ΑΡΘΡΑ στο ορθόδοξο περιοδικό της ομογένειας ΛΥΧΝΟΣ.
Κάλλος και Ενότης στην Ελληνο-Ορθοδοξία.
Στην μακρόχρονη ιστορία του Ελληνικού λαού υπάρχουν αδιάσειστοι δεσμοί και ενότητες των προχριστιανικών και
Χριστιανικών εποχών.
Έτσι το «Θαύμα» της 28ης Οκτωβρίου 1940,(επίκαιρο στις ημέρες μας),το Έπος της 25ης Μαρτίου 1821 κ.τ.λ. δεν είναι κάποιες στιγμιαίες και παροδικές εκφράσεις ηρωισμού,αυταπάρνησις,μιας «τρέλας»,ενός «Όχι» σε ανθρωπίνως ανυπέρβλητα εμπόδια.
Ο Έλληνας όπου γης και χρονικής περιόδου, είναι γεμάτος ελαττώματά.
Όμως σαν ομόγλωσσος,ομόαιμος,ομόηθος και ομόθρησκος έχει και συντριπτικά προτερήματα. Τέτοια, που είτε στην εποχή του Ομήρου είτε στις ημέρες μας εξελίχθηκαν παρόμοια μέχρι και την περιγραφή της καθημερινής ζωής, παρ’όλες τις τοπικές ιδιαιτερότητες, που να να διαγύρουν τον θαυμασμό ξένων λαών. Π.X.η Αιολική γλώσσα στην Αιολία/ Θεσσαλία του 750 π.Χ., που Αιωλοί μετέφεραν μαζί τους στην Λέσβο ως άποικοι με την κάθοδο των πολεμόχαρων Δωριέων από τον Βορρά, εξελίχθηκε παρόμοια από τότε μέχρι σήμερα στην Δημοτική και στις δύο περιοχές.
Αυτή η πολιτισμική συνέχεια συνδέει το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα της Σπάρτης στον Πέρση επιδρομέα, το «Ανδρών Επιφανών πάσα Γης τάφος»στον Επιτάφιο του Περικλέους και του «Όχι» του σύσσωμου Ελληνισμού στον Ιταλό επιδρομέα τον Οκτώβριο του 1940.
Εξαιρετική θέση στα προτερήματά του, ο Έλληνας, είχε πάντα μια βαθιά θρησκευτικότητα.
Πάντα αναζητούσε να συνενώσει το Κάλλος του φυσικού κόσμου με το «Καλόν κ’αγαθόν» του Πνευματικού ανθρώπου στα πλαίσια Θείου Δημιουργού ενός Κόσμου,»Κόσμημα», «Καλόν λίαν».
Η φιλοσοφία με το στόμα του Σωκράτη γίνεται θεολογία. Στην περίφημη απολογία του στην δίκη του, απευθυνόμενος στους Αθηναίους δικαστές και λαό και στην κατάντια της πολιτείας και βιωτής στις ημέρες του στο πάλαι ποτέ «Κλεινόν Άστυ» τους λέει: Θα σας λυπηθεί κάποτε ο Θεός και θα κατεβεί ο Ίδιος για να σας σώσει.
Θα περάσουν πολλά χρόνια, μέχρι να έρθει «το πλήρωμα του χρόνου». Γεννιέται ο αναμενόμενος Μεσσίας στην Φάτνη της Βηθλεέμ. Χρόνια αργότερα ο Απόστολος Παύλος θα ανακαλύψει στην Αθήνα, ανάμεσα σε πολλούς βωμούς και τον βωμό «Τω Αγνώστω Θεώ». Εκεί στην Πνύκα θα τους αποκαλύψει ότι ο άγνωστος αυτός Θεός είναι ο Ιησούς Χριστός. Έτσι από τότε μέχρι σήμερα θα μπολιαστεί ο Ελληνικός πολιτισμός και θα μετατραπεί στο Θεολογικό Θαύμα το Ελληνορθόδοξου Χριστιανισμού.
Πολλοί αιρετικοί και άθεοι πέρασαν, από τότε. Όπως και τώρα υπάρχουν και δεδηλωμένοι άθεοι και αδιάφοροι και φανερά και κρυφά πολέμιοι της Πίστης των πατέρων μας. Αλλά η Πίστη μας είναι ζωντανή και βιωματική στα περασμένα δύο χιλιάδες χρόνια. Ακόμη και σήμερα και στους ‘άπαντες αιώνες θα λάμπει η Ορθοδοξία μας. Κρίμα που πολλοί Έλληνες σήμερα ξεχνούν τις ρίζες τους. Ενώ άλλοι λαοί, όπως οι Κινέζοι, Αφρικανοί, της Λατινικής Αμερικής κ.τ.λ.με μεγάλο θαυμασμό μελετούν την Αρχαία Ελληνική γλώσσα για να καταλάβουν από πρώτο χέρι και από την πηγή όλα για τον Ελληνικό Πολιτισμό.
Χρέος όλων μας είναι να τους εισαγάγουμε και στην Ορθοδοξία, που είναι αναπόσπαστο μέλος και «σαρξ εκ της σαρκός μας», εφ΄ όσον εμείς δεν χάσαμε τον ορθό προσανατολισμό μας.
Κάλλος και Ενότης στην Ελληνο-Ορθοδοξία.
Στην μακρόχρονη ιστορία του Ελληνικού λαού υπάρχουν αδιάσειστοι δεσμοί και ενότητες των προχριστιανικών και
Χριστιανικών εποχών.
Έτσι το «Θαύμα» της 28ης Οκτωβρίου 1940,(επίκαιρο στις ημέρες μας),το Έπος της 25ης Μαρτίου 1821 κ.τ.λ. δεν είναι κάποιες στιγμιαίες και παροδικές εκφράσεις ηρωισμού,αυταπάρνησις,μιας «τρέλας»,ενός «Όχι» σε ανθρωπίνως ανυπέρβλητα εμπόδια.
Ο Έλληνας όπου γης και χρονικής περιόδου, είναι γεμάτος ελαττώματά.
Όμως σαν ομόγλωσσος,ομόαιμος,ομόηθος και ομόθρησκος έχει και συντριπτικά προτερήματα. Τέτοια, που είτε στην εποχή του Ομήρου είτε στις ημέρες μας εξελίχθηκαν παρόμοια μέχρι και την περιγραφή της καθημερινής ζωής, παρ’όλες τις τοπικές ιδιαιτερότητες, που να να διαγύρουν τον θαυμασμό ξένων λαών. Π.X.η Αιολική γλώσσα στην Αιολία/ Θεσσαλία του 750 π.Χ., που Αιωλοί μετέφεραν μαζί τους στην Λέσβο ως άποικοι με την κάθοδο των πολεμόχαρων Δωριέων από τον Βορρά, εξελίχθηκε παρόμοια από τότε μέχρι σήμερα στην Δημοτική και στις δύο περιοχές.
Αυτή η πολιτισμική συνέχεια συνδέει το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα της Σπάρτης στον Πέρση επιδρομέα, το «Ανδρών Επιφανών πάσα Γης τάφος»στον Επιτάφιο του Περικλέους και του «Όχι» του σύσσωμου Ελληνισμού στον Ιταλό επιδρομέα τον Οκτώβριο του 1940.
Εξαιρετική θέση στα προτερήματά του, ο Έλληνας, είχε πάντα μια βαθιά θρησκευτικότητα.
Πάντα αναζητούσε να συνενώσει το Κάλλος του φυσικού κόσμου με το «Καλόν κ’αγαθόν» του Πνευματικού ανθρώπου στα πλαίσια Θείου Δημιουργού ενός Κόσμου,»Κόσμημα», «Καλόν λίαν».
Η φιλοσοφία με το στόμα του Σωκράτη γίνεται θεολογία. Στην περίφημη απολογία του στην δίκη του, απευθυνόμενος στους Αθηναίους δικαστές και λαό και στην κατάντια της πολιτείας και βιωτής στις ημέρες του στο πάλαι ποτέ «Κλεινόν Άστυ» τους λέει: Θα σας λυπηθεί κάποτε ο Θεός και θα κατεβεί ο Ίδιος για να σας σώσει.
Θα περάσουν πολλά χρόνια, μέχρι να έρθει «το πλήρωμα του χρόνου». Γεννιέται ο αναμενόμενος Μεσσίας στην Φάτνη της Βηθλεέμ. Χρόνια αργότερα ο Απόστολος Παύλος θα ανακαλύψει στην Αθήνα, ανάμεσα σε πολλούς βωμούς και τον βωμό «Τω Αγνώστω Θεώ». Εκεί στην Πνύκα θα τους αποκαλύψει ότι ο άγνωστος αυτός Θεός είναι ο Ιησούς Χριστός. Έτσι από τότε μέχρι σήμερα θα μπολιαστεί ο Ελληνικός πολιτισμός και θα μετατραπεί στο Θεολογικό Θαύμα το Ελληνορθόδοξου Χριστιανισμού.
Πολλοί αιρετικοί και άθεοι πέρασαν, από τότε. Όπως και τώρα υπάρχουν και δεδηλωμένοι άθεοι και αδιάφοροι και φανερά και κρυφά πολέμιοι της Πίστης των πατέρων μας. Αλλά η Πίστη μας είναι ζωντανή και βιωματική στα περασμένα δύο χιλιάδες χρόνια. Ακόμη και σήμερα και στους ‘άπαντες αιώνες θα λάμπει η Ορθοδοξία μας. Κρίμα που πολλοί Έλληνες σήμερα ξεχνούν τις ρίζες τους. Ενώ άλλοι λαοί, όπως οι Κινέζοι, Αφρικανοί, της Λατινικής Αμερικής κ.τ.λ.με μεγάλο θαυμασμό μελετούν την Αρχαία Ελληνική γλώσσα για να καταλάβουν από πρώτο χέρι και από την πηγή όλα για τον Ελληνικό Πολιτισμό.
Χρέος όλων μας είναι να τους εισαγάγουμε και στην Ορθοδοξία, που είναι αναπόσπαστο μέλος και «σαρξ εκ της σαρκός μας», εφ΄ όσον εμείς δεν χάσαμε τον ορθό προσανατολισμό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου