http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_12/06/2011_445590
Δύο είναι τα βασικά επιχειρήματα του κ. Μανιτάκη. Το πρώτο, που είναι το ότι δεν είναι
πρωτοφανής μια τέτοια ρήτρα παραίτησης του Δημοσίου από "τις αποκαλούμενες -κακώς-
«ασυλίες εθνικής κυριαρχίας»", δεν απαντά επί της ουσίας
http://seg.ece.upatras.gr/thrambo/theseis/docs2011/13Jun2011R2Manitakis.pdf
http://dl.dropbox.com/u/7158467/theseis/13Jun2011R2Manitakis.pdf
http://ellinikodimosiopanepistimio.blogspot.com/2011/06/blog-post_13.html
http://yannaras.gr/2010/07/%CF%84%CE%B9-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82/
Αγαπητοί μου φιλέλληνες, είναι απίστευτο αλλά
11 πανεπιστημιακοί υπέρ του «μεσοπρόθεσμου» !!!
διαβάστε (σε σχόλιο εντός) το: «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012-2015»
αυτούσιο το κείμενο από την σελίδα του ΣΚΑΪ.gr (15/06/2011, 11:00).
5 σχόλια:
https://inconue.wordpress.com/2011/06/15/11-universitaires-pour-le-moyenterm/
11 πανεπιστημιακοί υπέρ του «μεσοπρόθεσμου» !!!
αυτούσιο το κείμενο από την σελίδα του ΣΚΑΪ.gr (15/06/2011, 11:00):
Κανείς δεν αγνοεί βέβαια πόσο επαχθής είναι η σημερινή πραγματικότητα για όλους σχεδόν τους Ελληνες. Και κανείς δεν αμφισβητεί ότι πολλοί συμπατριώτες μας βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας. Εύλογα δε. Κεκτημένα ανετράπησαν, αυτονόητα κατέρρευσαν, προσδοκίες διαψεύστηκαν, ειδικά δε για τους νέους, τουλάχιστον τους….μη προνομιούχους ή υπερπροικισμένους οι διαφαινόμενες προοπτικές προκαλούν δέος.
Εξίσου γνωστό είναι όμως, επίσης, ότι απελπισία και ορθολογισμός σπανίως συμβαδίζουν. Γιατί η απελπισία οδηγεί στον πανικό και αυτός σε κινήσεις σπασμωδικές ή χωρίς προσανατολισμό, οι οποίες όχι σπάνια αντιστρατεύονται τους στόχους και τα συμφέροντα εκείνων που τις αποπειρώνται.
Αν λοιπόν αποφασίσαμε να προσυπογράψουμε το παρόν δεν είναι επειδή, περιχαρακωμένοι στον ακαδημαϊκό μικρόκοσμό μας δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε _ και ακόμη περισσότερο να νιώσουμε _ την αγανάκτηση, την απόγνωση και την ανάγκη για αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά επειδή θεωρούμε χρέος μας να θέσουμε, υπό μορφή ερωτημάτων, ενώπιόν της, κάποια δεδομένα καθώς και προβληματισμούς που εκτιμούμε ότι πηγάζουν από την απλή λογική.
Πρώτον: Με τη δαιμονοποίηση των ξένων κυβερνήσεων _ οι οποίες οφείλουν να φορολογούν τους πολίτες τους για να συνεχίζεται ο χαμηλότοκος δανεισμός μας, εις βάρος ίσως των άμεσων αναπτυξιακών προοπτικών των χωρών τους _ δεν εγκλωβιζόμαστε σε μια συμπεριφορά ομφαλοσκόπησης που αγνοεί τα δεδομένα της πραγματικότητας και τη συνθετότητα του σύγχρονου κόσμου; Πράγματι.
Οι πολιτικοί εντολοδόχοι των δανειστών μας δεν έχουν, και αυτοί, απέναντί τους κοινοβούλια, κοινές γνώμες, υποχρέωση λογοδοσίας σε επίσης αγανακτισμένους ανθρώπους που ενδεχομένως θεωρούν ότι η συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας μας _ εφόσον η ίδια δεν καταβάλλει ένα επώδυνο τίμημα για την ανόρθωσή της _ είναι ασύμφορη, παράλογη, άδικη, ακόμη και επισφαλής;
Δεύτερον: Εάν, κατά το διάχυτο λαϊκό αίτημα, φύγει η Τρόικα, καταγγελθεί το επαχθές και «απεχθές», μνημόνιο, κηρυχθεί χρεοστάσιο κλπ. η κατάσταση του μέσου έλληνα θα βελτιωθεί ή, κατά την κοινή λογική, θα επιδεινωθεί, δραματικά και ραγδαία;
Τρίτον: Το ότι πολλές αποφάσεις των πολιτικών μας ηγεσιών δεν είναι κοινωνικά δίκαιες ή οικονομικά αποτελεσματικές αναιρεί το γεγονός πως καμία εναλλακτική προοπτική δε διαφαίνεται σήμερα πιο «αναίμακτη» ή λιγότερο επώδυνη από τη συνέχιση της χρηματοδότησής μας, έστω και με τους, σκληρούς πράγματι, όρους του Μνημονίου;
Τέταρτον: Εμείς ως λαός δεν έχουμε καμία ευθύνη για την παρούσα δραματική κατάσταση; Δεν καθυστερήσαμε με μαζικές κινητοποιήσεις τον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού μας συστήματος; Οι πολιτικές μας επιλογές, η επίμονη απαίτηση ευχάριστων προεκλογικών υποσχέσεων που οδηγούσε τα κόμματα σε πλειοδοσία «δεσμεύσεων» και εξοστράκιζε τις φωνές της πρόνοιας και της λογικής, ο ατομικός υπερδανεισμός και ο ακραίος υπερκαταναλωτισμός την περίοδο της φαινομενικής ευμάρειας δεν συνέβαλαν στη σημερινή κατάσταση; Και υπήρξαν ποτέ λαοί που δεν κατέβαλαν τίμημα για τα λάθη τους;
Μήπως, λοιπόν, αντί της διαρκούς μεμψιμοιρίας, της συνεχούς καταγγελίας των ξένων και των αέναων κλαυθμών, θα αποτελούσε πιο ορθολογική αντίδραση η αποδοχή της νέας πραγματικότητας ως κατάστασης δυσχερώς (και μόνο σε βάθος χρόνου) αναστρέψιμης, καθώς και ο πολλαπλασιασμός των ατομικών και συλλογικών μας προσπαθειών για την έξοδο από την κρίση; Οπως, δηλαδή, έκαναν μεταπολεμικά λαοί που είχαν χάσει τη μάχη στα στρατιωτικά πεδία, κέρδισαν όμως αυτήν της ειρήνης
(συνέχεια στο επόμενο σχόλιο:)
Σε τελική ανάλυση εμείς, παρά τα κονδύλια που κατά τις τελευταίες δεκαετίες εισέρευσαν πλουσιοπάροχα στη χώρα μας, χάσαμε τη μάχη της ανάπτυξης και προϋπόθεση για να μη χάσουμε τον πόλεμο είναι να ανακτήσουμε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη πρώτα του εαυτού μας, στη συνέχεια δε και των ξένων, ως λαός που διδάσκεται από τα λάθη του και αγωνίζεται για την αναίρεση ή έστω τον περιορισμό των συνεπειών τους.
• Καθηγητής Θάνος Βερέμης, ιστορικός, πρώην πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας
• Καθηγητής Απόστολος Γεωργιάδης, αστικολόγος, πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών
• Καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος, πολιτικός επιστήμων
• Καθηγητής Θόδωρος Κουλουμπής, διεθνολόγος, πρώην πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ
• Αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, πολιτικός επιστήμων
• Kαθηγητής Γιώργος Παγουλάτος, πολιτικός επιστήμων
• Καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, διεθνολόγος, αντιπρόεδρος ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων
• Καθηγητής Μιχάλης Σταθόπουλος, αστικολόγος, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών
• Επίκουρους καθηγητής Πλάτων Τήνιος, οικονομολόγος
• Καθηγητής Γρηγόρης Τσάλτας, διεθνολόγος, εκλεγμένος πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου
• Καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, πολιτικός επιστήμων
Tα συμπεράσματα δικά σας!!!
Όλοι οι Αννανιακοί υπέρ του μεσοπρόθεσμου..
Τι χρειαν άλλων μαρτύρων έχουμε για να δούμε τους υποστηρικτές της υποτέλειας.;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Δ.Αλευρομαγειρος.
Τα σημεία είναι σαφή γα τους πολιτικούς παρατηρητές. Σας παραθέτω ανάλογη πρόβλεψη του κ.Πάνου Ιωαννίδη από την ομιλία toy στο Μόντρεαλ στις 18/7/2010:
_______________________________________
Άφησα το σοβαρότερο, ως τελευταίο:
Έχουμε άραγε αντιληφθεί, Έλληνες, ότι «τα πράγματα για τον Ελληνισμό έχουν αλλάξει σειρά»;
Έχουμε άραγε αντιληφθεί, ότι ΔΕΝ είναι η Ελλάδα που οδηγεί πλέον τις εξελίξεις ΑΛΛΑ η Κύπρος, ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ επιτρέψουμε «η ευρωπαϊκή Κυπριακή Δημοκρατία να καταργηθεί και το Νησί να γίνει Τουρκικό προτεκτοράτο», το επόμενο στη σειρά ευρωπαϊκό κράτος θα είναι η Ελλάδα, η οποία θα χάσει -σε πρώτη φάση- Θράκη και Αιγαίο (με τους Τούρκους ΗΔΗ να εποφθαλμιούν το Ιόνιο);
Και έχουμε, συνεπώς, αντιληφθεί άραγε, ότι το Ζήτημα της Κύπρου ΔΕΝ αφορά μόνο τον Κυπριακό Λαό, ΑΛΛΑ ολόκληρο τον απανταχού Ελληνισμό;
Γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ:
Για να εμπεδώσουμε το μήνυμα της «Πανελληνικής Εγρήγορσης», να βεβαιωθούμε πως ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ και να διακηρύξουμε, ότι:
Την ώρα, που κάποιοι προσπαθούν να τσιμεντώσουν την καταστροφή της Κύπρου και του Ελληνισμού, εμείς -όλοι εμείς, όλοι οι Έλληνες, μικροί και μεγάλοι, γυναίκες και άνδρες, όπου κι αν βρισκόμαστε- ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τσιμεντώσουμε την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, χωρίς να φοβόμαστε κανένα».
ΕΙΡΗΝΙΚΗ, αλλά άκαμπτη, ΓΡΑΝΙΤΕΝΙΑ αντίσταση, τεκμηριωμένη και υπερκομματική, όπως συμβαίνει αυτή την ώρα σε αυτό τον χώρο και όπως πρέπει να τη διαδώσουμε ΠΑΝΤΟΥ -στην οικογένεια, στο σχολείο, στο στράτευμα, στη δική του κοινωνία ο καθένας- για να αντιληφθούν ΟΛΟΙ όσοι πρέπει, ότι «καθήκον μας είναι να είμαστε αρεστοί προς τα Παιδιά και τα Εγγόνια μας και ΟΧΙ προς τον εχθρό μας»...
Ας γίνουμε λοιπόν ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ και ΚΗΡΥΚΕΣ αυτής της αντίστασης, με το βλέμμα στραμμένο προς την ορθή κατεύθυνση, με την πεποίθηση ότι πράττουμε το καθήκον μας προς την Πατρίδα και τα Παιδιά μας, ΑΛΛΑ και με τη βαθιά πίστη (και έτσι τελειώνουμε ΚΑΘΕ δημόσιο λόγο μας) πως, όταν το Δίκαιο είναι με τους Έλληνες και το διεκδικούμε έντιμα και με αξιοπρέπεια, με τους Έλληνες είναι και ο Θεός !
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΤΟ ΣτΕ ΔΗΛΩΣΕ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ. ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΤΑ ΠΡΟΔΟΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ που ισυρίζονται ότι το ΣτΕ έκρινε το Μνημόνιο Συνταγματικό! Θα το πληρώσουν οι πολυλημένοι-ρουφιάνοι δημοσιογράφοι σύντομα αυτό που κάνουν εναντίον του Ελληνικού Λαού. Το ερώτημα που μένει όμως είναι: Γιατί οι "μεγαλο-καθηγητάδες" προσέφυγαν στο ΣτΕ? Η απάντηση στο παραπάνω κείμενό μου με τίτλο: "H Προδοτική απόφαση του ΣτΕ..."
Αρμόδιο είναι το Συντααγματικό Δικαστήριο το οποίο όμως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Dimitrios Antoniou
Δημοσίευση σχολίου