άρθρο: Φωνές από την Καππαδοκία

Τα κείμενα για το βιβλίο με τίτλο:

«Φωνές από την Καππαδοκία :
Tο Μιστί του χθες στον ελληνισμό του σήμερα»

που αναφέρεται στις Ηχογραφήσεις φυσικών ομιλητών του Μιστιώτικου Ιδιώματος
και του οποίου τα Πνευματικά Δικαιώματα αφιέρωσα στο Σύλλογο Μιστιωτών Καππαδοκίας.


1η Έκδοση, Ιούλιος-Αύγουστος 2009.

© 2009 Πολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος
ΜΙΣΤΙΩΤΩΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»,
Τομέας Πολιτισμού, έδρα Μάνδρα Νομού Λαρίσης.

Γαβούστημα 2009-Παρουσίαση γλωσσολογικής έρευνας

εκπρόσωποι Πανελλήνιας Ένωσης Καππαδοκικών Σωματείων

προλογισμός από τον Νίκο Κ.Παντελίδη

τα πνευματικά δικαιώματα αφιέρωσα στον Σύλλογο
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ομιλία της Μ.Παπαδοπούλου

η επιστημονική έρευνα :

ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ-

-ΤΟ ΜΙΣΤΙ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

η έρευνα επιμελήθηκε σε μια όμορφη σκληρή κασετίνα,

και περιλαμβάνει ένα CD ήχου, ένθετο βιβλίο κι ένα σετ πρωτότυπες και μοντέρνες αφίσες

τα δυο πρώτα αντίγραφα της έρευνας

απονέμονται τιμητικά στους Καθηγητές Γλωσσολογίας

Mark Janse, Πανεπιστήμιο Γάνδης

πρόεδρος και διεθύνων σύμβουλος ΑΛΥΝ ΑΤΕ ΒΕ Γιώργος Δημοσίου

και Αντιδήμαρχος, υποψ.βουλευτής Βαγγέλης Γραμμένος

δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Αβανίδης

Δημήτρης Παπαζαχαρίου, Πανεπιστήμιο Πάτρας

βουλευτής, γιατρός Μιχάλης Τιμοσίδης

πολιτικός μηχανικός Έλενα Τιμοσίδη

τοπογράφος μηχανικός Νίκος Κ.Παντελίδης

γλωσσολογική έρευνα: Φωνές από την Καππαδοκία. Το Μιστί του χθες στον ελληνισμό του σήμερα.

-

Σχετικά ρεπορτάζ σε έντυπο τύπο:

1. ρεπορτάζ εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ_25/08/2009


2. ρεπορτάζ εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ_ 25/08/2009










3. ρεπορτάζ εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ_ Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

http://www.kirikas.gr/gr/index.php?blogid=1&archive=2009-08

4. ρεπορτάζ εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ_31/08/2009

5. ρεπορτάζ εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΗΧΩ_ Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009




6. ρεπορτάζ εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΗΧΩ_28/08/2009

αναρτήσεις στο Διαδίκτυο:

• Αντίβαρο http://www.antibaro.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5490:28092009-fones-apo-kappadokia&catid=57:reports&Itemid=124

• ηλεκτρονική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=11688&pid=9&CategoryID=9

• http://malkidis.blogspot.com/2009/09/blog-post_3241.html

• http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/09/blog-post_5102.html

-

βάλτε χρώμα στη ζωή

.

ευχαριστώ όσους θυμούνται και λένε
Χρόνια Πολλά


από την ποιότητά μας γίνεται ο κόσμος (,)
φωτεινός γεμάτος ζωή



http://www.youtube.com/watch?v=vnRqYMTpXHc

.

ΚΥΠΡΟΣ : Αδιαμφισβήτητη η ενοχή Κίσιγκερ

.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ, ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Ο Θ Ε Τ Τ Α Λ Ο Σ
Αμμοχώστου & Λευκίππου
Δήμος Λαρισαίων
http://thettalos.co.cc/


Από τον Καθηγητή κ. Ευριπίδη Μπίλλη :

Κατωτέρω και συνημμένα μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του επί σειράν ετών πρέσβη της Κύπρου στην Ουάσιγκτον Κυρίου Άντρου Νικολαϊδη που αποκαλύπτει, μαζί με πολλά άλλα ντοκουμέντα που είδαμε, την κυνικότητα του Κίσινγκερ, το μίσος του εναντίον του Μακαρίου και την τεράστια ευθύνη του για την τραγωδία της Κύπρου. Στο τέλος επισυνάπτεται αρχειακό φωτογραφικό υλικό.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ



Αδιαμφισβήτητη η ενοχή του Κίσινγκερ
ΑΝΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ:
Συνεχώς κάνουμε υποχωρήσεις και φεύγουμε από την εθνική γραμμή
Τι έρχεται στο μυαλό 35 χρόνια μετά το πραξικόπημα και την εισβολή;
Απογοήτευση, γιατί πέρασαν 35 χρόνια και δεν κατορθώσαμε παρ’ότι το δίκαιο είναι υπέρ μας, να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα ότι η Τουρκία είναι η χώρα που έχει καταπατήσει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.
Είναι ειλικρινά ντροπή για τη διεθνή κοινωνία αλλά ταυτόχρονα και για μας που αποτύχαμε λόγω των διαφόρων αδυναμιών του ελληνισμού γενικά.

Πού κάναμε λάθος;
Στο ότι δεν είχαμε ποτέ μια κοινή πολιτική Κύπρος και Ελλάδα, βασισμένη σταθερά σε αρχές και στο διεθνές δίκαιο. Στην καριέρα μου στο διπλωματικό σώμα κάθε κυβέρνηση που ερχόταν στην εξουσία έθετε τους δικούς της στόχους τους οποίους στο τέλος δεν υλοποιούσε.
Γιατί;
Λόγω εσωτερικών διαφορών, αδυναμιών και εκ των έξωθεν επηρεασμών και πιέσεων.

Δυστυχώς οι πλείστοι πολιτικοί νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και δεν δέχονται εισηγήσεις εμπειρογνωμόνων. Ακόμα και σήμερα η εξωτερική μας υπηρεσία χωλαίνει, δεν έχει την κατάλληλη δομή και αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών.

Δυστυχώς συνεχίζει να έχει περιορισμένο ρόλο στο Κυπριακό και ενεργεί κατά το πλείστον πυροσβεστικά.
Τι θα έπρεπε να γίνει;
Ο αείμνηστος Κύρρης από την δεκαετία του ’60 επέμενε να δημιουργηθούν στην Κύπρο Κέντρα Μελετών (με έβρισκε σύμφωνο από τότε) και σε κάθε Υπουργείο να μπουν εμπειρογνώμονες οι οποίοι να παρέχουν συμβουλές στους εκάστοτε Υπουργούς.

Τίποτα δεν έγινε, εν αντιθέσει με την Τουρκία όπου υπάρχει μια τελείως διαφορετική νοοτροπία, έχουν το Κυπριακό ως εθνικό θέμα για το οποίο αποφασίζει το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.

Από την εισβολή μέχρι σήμερα Αθήνα και Λευκωσία προσπαθούν να κρύψουν τις αδυναμίες και τον ενδοτισμό τους. Συνεχώς κάνουμε υποχωρήσεις και φεύγουμε από την εθνική γραμμή.

Θυμάμαι ο Μακάριος στην ομιλία του 2 Οκτωβρίου 1974 στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών δεν δεχόταν να μιλήσει για το θέμα της ομοσπονδίας, την οποία θεωρούσε «απάνθρωπο σύστημα που θα επέφερε αλλαγή στο χαρακτήρα της Κύπρου».



Κι όμως τελικά τη δέχτηκε.
Του την επέβαλε με εκβιασμό ο Κίσινγκερ πριν τη δεύτερη εισβολή. Του είπε ότι έπρεπε να αρχίσει ο ενδοκυπριακός διάλογος στη Λευκωσία με Κληρίδη και Ντενκτάς για να βρουν λύση ομοσπονδίας, ενώ πίεζε για αποδοχή της διαδικασίας η κυβέρνηση Καραμανλή.

Από τότε οδηγηθήκαμε από τη μια υποχώρηση στην άλλη για να βρεθούμε στη σημερινή οδυνηρή κατάσταση.

Δεν βλέπετε να οδηγούν σε λύση οι συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ;
Δεν διαφωνώ με τις συνομιλίες, αλλά η Τουρκία μέχρι στιγμής δεν έδειξε σημεία ότι είναι έτοιμη να κάνει οποιανδήποτε υποχώρηση για λύση του Κυπριακού.

Η δική μου θέση από το 1967, όταν ήλθε στο Λονδίνο όπου υπηρετούσα ο τότε Γενικός Εισαγγελέας Κρίτωνας Τορναρίτης για να συναντηθεί με τον Ραούφ Ντενκτάς προκειμένου να προετοιμάσουν την έναρξη των ενδοκυπριακών συνομιλιών, ήταν ότι το πρώτο θέμα που έπρεπε να συζητηθεί ήταν οι εγγυήσεις και η μη παρουσία, νομική και φυσική, Τουρκίας, Ελλάδας και Αγγλίας στην Κύπρο, πόσο μάλλον σήμερα που η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και όντως οι συνομιλίες από το 1967 μέχρι σήμερα κινούνται στο ίδιο μοτίβο, με τους Τούρκους να επιμένουν σε τουρκική λύση με την Τουρκία να παραμένει εγγυήτρια δύναμη με επεμβατικά δικαιώματα.

Ως διπλωμάτης στην ΗΠΑ τη δεκαετία του ’70, θεωρείτε ότι πραξικόπημα και εισβολή μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί;
Από το 1970 άρχισε ο πόλεμος εναντίον της Κύπρου από τα αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης ορχηστρωμένα από τον Κίσινγκερ, με την υποκίνηση της Χούντας των Αθηνών και της τουρκικής διπλωματίας.

Ο Κίσινγκερ στις πιο κρίσιμες συσκέψεις του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ συνεχώς μιλούσε για τον κίνδυνο κομμουνισμού στην Κύπρο και αναφερόταν στον Μακάριο σαν τον «κόκκινο παπά», τον Κάστρο της Μεσογείου και τον ηγέτη που δεν δεχόταν εύκολα λύση της αρεσκείας Κίσινγκερ.

Είχε προσωπικό μίσος ο Κίσινγκερ έναντι του Μακαρίου;

Πιστεύω πως ναι και ήμουν παρών σε τρεις εκρηκτικές τους συναντήσεις. Σε μια από τις συναντήσεις τους γινόταν μια διαμαρτυρία έξω από το γραφείο του Κίσινγκερ και με αυστηρό ύφος είπε στον Μακάριο ότι δεν ανεχόταν οι διαδηλωτές να φωνάζουν «Κίσινγκερ δολοφόνε» και ότι ο ίδιος έφερε την ευθύνη γιατί ήταν υποστηρικτές του.

Ο Μακάριος του απάντησε «δεν κατηγορούν εσάς, αλλά επευφημούν εμένα».

Τότε έγινε έξαλλος.

Γιατί ο Κίσινγκερ αντιδρούσε έτσι έναντι του Μακαρίου;
Διότι θεωρούσε ότι ο Μακάριος ήταν άνθρωπος των Ρώσων και δεν ήθελε δεύτερη Κούβα στη Μεσόγειο.

Πιστεύω ότι ενισχύθηκε η άποψή του αυτή όταν λίγες βδομάδες πριν από το πραξικόπημα, φιλοξένησε ο Μακάριος στο Προεδρικό τη σύσκεψη Γκρομίκο - Κίσινγκερ για το Μεσανατολικό.

Εξερχόμενος του Προεδρικού ο Κίσινγκερ είπε με ειρωνεία το χαρακτηριστικό ότι «ο Μακάριος είναι μεγαλύτερος ηγέτης για μια μικρή χώρα όπως την Κύπρο».

Εκεί κατόρθωσε να αποκλείσει ανάμιξη της Ρωσίας στο Κυπριακό και πέτυχε να θεωρηθεί η Κύπρος ότι ανήκε στη σφαίρα επιρροήςτης Αμερικής.

Πότε μάθατε ότι θα γινόταν πραξικόπημα;

Επέστρεψα στο Υπουργείο Εξωτερικών από την Ουάσινγκτον το Μάρτιο του 1973.

Νωρίς τον Ιανουάριο 1974 ένας γνωστός που γνώριζε για τη δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β’ μου είπε ότι «ο Μακάριος δεν θα φάει φλαούνα το Πάσχα διότι σχεδιάζουν να τον δολοφονήσουν».

Θορυβημένος ειδοποίησα τον Μακάριο διότι γνώριζα το μίσος του Κίσινγκερ έναντι του και ότι η Χούντα δούλευε πάνω σε αυτή τη γραμμή.

Στις 23 Μαΐου 1974, πριν φύγω για εγχείρηση καρδίας στην Αμερική, τυχαία άκουσα τον Έλληνα στρατιωτικό Βιντζηλαίο να μιλά με δυο Ελληνοκύπριους ξεκάθαρα για πραξικόπημα.

Ενημέρωσα τον υπεύθυνο τότε της ΚΥΠ Τομπάζο και όταν έφτασα στις ΗΠΑ επισκέφτηκα με τον πρέσβη μας Νίκο Δημητρίου τον υφυπουργό Εξωτερικών Ρότζερ Ντέιβις, μετέπειτα πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία.

Του είπα ότι από τα στοιχεία που είχα και την ατμόσφαιρα στην Κύπρο έβλεπα ότι δεν θα αργούσε η Αθήνα να κάνει πραξικόπημα και ότι ο δικτάτορας Ιωαννίδης διέδιδε ότι τα πάντα τα έκανε εν γνώσει των ΗΠΑ.

Τι απάντησε;

Άκουσε μετά προσοχής και μας υποσχέθηκε ότι θα μετέφερε αυτά που του είπαμε στους προϊσταμένους του που ήταν οι Τζόσεφ Σίσκο και Χένρι Κίσινγκερ.

Γιατί ο Μακάριος δεν πείστηκε ότι θα γινόταν πραξικόπημα;
Δεν ξέρω, ίσως δεν πίστευε ότι Έλληνες αξιωματικοί μπορούσαν να προχωρήσουν σε αυτή την εθνική καταστροφή. Όταν ήλθε στην Ουάσινγκτον τον ρώτησα και μου είπε το χαρακτηριστικό ότι «τέτοια απογοήτευση νιώθω από τους ανθρώπους στην Κύπρο που αν ο Σαμψών παρέμενε στην εξουσία ακόμα μια βδομάδα και η αδελφή μου Μαρία θα τον στήριζε».

Αληθεύει ότι ζήτησε ο Κίσινγκερ να μάθει από σας το ποιόν του Σαμψών;
Τις 15 Ιουλίου ρώτησε τον πρέσβη μας Δημητρίου, ο οποίος του είπε τα χειρότερα λόγια και με τον κυνισμό που τον διέκρινε του απάντησε ότι «και εμένα με κατηγορούν για χίλια δυο πράγματα».

Εκείνο όμως που δείχνει την αλαζονεία του Κίσινγκερ, είναι ότι όταν συναντήθηκαν, ο Μακάριος δεν είχε γίνει γνωστό ότι ζούσε και δεν είπε μια λέξη στον πρέσβη για τη δολοφονία του Προέδρου.

Είναι τραγικό να βλέπεις τον άνθρωπο που διηύθυνε τότε τις ΗΠΑ να έχει τέτοια χαιρέκακη στάση.

Τεκμηριώνεται η σχέση ΕΟΚΑ Β’, Χούντας και CΙΑ;
Δεν ξέρω αν μπορεί να τεκμηριωθεί. Πολλά έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά και πολλά κατακρατούν οι Αμερικανοί για να μην εκθέσουν άτομα. Είναι γεγονός ότι η Χούντα είχε άμεση επαφή με τη CΙΑ και η ΕΟΚΑ Β’ ούσα υποχείριο της Χούντας δυνατόν να είχε έμμεση σχέση. Λίγες βδομάδες μετά την εισβολή ξεκινήσαμε με τον πρέσβη επαφές με ηγετικά στελέχη της αμερικανικής κοινωνίας και ο γενικός γραμματέας των συνδικάτων Τζορτζ Μίνι, μας ανέφερε ότι ο Κίσινγκερ σε δεξίωσή του είπε με χαρά ότι τελικά καταφέραμε να απαλλαγούμε από τον «κόκκινο παπά». Με τη στάση του αυτή βγαίνει το συμπέρασμα για την αδιαμφισβήτητη ενοχή του Κίσινγκερ στην κυπριακή τραγωδία.

Όταν έμαθε ότι ζούσε ο Μακάριος…

είμαι βέβαιος ότι στενοχωρήθηκε καικατέβαλε κάθε προσπάθεια να μην επιστρέψει στην Κύπρο, χρησιμοποίησε ακόμα και τον Καραμανλή. Έστειλετον Οκτώβριο το Χάρτμαν στην Αθήνα για να πει στον Καραμανλή ότι ο Μακάριος δεν πρέπει να επιστρέψει και ότι οι ΗΠΑ ήταν εναντίον. Ο Καραμανλής εξεπλάγη με τον τρόπο που ο Χάρτμαν του μίλησε, όμως πήρε το μήνυμα.

Ο Κλίφορντ ξεγέλασε τον Μακάριο
Στην τελευταία συνάντηση που είχε ο Μακάριος με τον Κίσινγκερ…

στις 13 Νοεμβρίου 1974 στην Ουάσινγκτον, ήταν η τελευταία προσπάθεια να αποτρέψει την επιστροφή του στην Κύπρο.

Ήμουν παρών και θυμούμαι την ένταση της συνομιλίας.

Ο Κίσινγκερ του είπε ξεκάθαρα να μην επιστρέψει διότι θα κατέστρεφε την προσπάθεια που έκανε με Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία για λύση του Κυπριακού.

Ο Μακάριος του απάντησε ότι θα επέστρεφε διότι τον ήθελε ο λαός και ότι αν η λύση που πρότεινε ήταν αποδεκτή από τον ίδιο και το λαό θα την υποστήριζε.

Αν η λύση δεν ήταν αποδεκτή, από τον εξώστη της Αρχιεπισκοπής τον οποίο κατέστρεψε η Χούντα των Αθηνών, θα καλούσε το λαό να την απορρίψει.

Ο Κίσινγκερ έγινε έξαλλος και επανέλαβε στον Μακάριο ότι θα φέρει ακεραία την ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί μετά.

Ο Μακάριος πώς αντιδρούσε μπροστά στο θυμό του Κίσινγκερ;
Ήταν μειλίχιος. Δεν τον είδα ποτέ να χάνει τον έλεγχο του και πάντοτε σκεφτόταν πριν να απαντήσει στις προκλήσεις του.

Μπορούσε ένας άλλος χειρισμός του Κίσινγκερ να απέτρεπε κάποια πράγματα;

Βεβαίως, όμως ήθελε να απαλλαγεί από τον Μακάριο τον οποίο θεωρούσε Κάστρο της Μεσογείου και να επιβάλει λύση που ικανοποιούσε πρωτίστως την Τουρκία.

Αληθεύει ότι ο Κίσινγκερ αρνήθηκε στις 20 Ιουλίου την πρόταση Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα Χένρι Τάσκα να δοθεί εντολή να παρεμβληθεί ο 6ος αμερικανικός στόλος για να εμποδιστεί τουρκική απόβαση στην Κύπρο;
Πιστεύω πως ναι και περίτεχνα έριξε την ευθύνη στους Άγγλους. Μπορούσε να αποτρέψει τη δεύτερη εισβολή του Αυγούστου (εξάλλου αυτό ανέφερε στο Μακάριο για να δεχτεί τον ενδοκυπριακό διάλογο) αλλά δεν το έκανε, τουναντίον ενεθάρρυνε τον Ετζεβίτ.

Εσείς τι ενέργειες κάνατε ως διπλωμάτες στις ΗΠΑ;
Η δική μας προσπάθεια ήταν μέσω του Κογκρέσου και πετύχαμε το εμπάργκο όπλων και οικονομικής - στρατιωτικής βοήθειας προς την Τουρκία, παρά τις αντιδράσεις Κίσινγκερ και των συνεργατών του.

Πόσο άλλαξε το κλίμα με την εκλογή του δημοκρατικού προέδρου Κάρτερ;
Η πρώτη ενέργεια Κάρτερ ήταν η αποστολή του ειδικού απεσταλμένου Κλαρκ Κλίφορντ για να συζητήσει με τον Μακάριο λύση του Κυπριακού. Δυστυχώς ο Κλίφορντ ξεγέλασε τον Μακάριο δίνοντάς τους υποσχέσεις ότι οι Τούρκοι θα αποδέχονταν τις προτάσεις Κλίφορντ συμπεριλαμβανομένου και χάρτη τον οποίο υπέβαλε στις συνομιλίες στη Βιέννη ο Τάσσος Παπαδόπουλος.

Δυστυχώς οι Τούρκοι τις απέρριψαν.

Ο Μακάριος πέθανε απογοητευμένος περισσότερο από τη στάση των Αμερικανών και ιδιαίτερα των δημοκρατικών του Κάρτερ.



Το σχέδιο λύσης του Ιούλη του 1974

Στις 22 Ιουλίου 1974, πριν τη δεύτερη εισβολή, στην κατοικία του πρέσβη Δημητρίου, προτού πάει ο Μακάριος στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να συναντήσει τον Κίσινγκερ ήλθε ο Βρετανός πρέσβης, ο οποίος ήταν προηγουμένως Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία Πίτερ Ράμσμποθαμ και είχε κατ’ ιδίαν συνομιλία με τον Αρχιεπίσκοπο.

Δεν μας είπε τι συζήτησαν, αλλά ο Άγγλος διπλωμάτης ήταν γνωστό ότι έπαιζε διπλό ρόλο.

Όταν στη συνέχεια ο Μακάριος συνάντησε τον Κίσινγκερ του απέδωσε έγγραφο με τις προτάσεις του για λύση του Κυπριακού, το οποίο αγνόησε ο Κίσινγκερ και μέχρι σήμερα δεν έγινε λόγος ύπαρξης του κειμένου αυτού εκτός από μένα.

Με οδηγίες Μακαρίου το είχαμε στείλει τότε μέσω της ελληνικής πρεσβείας στον προεδρεύοντα Γλαύκο Κληρίδη στην Κύπρο.

Το σχέδιο πρέπει να βρίσκεται στα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών ή και του Προέδρου Κληρίδη.



Τι έλεγε το σχέδιο;
Βασικά συνομιλίες των εγγυητριών δυνάμεων και των δυο κοινοτήτων για εξεύρεση λύσης με βάση το Σύνταγμα του ’60. Ζητούσε επίσης την αποχώρηση των τουρκικών και ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στις οποίες επέρριπτε ευθύνες για τα γεγονότα του ’63.







Μεγάλες ευθύνες για το διαμελισμό της Κύπρου



Αν γράφατε την ιστορία τι θα λέγατε για τον Κίσινγκερ;
Ότι ήταν αλαζονικός και υπερόπτης.

Πίστευε στην αρχή της δικής του δύναμης την οποία επέβαλλε κυρίως με στρατιωτικά καθεστώτα.

Μελλοντικά πιστεύω ότι ο Αμερικάνος ιστορικός θα του καταλογίσει μεγάλες ευθύνες για την τραγωδία της Κύπρου που αναγνωρίζεται ήδη ως μια από τις μεγάλες διπλωματικές του αποτυχίες.



Για τον Μακάριο τι θα γράφατε;
Ο Μακάριος ήταν μια αδιαμφισβήτητη προσωπικότητα, με πολλά θετικά στοιχεία, χαρισματικός ηγέτης ο οποίος εντυπωσίαζε στο εξωτερικό, αλλά είχε και τις δικές του αδυναμίες.

Πίστευε πολύ στις προσωπικές του δυνάμεις γι’ αυτό έγιναν λάθη στην πορεία.



Θα μπορούσε να αποτρέψει το πραξικόπημα με δεδομένο ότι γνώριζε ότι το πρόβλημα ήταν ο ίδιος;
Εκ των υστέρων πολλά μπορεί να λεχθούν. Ίσως ο Μακάριος να έμεινε πολλά χρόνια στην εξουσία και σε κάποιο σημείο θα έπρεπε να αποχωρούσε.

Με το κύρος του στην Αφρική μπορούσε να ηγείτο επιτυχώς ιεραποστολής για εκχριστιανισμό εκατομμυρίων Αφρικανών όπως έπραξε στην Κένυα, ενώ ταυτόχρονα θα συνέχιζε τον πνευματικό και εθνικό του ρόλο στην Κύπρο ως εθνικό κεφάλαιο για τον ελληνισμό της.

Όμως έμεινε στην πολιτική διότι προφανώς πίστευε ότι ο ίδιος μπορούσε να λύσει το Κυπριακό.



Σήμερα, τριανταπέντε χρόνια μετά…

ο περισσότερος κόσμος αγνοεί τα γεγονότα του τότε αλλά δεν ενδιαφέρεται ούτε για το σήμερα. Η τραγωδία συνεχίζεται μόνο που έχουν αλλάξει κάπως οι πρωταγωνιστές του κυπριακού δράματος.

Ο Κίσινγκερ ήθελε να απομακρύνει τον Μακάριο διότι ήταν ο «επικίνδυνος κομμουνιστής» και σήμερα οι Αμερικανοί συνεργάζονται με τον αρχηγό του κομμουνιστικού κόμματος στην Κύπρο, Πρόεδρο Χριστόφια, από τον οποίο αναμένουν ότι θα απαλλαγούν του Κυπριακού.
Αυτά είναι τα παράδοξα της ιστορίας 35 χρόνια μετά.

Η μόνη αισιοδοξία για μένα σήμερα είναι το ότι η Κύπρος βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αρκεί να χειριστεί σωστά την παρουσία της ως ισότιμος εταίρος.



Έχουν γραφτεί πολλά, παραποιείται ή όχι η ιστορία;
Εξαρτάται ποιος τα γράφει. Το ότι γίνεται προσπάθεια παραποίησης της ιστορίας είναι ολοφάνερο, ακόμα και στους επίσημους κύκλους εδώ στην Κύπρο γίνεται μια προσπάθεια να «δούμε» ρεαλιστικά την ιστορία.

Μα η ιστορία είναι γεγονότα, δεν αλλάζει με το ρεύμα της εποχής.



Εσείς θα καταγράψετε τις εμπειρίες σας;

Ναι, κάτι θα αφήσω για τον ιστορικό του μέλλοντος από τις δικές μου εμπειρίες.

.

εκστρατεία: τουρκικές θηριωδίες και ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ, στα Κοινοβούλια της Ε.Ε. !!!!

.

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ, ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Ο Θ Ε Τ Τ Α Λ Ο Σ
Αμμοχώστου & Λευκίππου
Δήμος Λαρισαίων
http://thettalos.co.cc/

Στο φως η βαρβαρότητα του «Αττίλα»

Εκστρατεία για προβολή του θέματος των αγνοουμένων της Κυπριακής τραγωδίας θα αναλάβουν τα Κοινοβούλια Ελλάδας και Κύπρου, στον απόηχο της αποκάλυψης της εν ψυχρώ δολοφονίας Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων από τους Τούρκους εισβολείς το 1974.

O κ. Βάσος Λυσσαρίδης.

Οι Πρόεδροι των Κοινοβουλίων Κύπρου και Ελλάδος, Μάριος Καρογιάν και Δημήτρης Σιούφας, είχαν χθες τηλεφωνική επικοινωνία και σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της Κυπριακής Βουλής, συμφώνησαν ότι τα Κοινοβούλια των δύο χωρών θα αναλάβουν κοινή δράση για πιο έντονη προβολή του θέματος των αγνοουμένων στα Κοινοβούλια των κρατών-μελών της Ε.Ε., καθώς και σε όλα τα Κοινοβούλια της Διακοινοβουλευτικής Ενωσης.

Παράλληλα, θα επιδιωχθεί έντονη κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας, προκειμένου να διακριβωθεί η τύχη κάθε αγνοούμενου της τουρκικής εισβολής.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι προσπάθειες θα στηριχτούν και στις σχετικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ

Ομιλώντας στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9.84» ο παλαίμαχος ηγέτης Βάσος Λυσσαρίδης, τόνισε πως δεν ήταν έκπληξη η αποκάλυψη της φρικτής τύχης των πέντε Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων, γιατί «οι θηριωδίες του Αττίλα ήταν γνωστές και υπήρξε κάποιος δισταγμός στο να προβληθούν, με τη φρούδα ελπίδα, στα αρχικά βήματα, ότι αν υπήρχαν αγνοούμενοι τουλάχιστον να μην κακοποιηθούν. Ηταν αφελής προσέγγιση».

Ο κ. Λυσσαρίσης σημείωσε ότι «δεν μπορεί η Τουρκία να μένει στο απυρόβλητο κι όταν ακόμη αποδεικνύονται τα εγκλήματά της» και πρότεινε να υπάρξει προσφυγή της Κύπρου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

γιατί ; γιατί δολοφόνησαν αυτή τη νεολαία ;;;;
τι κακό έκαναν; Γιατί οι "Αιχμάλωτοι" πρέπει να δολοφονηθούν κιόλας ;

Πόσες χιλιάδες ΧΙΛΙΑΔΕΣ αγνοούμενοι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ; !!

Γιατί η τουρκία έχει μάθει να κάνει Μαζικές Συστηματικές Εξολοθρεύσεις;;

Εγκληματίες Πολέμου οι Τούρκοι

Πρόκειται για την συγκλονιστικότερη υπόθεσι Εγκλημάτων Πολέμου από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν. Η Τουρκία πρέπει να κάτσει στο σκαμνί, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Εδώ και τώρα!!!

Οι αποκαλύψεις για τις στυγνές δολοφονίες των αγνοουμένων – αιχμαλώτων των τουρκικών δυνάμεων εισβολής στην Κύπρο – απαιτούν από τις κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ. - Ήδη ταυτοποιήθηκαν τα πέντε πρώτα λείψανα Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων που εκτελέσθηκαν (διάβαζε ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ!..) κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974 – Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα, διότι οι δολοφονηθέντες από τους Τούρκους στρατιωτικούς ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο DNA – Οι πέντε πρώτοι από τους 1.619 αγνοουμένους – αιχμαλώτους του Τουρκικού Στρατού Εισβολής παρουσιάζονται και σε φωτογραφία – ντοκουμέντο, ενώ στον ίδιο τάφο ανευρέθησαν και άλλα 14 λείψανα, τα οποία δεν έχουν, ακόμη, ταυτοποιηθεί – Οι κυβερνήσεις Ελλάδος – Κύπρου ποιούν, μέχρι στιγμής, την… πάπια! – Τα συγκλονιστικά αυτά στοιχεία πρέπει να κάνουν τον γύρο του κόσμου, τι πράττουν, σχετικώς, τα Υπουργεία Εξωτερικών Ελλάδος – Κύπρου;

Η φωτογραφία – ντοκουμέντο που συνοδεύει τις φρικτές δολοφονίες πέντε Ελληνοκυπρίων κατά την εισβολή των Τούρκων στις 14 Αυγούστου 1974 (Αττίλας ΙΙ) συνιστά ένα από τα αδιάσειστα στοιχεία του τουρκικού εγκλήματος. Ασφαλώς ακολουθούν και άλλοι, πολλοί, που βρίσκονται στο στάδιο της διερευνήσεως. Συμπίπτει δε η συγκλονιστική αυτή αποκάλυψις με τις οξύτατες, νέες, τουρκικές προκλήσεις της ηγετικής τάξεως της Αγκύρας στο Αιγαίο. Τόσον εναντίον της Ελλάδος, όσον και της Κύπρου. Συμπίπτει, ακόμη, με την άλλη μνήμη της τουρκικής κτηνωδίας που, επίσης, δολοφονήθηκε από τους Τούρκους (τον Αύγουστο του 1996) του ήρωα Σολωμού Σολωμού.Στις αποκαλύψεις αυτές συντείνει, βεβαίως, και η μαρτυρία του Τούρκου ηθοποιού (στις 23.1.2009) Αττίλα Ολγκάτς ότι αναγκάσθηκε από τον αξιωματικό του να δολοφονήσει 10 ανθρώπους (αιχμαλώτους) κατά τη διάρκεια της πρώτης τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, το 1974.

Πρόκειται για την συγκλονιστικότερη υπόθεσι Εγκλημάτων Πολέμου από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν.

Η Τουρκία πρέπει να κάτσει στο σκαμνί, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Εδώ και τώρα!!!Οι πέντε Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι, οι οποίοι υπηρετούσαν στο 398 Τάγμα Πεζικού, φαίνονται στη φωτογραφία γονατιστοί με τα χέρια πίσω από το κεφάλι περικυκλωμένοι από Τούρκους στρατιώτες.

Οι εικονιζόμενοι αγνοούμενοι Ελληνοκύπριοι εθνοφρουροί έχουν αναγνωρισθεί ώς οι ακόλουθοι:
1. Κορέλλης Αντωνάκης του Μιχαήλ, 30 ετών, από την Κυθρέα
2. Νικολάου Πανίκος του Χρυσοστόμου, 26 ετών, από την Άχνα
3. Σκορδής Χριστόφορος του Γεωργίου, 25 ετών από το Δάλι
4. Παπαγιάννης Ιωάννης του Χαράλαμπους, 24 ετών, από την Αγλαντζιά
5. Χατζηκυριάκος Ιωάννης του Χαραλάμπους, 19 ετών από την Αμμόχωστο
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ

Τούρκοι στρατιώτες τούς πρόσφεραν πρώτα τσιγάρο, για σκοπούς της προπαγανδιστικής φωτογράφησης, εξασφάλισαν διά της βίας από έναν εξ αυτών, τον Αντώνη Κορέλλη, δήλωση που μετεδόθηκε από τον παράνομο ραδιοσταθμό των Τουρκοκυπρίων Μπαϊράκ, ότι δήθεν τυγχάνουν καλής αντιμετώπισης ως αιχμάλωτοι πολέμου, και στη συνέχεια τους εκτέλεσαν και τους έθαψαν στο σημείο της σύλληψής τους.
Υπό το βάρος της συγκίνησης και οργής που έχει προκαλέσει σε Κύπρο και Ελλάδα η αποκάλυψη της εκτέλεσης Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων από τον τουρκικό στρατό στη διάρκεια της δεύτερης εισβολής το 1974, οι κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα αντέδρασαν έστω και με τριήμερη καθυστέρηση.Ενώ η Αγκυρα τηρεί σιγήν ιχθύος,

Ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης Στέφανος Στεφάνου κάλεσε την Τουρκία να ανταποκριθεί στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) και να ανοίξει τα αρχεία του τουρκικού στρατού για τη διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων.

Ο κ. Στεφάνου επεσήμανε ότι, καθώς υπάρχει φωτογραφικό υλικό που αποδεικνύει ότι οι πέντε Ελληνοκύπριοι συνελήφθησαν, η ανεύρεση των λειψάνων τους σημαίνει ότι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, ενώ συνέστησε... ψυχραιμία σε όσους ζητούν την προσφυγή εναντίον της Τουρκίας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα Γρ. Δελαβέκουρας έκανε λόγο για επιβεβαίωση «των εγκλημάτων και της κατάφωρης παραβίασης του Διεθνούς και Ανθρωπιστικού Δικαίου κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο» και ζήτησε και αυτός την πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΔΑΔ που καλούν την Τουρκία να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την πλήρη διαλεύκανση της τύχης όλων των αγνοουμένων.

Ο πρόεδρος της Βουλής Δ. Σιούφας, καταδικάζοντας τα «φρικιαστικά εγκλήματα πολέμου και τις ομαδικές δολοφονίες που διαπράχθηκαν» κατά την τουρκική εισβολή, ανακοίνωσε ότι η Βουλή θα απευθυνθεί στο Ευρωκοινοβούλιο και σε όλα τα Κοινοβούλια της Διεθνούς Διακοινοβουλευτικής Ενωσης, με στόχο την κινητοποίηση διεθνών οργανισμών προκειμένου να ριχθεί άπλετο φως, έστω και ύστερα από 35 χρόνια, στην τύχη των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής.

Η αντιπολίτευσηΕνώ η Αγκυρα τηρεί σιγήν ιχθύος, στην Αθήνα και στη Λευκωσία συνεχίζονται οι αντιδράσεις από τα πολιτικά κόμματα.

Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Α. Λοβέρδος τόνισε ότι πρόκειται για «βαρύτατα εγκλήματα πόλεμου των οποίων οι δράστες ουδέποτε τιμωρήθηκαν και των οποίων οι ηθικοί αυτουργοί προσπαθούν να κινηθούν με την παραλλαγή του Ευρωπαίου» και καταλήγει επισημαίνοντας ότι «η Τουρκία οφείλει να δεχθεί τα εγκλήματα που διέπραξε εισβάλλοντας στην Κύπρο το 1974 και να αποδεχθεί τις συνέπειες».

Το ΚΚΕ με ανακοίνωσή του επισημαίνει ότι η τουρκική εισβολή στην Κύπρο έγινε με την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και η κατοχή συνεχίζεται και με την ανοχή της ΕΕ, ενώ όλοι αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί αδιαφορήσαν προκλητικά τόσα χρόνια για την τύχη των αγνοουμένων και για τα εγκλήματα που διέπραξε ο τουρκικός στρατός κατοχής.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή και ζητά από την υπουργό Εξωτερικών να απαντήσει εάν το ΥΠΕΞ προτίθεται να συμβάλει ώστε το Κυπριακό να επανατοποθετηθεί ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής και εάν σκοπεύει η κυβέρνηση να ανοίξει έστω και τώρα τον Φάκελο της Κύπρου.

Εκ μέρους του ΛΑΟΣ ο Κ. Αϊβαλιώτης δήλωσε ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν «πλήρως ενήμερες από το 1995 για τις εκτελέσεις των αγνοουμένων, όλες όμως προσπερνούσαν το τραγικό συμβάν για να μη διαταραχθούν οι (υποτιθέμενες) καλές σχέσεις με την Τουρκία...».

Με δηλώσεις τους το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ στην Κύπρο επεσήμαναν ότι πλέον στοιχειοθετούνται τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε η Τουρκία και για τα οποία πρέπει να γίνουν όλες οι ενέργειες ώστε να μη μείνουν ατιμώρητα.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΕΘΝΟΣ

Μια φωτογραφία χιλιάδες δάκρυα...

Τα μάτια βουρκώνουν. Ο πόνος παραμένει το ίδιο έντονος και ξεχειλίζει εδώ και 35 χρόνια. Ακόμα και όταν η λογική υπαγόρευε τη σκληρή πραγματικότητα, η ελπίδα δεν έσβηνε ποτέ από τις ψυχές για το αγαπημένο τους πρόσωπο. Κάθε φορά που έβλεπαν τη χαρακτηριστική φωτογραφία με τα πέντε πρόσωπα, τα αδέλφια του αναγνώριζαν τον Χριστόφορο και πολλά ερωτηματικά τους πλημμύριζαν.Τριάντα πέντε χρόνια, περίμεναν τον Χριστόφορο Σκορδή.

ΤΟΥ ΦΡΙΞΟΥ ΔΑΛΙΤΗ
Ο Χριστόφορος Σκορδής από το Δάλι, ο ένας εκ των πέντε Ελληνοκυπρίων στρατιωτών που φαίνεται στην πιο χαρακτηριστική φωτογραφία αγνοουμένων, ήταν τότε μόλις 24 χρόνων. Ήταν απόφοιτος της Τεχνικής Σχολής και μάλιστα άριστος. Εργαζόταν σε μία εταιρεία εισαγωγής εξαρτημάτων και συναρμολογούσε μηχανές. Υπηρετούσε ως έφεδρος στρατιώτης. Ήταν ολμιστής στην ειδικότητα και η πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής τους βρίσκει στο Δίκωμο. Μεταξύ πρώτης και δεύτερης εισβολής, επιστρέφει για λίγες μέρες στο χωριό του. Επιστρέφει μετά στη μονάδα του στο Τζιάος και στο μεταξύ ξεκινά η δεύτερη εισβολή. Στις 14 Αυγούστου, συλλαμβάνεται μαζί με τους υπόλοιπους τέσσερις της φωτογραφίας.

Η οικογένεια του, μετά το τέλος της εισβολής τον περιμένει να γυρίσει πίσω. «Κανένας δεν ήξερε τίποτε, μέχρι τη μέρα που δημοσιεύτηκε τότε στην εφημερίδα «Μάχη» η γνωστή φωτογραφία με τους πέντε, την ώρα που συλλαμβάνονταν από τους Τούρκους», θυμάται ο μεγαλύτερος αδελφός της οικογένειας Πέτρος Σκορδής. «Πήγα μαζί με κάποιο γνωστό μου που γνώριζε τον Σαμψών, στα γραφεία της εφημερίδας για να μάθω πληροφορίες πού βρήκαν τη φωτογραφία. Μου είπε ότι είχαν συλληφθεί δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι και τους πήραν τα φιλμ. Μετά, όταν επέστρεψε ο Μακάριος στην Κύπρο, πήρα την εφημερίδα και πήγα στην Αρχιεπισκοπή για να τον βρω και να του πω να το θέσει στον Ντενκτάς. Ένας γνωστός μου, που ήταν στη φρουρά του Μακαρίου, μου είπε ότι ο Αρχιεπίσκοπος την είχε υπόψη του τη φωτογραφία και θα το συζητούσε με τον Ντενκτάς. Απ’ εκεί και πέρα, καταθέσεις στην Αστυνομία, δίναμε φωτογραφίες παντού. Αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτα», αναφέρει.Οι πληροφορίες τότε ήταν συγκεχυμένες. Κυκλοφορούσαν δε και διάφορες φήμες, που τάραζαν τους συγγενείς, που κάθε φορά ευελπιστούσαν ότι ο δικός τους άνθρωπος θα επέστρεφε πίσω.«Μετά από κάποιο διάστημα, γνωρίστηκα με έναν αξιωματικό της Αστυνομίας, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το θέμα των αγνοουμένων», αναφέρει ο κ. Πέτρος. Μια μέρα που πήγα στο γραφείο του, μου είπε: «Ευχάριστα νέα. Μας έφεραν μια λίστα ότι υπάρχουν 200 άτομα στο Μπογάζι του Τρικώμου και μέσα σε αυτούς είναι και ο αδελφός σου. Μου είπε ότι θα πήγαινε ο Κληρίδης μαζί με τον Ντενκτάς να επισκεφθεί το στρατόπεδο. Μετά τη συνάντηση, όταν επέστρεψαν πίσω, ο Κληρίδης δήλωσε ότι δεν υπήρχαν ίχνη ότι στο στρατόπεδο εκείνο ζούσαν πρόσφατα άτομα. Πήγα ξανά πίσω στον Αστυνόμο και ρώτησα να μάθω τι γινόταν. Εκείνος επέμενε ότι υπήρχαν αυτά τα άτομα και ότι το δήλωσε αυτό γιατί δεν μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό δημόσια. Μετά από λίγες μέρες, ένας μακρινός συγγενής, ο οποίος ήταν εγκλωβισμένος στην Επτακώμη, ήρθε στις ελεύθερες περιοχές και τον φιλοξένησα σπίτι μου λίγες μέρες. Μου είπε ότι τη συγκεκριμένη μέρα της επίσκεψης του Κληρίδη με τον Ντεκτάς, είδαν λεωφορεία με καλυμμένα τα παράθυρα να φεύγουν από εκείνο το σημείο και να πηγαίνουν προς τον Απόστολο Ανδρέα. Μετά από λίγες μέρες, δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδες ότι υπήρχαν 200 άτομα που μεταφέρθηκαν από την Κερύνεια στα Άδανα.

Τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν όλα εικασίες…», αναφέρει με παράπονο.

«Υπήρχε και η ιστορία με τον Κορέλλη ότι μίλησε στον Μπαϊράκ και ότι ήταν αιχμάλωτοι και ότι τους είχαν καλά…», προσθέτει η μικρότερη αδελφή της οικογένειας, η Ελένη.«Είναι ένας τραγικός επίλογος που περιμέναμε...»

EKTOTEη οικογένεια δεν είχε μάθει τίποτα το συγκεκριμένο. Ανέμεναν όμως… «Πάντα είχαμε μια ελπίδα», αναφέρει η Ελένη. Περνώντας όμως τα χρόνια, αρχίζεις να συνειδητοποιείς κάποια πράγματα με τη λογική. Προσωπικά εμένα μου πήρε 25 χρόνια να αρχίσω να συνειδητοποιώ κάποια πράγματα. Ιδίως όταν ξεκίνησαν οι εκταφές, παρόλο που ήθελαν να μας πείσουν ότι δεν είναι μόνο θέμα εκταφών. Πόσα χρόνια. Τα πρώτα χρόνια δεν τα βλέπεις αυτά. Φεύγοντας οι γονείς αρχίζεις να συνειδητοποιείς κάποια πράγματα. Ήταν μια στιγμή που περιμέναμε. Είναι αν μη τι άλλο ένας επίλογος, τραγικός μεν, αλλά ένας επίλογος.

Ο πατέρας μας, μας έλεγε ότι άρχισε να πιστεύει ότι ήξεραν και ότι περίμεναν να πεθάνουν οι γονείς για να μαθευτεί η αλήθεια», καταλήγει η Ελένη.

Οι γονείς τους έφυγαν με αυτό τον καημό, λίγα χρόνια μετά.

Το παράπονο της οικογένειας

Κάθε φορά που οι δικοί του άνθρωποι, έβλεπαν τη φωτογραφία του την ώρα της σύλληψης, ο πόνος θέριευε. Γι’ αυτούς δεν ήταν απλά ένας αγνοούμενος, απόδειξη του εγκλήματος εις βάρος της Κύπρου. Ήταν ο δικός τους άνθρωπος και τους πλήγωνε αφάνταστα.«Το ερώτημα είναι, όντως δεν ήξερε κανένας τίποτε, ή μας αφήσαν να ζούμε στην άγνοια», αναφέρει με παράπονο η αδελφή του Ελένη. «Θέλω να το τονίσεις αυτό. Μας άφησαν στην άγνοια και μας χρησιμοποίησαν για προπαγανδιστικούς σκοπούς. Αυτό φαίνεται από πάρα πολλά και από βιβλία και από μαρτυρίες που μάθαμε. Φαίνεται ότι μας χρησιμοποίησαν. Αυτό είναι το πιο τραγικό», δηλώνει. «Από το Γενάρη- Φεβράρη κυκλοφορούσε σαν φήμη ότι τους βρήκαν και εμείς δεν είχαμε ιδέα», προσθέτει η αδελφή του η Σκεύη.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ


«Ποτέ δεν θα ξεχάσω τους ανθρώπους αυτούς»

ΜΕΧΡΙ πριν από λίγες μέρες, μιλούσε για τους πέντε συμπολεμιστές του που αιχμαλωτίστηκαν από τους Τούρκους στρατιώτες και που μέχρι σήμερα θεωρούνταν αγνοούμενοι. Τους είχε αναγνωρίσει στη φωτογραφία του Τούρκου πολεμικού ανταποκριτή που είχε δημοσιευτεί λίγο καιρό μετά την εισβολή και είχε βοηθήσει στο να προσδιοριστούν τα ονόματά τους. «Όσα χρόνια κι αν περάσουν», έλεγε, «δεν πρόκειται να ξεχάσω τους ανθρώπους αυτούς και όσα ζήσαμε όλες εκείνες τις τραγικές μέρες του ‘74».

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΥΠΡΙΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΤΗ ΡΟΔΟ

Σήμερα, ο 55χρονος Κύπριος γιατρός Γιώργος Συμεωνίδης που ζει μόνιμα στη Ρόδο ξέρει πως οι 5 στρατιώτες του είναι νεκροί... «Όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα μιλήσει δημόσια για όλα αυτά που ζήσαμε το 1974, για ψυχολογικούς κυρίως λόγους...», δηλώνει στον «Φιλελεύθερο». «Μετά την ταυτοποίηση των 5, η ατμόσφαιρα είναι βαριά, θυμάμαι τις δύσκολες ώρες, αυτούς τους ανθρώπους που έπεσαν στα χέρια των κατακτητών...». Ήταν αρχές Αυγούστου όταν ο Γιώργος Συμεωνίδης με τη διμοιρία του, που αποτελούνταν από 22 άτομα, βρέθηκε να κρατά θέσεις σε υψώματα κοντά στο τουρκοκυπριακό χωριό Τζιάος. Και, παρά το γεγονός ότι είχε συμφωνηθεί ανακωχή, τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου πετούσαν πάνω από την περιοχή τουρκικά αεροπλάνα. «Οι Τούρκοι παραβίασαν την ανακωχή με σκοπό να καταλάβουν την Αμμόχωστο, αλλά κανένας δεν φρόντισε να ενημερώσει εκείνες τις ώρες τις ελληνοκυπριακές μονάδες, με αποτέλεσμα πολλοί στρατιώτες να παγιδευτούν και να αιχμαλωτιστούν», μας λέει. Η διμοιρία του ανθυπολοχαγού Συμεωνίδη είχε χωριστεί σε τρεις ομάδες: στην πρώτη ήταν οι πέντε δολοφονηθέντες Ελληνοκύπριοι, στη δεύτερη μετείχε και ο ίδιος, ενώ η τρίτη βρισκόταν σε ένα ύψωμα. «Πήραμε εντολή να βάλλουμε εναντίον των τουρκικών θέσεων. Δυστυχώς το πυροβόλο της ομάδας, όπου επικεφαλής ήταν ο συγχωριανός μου από την Κυθραία, Κορέλλης, δεν μπορούσε να βάλει κατά των Τουρκοκυπρίων γιατί το όπλο ήταν αμερικάνικο -λάφυρο από τους Τούρκους- αλλά οι σφαίρες αγγλικές και έτσι δεν ταίριαζαν... Κάποια στιγμή γύρω στο μεσημέρι εμφανίστηκαν πίσω από ένα ύψωμα 3-4 άρματα και σε απόσταση 300 μέτρων από την ομάδα Κορέλλη. Ήταν τουρκικά και σε λίγο άρχισαν να μας χτυπούν. Ειδοποίησα την ομάδα Κορέλλη να απομακρυνθεί αμέσως. Δύο από τους επτά στρατιώτες της μπόρεσαν έρποντας να φτάσουν κοντά μας, ενώ οι άλλοι πέντε προσπάθησαν βαδίζοντας να πάνε προς την περιοχή του Μαραθόβουνου. Τους αντελήφθησαν οι Τούρκοι και άρχισαν να τους πυροβολούν. Έπεσαν κάτω για να γλυτώσουν από τα πυρά και αυτή ήταν η τελευταία φορά που τους είδαμε», διηγείται... Ποιος είναι Ο Γιώργος Συμεωνίδης από το κατεχόμενο χωριό Κυθραία. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στην Κρήτη και μετά την ολοκλήρωση της θητείας του άρχισε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή των Αθηνών. Όταν εκδηλώθηκε η εισβολή ήταν πρωτοετής. Στις αρχές Ιουλίου του 1974 επέστρεψε στην Κύπρο για τις καλοκαιρινές διακοπές. Επιστρατεύτηκε, αλλά δεν πήρε μέρος σε καμιά επιχείρηση. Όμως, πέντε ημέρες αργότερα έγινε η εισβολή των Τούρκων, οπότε ο Γ. Συμεωνίδης βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Από το τέλος των σπουδών του μέχρι σήμερα κατοικεί μόνιμα στη Ρόδο με την οικογένεια του. Ασχολείται ενεργά με την κυπριακή παροικία στην Ελλάδα και είναι αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων. ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ


«Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…»

Όταν έγινε η σύλληψη του Τούρκου δημοσιογράφου και βρέθηκαν στην κατοχή του κασέτες και φωτογραφίες, «τότε μάθαμε για τη σύλληψη του Φίλιππου και των άλλων τεσσάρων στρατιωτών που ήταν μαζί του», λέει ο αδελφός του, επισημαίνοντας ότι από εκείνη τη στιγμή «είχαμε καταλάβει ότι είχαν εκτελεστεί αφού όλα τα γεγονότα συνέκλιναν προς αυτό. Όμως η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία, γι’ αυτό ποτέ δεν πάψαμε να περιμένουμε και να αγωνιζόμαστε από κάθε προσφερόμενη έπαλξη, η μητέρα μας, η αδελφή μου κι εγώ, αφού ο πατέρας μας είναι κι αυτός αγνοούμενος».

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Ένα ακόμα κεφάλαιο από την τραγωδία των αγνοουμένων του 1974 έκλεισε αυτές τις μέρες και αφορά στην περίπτωση των πέντε στρατιωτών του 398 Τάγματος Πεζικού που συνελήφθηκαν την πρώτη μέρα της δεύτερης εισβολής και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τους Τούρκους. Ανάμεσα τους ο 18χρονος τότε Φίλιππος Χατζηκυριάκος, από τη Αμμόχωστο, ο οποίος στη φωτογραφία-σύμβολο των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή γονατιστός μεταξύ δυο συναδέλφων του. Στα ντοκουμέντα της Επιτροπής Αγνοουμένων, από κάποιο λάθος, υποδεικνυόταν στη θέση του άλλος στρατιώτης ενώ και τα δικά του στοιχεία δημοσιεύονταν λανθασμένα, κάτι που η οικογένεια είχε επισημάνει εδώ και αρκετά χρόνια. Με έντονη συγκίνηση, ο αδελφός του Αντρέας Χατζηκυριάκος, φέρνει στη μνήμη του τις αρετές που διέκριναν το Φίλιππο αλλά και τις τελευταίες στιγμές που έζησαν μαζί. «Ήταν πολύ ήσυχο παιδί, του άρεσε να στήνει και να ξηλώνει, να δημιουργεί… Άριστος μαθητής της Τεχνικής Σχολής, είχε καταφέρει να φτιάξει μόνος του ποδήλατο…». Δεν είχε ακόμα κλείσει τα 18 όταν κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά όπου «από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε για το ήθος και τις ικανότητες του, γι’ αυτό και έγινε λοχίας πριν την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των πρώτων 40 ημερών». Η τελευταία φορά που τον είδε η οικογένεια του ήταν στα γενέθλια του στις 16 Ιουνίου, ένα μήνα πριν την έναρξη της εισβολής. «Ήρθε στο σπίτι μου στην Έγκωμη για να δει τα παιδιά μου κι εκεί μιλήσαμε για τελευταία φορά…», λέει ο αδελφός του και κάθε τόσο η φωνή του διακόπτεται από τη συγκίνηση, καθώς θυμάται την έναρξη των τραγικών γεγονότων που ανάγκασε τα δυο αδέλφια, όπως και τόσους άλλους νέους να εμπλακούν στη δίνη του πολέμου. Άλλοι σκοτώθηκαν εκείνο το μαύρο Ιούλιο, άλλοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι, άλλοι χάθηκαν, με τις οικογένειες τους να μην βρίσκουν ανάπαυση καθώς δεν είχαν καμιά πληροφόρηση για την τύχη τους. «Στις 13 Αυγούστου ψάξαμε να βρούμε το Φίλιππο και φτάσαμε μέχρι τη γραμμή της Μιας Μηλιάς. Εκεί ο στρατός επέμενε να μην προχωρήσουμε γιατί είχε σπάσει η γραμμή και έρχονταν οι Τούρκοι προς τα κάτω… Από εκείνη τη στιγμή άρχισε η αναστάτωση και προσευχόμουν στην Παναγία να φωτίσει τον αδελφό μου να πάει προς τη δεξιά πλευρά του δρόμου κι όχι αριστερά… Όπως το φοβόμουν όμως είχε τραβήξει προς το Μαραθόβουνο όπου είχαμε συγγενείς…». Όταν έγινε η σύλληψη του Τούρκου δημοσιογράφου και βρέθηκαν στην κατοχή του κασέτες και φωτογραφίες, «τότε μάθαμε για τη σύλληψη του Φίλιππου και των άλλων τεσσάρων στρατιωτών που ήταν μαζί του», λέει ο αδελφός του, επισημαίνοντας ότι από εκείνη τη στιγμή

«είχαμε καταλάβει ότι είχαν εκτελεστεί αφού όλα τα γεγονότα συνέκλιναν προς αυτό. Όμως η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία, γι’ αυτό ποτέ δεν πάψαμε να περιμένουμε και να αγωνιζόμαστε από κάθε προσφερόμενη έπαλξη, η μητέρα μας, η αδελφή μου κι εγώ, αφού ο πατέρας μας είναι κι αυτός αγνοούμενος». Μέχρι που ανακοινώθηκε ότι ταυτίστηκαν τα οστά που βρέθηκαν σε πηγάδι στο Τζάος με το DΝΑ του Φίλιππου. >>πέφτει η αυλαία

Η ΑΥΛΑΙΑ της τραγωδίας θα πέσει στις 5 Σεπτεμβρίου όταν η Εθνική Φρουρά θα παραδώσει τα οστά του για την κηδεία. Για την οικογένεια όμως παραμένει ακόμα ανοικτό το κεφάλαιο του αγνοούμενου πατέρα Στέφανου Χατζηκυριάκου.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ



Πρόεδρος Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων
Ο κ. Θεοδοσιου είπε επίσης ότι επικρατεί συγκλονισμός από τις τελευταίες αποκαλύψεις, αλλά και πολλή οργή.«Θα πρέπει η Τουρκία», κατέληξε ο κ. Θεοδοσίου, «να τεθεί ενώπιων των ευθυνών της, τόσο από την ΕΕ, όσο και από τη Διεθνή Κοινότητα». Η Τουρκία θα πρέπει να τεθεί ενώπιων των ευθυνών της τόσο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και από τη Διεθνή Κοινότητα, δήλωσε σήμερα ο Πρόεδρος της Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων Νικος Θεοδοσίου, μιλώντας το πρωί στον Ελληνικό Ραδιοφωνικό Σταθμό του Λονδίνου LGR αναφορικά με τις τελευταίες αποκαλύψεις δολοφονίες αιχμαλώτων από την Τουρκία το 1974.

Ερωτηθείς ποιες ενέργειες θα γίνουν έπειτα από τις νέες αποκαλύψεις και επιβεβαιώσεις, ο κ Θεοδόσιου είπε : “Πιστεύω ότι έχουμε σίγουρα αρκετά και ψηφίσματα και αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων και φαίνεται ότι όλα αυτά αποδεικνύονται κενά για την Τουρκία”.

«Θα πρέπει οι δίκες μας οι κυβερνήσεις , τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδος, με μια επιθετική πολιτική να προσπαθήσουν να δοθεί τουλάχιστον το δικαίωμα στην Τουρκία να εξιλεωθεί σχετικά με αυτά τα εγκλήματα πολέμου, όχι απλά με το να ζητήσει συγνώμη, αλλά με το συνεργαστεί στο θέμα της διακρίβωσης της τύχης όλων των αγνοούμενων υπό μορφή εξιλέωσης, συμμορφούμενη με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να δώσει πρόσβαση στα αρχεία του τούρκικου στρατού, και των τουρκικών φυλακών» .

Πρόσθεσε ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει πλέον η Κύπρος και με την βοήθεια της Ελληνικής κυβέρνησης να τεθεί και το θέμα των αγνοουμένων ως ένας πλέον όρος για την πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ.Ο κ. Θεοδοσιου είπε επίσης ότι επικρατεί συγκλονισμός από τις τελευταίες αποκαλύψεις, αλλά και πολλή οργή.«Θα πρέπει η Τουρκία», κατέληξε ο κ. Θεοδοσίου, «να τεθεί ενώπιων των ευθυνών της, τόσο από την ΕΕ, όσο και από τη Διεθνή Κοινότητα».

ΣΗΜΕΡΙΝΗ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/07/blog-post_3508.html

Πέμπτη, 30 Ιούλιος 2009
Τούρκος ήπιε αίμα Ελληνοκύπριου παιδιού.

διαβάστε για την εισβολή στην ΚΥΠΡΟ

Μια φωτογραφία, ένα έγκλημα...
Ταυτοποιήθηκαν τα οστά των πέντε Ελληνοκυπρίων

ΤΟΥΦΡΙΞΟΥΔΑΛΙΤΗ

Πέντε νέοι άνθρωποι, γονατιστοί με τα χέρια πίσω από το κεφάλι. Τούρκοι στρατιώτες με προτεταμένα τα αυτόματα όπλα να τους σημαδεύουν. Σε κάποια άλλη στιγμή, ο ένας στρατιώτης φαίνεται να ανάβει τσιγάρο στον ένα από τους πέντε νέους. Μια φωτογραφία, μια ιστορία. Ένα αποδεικτικό στοιχείο του εγκλήματος και της βαρβαρότητας. Έγινε μαρτυρικό σύμβολο για όλους όσοι δεν γύρισαν εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Οι δικοί τους άνθρωποι, έβλεπαν παντού τη φωτογραφία των αγαπημένων τους προσώπων, να συλλαμβάνονται από τους Τούρκους στρατιώτες. Θέριευε κάθε φορά ο πόνος και ένα παράπονο τούς έπνιγε. Μα συνάμα και μια ελπίδα για τους δικούς τους ανθρώπους που έβλεπαν να συλλαμβάνονται ζωντανοί και ήλπιζαν κάποια μέρα να τους δουν να επιστρέφουν… Πριν από λίγες μέρες, τα αποτελέσματα των ταυτοποιήσεων των λειψάνων, κατέγραψαν ακόμα μια εγκληματική ενέργεια από μέρους του τουρκικού στρατού. Η εκταφή που πραγματοποιήθηκε σε πηγάδι στην περιοχή του Τζιάους, εκεί όπου χάθηκαν τα πέντε άτομα της φωτογραφίας, έφερε στην επιφάνεια 19 λείψανα. Ανάμεσα σε αυτά και των πέντε ηρωικών νέων, ίσως της πιο χαρακτηριστικής φωτογραφίας των Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της εισβολής. Η τραγική ιστορία των πέντε νέων στρατιωτών του 398 τάγματος πεζικού, ξεκινά στις 14 Αυγούστου του 1974, κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Τζιάους. Ο τουρκικός στρατός, προέλαυνε προς την περιοχή της Μεσαορίας με κατεύθυνση την Αμμόχωστο. Οι πέντε Ελληνοκύπριοι στρατιώτες βρίσκονταν στην περιοχή του Τζιάους. Εκεί συλλαμβάνονται από τον τουρκικό στρατό. Αυτή ήταν και η τελευταία πληροφορία που έμαθαν οι δικοί τους. Όπως ανέφερε στον «Φ», η Μαρία Παπαγιάννη, αδελφή του Ιωάννη Παπαγιάννη, του ενός εκ των πέντε που παρουσιάζονται στη φωτογραφία,
Βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Τζιάος μαζί με την ομάδα τους βρισκόταν ακόμη ένα άτομο, το οποίο όμως τη στιγμή εκείνη που έφτασαν τα άρματα των Τούρκων βρισκόταν σε μικρή απόσταση πιο κάτω και κρύφτηκε πίσω από ένα θάμνο. Στη συνέχεια, κατάφερε να ξεφύγει. Αυτός ήταν και ο τελευταίος που είδε τους πέντε Ε/κ νέους αιχμάλωτους ζωντανούς, να πέφτουν στα χέρια των Τούρκων. Σε κάποια στιγμή μάλιστα, όπως φαίνεται σε μία άλλη φωτογραφία από τη σκηνή της σύλληψής τους, Τούρκος στρατιώτης προσφέρει και ανάβει τσιγάρο στον Ιωάννη Παπαγιάννη. Στη συνέχεια, όπως φαίνεται, χωρίς να μπορεί να ειπωθεί τίποτα με ακρίβεια αφού τα στόματα παραμένουν ερμητικά κλειστά, ο τουρκικός στρατός, ο οποίος βιαζόταν να κατευθυνθεί προς την πόλη της Αμμοχώστου, δεν ήθελε να έχει μαζί του αιχμαλώτους γι’ αυτό και τους παρέδωσε στους Τουρκοκύπριους στο Τζιάος.

Φαίνεται ότι λίγο μετά, πιθανόν ένοπλοι Τουρκοκύπριοι, τους εκτέλεσαν και τους έριξαν σε πηγάδι, λίγο έξω από το Τζιάος, δίπλα από ένα τζαμί. Εκεί δηλαδή, που βρέθηκαν πρόσφατα τα οστά τους, μαζί με άλλων Ελληνοκυπρίων… Ο Ιώαννης Παπαγιάνης, όπως ανέφερε η αδελφή του, είχε μόλις τελειώσει τις σπουδές του στην Αγγλία. Λίγες μέρες πριν την εισβολή, ξεκίνησαν οδικώς μαζί με την αδελφή του, φτάνοντας μέχρι το Πειραιά.

Απ’ εκεί πήραν το πλοίο για το γυρισμό στην πατρίδα. Στη διάρκεια του ταξιδιού, γίνεται το πραξικόπημα στην Κύπρο. Λίγες μέρες μετά ξεκινά η εισβολή και ο Παπαγιάννης, που μόλις είχε φτάσει στην Κύπρο, κατατάσσεται ως εθελοντής στο 398 Τάγμα Πεζικού. Μεταξύ πρώτης και δεύτερης φάσης της εισβολής, επιστρέφει δύο φορές στο σπίτι του, για να κάνει μπάνιο και φεύγει βιαστικός για να πάει πίσω, εκπληρώνοντας το χρέος του προς την πατρίδα. Στις 14 Αυγούστου, συλλαμβάνεται μαζί με τους υπόλοιπους τέσσερις και γίνεται το σύμβολο της αντίστασης, αλλά και των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εις βάρος της Κύπρου… Η κηδεία τους, θα γίνει 35 χρόνια ακριβώς μετά, στις 14 Αυγούστου… Οι εικονιζόμενοι Ελληνοκύπριοι εθνοφρουροί της φωτογραφίας:

1Κορέλλης Αντωνάκης του Μιχαήλ, 30 ετών, από την Κυθρέα

2Νικολάου Πανίκος του Χρυσοστόμου, 26 ετών, από την Άχνα

3Σκορδής Χριστόφορος του Γεωργίου, 25 ετών από το Δάλι

4Παπαγιάννης Ιωάννης του Χαραλάμπους, 23 ετών, από το Νέο Χωριό Κυθρέας 5Χατζηκυριάκος Ιωάννης του Χαραλάμπους, 19 ετών από την Αμμόχωστο

Η ιστορία της φωτογραφίας
Η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ φωτογραφία είχε ληφθεί από Τούρκο δημοσιογράφο, ο οποίος ακολουθούσε τον τουρκικό στρατό κατά την προέλαση του, απαθανατίζοντας τα «επιτεύγματά του». Στο συγκεκριμένο περιστατικό, ο Τούρκος δημοσιογράφος, βρισκόταν πάνω σε τουρκικό άρμα. Αργότερα ο δημοσιογράφος συνελήφθη στην περιοχή του Λήδρα Πάλας και το φωτογραφικό υλικό έφτασε στα χέρια της Εθνικής Φρουράς. Οι χαρακτηριστικές φωτογραφίες της σύλληψης των πέντε Ελληνοκυπρίων, δημοσιεύτηκαν τον Σεπτέμβρη του 1974 σε ελληνοκυπριακή εφημερίδα, όπου και αναγνωρίστηκαν από τους συγγενείς τους.

"Αρ. Φύλλου: Σελίδα: Σελίς 20Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Online, στο http://www.philenews.com/digital/PrintForm.aspx?nid=894154

.

Κάποιοι νομίζουν ότι δεν
θα χρειαστεί να πολεμήσουν ξανά οι Έλληνες.
Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου
ΠΛΑΤΩΝ

για την κοινωνία μελών και φίλων μας
Μαρία Παπαδοπούλου
δ/ντρια Θετταλού

.

PETITION FOR THE RETURN OF THE PARTHENON MARBLES BACK TO ATHENS

.
Συλλόγος ΜΙΣΤΙΩΤΩΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
"Ο Άγιος Βασίλειος"
Τ ο μ έ α ς Π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ


από τον Κωνσταντινουπολίτη φίλο μας :


Kyratzopoulos S. Vassilis
------------------------------------------------------------------------



PETITION FOR THE RETURN OF THE PARTHENON MARBLES BACK TO ATHENS


Please sign our online petition for the return of the Parthenon Marbles!

The process of signing only takes a few seconds.


Thank You



http://www.returnthemarbles.com/index.php



.

Τον Σεπτέμβρη στα σχολεία θα μας υποχρεώσουν να εμβολιάσουμε τα παιδιά μας ;;!!!

.

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ, ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Ο Θ Ε Τ Τ Α Λ Ο Σ

Αμμοχώστου & Λευκίππου
Δήμος Λαρισαίων
http://thettalos.co.cc/





Τι θα γίνει τον Σεπτέμβρη που θα ανοίξουν τα σχολεία;


διαβάστε σχετικά την επιστολή της κ.Βίκυς Χρυσού προς την κοινωνία των συλλόγων μας:

Γρίπη των χοίρων και επικίνδυνα εμβόλια

Αγαπητοί φίλοι και συμπολίτες μου,Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες, παίρνω την πρωτοβουλία να σας στείλω την ακόλουθη επιστολή, την οποία έστειλα ήδη στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, την Ομοιοπαθητική Ένωση και άλλους φορείς με την παράκληση να τη μεταδώσετε προς κάθε φίλο, γνωστό σας ή άλλο φορέα, με στόχο την ορθή ενημέρωση και την πρόληψη μιας ενδεχόμενης τραγικής πανδημίας που σύμφωνα με αναφορές και έρευνες μπορεί να κοστίσει την υγεία ή και τη ζωή ακόμη εκατομμυρίων συνανθρώπων μας.


Ονομάζομαι Βίκυ Χρυσού και είμαι Ελληνίδα blogger -διαχειρίστρια της σελίδας TOXOTIS, αλλά και αρθρογράφος στον ειδικό κυρίως τύπο. Η αιτία της επιστολής μου αυτής είναι η φερόμενη ως πανδημία "γρίπης των χοίρων" και η πρόθεση των κυβερνήσεων να περάσουν σε μαζικούς αναγκαστικούς εμβολιασμούς.



Πέρα από το επικίνδυνο των εμβολιασμών γενικά, τίθεται ένα βασικό ζήτημα περί ασφάλειας των σκευασμάτων που πρόκειται να χορηγηθούν στη συγκεκριμένη περίπτωση τον Οκτώβριο στα σχολεία -όπως δήλωσε και η Ελληνική κυβέρνηση- και τις συνέπειες αυτών στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.



Ήδη η αυστριακή δημοσιογράφος Jane Burgermeister σε συνεργασία με ειδικούς έχει προχωρήσει σε μηνύσεις και αγωγές εναντίων των εμπλεκομένων (Baxter, Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, άλλες φαρμακευτικές και "χορηγούς" των σκευασμάτων), Το παράδειγμα της ακολούθησαν και άλλοι πολίτες στη Γαλλία, τη Νέα Ζηλανδία και τις ΗΠΑ- μέχρι στιγμής, ενώ ξεκίνησε και ένα Παγκόσμιο κίνημα ενάντια στους αναγκαστικούς εμβολιασμούς -βλέπε λίνκ στο τέλος της επιστολής.

Ιδιαίτερα οι πολίτες των ΗΠΑ, κατ' αρχήν-

• όπου έχουν γίνει τροποποιήσεις των νομοθεσιών έτσι ώστε να μην μπορεί ο πολίτης να αρνηθεί τον εμβολιασμό του,
  




• αλλά και να μην μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του για αποζημίωση απέναντι σε κατασκευάστριες εταιρίες και
  




• απειλείται με αναγκαστικό εγκλεισμό του σε "στρατόπεδα συγκεντρώσεων"...

αντιμετωπίζουν πρώτοι τον κίνδυνο πραγματικής πανδημίας και απειλής των συνταγματικών ελευθεριών τους... αλλά και οι υπόλοιπες χώρες ακολουθούμε...

Σίγουρα δεν μπορώ μέσα σε λίγες γραμμές να εκθέσω όλη την εικόνα, όμως σας δίνω κάποια βασικά στοιχεία, ώστε να ενημερωθείτε και να ερευνήσετε και οι ίδιοι, ώστε να δούμε στη συνέχεια πως μπορούμε να αποφύγουμε τον κίνδυνο που απειλεί όλους μας με την μορφή εμβολίων...

Η δικογραφία όπως σχηματίστηκε και υιοθετείται με μικροαλλαγές από χώρα σε χώρα -στην αγγλική-

• BIOTERRORISM EVIDENCE
  


• CRIMINAL CHARGES
  


• Injunction Mass Vaccinations.docx
  

Bilderberg, εμβόλια και "γρίπη των χοίρων"
Σύμφωνα με την "ημερησία" η Ελλάδα έχει παραγγείλει

• 2.000.000 εμβόλια από την εταιρεία Glaxo. Η παραλαβή τους θα ξεκινήσει από τα μέσα Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθεί εντός του Δεκεμβρίου.
  




• 3.000.000 εμβόλια από την εταιρεία Novartis. Η παραλαβή των 2.000.000 δόσεων θα γίνει μέχρι τις 15 Νοεμβρίου και θα ακολουθήσουν στις αρχές Ιανουαρίου ακόμη 1.000.000 δόσεις.
  




• 3.000.000 εμβόλια από την εταιρεία Sanofi Pasteur. Η παραλαβή θα ξεκινήσει 15 Δεκεμβρίου και θα ολοκληρωθεί αρχές Ιανουαρίου.

Το θέμα είναι πως αυτές οι εταιρίες είναι συγκατηγορούμενες σε αγωγές και μηνύσεις που τρέχουν κατά αυτών και κατά της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας
(Παγκόσμιο Κίνημα ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό! ) σε διάφορες χώρες με την κατηγορία συνωμοσίας για γενοκτονία (Διεθνής "συμμορία" σχεδιάζει μαζική γενοκτονία )

Το θέμα είναι πως τόσο εμείς όσο και τα παιδιά μας διατρέχουμε τον ίδιο κίνδυνο σε περίπτωση έναρξης του προγράμματος μαζικών εμβολιασμών τον Οκτώβρη στα σχολεία -όπως εξήγγειλε η κυβέρνηση... !

Ο κόσμος πρέπει να αρνηθεί τον εμβολιασμό πάση θυσία! -γιατί αυτοί που θα εμβολιάζονται θα διασπείρουν στην πραγματικότητα τον τεχνητό ιό στις κοινότητες τους!

Το 1918 η Ελλάδα είχε γλιτώσει το "μαύρο θάνατο" επειδή οι κάτοικοι δεν είχαν εμβολιαστεί -περίπτωση που αποτελεί παράδειγμα σε πολλές χώρες στο εξωτερικό αυτή την περίοδο! Σήμερα όμως κινδυνεύουμε από τα εμβόλια!

Στην Νέα Ζηλανδία ήδη κάνουν έρευνες σχετικά με τις εταιρίες παραγωγής των εμβολίων και ΔΕΝ θα παραδώσουν τους κατοίκους της χώρας τους στα νύχια της ΠΟΥ! όπως αναφέρουν άνθρωποι εκεί που αγωνίζονται για το παγκόσμιο κίνημα ενάντια στους αναγκαστικούς εμβολιασμούς!

Με την ελπίδα να μετρήσει ΠΡΩΤΑ η ΑΛΗΘΕΙΑ και η ουσιαστική έγνοια για τον άνθρωπο και τον ΈΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗκαι να σταματήσουμε την πρόθεση εμβολιασμών! Για το σκοπό αυτό πρέπει να ακυρωθούν οι άδειες λειτουργίας των παραπάνω εταιριών στη χώρα και να ξεκινήσουν δικαστικοί αγώνες και έρευνες της αστυνομίας και στην ΕΛΛΑΔΑ _

Παρακαλώ ενημερώστε όσους συνεργάτες και φίλους σας μπορείτε ΤΩΡΑ και όχι όταν θα κυριαρχεί ΠΑΝΙΚΟΣ... γιατί τότε ΔΕΝ θα ακούει κανείς!

Ενημερωθείτε και υπογράψτε στο Παγκόσμιο Κίνημα ενάντια στους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς

Δείτε επίσης άλλα σχετικά άρθρα ανά θεματική ενότητα:

• γρίπη των χοίρων
• εμβόλια

Για μια τοποθέτηση σας σχετικά, τη συμμετοχή σας ίσως στις κινητοποιήσεις ή/και την ενημέρωση των πολιτών σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

Με εκτίμηση

Βίκυ Χρυσού

ΥΓ: θερμή παράκληση η παρούσα επιστολή να ανακοινωθεί και σε κάθε άλλο συνεργαζόμενο με εσάς φορέα στο θέμα της υγείας και της δικαιοσύνης ή της ενημέρωσης των πολιτών.

Ευχαριστώ θερμά

ΒΧ

See all the ways you can stay connected to friends and family
Share your memories online with anyone you want anyone you want.
See all the ways you can stay connected to friends and family
What can you do with the new Windows Live? Find out
With Windows Live, you can organize, edit, and share your photos.
check out the rest of the Windows LiveT. More than mail-Windows LiveT goes way beyond your inbox. More than messages
See all the ways you can stay connected to friends and family
Share your memories online with anyone you want anyone you want.
Share your memories online with anyone you want anyone you want.



για την ηλεκτρονική κοινωνία
των μελών των 5 Συλλόγων μας και για τους φίλους μας

Μαρία Παπαδοπούλου
δ/νση Θετταλού

.

συνέντευξη Στρατηγού Δημ.Αλευρομάγειρου : ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

.
Συλλόγος ΜΙΣΤΙΩΤΩΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
"Ο Άγιος Βασίλειος"
Τ ο μ έ α ς Π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ



Το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει

Ακολουθεί συνέντευξη του Στρατηγού Δημήτρη Αλευρομάγειρου στο «ΠεριΩδικό της Πόλης», μηνιαίο περιοδικό της Καβάλας, Ιούλιος-Αύγουστος 2008, σελ. 36-41
Οι μικροί ,και ενίοτε πολλοί , φάκελοι της Κύπρου κρύβουν στα χάρτινα τοιχώματά τους θησαυρούς μιας σπάνιας αποκάλυψης , ικανής να δώσει απαντήσεις στους γρίφους μιας ανείπωτης εθνικής τραγωδίας. Η απόπειρα βύθισης της ιστορικής αλήθειας απέτυχε, φέρνοντας στην επιφάνεια πολύτιμους κρίκους από την αλυσίδα των λαθών της αγνοουμένης πολιτικοστρατιωτικής ανεπάρκειας που χαρακτήρισε την ελληνική αντίδραση στη βάρβαρη επιδρομή του Αττίλα. Τα γεγονότα της Κύπρου είχαν , και εξακολουθούν να διατηρούν , τις αποχρώσεις από τις φωτοσκιάσεις της λάμψης που προκαλεί η ανταλλαγή πυρών και η ταχύτατη αποχώρηση στο φως της ημέρας. Η απόσυρση των ελληνικών μονάδων από τα Κυπριακά παράλια σε συνδυασμό με το πλήθος των σεναρίων προδοσίας των αδελφών Ελληνοκυπρίων καθιστούν τη διεύρυνση των αθέατων πλευρών της εθνικής μας υπόθεσης επιτακτική όσο και χρήσιμη για την αποφυγή παρομοίων παραλείψεων στο μέλλον. Με το φίλτρο του πρωταγωνιστή και τους χρωματισμούς που αυτό διαθέτει από τις άσβεστες μνήμες, ο Αντιστράτηγος εν αποστρατεία και Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού Δημήτρης Αλευρομάγειρος γεμίζει την αφήγησή του με το συναίσθημα του επαναστάτη και τη λογική του δίκαιου παρατηρητή αδιαφορώντας για τους κανόνες ισορροπίας ανάμεσα στη δική του πραγματικότητα και τις επιθυμίες περί αποκαλύψεων των άλλων.

Ερωτ.: Θα ήθελα να μας παραθέσετε στοιχεία που άπτονται των προσωπικών σας εμπειριών από τα γεγονότα της Κύπρου το 1974 και κυρίως αυτά που σημάδεψαν τόσο την προετοιμασία των Ελληνικών δυνάμεων για να αντιδράσουν στην Τούρκικη απόβαση όσο και εκείνα που έδωσαν το δικαίωμα στους εισβολείς να καταλάβουν σχεδόν ανενόχλητοι τα Ελληνοκυπριακά εδάφη…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Το 1964, η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ύστερα από αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο αυτής Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, και προκειμένου να αναχαιτίσει την, από την παραμονή των Χριστουγέννων 1963, Τουρκική ανταρσία έστειλε αρχικά εθελοντές Αξιωματικούς και στη συνέχεια μία ισχυρότατη Ελληνική Μεραρχία. Είχα την τύχη και την τιμή να είμαι εκ των πρώτων εθελοντών και κατήλθα στην Κύπρο, νεαρός Υπολοχαγός, τον Απρίλη του 1964.
Αρχικά εκπαίδευσα εθελοντές πολίτες [ηλικίας μέχρι και 50 χρονών]Εθνοφρουρούς στην Ακανθού Αμμοχώστου και την 1ην Ιουλίου 1964 τοποθετήθηκα στο Τάγμα που συγκροτήθηκε και κατέταξε Κυπρίους κληρωτούς, στο 206 ΤΠ ,ως Διοικητής Λόχου, στην περιοχή Μπογαζίου Αμμοχώστου[Ήδη από την 1η Ιουνίου συγκροτήθηκε η Εθνική Φρουρά , με οργανωτές Έλληνες Αξιωματικούς ]
Την 1η Αυγούστου 1964, το 206 ΤΠ μετακινήθηκε στην περιοχή χωριού ΠΥΡΓΟΥ-ΠΗΓΑΙΝΕΙΩΝ –έναντι υψώματος ΛΟΡΟΒΟΥΝΟ στο ΒΔ τμήμα της νήσου, όπου έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ, οι οποίες προκλήθηκαν πάλι από επιθετικές ενέργειες τουρκοκυπρίων, από 5 έως 9 Αυγούστου με αποτέλεσμα να καταληφθεί από την Εθνική φρουρά όλη η τουρκοκυπριακή περιοχή , πλην χωρίου ΚΟΚΚΙΝΩΝ, λογω της εν τω μεταξύ άφιξης της τουρκικής αεροπορίας η οποία βομβάρδιζε με βόμβες ναπάλμ κυρίως αόπλους πολίτες των Ελληνοκυπριακών χωριών της περιοχής . Στις επιχειρήσεις έλαβαν μέρος και άλλες Μονάδες της Εθνικής Φρουράς με κυριότερη εκείνη της Μοίρας Καταδρομών του Ταγματάρχη Γεώργιου Καρούσου , η οποία και κατέλαβε το υψ.ΛΟΡΟΒΟΥΝΟ.
Η εκτίμηση μου από τις επιχειρήσεις ήταν ότι ,
Προκλήθηκαν από τους τουρκοκυπρίους με προφανή σκοπό την αεροπορική επέμβαση της Τουρκικής Αεροπορίας και την έμπρακτη δυναμική αμφισβήτηση , από την Τουρκία,της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εξηναγκάσθη να υιοθετήσει την επιχείρηση που κατά την άποψη μου αποφασίστηκε από τον Αρχηγό της ΑΣΔΑΚ[Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Κύπρου] Στρατηγό Γρίβα –Διγενή. Αποτέλεσμα η παραίτηση του ευρισκομένου εν Αθήναις και αγνοούντος τις εξελίξεις Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Στρατηγού Γεωργίου Καραγιάννη
Μετά τα γεγονότα σημειώθηκε η γνωστή ψυχρότητα στις σχέσεις Παπανδρέου –Αρχιεπισκόπου Μακαρίου[ο Γ.Π είπε «άλλα συμφωνούμε και άλλα κάνεις»..]
Στον καθαρά στρατιωτικό τομέα , υπήρξε πλήρης η επικράτηση της Εθνικής Φρουράς έναντι των τουρκοκυπρίων, όμως η έλλειψη ελληνικής αεροπορικής υποστήριξης και η άφιξη της αντίστοιχης τουρκικής ,ήταν καθοριστική για τον τερματισμό των επιχειρήσεων και την μη κατάληψη του χωρίου ΚΟΚΚΙΝΑ.
Σήμερα και με την γνώση που έχω στο Κυπριακό, θεωρώ , στρατηγικά λανθασμένη την διεξαγωγή της επιχείρησης. Πρέπει να σημειώσω όμως την ηρωική μαχητική αξία του Κυπρίου Εθνοφρουρού και το υψηλό ηθικό του.
Η επιβολή της δικτατορίας του 1967 ,πιστεύω απόλυτα ότι έγινε κυρίως για να καταστραφεί η Κύπρος[βλέπε αρχεία ΗΠΑ- Ηνωμένου Βασιλείου- βιβλία Χ.Κισιντζερ, Συγγνώμη Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον το 1999 στην Αθήνα], δεδομένου ότι καμία κοινοβουλευτική Κυβέρνηση στην Αθηνα,όσο και αν ήταν αδύνατη δεν θα υπέγραφε φαλκιδευμένη λύση.Η προηγηθείσα αποστασία του Ιουλίου του 1965, είχε άμεση σχέση με το Κυπριακό και ήταν ο προάγγελος της δικτατορίας του 1967[ βλέπε και χυδαία απάντηση του προέδρου των ΗΠΑ Λυντον Τζόνσον , στον Έλληνα Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ο τελευταίος τον επισκέφτηκε στις ΗΠΑ ,προ της αποστασίας και δέχτηκε αφόρητες πιέσεις για φαλκιδευμένη λύση του Κυπριακού]

Η πρώτη πράξη της Δικτατορίας του 1967 ήταν , μετά τη γνωστή προβοκάτσια των Τούρκων στο χωρ.ΚΟΦΙΝΟΥ τον Νοέμβρη του 1967, να αποσύρει κατά επαίσχυντο τρόπο την πανίσχυρη Ελληνική Μεραρχία που είχε στείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου και κατ αυτόν τον τρόπον να μηδενιστεί σχεδόν η αξία της αμυντικής αποτρεπτικής δύναμης της Κύπρου περιοριζόμενη έκτοτε στην στοιχειώδη επάνδρωση της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς, την στιγμή που οι Τούρκοι παρανόμως έστελνα υλικό και προσωπικό στις τουρκοκυπριακές περιοχές και να αναπτύξουν ένα τεράστιο δίκτυο κατασκοπίας σε ολόκληρη την Νήσο.
Ήταν φανερό ότι προετοιμαζετο η εισβολή και απλά ανέμεναν την αφορμή.
Η αφορμή εδόθη με το προδοτικό και ταυτόχρονα βλακώδες πραξικόπημα του Ιωαννίδη την 15η Ιουλίου 1974,[βλέπε και βιβλίο Αλί Μπιραν «Απόφαση –Απόφαση», πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων για τον «Φάκελο της Κύπρου» και πλήθος εκδοθέντων βιβλίων]

Ερωτ.: Πόσο καταλυτική θεωρείται τη στάση του αγγλικού παράγοντα στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος; Οι βρετανοί κατέχουν σήμερα «νόμιμα» το 2% του Κυπριακού εδάφους. Πιστεύετε ότι αξιολογήθηκε επαρκώς για τη χρησιμότητά της αυτή η εξέλιξη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Ο Ηρωικός και επικός αγώνας των Κυπρίων πατριωτών του 1955-1959 με την ΕΟΚΑ, κατέληξε ατυχώς στις συμφωνίες του 1959-60 Ζυρίχης Λονδίνου [ζουρλομανδύα τις είχε ονομάσει ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου..]. Το Ηνωμένο Βασίλειο , όχι μόνον έλεγχε πλέον με τις δύο στρατιωτικές βάσεις στο ΑΚΡΩΤΗΡΙ και τη ΔΕΚΕΛΕΙΑ στρατιωτικά τη νήσο, αλλά και με την στήριξη του τουρκοκυπριακού παράγοντα τριχοτόμησε το νησί[αρκεί να σημειωθεί ότι ο πρώτος τουρκοκύπριος αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατρός Κιουτσουκ, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του δήλωσε ότι οι ‘τουρκοκύπριοι θα εργαστούν για τη διχοτόμηση»…] . Και σαν συνέχεια αυτού, όταν τα Χριστούγεννα του 1963 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ζήτησε από τον ΟΗΕ να παρέμβει για να ανακοπεί η τουρκοκυπριακή ανταρσία , ο ΟΗΕ ανέθεσε στα εν Κυπρω αγγλικά στρατεύματα το ρόλο του μεσολαβητή και τότε οι Άγγλοι χάραξαν την ΠΡΑΣΙΝΗ Γραμμή[που εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα..]
Συμπερασματικά η Ζυρίχη και το Λονδίνο, με τις εγγυήτριες δυνάμεις , δεν ήταν η λύση αλλά το μέσον για την οψέποτε εισβολή[και επειδή αυτό δεν θα το έκανε η Ελλάδα θα το έκαναν οι άλλες δυο «εγγυήτριες» …]
Και όταν έγινε η τουρκική εισβολή, οι Αγγλία , στην καλύτερη περίπτωση , τήρησε υπέρ της Τουρκίας «ευμενή ουδετερότητα»[προφανώς και δεν γνωρίζουμε τα Αγγλικά αρχεία γιατί οι Άγγλοι , όπως και οι Αμερικανοί μας έδωσαν όσα αυτοί επέλεξαν να μας δώσουν…]

Ερωτ.: Αρκετοί συνάδελφοί σας μετά την περιπέτειά τους στο μεγάλο νησί (Κύπρος) ισχυρίστηκαν ότι υπήρχαν πολλές στιγμές κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών που ένιωσαν προδομένοι από την Αθήνα. Σεις είχατε ακριβώς την ίδια αίσθηση; Πως μπορείτε να δικαιολογήσετε μια τέτοια άποψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Όπως είπαμε , η δικτατορία του 1967, επεβλήθη για την καταστροφή της Κύπρου[είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, αν θέλετε, Η βαρεία όμως αμέλεια ισοδυναμεί με δόλο ,κατά συνέπεια ουδεμία ανοχή για την αποδεδειγμένη ευθύνη της χούντας] Η δικτατορία όμως προσπάθησε να μεταθέσει στους ώμους όλων των αξιωματικών την ευθύνη για τα έργα της . Πολλοί αγνοί αξιωματικοί παγιδεύτηκαν γιατί η Πολιτεία –ακόμη και προ της χούντας- δεν τους είχε εφοδιάσει με την κατάλληλη παιδεία. Πέραν όμως αυτού αποτελεί ύβρη για τις ΈνοπλεςΔυνάμεις αυτή η προσπάθεια της χούντας γιατί είχαμε τεράστια αντίδραση κατά της χούντας και μέσα στις Ένοπλες δυνάμεις[2500 αξιωματικοί αποστρατεύτηκαν μόνο στον στρατό Ξηράς μέχρι το1968,, είχαμε την οργάνωση Ελεύθεροι Έλληνες, [περίπου 1000 επιστρατευθέντες αξιωματικοι,Εθνικής Σωτηρίας[250 Αξιωματικοί] και βέβαια το Κίνημα του Ναυτικού και την ανταρσία κατά της χούντας του Α/Τ ΒΕΛΟΣ με τον Πλοίαρχο Νικό Παππά τον Μάη του 1963, τα οποία κατέρριπταν αυτόν τον χουντικό μύθο.]
Είναι συνεπώς αυτονόητο ότι στη ψυχή του αγνού Έλληνα Στρατιωτικού να καταγραφεί αυτό το αίσθημα της εγκατάλειψης και προδοσίας.

Ερωτ.: Εκτός από τη χούντα του Ιωαννίδη υπάρχουν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα που είτε αγνόησαν τη σπουδαιότητα του στρατιωτικού εγχειρήματος στη Κύπρο είτε ηθελημένα «ευνόησαν» με τη στάση τους τις Τουρκικές δυνάμεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Μετά τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο[1946-1949] στον οποίον πάλι έπαιξαν ρόλο οι άγγλοι, η Ελλάδα αιμάσουσα, ενετάγη με αποικιοκρατικές δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ το 1952 και οι Κυβερνήσεις , έκτοτε επέδειξαν ενδοτική πολιτική.
Αποτέλεσμα για την Κύπρο οι συμφωνίες Ζυρίχης –Λονδίνου. Η άνοδος του Γεωργίου Παπανδρέου το 1963 αρχικά και την 16η Φεβρουαρίου του 1964 με το 53% στη συνέχεια, ανέτρεπε-με τα δεδομένα εκείνης της εποχής, το σκηνικό. Γι αυτό και η άθλια συμπεριφορά Τζονσον , γι αυτό και η αποστασία του 1965, γι αυτό και η χούντα του 1967,
Όπως αντίστοιχα λέει ο Αντόνιο Γκράμσι για την προ Μουσολίνι Ιταλία , έτσι και εδώ οι αναξιωματικοι της χούντας δεν ανέτρεψαν τη Δημοκρατία.Ο φαλκιδευμένος Κοινοβουλευτισμός κατέρρευσε. Εκεί και η όποια ευθύνη της πολίτικης ηγεσίας προ της χούντας.
Μετά όμως θα είναι υπερβολή να αποδώσουμε στους πολιτικούς ευθύνες για την τραγωδία του 1974.
Εκείνο όμως που βγαίνει σαν συμπέρασμα είναι ότι σήμερα , που δεν υπάρχει χούντα, που η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλη της Ε.Ε.. δεν νοείται να ενδίδουμε σε άθλια σχέδια τύπου Ανάν, Εδώ η πολιτική ευθύνη είναι τεράστια.

Ερωτ: Επικαλούμενος την στρατιωτική σας εμπειρία θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ο Ελληνικός στρατός υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να αναχαιτίσει τις δυνάμεις των Τούρκων που αναπτύχθηκαν στο νησί; Πόσο αξιόλογο ήταν το σχέδιο άμεσης απάντησης στις εχθρικές προκλήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σαν συνέχεια των όσων ,μέχρι τώρα έχω πει, για την στρατιωτική κατάσταση στην Κύπρο προ της εισβολής και , παρά το προδοτικό πραξικόπημα , εάν εφαρμόζονταν στοιχειωδώς τα σχέδια και είχαν επανδρωθεί , έστω και από τις 19 Ιουλίου 1974 οι ακτές της Κερύνειας ήταν αμφίβολο αν πετύχαιναν στρατιωτικά οι Τούρκοι.
Αρκεί να υπενθυμίσω ότι οι Τούρκοι μέσα στον πανικό τους, όχι μόνον βύθισαν το δικό τους πολεμικό πλοίο , το ‘ΚΟΤΣΑΝΤΕΠΕ’ αλλά βομβάρδισαν και άλλα δυο τουρκικά πλοία με αποτέλεσμα για να αμυνθούν τα τελευταία, να καταρρίψουν 19 τουρκικά αεροσκαφη.Αυτά έχουν καταγραφεί σε τουρκικά περιοδικά γιατί οι Τούρκοι έκαναν πλήρη ανάλυση των γεγονότων.Θελω επίσης να σημειώσω ότι δεν εισέπραξαν και τα κολακευτικότερα στρατιωτικά σχόλια από το ΝΑΤΟ για τις επιχειρήσεις.
Όμως στο πόλεμο παίζει αποφασιστικό ρόλο ο παράγοντας ΗΘΙΚΟ, Και σ αυτόν τον τομέα οι Ελληνικές δυνάμεις έπασχαν και λόγω της απόσυρσης της Μεραρχίας και κυρίως λογά του προηγηθέντος προδοτικού πραξικοπήματος.

Ερωτ.: Πιστεύετε ότι ακόμη υπάρχουν στοιχεία που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας για την αναιμική αντίδραση των Ελλήνων στο συμμαχικό έγκλημα της Κύπρου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί πάρα πολλά, Όμως αυτά –κατά την άποψη μου- αφορούν το τακτικό πολίτικο και στρατιωτικό τομέα.
Σε στρατηγικό επίπεδο μόνο εκτιμήσεις [καμιά φορά , πλησιάζοντας έστω την αλήθεια ]μπορούμε να κάνουμε.
Θα φέρω δύο παραδείγματα,
-Μεταξύ πρώτου και δευτέρου γύρου των επιχειρήσεων [δηλαδή από 23 Ιουλίου έως 14 Αυγούστου 1974 και κυρίως στις πρώτες μετά την εκεχειρία ημέρες , αποβιβάστηκαν στο μικρό –μέχρι τότε- προγεφύρωμα της ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ, 40.000 Τούρκοι στρατιώτες με ανάλογο υλικό, Ποιος του εγγυήθηκε ότι δεν θα πετάξει ένα δικό μας αεροπλάνο ή δεν θα πέσει μια οβίδα πυροβολικού σε έναν θαυμάσιο για καταστροφή στρατιωτικό στόχο;;;;!!!!!!!![αναπάντητο ερώτημα..;;]

-Ο διαπρεπής δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος , κατοικών μονίμως στην Ουάσιγκτον , ο οποίος σύμφωνα με Άγγλο συγγραφέα ήταν στόχος δολοφονίας του Χ.Κισιντζερ, ως αντιδρών στην χούντα των Αθηνών και ως αποκαλύψας την χρηματοδότηση του προεκλογικού αγώνα του Νίξον από τη χούντα των Αθηνών, κατέθεσε με βάσει αδιάσειστα στοιχεία μήνυση κατά του Κισιντερ και για την απόπειρα δολοφονίας του και για τη στάση του Κισιντζερ για την εισβολή , στον Άρειο Πάγο τον Μάρτιο του 2003, Η μήνυση ..απερρίφθη… [αναπάντητο ερώτημα γιατί;;….]

Ερωτ: Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων πατριωτών που βρέθηκαν στην Κύπρο το ’74 η Ελλάδα έπρεπε να απαντήσει στην τουρκική θηριωδία αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Έχετε την ίδια άποψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Μία μεμονωμένη Ιστορική στιγμή, δεν μπορεί να αποκοπεί από μια διαχρονική στρατηγική των πολιτικών επιλογών. Όπως είπαμε η μετεμφυλιακή Ελλάδα, επέλεξε τον δρόμο του ενδοτισμού, αδιαφορώντας για το αντίθετο δίδαγμα του Θουκυδίδη.

Η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν μία –έστω και μετά την καταστροφή –ευκαιρία επιλογής μια άλλης πολυκεντρικής πολιτικής, οπωσδήποτε με προσεκτικά βήματα.
Όσα όμως έγιναν αμέσως μετά [αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, εμπάργκο στην Τουρκία, άμεσες αντιδράσεις στην Τουρκική προκλητικότητα[αεροπορικές παραβιάσεις ,Δόγμα ενιαίου αμυντικού χώρου ] σιγά σιγά εκφυλίστηκαν με αποτέλεσμα η υποτελής πολιτική στα Ίμια, στον Οτσαλαν, στη συμφωνία Μαδρίτης, στη συμφωνία Ελσίνκι , για να φτάσουμε στο αίσχος του σχεδίου Ανάν,]
Συνεπώς αν δεν οριοθετηθεί , ακόμα και μέσα στα φόρα που είμαστε, μια πατριωτική [όχι σοβινιστική ] πολιτική από τις εκάστοτε ηγεσίες μας , οι οποίες πρέπει να αφουγκράζονται τα πατριωτικά αισθήματα του Λαού μας, τότε τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα.
Είμαι όμως αισιόδοξος για την αγωνιστικότητα και αντοχή του Λαού μας. Θα μου επιτρέψτε όμως να καυτηριάσω μια –έστω και στα σπάργανα- υπάρχουσα εντος της Ελλάδας πέμπτη φάλαγγα η οποία πρέπει να απομονωθεί όσον το δυνατόν ταχύτερο

Ερωτ: Με τα σημερινά δεδομένα ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει το ιδανικό σενάριο για την οριστική και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,

Όποιος αδιαφορεί στα διδάγματα της Ιστορίας είναι καταδικασμένος να τα ξαναζήσει,
Ο Μάο τσε Τουνγκ έλεγε ότι «η Ιστορία γράφεται στις κάνες των όπλων» Δυστυχώς στις αρχές του 21ου αιώνα εξακολουθεί η ρήση αυτή να είναι αληθής, παρά τις προσπάθειες των Λαών του Κόσμου,
Το αγγλοαμερικανικό τερατούργημα Ανάν ήταν το αποτέλεσμα διαχρονικού ενδοτισμού. Ο πατριώτης Κυπριακός Λαός το απέρριψε προφανώς για λογούς αυτοσυντήρησης ,Η τυχόν επαναφορά του με άλλον μανδύα θα είναι καταστροφική.
Στις συζητήσεις μας τόσο με την Τουρκία , όσο και με τις μεγάλες δυνάμεις πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.
Τα μικρά κράτη , έλεγε ο Κλαουζεβιτσς, έχουν τόση δύναμη, εφ όσον επάνω τους στηρίζονται τα συμφέροντα των μεγάλων.
Η Ελλάδα μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ δεν είναι αδύναμη, Η προσέγγιση με την Ρωσία είναι μία καλή στρατηγική κίνηση, Οι Ένοπλες δυνάμεις μας είναι αξιόμαχες και μπορούν να γίνουν ακόμη πιο ισχυρές.
Πρέπει σαν πολιτεία και Κράτος να χαράξουμε και να διατηρούμε τις κόκκινες γραμμες.Και να τις καταστήσουμε σαφείς και αξιόπιστες στου φίλους και αντιπάλους.
Η Εισβολή στην Κύπρο το 1974 έχει καταδικαστεί ως παράνομη και αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο, Ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου ανθρωπιστικό,
Να ζητήσουμε απλά την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου γιατί αλλιώς η Τουρκία κάποια μέρα θα εντάξει ως άλλη πολιτεία το τουρκοκρατούμενο τμήμα της όμορφης μεγαλονήσου[όπως έκανε με την Αλεξανδρέττα]

Ερωτ: Υπάρχει μια ομάδα αναλυτών που δεν αποκλείει το γεγονός ο κύκλος της βίας που άνοιξε το 1974 στην Κύπρο να κλείσει και πάλι με το αίμα αθώων θυμάτων και ένδοξων υπερασπιστών. Πόσες πιθανότητες δίνετε σε μια νέα οδυνηρή εμπλοκή όσο εξελίσσεται η προσπάθεια επιβολής κανόνων ειρηνικής συνύπαρξης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ,
Πολύ καλή ερώτηση,
Ο ζουρλομανδύας Ζυρίχη –Λονδίνο, έφερε τον Αττίλα, Ο Αττίλας το σχέδιο Ανάν.
Το σχέδιο Ανάν θέλει «εγγυήτριες δυνάμεις»,. Την μονή εγγύηση που θα φέρουν αυτές οι δυνάμεις είναι μια νέα σύγκρουση,

Ερωτ: Το τελευταίο χρονικό διάστημα πολλοί αγωνιστές της Κύπρου εκφράζουν παράπονα για τον τρόπο με τον οποίο αξιολόγησε η Ελληνική πολιτεία την αποστολή θανάτου του ‘74 και τους αφανής ήρωές της. Κατά την άποψή σας ποιοι κώδικες προσδιορίζουν το περιεχόμενο της έμπρακτης αναγνώρισης της θυσίας δεκάδων αμούστακων παιδιών στο βωμό της θρυλούμενης εθνικής εξυπηρέτησης.

ΑΠΝΤΗΣΗ,

Όσοι αντισταθήκαν –και κυρίως όσοι έπεσαν -στην βάρβαρη εισβολή του 1974, έγραψαν άφθαστες σελίδες δόξας και κλέους,
Ο Αλεξανδρινός ποιητής λέει:

“..Και περισσότερη τιμή σας πρέπει,
Γιατί γνωρίζατε ότι οι Μηδοι , στο τέλος ,θα περάσουν..»

Οι ήρωες Νεκροί του 1974 ήξεραν ότι τα πάντα είχαν προδοθεί, ήξεραν ότι οι Μηδοι, στο τέλος, θα περάσουν. Και έσπευσαν όλοι τους εθελοντικά , φτυσανε την προδοσία και πέσανε για την τιμή της αιώνιας Ελλάδας, της Κύπρου,
Κάνεις τους δεν ζήτησε τίποτε υλικό,
Η πολιτεία πρέπει να σκύψει και να ανάψει τα ταπεινά της καντήλια στην αιώνια αυτή δόξα,
Κι αν δεν το έκανε το έκαναν όλοι οι Έλληνες,
Οι ΝΕΚΡΟΙ είναι αθάνατοι αλλά και αυστηροί και μας δίνουν εντολή από εκεί που ευρίσκονται στη Νήσο των Μακάρων , να κρατήσουμε ελεύθερο ενωμένο το νησί της Αφροδίτης.




[Συνέντευξη στο μηνιαίας έκδοσης «ΠεριΩδικό της Πόλης», ιούλιος –αύγουστος 2008 μ. Χ., περιοδικό της πόλης της ΚΑΒΑΛΑΣ , σελ 36-41]



Για την κοινωνία μελών και φίλων,
γ.γ. του Συλλόγου
Μαρία Παπαδοπούλου

.

>