Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Απάντηση σε σχολιαστή του άρθρου μου με τίτλο "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ" στη εφημερίδα ΗΧΩ, Κυριακή 16 Μαίου 2010

Λέει, η Κύπρος ανήκει σε έναν μικτό λαό απαρτιζόμενο από τουρκοκύπριους (!), ελληνο-κύπριους, μαρωνίτες, κ.λπ. Με άλλα λόγια, αμφισβητεί την "ελληνικότητα" και εισάγει αυθαίρετους νεολογισμούς όπως "τουρκοκύπριοι"... Προφανώς ο αναγνώστης αυτός, μπερδεύει την εθνική καταβολή με την υπηκοότητα. Λέω…ΕΠΙΕΙΚΩΣ μπερδεύει, και δεν υπάρχει κακοπιστία ή άλλοι σκοποί.


1ον: Η ιστορία 5.000 ετών, τα τοπωνύμια, η πολιτιστική κληρονομιά, το αυτοκέφαλο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου, η διάλεκτος που χρησιμοποιείται (επιστημονικά αποδεδειγμένη ως η ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΗ ελληνική διάλεκτος προς την Αρχαία Ελληνική), το 79% του πληθυσμού και κάμποσα ακόμα, τεκμηριώνουν την ελληνική καταβολή χώρου και ανθρώπων.
2ον: Όπως και σε ΚΑΘΕ χώρα στον κόσμο, υπάρχουν και στην Κύπρο ακόμα τέσσερις (4) ΝΟΜΙΜΕΣ εθνικές μειονότητες: Οι Λατίνοι, οι Μαρωνίτες, οι Αρμένιοι και οι Τούρκοι της Κύπρου (το “”δεν συμμαζεύεται” να το λέει εκεί που πιάνει…) που όλοι μαζί είναι το 21%. Από αυτό το 21%, το 3% (Λατίνοι, Μαρωνίτες και Αρμένιοι) συντάσσονται και δηλώνουν Έλληνες της Κύπρου, γι’ αυτό και επικράτησε “82% Έλληνες και 18% Τούρκοι”.  
3ον: Οι εξ Ελλάδος Έλληνες, οι Έλληνες της Κύπρου και οι Έλληνες της διασποράς ανήκουν ΟΛΟΙ στο Έθνος των Ελλήνων, έχοντας ο καθένας την υπηκοότητα του κράτους μόνιμης διαμονής του. Τα δε κράτη που ο πληθυσμός τους ΕΙΝΑΙ κατά συντριπτική πλειοψηφία ελληνικός (Ελλάδα και Κύπρος), ΕΙΝΑΙ κράτη εθνολογικά ελληνικά. Τα υπόλοιπα είναι “σοφιστείες, κατά κανόνα κακόπιστες και υποβολιμαίες…


Δεν υπάρχουν σχόλια: