκοπούσαν, τον έβριζαν και τον πετσόκοβαν. Από καιρού σε καιρό, όταν μπορούσε, ύψωνε κάπως το δεξί του χέρι και ευλογούσε τους διώκτες του. Κάποιος πατριώτης μου αναγνωρίζει τη χειρονομία της ευλογίας, μανιάζει, μανιάζει και με το τρομερό μαχαίρι του κόβει και τα δυο χέρια του Δεσπότη. Εκείνος σωριάστηκε στη ματωμένη γη με στεναγμό που φαινόταν ότι ήταν μάλλον στεναγμός ανακουφίσεως παρά πόνου. Τόσο τον λυπήθηκα τότε, που με δύο σφαίρες στο κεφάλι τον αποτελείωσα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Τώρα που σας την είπα ελπίζω πως θα ησυχάσω. Γι’ αυτό σας χάρισα τη ζωή”. “Και πού τον έθαψαν;” ρώτησα με αγωνία. “Κανείς δεν ξέρει πού έριξαν το κομματιασμένο του κορμί”».
Το έργο του
Το 1910 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εκλέγει και πάλι παμψηφεί Μητροπολίτη Σμύρνης.
Στην πρωτεύουσα της Ιωνίας ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο. Κτίζει γραφεία για τη Μητρόπολη και αναδιοργανώνει την εκπαίδευση, αναλαμβάνει υπό την προστασία του τους αρχαίους γυμναστικούς Συλλόγους της Σμύρνης, μετέχει ως πρόεδρος ο ίδιος στα Συμβούλια των περισσότερων πνευματικών και κοινωνικών ιδρυμάτων, προωθεί την πνευματική κίνηση και επιζητεί ένα καινούργιο πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό πολιτισμό στην Ιωνία.
Στις 20 Αυγούστου 1914 απομακρύνεται βίαια από την έδρα του. Μετά το τέλος του Ά Παγκοσμίου Πολέμου ο Χρυσόστομος ξαναγυρνά στην πολυαγαπημένη του Σμύρνη.
Το 1919 υποδέχτηκε τον ελληνικό στρατό στη Σμύρνη. Γονυπετής και κλαίγοντας ευλόγησε την ελληνική σημαία. Τις επόμενες μέρες προστάτεψε Τούρκους κατοίκους της Σμύρνης από εχθροπραξίες του ελληνικού στρατού. Επισκέφθηκε τους Τούρκους αιχμαλώτους, και τις τουρκικές συνοικίες της Σμύρνης και μοίρασε τροφή και φάρμακα.
Όταν αντιστράφηκε η κατάσταση και ο εφιάλτης πλησίαζε στη Σμύρνη, ο Χρυσόστομος προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης και έστειλε επιστολές/εκκλήσεις προς τους αρχηγούς των συμμάχων, αλλά και προς την Καθολική Εκκλησία.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Κρις Σπύρου : Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας
“Θα πάω τους Τούρκους στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”
Αποφασισμένος να «καθίσει» την Τουρκία στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εμφανίζεται ο ελληνοαμερικανός πολιτικός και επικεφαλής της οργάνωσης «Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας» κ.Κρις Σπύρου, εφόσον η Άγκυρα απαντήσει αρνητικά στο αίτημα για επαναλειτουργία του μνημείου ως χριστιανικού ναού.
Ο προσωπικός φίλος της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κυρίας Χίλαρι Κλίντον, δηλώνει αποφασισμένος να βρεθεί την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη μαζί με μέλη της οργάνωσής του, προκειμένου να τελέσουν «την πρώτη ελεύθερη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, 557 χρόνια μετά από την άλωση», όπως λέει.
Μιλώντας στο protothema gr. ο κ.Σπύρου αποκάλυψε πως αξιωματούχοι της τουρκικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, άνοιξαν δίαυλο επικοινωνίας με τον νομικό εκπρόσωπο της οργάνωσης κ.Λάννυ Ντέηβις, που υπήρξε σύμβουλος του τέως προέδρου των ΗΠΑ κ.Μπιλ Κλίντον, προκειμένου να συζητηθεί το αίτημα για επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας, μετά και τη δημόσια τοποθέτηση του επικεφαλής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, για το θέμα.
»Πριν από μερικές μέρες ο επικεφαλής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας Δρ. Αλί Μπαρντάκογλου, ο πιο εξέχων αξιωματούχος στην Ισλαμική θρησκευτική ιεραρχία ανέφερε στον τύπο πως η χώρα του υποστηρίζει πλήρως τη θρησκευτική ελευθερία και ότι οι Χριστιανικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης και της Αγίας Σοφίας, θα πρέπει να λειτουργούν κανονικά» δήλωσε ο κ.Σπύρου, αποκαλύπτοντας πως του απηύθυνε γραπτή πρόσκληση, να «συμπροσευχηθεί» μαζί του στην Αγία Σοφία.
«Αναγγείλαμε πως στις 17 Σεπτεμβρίου αντιπρόσωποι της «Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας» θα ταξιδέψουμε στην την Πόλη για να λειτουργηθούμε και να τελέσουμε την πρώτη ελεύθερη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, μετά από 557 χρόνια. Και αν χρειαστεί, μέσα στο πλαίσιο της συμφιλίωσης και της ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων της οικουμένης, θα κάνουμε και μια προσευχή για την σύντομη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
«Όμηρος» των Τούρκων ο Πατριάρχης
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αντιμετωπίζουν με «καχυποψία» την κίνηση του ελληνοαμερικανού πολιτικού και της οργάνωσης που ηγείται.
Στην ερώτηση εάν ενημέρωσε για την πρωτοβουλία του τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο ο κ.Σπύρου δήλωσε : «O Πατριάρχης όπως και το σύμβολο της Ορθοδοξίας, η Αγία Σοφία, είναι στην ίδια μοίρα. Είναι υπό κατοχή! Δε το θεωρώ δέον να τον ενημερώσω, διότι σαν όμηρος που είναι, μπορεί να υποστεί χειρότερα από αυτούς που τον κρατούν όμηρο».
Σε άρθρο του στο διαδίκτυο ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π.Γεώργιος Τσέτσης, «καυτηρίασε» την πρωτοβουλία της κίνησης του κ.Σπύρου, χαρακτηρίζοντας την «επιπόλαια».
«Σε μια περίοδο κατά την οποία η ομογένεια και το σεπτό κέντρο στην Πόλη άρχισαν κάπως να ανασαίνουν και να προσβλέπουν με αισιοδοξία σ' ένα καλύτερο μέλλον στη γη αυτή όπου τους έταξε ο Θεός από αμνημονεύτων χρόνων, λίγη αιδώς και κοσμιότητα δε θα έβλαπταν» έγραψε μεταξύ άλλων.
«Δεν του αναγνωρίζω το δικαίωμα να παζαρεύει με τους αφέντες του για χάρη της δικής του προσωπικής επιβίωσης τον ιερό αυτό τόπο. Ακόμα και αν μείνω ο έσχατος και ο μόνος που πιστεύει στην ιερότητα και τον ολοκληρωτικά ορθόδοξο χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας, Τσέτσης δε θέλω να γίνω» η καυστική απάντηση του κ.Σπύρου.
Έτοιμη η προσφυγή
Η οργάνωση «Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας» που εδρεύει στην Ουάσινγκτον και στις Βρυξέλλες, θα προσφύγει κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε περίπτωση που η Άγκυρα απαντήσει αρνητικά στο αίτημα για επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας ως χριστιανικού ναού ή εμποδίσει την τέλεση Θείας Λειτουργίας την προσεχή Παρασκευή.
Την προσφυγή θα καταθέσει ο ελληνοκύπριος δικηγόρος κ.Αχιλλέας Δημητριάδης, που στο παρελθόν είχε κερδίσει σημαντικές νομικές μάχες κατά της Τουρκίας, τόσο στην περίπτωση επιστροφής της περιουσίας της Ελληνοκύπριας Τιτίνας Λοϊζίδου, όσο και της οικογένειας Φωκά στην Κωνσταντινούπολη που η περιουσία της είχε απαλλοτριωθεί από το τουρκικό δημόσιο.
Απόγονος του Κολοκοτρώνη ο Ιερέας
Απόγονος του … Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι ο Ιερέας που φιλοδοξεί να λειτουργήσει στην Αγία Σοφία, 557 χρόνια μετά την τελευταία Θεία Λειτουργία.
Πρόκειται για τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σκιάθου π. Άγγελος Λύσσαρης, με καταγωγή από το Λιμποβίσι της ορεινής Αρκαδίας.
Σύμφωνα με την παράδοση, στο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε η πρώτη Ελληνική Σημαία με τον λευκό Σταυρό στη μέση επί γαλανού φόντου, το 1807.
Ολόκληρη η δυτική πτέρυγα της μονής στεγάζει τέσσερα μουσεία. Ιερών κειμηλίων, μουσικών οργάνων από όλο τον κόσμο, εποποιίας βαλκανικών πολέμων και λαογραφικό.
Το μοναστήρι παράγει κρασί, παραδοσιακά γλυκά και ζυμαρικά, τα οποία πωλούνται μέσω της ιστοσελίδας που διαθέτει στο διαδίκτυο, ενώ πρόσφατα ολοκληρώθηκε το υπερσύγχρονο συνεδριακό κέντρο που κατασκευάστηκε με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)