Η Παραχώρηση της Κρατικής Εξουσίας συνιστά Προδοσία

Αγαπητοί φίλοι,

επειδή τώρα τελευταία πολλά λέγονται από εθνικούς μειοδότες και δραχμοκτόνους, που διαστρέφουν τη σημασία της ύπαρξης εθνικού νομίσματος και τους όρους υπό τους οποιους θα μπορούσε αυτό να αντικατασταθεί με ένα κοινό νόμισμα μιας ευρύτερης κοινωνίας, παραθέτω τις ακόλουθες σκέψεις μου και μία αναφορά στην εγκυρότερη ίσως οικονομική ανάλυση που υπάρχει, από άνθρωπο έμπειρο στη διαχείριση κεντρικών τραπεζών.

Η Παραχώρηση της Κρατικής Εξουσίας συνιστά Προδοσία

Η λέξη κράτος προέρχεται από το ρήμα “κρατώ” που σημαίνει εξουσιάζω. Σκοπός του κράτους είναι η διατήρηση της ευημερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ασφάλειας του έθνους. Από την αρχαιότητα, η υπόσταση και η δύναμις ενός κράτους εκφραζόταν με την έκδοση δικού του νομίσματος που εξασφάλιζε την οικονομική του κυριαρχία στα όρια της επιρροής του, καθώς και την εθνική του ανεξαρτησία. Ιστορικά μόνο οι υποτελείς λαοί είχαν το νόμισμα των κυρίων τους.

Η οικονομική πολιτική ενός κράτους στηρίζεται σε τρεις πυλώνες που είναι; η Δημοσιονομική, η Νομισματική και η Αναπτυξιακή του πολιτική. Τα τελευταία τριάντα χρόνια η Δημοσιονομική πολιτική της χώρας μας έχει μετατραπεί σε μέσον ανάδειξης των κυβερνήσεων στην εξουσία με εργαλεία το ρουσφέτι και τη διαφθορά. Οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, που συντελούν στην ανάπτυξη, έγιναν βορά στον κομματικό συνδικαλισμό και η διατήρηση του βιοτικού επιπέδου στο σημερινό επίπεδο στηρίχθηκε σε δάνεια με όρους τοκογλυφίας.

Το τελευταίο κτύπημα, που μάλιστα συνέβαλε ουσιαστικά και στην ταυτόχρονη υποδούλωση της χώρας, ήταν η παραχώρηση σε ξένους του κυριαρχικού δικαιώματος και της δυνατότητας του κράτους μας να εκδίδει δικό του νόμισμα, τη Δραχμή. Αρχικά εξαπάτησαν το λαό με την προβολή και αποδοχή του Ευρώ σαν το σκληρό νόμισμα που θα εξασφάλιζε τάχα την οικονομική μας σταθερότητα. Η αλήθεια που τελικά αποκαλύπτεται είναι ότι, το Ευρώ εκδίδεται από μία εξουσία στην οποία δεν ανήκουμε ουσιαστικά ως μέλη, συμμετέχουμε με κλείδα 2,5% μόνο και υφιστάμεθα τις συνέπειες κατά 100%, διότι η Ευρώπη δεν αποτελεί πολιτική συνένωση των λαών αλλά μία αρένα οικονομικού ανταγωνισμού χωρίς κοινωνική συνοχή, χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική και χωρίς αλληλεγγύη.

Η έλλειψη εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής και ο υπέρμετρος δανεισμός, έχουν οδηγήσει τη χώρα μας σε πτώχευση και υποτέλεια. Οι λιγοστοί πόροι μας διατίθενται για την αποπληρωμή του απεχθούς και επαχθούς χρέους*, εις βάρος των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και μάλιστα απειλούν με ολοκληρωτική στάση πληρωμών εάν δεν αποδεχθούμε του όρους των δανειστών μας. Μία βασική αιτία του προβλήματος είναι η αδυναμία του κράτους να εκδώσει εθνικό νόμισμα για να διαχειριστεί τα προβλήματα της οικονομίας του. Η ειρωνεία είναι ότι οι υπηρέτες των ξένων συμφερόντων, διαστρέφοντας την αλήθεια, μας απειλούν επί πλέον ότι θα αναγκασθούμε να επιστρέψουμε στη δραχμή εάν δεν υποταχθούμε. Ας μάθουν όμως ότι αυτό θα το κάνουμε μόνοι μας έτσι και αλλιώς όταν θα τους διώξουμε και θα αναλάβουμε τη σωτηρία της πατρίδος μας .

Σήμερα αντί να εκδώσουμε νέο χρήμα για να καλύψουμε τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες μας είμαστε υποχρεωμένοι να το δανειστούμε με αντάλλαγμα την εθνική μας κυριαρχία. Μας απειλούν μάλιστα ότι θα κατεβάσουν τα ρολά εάν δεν συναινέσουμε στη προδοσία. Δεν καταλαβαίνουν φαίνεται ότι όταν κατέβουν τα ρολά αυτοί θα βρεθούν αυτομάτως έξω από το μαγαζί. Εφόσον η δική τους εμμονή συνιστά προσπάθεια υποδούλωσης της χώρας, τότε η δική μας συναίνεση στην παραχώρηση της εξουσίας του κράτους μας συνιστά προδοσία. Θα είμαστε επικατάρατοι εάν δεν αγωνιστούμε υπέρ του έθνους μας ενάντια στην εξελισσόμενη προδοσία.

Με έναν μόνο όρο θα μπορούσαμε να μείνουμε στο Ευρώ. Να γίνουμε όλοι ισότιμοι πολίτες μίας Ευρωπαϊκής κοινωνίας με κοινή δημοσιονομική πολιτική και όχι ανάπηροι ουραγοί μιας ανταγωνιστικής αγοράς. Μέχρι τότε: Ναι στον Οβολό, Ναι στη Μνά, Ναι στο Τάλαντο, Ναι στη Δραχμή, Ναι στο Εθνικό Νόμισμα, Ναι στην Ανεξαρτησία μας.

Ηλίας Σταμπολιάδης,

Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης,

* Σπύρος Λαβδιώτης, “ Χρειαζόμαστε ένα νέο Σόλωνα - Σεισάχθεια”, Εκδόσεις Κάκτος, Αθήναι 2011