Βιβλιογραφία-Άρθρα-Πηγές: για το άρθρο μου με τίτλο

Με πόνο και διωγμούς Ελλήνων χριστιανών είναι συνδεδεμένο το Ερζερούμ, η Θεοδοσιούπολη. Πόλη -σύμβολο για την γενοκτονία Ελλήνων και Αρμενίων. Ήταν η περιοχή όπου έγινε το πρώτο συνέδριο των Κεμαλικών το 1919, όπου αποφασίστηκε η εξόντωση των «ανεπιθύμητων» χριστιανών που είχαν απομείνει στο οθωμανικό κράτος… (Δεν επελέγη τυχαία για τη συνάντηση ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ)

Βιβλιογραφία-Άρθρα-Πηγές:

[1] Ο καθηγητής της Νομικής του Πανεπιστημίου του Γέιλ, Ραφαήλ Λέμκιν, εισήγαγε τον όρο «γενοκτονία» το 1944. Ο όρος του Λέμκιν αποτέλεσε τη βάση της ορολογίας που χρησιμοποίησαν ο ΟΗΕ για να συνταχθεί η «Συνθήκη περί Γενοκτονίας» της 9ης Δεκεμβρίου του 1948. Τότε κωδικοποιήθηκε το συγκεκριμένο έγκλημα και ορίστηκαν ακόμα και τιμωρίες για τους εγκληματίες, αλλά αυτό δεν σταμάτησε την άσκηση βίας εναντίον ομάδων ανθρώπων με διαφορετικότητα από τους θύτες τους. Για την έννοια της γενοκτονίας και ιδιαίτερα στην περιοχή του σημερινού τουρκικού κράτους. βλ. Lemkin R. Axis Rule in Eyrope. Laws of Occupation. Analysis of Government. Proposals for readers. Garnegie Endowment for International Peace. Division of International Law, Washington 1944. Βλ. επίσης Διαρκές Δικαστήριο των Λαών. Το έγκλημα της σιωπής. Η γενοκτονία των Αρμενίων. Αθήνα, Ηρόδοτος, 1988.

[2] Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide (CPPCG). General Assembly Resolution 260 a (III) of 9/12/1948. UNTS, No 1021, vol. 78, 1951, p.228. Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλές χώρες που διέθεταν αποικίες δηλώσαν εγγράφως τις επιφυλάξεις τους, οι οποίες έγιναν μερικώς δεκτές, και απεδέχθησαν τα περί γενοκτονίας με επιφύλαξη.

[3] Περράκη Σ., Η διεθνής προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, Αθήνα, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 2000.

[4] Hofmann T., (ed.) Verfolgung, Vertreibung und Vernichtung der Christen im Osmanischen reich, 1912-1922, Münster- Hamburg, Lit Verlag, 2005.

[5] Βλ. Φωτιάδης Κ., Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, 15 τόμοι. Θεσσαλονίκη, Ηρόδοτος 2002-2006. Στους τρεις πρώτους τόμους ο Φωτιάδης εξιστορεί τα γεγονότα αξιοποιώντας το πλούσιο αρχειακό υλικό που συνέλεξε από τα Αρχεία, δημόσια και ιδιωτικά, πολλών από τις εμπλεκόμενες χώρες. Στους υπολοίπους τόμους δημοσιεύονται τα έγγραφα από τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας (τόμ. 4-5), τα Πρακτικά Κοινοβουλίων, τα Αρχεία Ιστορικών Κέντρων, Ερευνητικών Ιδρυμάτων, Προσφυγικών Σωματείων και Ιδιωτών (τόμ. 6), τα Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών Γερμανίας, Αυστρίας, Ιταλίας, Βατικανού (μεταφρασμένα έγγραφα) (τόμ. 7), τα Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών Μ. Βρετανίας, Γαλλίας, Κοινωνίας των Εθνών και S.H.A.T. (μεταφρασμένα έγγραφα) (τόμ. 8), τα Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών Ρωσίας και Σοβιετικής Ένωσης (μεταφρασμένα έγγραφα) (τόμ. 9), τα δημοσιεύματα του ελληνικού και του κυπριακού Τύπου (τόμ. 10), τα ελληνικά και ξενόγλωσσα άρθρα και οι δημοσιεύσεις ιστορικών αφηγήσεων (τόμ. 11^ος), τα Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών Γερμανίας, Αυστρίας, Ιταλίας, Βατικανού (πρωτότυπα έγγραφα) (τόμ. 12), τα Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών Μ. Βρετανίας, Γαλλίας, Κοινωνίας των Εθνών και S.H.A.T. (πρωτότυπα έγγραφα) (τόμ. 13), τα Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών Ρωσίας και Σοβιετικής Ένωσης (πρωτότυπα έγγραφα) (τόμ. 14). Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών ΗΠΑ (τομ. 15)

[6] Wien HHStA, PA, Türkei XII, Liasse 467 LIV, Griechenverfolgungen in der Türkei 1916-1918, No 97/pol., Konstantinopel (19.1.1916) και (2.1.1917). Tην ίδια έκθεση του Aυστριακού πρεσβευτή της Κωνσταντινούπολης Pallavicini βρίσκουμε και στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας, μαζί με άλλες εκθέσεις για τους διωγμούς, Bonn PAAA, Türkei Nr. 168, Bd. 15, f. Bd. 16, (9.2.1917). H ενέργεια των Aυστριακών δείχνει ότι δε συμφωνούν με την πολιτική των Γερμανών και στο έγγραφο αφήνεται να εννοηθεί ότι θεωρούν τους Γερμανούς συνυπεύθυνους για όσα συμβαίνουν στην Tουρκία.

[7] Μαλκίδης Θ., «Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας και το κεμαλικό κίνημα». Πρακτικά Συνεδρίου Στ' Πανελλήνιου Συνεδρίου για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Θεσσαλονίκη 2002, σελ.241-266.

[8] Eνεπεκίδης Π., Γενοκτονία στον Εύξεινο Πόντο. Διπλωματικά έγγραφα από τη Βιέννη (1908-1918). Θεσσαλονίκη 1996, σ. 131-132.

[9] Βικιπαίδεια, Γενοκτονία των Ελλήνων

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD

[10] Παπαδοπούλου Μαρία, Οι Ίωνες «Γιουνάν» ζουν στις καρδιές μας, άρθρο, εκπρόσωπος 7 α’βάθμιων πολιτιστικών συλλόγων, εκπρ.της ΠΕΚΣ, εκπρ.του ΔΣ της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος ΟΠΣΕ και πρόεδρος Εφορείας Κεντρ.Ελλάδος,

• εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010, σελ. 8 :
  http://files.eleftheria.gr/pdf/%7BEA864D10-CCAB-487A-8CD9-A32AE4B85CAF%7D_18-9-2010-FYLLO.pdf
• ηλεκτρονική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ : http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=22407&pid=19&CategoryID=19&txt

Το πλήρες άρθρο δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο του «Διπλωματικό Περισκόπιο» :

http://www.diplomatikoperiskopio.com/index.php?option=com_content&view=article&id=618:--lr----

[11] Morgenthau H., Tα μυστικά του Bοσπόρου, Αθήνα 1989, σ. 239.

[12] Eνεπεκίδης Π., ό.π., σ. 168.

[13] Μαλκίδης Θεοφάνης, Η γενοκτονία των Ελλήνων σήμερα, ομιλία, Δρ και λέκτορας του Πανεπιστημίου Θράκης και τακτικό μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS),

http://malkidis.blogspot.com/2011/05/blog-post_6078.html

[14] Sonmezoglu, Faruk, Ανάλυση Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής: Μύθος και Πραγματικότητα, Τόμος Β', Ο παντουρκισμός ως εργαλείο εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής στις τουρκογερμανικές σχέσεις κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εκδόσεις ινφογνώμων 2001.

[15] Προετοιμασία για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και αλληλοσυγκρουόμενες σχετικές απόψεις δικαστών και εισαγγελέων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αλλαγές της νομοθεσίας και τις διεθνείς δεσμεύσεις.

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+E-2007-6338+0+DOC+XML+V0//EL

Η Επιτροπή για την έρευνα που διεξήχθη από το TESEV στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ τούρκων δικαστών και εισαγγελέων, η οποία αποκάλυψε μεταξύ άλλων τις παρακάτω αξιοπρόσεκτες αντιλήψεις:

α._ποσοστό 51 % θεωρεί ότι το συμφέρον του κράτους προηγείται του ατομικού συμφέροντος και ότι, για τον λόγο αυτόν, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δυνατόν να συνιστούν απειλή για την ασφάλεια του κράτους.

β._ποσοστό 45 % θεωρεί ότι για τους συναδέλφους τους τα εγκλήματα κατά του κράτους είναι σημαντικότερα από τα εγκλήματα που διαπράττονται από κυβερνητικούς υπαλλήλους.

γ._ποσοστό 63 % θεωρεί ότι οι μεταρρυθμίσεις που επιβάλλει η ΕΕ στην Τουρκία δεν την ωφελούν.

δ._ποσοστό 16 % πιστεύει ότι πρέπει να καταργηθεί το άρθρο 301 του τουρκικού ποινικού κώδικα που τιμωρεί την προσβολή της τουρκικής ταυτότητας και αποτελεί αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης.

ε._ποσοστό 69 % μιλά απροκάλυπτα περιφρονητικά για το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που το θεωρούν προκατειλημμένο σε βάρος της Τουρκίας.

στ. ποσοστό 49 % θεωρεί ανεπιθύμητη τη μεταρρύθμιση του ποινικού δικαίου βάσει των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

ζ. ποσοστό 53 % δεν λαμβάνει ποτέ υπόψη κατά την έκδοση απόφασης τις διεθνείς συμβάσεις για τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, διότι θεωρούν ότι συνιστούν επέμβαση στην ανεξαρτησία της Τουρκίας και ανάμιξη στις εσωτερικές της υποθέσεις.

2. Πώς αξιολογεί η Επιτροπή το γεγονός ότι προφανώς για τους τούρκους δικαστές οι διεθνείς δεσμεύσεις και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ήσσονος σημασίας κατά την έκδοσή των αποφάσεών τους και ότι οι περισσότεροι δικαστές απορρίπτουν την τροποποίηση νόμων που έχει ως στόχο την επιβεβλημένη ενίσχυση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να τις εφαρμόσουν αφού θεσπιστούν;

3. Με ποιον τρόπο συμπεριλαμβάνονται αυτές οι πληροφορίες στη διαδικασία προετοιμασίας σχετικά με τη μελλοντική ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και με την απαραίτητη προς τούτο εκπλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης;

4. Ποιες ενέργειες πραγματοποιούνται για να επηρεαστεί η στάση όλων των δημοσίων λειτουργών που έχουν σχέση με νομικές υποθέσεις στην Τουρκία έτσι ώστε να διορθωθούν σε εύθετο χρόνο αυτές οι σοβαρές ελλείψεις;

Πηγή: Ολλανδική ημερήσια εφημερίδα «De Volkskrant» της 30.11.2007.

[16] The Turkish Economic and Social Studies Foundation - www.tesev.org.tr