Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

ποίηση: Προφητεία για το οδυνηρό αποτέλεσμα του θανάτου

συνέντευξη: Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης και τα γλυπτά, με τα μάτια των Λαρισαίων Μηχανικών

-






συνέντευξη Μαρία Παπαδοπούλου

Κυριακάτικη ΗΧΩ


-

άρθρο: Μια γενοκτονία, πολλές στρατηγικές! One genocide, many strategies!



Μια γενοκτονία, πολλές στρατηγικές! One genocide, many strategies!

του Σάββα Καλεντερίδη
Μετά από πολλές δεκαετίες σιωπής, ο ελληνικός λαός άρχισε σταδιακά να αποκτά ιστορική συνείδηση για το τί ακριβώς έγινε στη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα και εξαφανίστηκαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί από τη Θράκη, τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, περιοχές στις οποίες, στις αρχές του 20ού αιώνα, οι χριστιανοί αποτελούσαν περίπου το 35% του πληθυσμού, ενώ σήμερα δεν είναι ούτε το 1%.

Η γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής ήταν ένα σατανικό εγχείρημα, που στηρίχτηκε σε ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΣΧΕΔΙΟ και διαπράχθηκε από τους ίδιους μηχανισμούς του. Τα θύματα ήταν Αρμένιοι, Ασσύριοι και Έλληνες.

Οι Αρμένιοι, όσοι επέζησαν από το δολοφονικό μαχαίρι των Τούρκων, διασκορπίστηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αφού δεν υπήρχε ένα αρμενικό κράτος για να δεχτεί τα απομεινάρια των Αρμενίων της Ανατολής, όπως έγινε με τους Έλληνες της Ανατολής που εγκαταστάθηκαν ως φυγάδες ή ως ανταλλάξιμοι πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Οι Ασσύριοι, όσοι επέζησαν, κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες και σε μερικές χώρες της Ευρώπης, ενώ ένα μικρό μέρος από τους διασωθέντες προσπάθησαν να επιβιώσουν στην Κωνσταντινούπολη, όπου το τουρκικό κράτος δεν μπορούσε να εφαρμόσει με ευκολία τις γνωστές γενοκτονικές πρακτικές.

Η έλλειψη πατρίδας και κράτους ίσως να ήταν ένας από τους λόγους που έκανε τους Αρμενίους να αρχίσουν τον αγώνα για τη δικαίωση και τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας την επομένη της ανατροπής (1918) της τριάδας των Νεοτούρκων, των Ενβέρ, Ταλάτ και Τζεμάλ, που οδήγησαν στο θάνατο 1.500.000 Αρμενίους.

Οι Ασσύριοι, ένας ολιγάριθμος και φιλήσυχος λαός, απλά έδωσαν τον αγώνα της επιβίωσης.

Οι Έλληνες;

Μετά από πέντε δεκαετίες σιωπής, μια σιωπή που επιβλήθηκε από το ελληνικό κράτος, προς εξυπηρέτηση της ιδέας της ελληνοτουρκικής φιλίας, οι Έλληνες της Ανατολής, κυρίως η δεύτερη γενιά προσφύγων, με μπροστάρηδες τους Ποντίους, άρχισαν σταδιακά να διεκδικούν το δικαίωμα στη μνήμη.

Μετά από αγώνες και συγκρούσεις με απαράδεκτες λογικές, που έφεραν τον ελληνισμό στο χείλος του γκρεμού, όσον αφορά την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής, οι Πόντιοι καταφέραμε να φέρουμε στο προσκήνιο το ζήτημα της ιστορικής μνήμης και το αίτημα της δικαίωσης.

Και ο αγώνας συνεχίζεται.

Τέσσερα χρόνια μετά την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, οι δεύτερης γενιάς πρόσφυγες από τη Σμύρνη και τη Μικρά Ασία κέρδισαν το δικαίωμα στη μνήμη, αφού το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε ομόφωνα νόμο με τον οποίο καθιερώνεται η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος. Πέρυσι, σύλλογοι Θρακών που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ διοργάνωσαν εκδηλώσεις για τη γενοκτονία του ελληνισμού της Ανατολικής Θράκης από το τουρκικό κράτος, στις αρχές της 2ης δεκαετίας του 20ού αιώνα.

Δηλαδή, ενώ η γενοκτονία ήταν μια, για Αρμενίους, Ασσυρίους και Έλληνες, παρατηρούμε ότι υπάρχει μια πολυδιάσπαση των προσπαθειών που γίνονται για την αναγνώρισή της. Και η πολυδιάσπαση αυτή δεν παρατηρείται μόνο ανάμεσα σε διαφορετικά έθνη, αλλά ακόμα και μέσα στην ίδια την ελληνική οικογένεια.

Ασφαλώς, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Ο πιο προφανής είναι το γεγονός ότι αν μιλούσαμε για γενοκτονία των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας, θα μπορούσαν να «δικαιολογήσουν» τα εγκλήματά τους οι Τούρκοι επικαλούμενοι την παρουσία του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία. Φυσικά, υπάρχει και ο αντίλογος, αφού η γενοκτονία είχε αποφασιστεί από το 1911 και είχε αρχίσει ουσιαστικά να εφαρμόζεται από το 1913, ενώ τα ελληνικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στη Σμύρνη το Μάιο του 1919.

Πάντως, ανεξάρτητα από τους λόγους που οδήγησαν σε αυτές τις επιλογές, είναι πολύ δύσκολο να προωθήσουμε το ζήτημα της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας μιλώντας ξεχωριστά για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ξεχωριστά για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Θράκης και ξεχωριστά για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Η γενοκτονία ήταν μια και θα πρέπει να αναζητήσουμε κοινή δράση και στρατηγική πρώτα μεταξύ μας, ως Έλληνες, και στη συνέχεια να κινηθούμε από κοινού, να ενώσουμε τις δυνάμεις και τις προσπάθειές μας με τους Αρμενίους και τους Ασσυρίους, για να πετύχουμε τη δικαίωση.

Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορούμε να προστρέξουμε στους αρχαίους, που είχαν πει το «Η ισχύς εν τη ενώσει».



One genocide, many strategies!

After many decades of silence, Greeks have gradually begun to develop a historical consciousness on what exactly occurred in the second decade of the 20th century when Christian populations disappeared from Thrace, Pontus and Asia Minor; regions where in the early 20th century Christians made up about 35% of the population but today number not even 1%.

The genocide of the Christian populations of Anatolia was a satanic undertaking, which depended on ONE SINGLE PLAN and was committed by identical mechanisms. The victims were Armenians, Assyrians and Greeks.

Armenians who survived the murderous sword of the Turks were scattered across the length and breadth of the world because there did not exist an Armenian state to accept the remains of Anatolian Armenians, unlike Anatolian Greeks who either as fugitives or exchangeable refugees settled in Greece. Assyrians who survived fled to neighbouring countries and to some countries in Europe, while a small number tried to survive in Constantinople, where the Turkish state could not easily apply its noted genocidal practices.

The lack of motherland and national state might have been one of the reasons that prompted Armenians to begin the struggle for justice and international recognition of the genocide following the overthrow (1918) of the Young Turk triumvirate, Enver, Talaat and Jemal who drove 1,500,000 Armenians to their deaths.

The Assyrians, a small but peace-loving people, simply fought for survival.

The Greeks?

After five decades of silence, a silence imposed by the Hellenic state to serve the idea of Greek-Turkish friendship, the Greeks of Anatolia, chiefly second-generation refugees with Pontians at the forefront, gradually began to assert the demand for remembrance. After struggles and conflicts against unacceptable reasons which brought Hellenism to the brink of disaster, regarding resistance to the Turkish threat, we Pontians succeeded in bringing to the public stage the issue of historic remembrance and the demand for justice.

And the struggle continues.

Four years after May 19th was recognised as a remembrance day for the genocide of Pontic Greeks, the second-generation refugees from Smyrna and Asia Minor won the right to remembrance when the Greek parliament voted unanimously on a law establishing September 14th as a remembrance day for the genocide of Greeks of Asia Minor by the Turkish state. Last year, Thracian societies operating in the U.S. organised events for the genocide of Greeks of Eastern Thrace by the Turkish state at the beginning of the second decade of the 20th century.

In other words, while the genocide was one event for Armenians, Assyrians and Greeks, we observe many disjointed efforts made for its recognition. And that this division is not only between different nations but even within the Greek family itself.

Of course, there are some reasons that explain what drove us to this point. The most obvious is that if we spoke about the genocide of Greeks of Thrace, Pontus and Asia Minor, Turks could ‘justify' their crimes by invoking the presence of the Hellenic army in Asia Minor. Naturally, there is a reply, for the genocide had been decided upon from 1911 and had started to be widely implemented from 1913, while Hellenic troops landed in Smyrna in May 1919.

In any event, regardless of the reasons which brought about these choices, it is very difficult to press the issue of international recognition of the genocide, when speaking separately about the genocide of Greeks of Pontus, separately about the genocide of Greeks of Thrace and separately about the Genocide of Greeks in Asia Minor.

The genocide was one event and we should first seek joint action and strategy among ourselves as Greeks and then act together uniting our own strengths and efforts with Armenians and Assyrians in order to achieve justice.

And for this specific case, we can turn to the Ancients, who had said there is "strength in unity".


Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ποντιακή Γνώμη - Τεύχος Σεπτεμβρίου

The following article appeared on the front page of the September issue of Pontiaki Gnomi (Ποντιακή Γνώμη).

Year 1, Issue 7 , Athens: Infognomon, September 2009, p. 1.

Translated from Greek by Pontosworld.com

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ποίηση: Ο όμορφος Απόλλωνας, στη νεκρή γη.

Ο όμορφος Απόλλωνας, στη νεκρή γη.
Κομμάτια, της εκταφής.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

άρθρο: Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί

Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί


  • εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:


· ηλεκτρονική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009 :
http://www।eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=14334&pid=19&CategoryID=19&txt=Νόμπελ%20ειρήνης%20και%20λογοτεχνικοί%20διαγωνισμοί

ποίηση: Ωδή για την Καινίς ή τον Καινέα, της Θεσσαλίας

9/10/2009





Κένταυροι χτυπούν τον ήρωα Καινέα με κορμούς δένδρων, χάλκινη πλάκα 630 π.Χ.

Ο Καινέας ήταν γιος του Έλατου και της Ιππίας, από την οικογένεια των Λαπήθων της Θεσσαλίας. Ο μύθος μας λέει, ότι γεννήθηκε γυναίκα με το όνομα Καινίς, αλλά ο εραστής της, Ποσειδών, με δικής της εκλογή, την μεταμόρφωσε σε άνδρα και τον έκανε άτρωτο.
Ο Καινέας ήταν ευάλωτος μόνο όταν τα πόδια του καρφώνονταν στοέδαφος. Ο ήρωας έλαβε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία καθώς επίσης και στο κυνήγι του αγριόχοιρου της Καλυδώνος.
Τον σκότωσαν οι Κένταυροι, όπως δείχνει και η πλάκα, οι οποίοι αφού έχωσαν τα πόδια του μέσα στο χώμα, τον χτυπούσαν μέχρι θανάτου, με κορμούς δένδρων. Μετά τον θάνατο του, μεταμορφώθηκε σε πουλί.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας.


Το δάσος "Ρουμάνι" όπου πιστεύονταν ότι ζούσαν οι Αμαδρυάδες με την προστασία της Άρτεμης. Οι φίλοι του Άτραγα, κάνουμε προσπάθεια να αναγνωριστεί ως ΖΕΠ.
Οι Μαγούλες κρύβουν μυθικούς ναούς της Αρτέμιδος, του Ποσειδώνα, του Απόλλωνα, των Νυμφών και της Γαίας Παντομητέρας.
Σε ηχογράφηση γερόντων κατέγραψα τοπικούς θρύλους που σώζονται ως σήμερα. Ένα παράδοξο, θαυμαστό αλλά ωστόσο πραγματικό στοιχείο είναι η τακτική εμφάνιση κάθε χρόνο ενός "ιερού" ελαφιού που υποκλίνεται για να θυσιαστεί, πάνω στο θυσιαστήριο κατά την εορτή του Αγίου Νικολάου.


[Οι Μαρτυρίες καταγράφονται στη συλλογή μου]

-

Η τίμη του ήθους

-
Oφείλουμε με πατριωτικό ήθος
να πιστεύουμε σε έναν
πραγματικά αξιέπαινο αγώνα.

Μ.Π.
-

άρθρο: Νόμπελ Ειρήνης και λογοτεχνικοί Διαγωνισμοί

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009, εφημερίδα ΗΧΩ









Για το αδιέξοδο στο οποίο μας φέρνει τους πολίτες η υποκρισία τους,


προτείνω παρακαλώ να μετονομαστούν
από «βραβεία» σε «κίνητρα»

http://www.antibaro.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6145:1009-nobel&catid=66:misc&Itemid=131


Συντάκτης: Μαρία Παπαδοπούλου
Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου 2009







Η βράβευση του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, με το Νόμπελ Ειρήνης το 2009, άνοιξε αναμενόμενες συζητήσεις περί πολιτικού ρατσισμού. Ωστόσο διαβάζουμε ότι κάποτε για το ίδιο βραβείο είχε προταθεί και ο …Αδόλφος Χίτλερ, ενώ υπήρξαν κι άλλες διάσημες υποψηφιότητες όπως του Ιωσήφ Στάλιν και του Μπενίτο Μουσολίνι!

Βέβαια, εφόσον κάθε υποψηφιότητα προτείνεται από ένα μεμονωμένο πρόσωπο, τέτοιες υποψηφιότητες υποτίθεται ότι δεν εκφράζουν την άποψη ολόκληρης της νορβηγικής επιτροπής. Είναι γεγονός όμως ότι το Νόμπελ Ειρήνης έχει γίνει αντικείμενο διαφωνιών αρκετές χρονιές κατά τη διάρκεια της ιστορίας του.
Διότι Νόμπελ Ειρήνης δεν δόθηκε μόνον στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, στο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά(UNICEF), στην Μητέρα Τερέζα, στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Δόθηκε και σε αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Για παράδειγμα, το 1906 το Νόμπελ δόθηκε στον Θεόδωρο Ρούσβελτ ως πρωτοστάτη στην ίδρυση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης, το 1994 στους Σιμόν Πέρες, Γιτζάκ Ράμπιν και Γιασέρ Αραφάτ για το ρόλο τους στις ειρηνευτικές συνομιλίες ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, το 1973 δόθηκε στους Χένρι Κίσιγκερ και Λι Ντουκ Το(ο δεύτερος είχε αρνηθεί το βραβείο) για την επίτευξη της ειρήνης στο Βιετνάμ, το 2001 στον Κόφι Ανάν(εκπροσώπου της Γκάνα) για τη δουλειά τους στη δημιουργία ενός ειρηνικότερου και καλύτερα οργανωμένου κόσμου. Ορισμένα από τα βραβεία που δόθηκαν ήρθαν αντιμέτωπα με την έντονη κριτική του κοινού και άλλα οδήγησαν σε παραιτήσεις μελών της επιτροπής βράβευσης.

Πρέπει να παρατηρήσουμε ωστόσο ότι το Νόμπελ Ειρήνης δεν είναι όπως τα υπόλοιπα ετήσια και διεθνούς αίγλης Νόμπελ. Δεν είναι δηλαδή όπως τα Νόμπελ, Φυσικής, Χημείας, Ιατρικής και Οικονομικών Επιστημών. Η διαφορά του αυτή δεν αποδίδεται μόνον στην εγγενή αδυναμία του να αξιολογήσει με αντικειμενικό τρόπο ένα αντικείμενο που δεν αποτελεί μετρήσιμη οντότητα. Διότι όλα τα υπόλοιπα Νόμπελ, ακόμη και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, απονέμονται με αφορμή κάποιο συγκεκριμένο και περατωμένο έργο στις επιστήμες. Ενώ το Νόμπελ για την Ειρήνη μπορεί να απονεμηθεί σε πρόσωπα ή Οργανισμούς κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς τους για την αντιμετώπιση συγκρούσεων ή τη δημιουργία ειρήνης. Από αυτό διαφαίνεται ότι συχνά επιδιώκει όχι τόσο να επιβραβεύσει μια ολοκληρωμένη συνεισφορά αλλά να ενθαρρύνει τις φιλειρηνικές ιδέες. Ακόμη κι αν αποτελούν απλές προθέσεις έργων ειρήνης και δεν έχουν γίνει πράξη και ούτε έχουν αποδείξει ακόμη κατά πόσο μπορούν να υλοποιηθούν.

Έτσι, αν η κρίση της επιτροπής βράβευσης δεν μεροληπτεί για να εξυπηρετήσει διπλωματικά παίγνια και δεν βαρύνεται με το στίγμα μιας θρασύτατης αναξιοκρατίας, τότε ενδέχεται να εκφράζει μια επιθυμία των μελών της να δώσουν ένα κίνητρο στους βραβευθέντες ώστε να προβούν σε αναθεωρήσεις στους πολιτικούς χειρισμούς τους. Διότι, όπως σχολιάζεται, η πολιτική σημασία του βραβείου αυτού έχει απίστευτα μεγάλη βαρύτητα και συχνά συνέβαλε στην αλλαγή δεδομένων ή ακόμη και σε ανατροπή καθεστώτων. Με αυτό το σκεπτικό τότε, αναμένουμε μετά τη βράβευσή του ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα να αποδείξει ότι θα κάνει σοβαρά πράγματα στην Μέση Ανατολή και ότι θα δώσει τέλος στον πόλεμο του Αφγανιστάν και σε πολλά άλλα προβλήματα. Επίσης, αισιοδοξούμε ότι θα ενδυναμώσει τη διεθνή διπλωματία υπέρ των χωρών που διάγουν σε κατάσταση κρίσης στην ειρήνη και την εδαφική τους ασφάλεια και θα συμβάλλει στη βελτίωση της συνεργασίας των λαών.

Φαινομενικά, η παραπάνω τεκμηρίωση θα εξιδανίκευε θαυμάσια τις βραβεύσεις όλων των διαγωνισμών, αλλά δίπλα στην εξιδανίκευση ανασύρει ταυτόχρονα και την απαξίωση. Διότι το επίμαχο ερώτημα δεν είναι μόνον το γιατί βραβεύτηκε κάποιος αλλά και το γιατί απορρίφθηκαν τόσοι άλλοι. Τέτοια ερωτήματα, αν και δεν διατυπώνονται πάντοτε δημόσια, σίγουρα γράφονται στην ατομική και κοινωνική συνείδηση. Τελικά, οι πολίτες, μέσα από τα βιώματά τους και τις σημειωτικές ερμηνείες τους για τις βαρύγδουπες πράξεις επώνυμων προσώπων, δείχνουν ότι έχουν σκιαγραφήσει την υποκρισία αλλά έχουν συνειδησιακά αποδεχθεί μόνον την αναξιοκρατία.

Αρκεί να αναφέρουμε τρία βασικά επιχειρήματα που στοιχειοθετούν τις κοινώς αποδεκτές αδυναμίες του βραβείου αυτού:


α) Στην επιτροπή Νόμπελ προσάπτεται ότι δεν έχει εκπληρώσει τα κριτήρια που αναφέρονται στην διαθήκη του Άλφρεντ Νόμπελ, σύμφωνα με τα οποία το βραβείο απονέμεται σε ανθρώπους που θέτουν τέλος στον μιλιταρισμό και υποστηρίζουν τον αφοπλισμό.
β) Ιδιαίτερη αίσθηση μετά τις παρουσίες προκάλεσαν και οι αξιοσημείωτες απουσίες. Υπήρξαν προσωπικότητες όπως ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Ραφαέλ Λέμκιν, και άλλοι, οι οποίοι δεν βραβεύτηκαν αν και υπήρξαν υποψήφιοι. Και επειδή ακριβώς ήταν υποψήφιοι για πολλά χρόνια, γι’αυτό δεν ευσταθεί η δικαιολογία ότι οι παραλείψεις αυτές προέκυψαν εξαιτίας του όρου της διαθήκης του Νόμπελ, με βάση τον οποίο μόνον πρόσωπα εν ζωή μπορούν να τιμηθούν με το βραβείο.
γ) Τα επιστημονικά και λογοτεχνικά Νόμπελ απονέμονται συχνά μετά την παρέλευση δύο ή και τριών δεκαετιών από το αναγνωρισμένο επίτευγμα. Αντίθετα το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται την ίδια χρονιά ή την αμέσως επόμενη. Ορισμένοι σχολιαστές επισημαίνουν ότι αυτό μπορεί να είναι άδικο ή και ειρωνικό καθώς οι κριτές δεν μπορούν να είναι πλήρως αμερόληπτοι. Όπως και οι μικροί διαγωνισμοί λογοτεχνίας που διοργανώνονται από φορείς του επιπέδου των ελληνικών πόλεων και νομών μας, δημιουργούν αντικίνητρα αντί να παρακινούν σε κάτι θεμιτό.

Κάποιοι αφιέρωσαν τη ζωή τους σε ανθρωπιστικά ζητήματα όπως και κάποιοι άλλοι επιλέχθηκαν για την ασταμάτητη προσπάθειά τους. Οι σημαντικότεροι στελέχωσαν τους οργανικούς πνευματικούς και διοικητικούς χώρους και προχώρησαν σε σημαντικά έργα χωρίς να χρειαστούν αμοιβή για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Μόνον με μια ιδιότητα του Ευρωπαίου διανοητή μπορούμε να υπενθυμίζουμε τις κοινώς αποδεκτές αδυναμίες των βραβείων διεθνούς κύρους. Παρακολουθώντας το κύρος της Σουηδικής Ακαδημίας και της Νορβηγικής Επιτροπής Νόμπελ, έχουμε χρέος να βελτιώνουμε τη δική μας Διανόηση, τις δικές μας Επιτροπές αξιολόγησης και τη δική μας Διοίκηση. Ας σταματήσουμε και το μοιραίο αντικίνητρο δημιουργικότητας που προκαλούν, σε εκατοντάδες απορριφθέντες, οι «βραβεύσεις» των τοπικών διαγωνισμών ποίησης και πεζογραφίας. Εκτός κι αν λειτουργήσουν όπως τα Νόμπελ Λογοτεχνίας και απονέμονται από διορισμένη επιτροπή και μετά την παρέλευση χρόνου από το αναγνωρισμένο επίτευγμα.



Σε κάθε περίπτωση, παρακαλώ, ας μετονομαστούν από «βραβεία» σε «κίνητρα».

















Ξεκίνησαν από την Φώκαια της Ιωνίας, καπηλευόμενοι την ελληνική ιστορία, για να επισκεφθούν τη Μασαλία, αποικία των αρχαίων Φωκααίων.Το ομοίωμα του σκάφους των αρχαίων Ελλήνων, βεβηλωμένο με την τουρκική σημαία, βυθίζεται στο λιμάνι της Μασαλίας, όπως θα βυθιστούν οσονούπω τα νεοοθωμανικά όνειρα της Τουρκίας.

Έκθεση Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θρησκευτικές ελευθερίες - Ελλάδα.





Έκθεση κόλαφος για την Τουρκία

Στη φετινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες η Τουρκία συγκαταλέγεται ανάμεσα σε 30 χώρες με αξιοσημείωτες παραβιάσεις των ελευθεριών αυτών, κυρίως γύρω από το πλέγμα της προστασίας του "κοσμικού κράτους" με απαγορεύσεις όπως αυτή της χρήσης της ισλαμικής μαντίλας στις δημόσιες υπηρεσίες και στα σχολεία.Στο κεφάλαιο για την Τουρκία υπάρχουν αρκετές αναφορές σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες, κάνοντας μνεία και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομική αναγνώρισή του ως Πατριαρχείο ούτε αναγνώριση του οικουμενικού χαρακτήρα του. Τονίζεται, δε, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν επισήμανε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον Ιανουάριο 2008 ότι το ζήτημα περί "οικουμενικότητας" είναι εκκλησιαστικό και δεν είναι αρμοδιότητα του κράτους.Εξακολουθούν επίσης οι αναφορές στις ανεπίλυτες ακόμη διεκδικήσεις του Πατριαρχείου για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, για την επιστροφή δημευθέντων περιουσιών, και για την άρση της προϋπόθεσης της τούρκικης υπηκοότητας στην στελέχωση της Ιεράς Συνόδου που απειλεί την ίδια την επιβίωση του Πατριαρχείου λόγω του μικρού αριθμού των μόλις 3.000 μελών της ελληνορθόδοξης κοινότητας εν όλω.Στην φετινή έκθεση μνημονεύονται μεγάλες καταστροφές τριών ελληνορθόδοξων νεκροταφείων από βανδαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη (δύο) και στην Σμύρνη (ενός) και η δικαίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το ΕΔΑΔ στις 8 Ιουλίου 2008 για το θέμα του ορφανοτροφείου της νήσου Πριγκήπου, ενώ στις δράσεις της αμερικανικής πλευράς επαναλαμβάνονται οι εκκλήσεις του Αμερικανού πρέσβη και άλλων επισήμων προς την τουρκική κυβέρνηση για την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης.
athina984.gr



Η έκθεση για την Ελλάδα

Σε γραφειοκρατικά κυρίως προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες στην Ελλάδα αναφέρεται η φετινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες ανά τον κόσμο η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα μετά την υποβολή της στο Κογκρέσο βάσει σχετικού αμερικανικού νόμου.Στο κεφάλαιο για την Ελλάδα η έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ αναφέρεται σε προβλήματα που παρουσιάζονται σχετικά με αδειοδοτήσεις για την κατασκευή ή λειτουργία χώρων λατρείας.Γίνεται επίσης αναφορά σε συνέχιση φαινόμενων διακρίσεων, αλλά και σε αύξηση κρουσμάτων αντι-σημιτισμού μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα.Όπως και πέρυσι επεξηγείται ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας καθιερώνει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία ως την επικρατούσα θρησκεία, αλλά συγχρόνως προστατεύει το δικαίωμα κάθε πολίτη να επιλέγει τη θρησκεία του, ότι η κυβέρνηση σέβεται το δικαίωμα αυτό, αλλά μη-ορθόδοξες θρησκευτικές ομάδες μερικές φορές αντιμετωπίζουν διοικητικά εμπόδια ή νομικούς περιορισμούς στην άσκηση της λατρείας τους, ότι απαγορεύεται ο προσηλυτισμός και ότι από το 2006 δεν έχουν εκδοθεί νέες άδειες λειτουργίας τόπων λατρείας.Επαναλαμβάνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση σέβεται εν γένει τα ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών και δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με την περυσινή έκθεση.Υπογραμμίζεται ότι εξακολουθεί η διάκριση μεταξύ της μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης, που εμπίπτει στο ειδικό καθεστώς της Συνθήκης της Λωζάννης με ειδικά προνόμια, και στους μουσουλμάνους μετανάστες που κατοικούν κυρίως στην Αθήνα (200.000), ενώ επαναλαμβάνονται αναφορές σε επιμέρους προβλήματα γύρω από τους τρόπους αναγνώρισης θρησκειών και θρησκευτικών ομάδων (διαμαρτυρίες Σαϊεντολόγων και Πολυθεϊστών), φορολογικές και άλλες διακρίσεις, ερωτήματα ισχύος του ισλαμικού νόμου (σαρία) στη Θράκη, αδειοδοτήσεις για την κατασκευή ή λειτουργία χώρων λατρείας, επί των οποίων το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων υιοθέτησε το Μάρτιο 2008 νέες προϋποθέσεις και πιστοποιητικά.
Υπενθυμίζονται θετικά μέτρα που έχει λάβει το ελληνικό κράτος όπως η πρόσληψη 240 ιμάμηδων και νομοθετήματα για την εφαρμογή συστήματος πλήρωσης του 0,5% των δημοσιοϋπαλληλικών θέσεων από μουσουλμάνους και για τη διαχείριση των Βακουφίων στη Θράκη, αλλά και κυβερνητικές ολιγωρίες στην εφαρμογή των αποφάσεων για υλοποίηση της εκκρεμούσας κατασκευής στην Αθήνα επίσημου ισλαμικού τεμένους και κοιμητηρίου.Για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα κρίνεται θετικά και εφέτος η επίσημη υποστήριξη εκδηλώσεων και εκδόσεων για την μνήμη του Ολοκαυτώματος, ωστόσο επισημαίνεται αύξηση των κρουσμάτων αντισημιτισμού και βανδαλισμών μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα και συνέχιση κοινωνικών εκφάνσεων αντισημιτισμού (δικαστική δίωξη και αθώωση του συγγραφέα Κ. Πλεύρη για το βιβλίο του, αντισημιτικές απόψεις ηγέτη του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη, και γελοιογραφίες στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία και Ριζοσπάστης.



express.gr

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Οδοιπορικό στα χνάρια του Ελληνισμού στη Μικρασία




Η άγραφη Γενοκτονία- Κωνσταντινούπολη Σεπτέμβριος 1955



Όταν κάποιοι «δικοί μας» το εξαφάνιζαν από βιβλιοθήκες και πάγκους κάποιοι «Τούρκοι» το εκτύπωσαν και το διαδίδουν.Σ’ όσους δεν έγινε κατανοητή η Ελληνική έκδοση, από σήμερα κυκλοφορεί με εκτεταμένη ύλη και η Τουρκική.


Προσεχώς ζητήστε το με ηλεκτρονική παραγγελία από:
www.pandora.com.tr
η από τον εκδοτικό οίκο:
Pencere yayınları.
Για να θυμηθούμε και την ελληνική έκδοση:

Κοινωνικές Δράσεις: Μετρήστε τη Δυναμική σας


Πόσο δραστήριος άνθρωπος είσαι;

Μετρήστε το εύρος της Δυναμικής αδρανειακής δύναμης
που μπορείτε να απελευθερώνετε.

2 άμεσες κοινωνικές δράσεις

-
Ό,τι κι αν ψηφίσουμε για την Ελλάδα, μην ξεχάσουμε και
δυο (2) ψήφους για τον ελληνισμό που ζητά τη βοήθειά μας.
Δεν μας κοστίζει, αλλά αξίζει.


1η άμεση κοινωνική δράση : ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ κ.Λερούνη που πήγε εθελοντής δάσκαλος στους Καλάς(τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου που επιβιώνουν ακόμη στο σημερινό Πακιστάν). Οι Καλάς τον λατρεύουν αλλά φανατικοί ταλιμπάν τον απήγαγαν και ζητούν ή λύτρα ή... να αλλαξοπιστήσει!

Οι Έλληνες Εθελοντές, οι Γιατροί του Κόσμου και ο Απόδημος Ελληνισμός ξεκίνησαν προσπάθεια συλλογής υπογραφών με στόχο να πιέσουν στη συνέχεια τις πακιστανικές αρχές.


Αγωνιώδεις προσπάθειες. Μπείτε στην Ιστοσελίδα: http://www.mdmgreece.gr/
και υπογράψτε!
και προωθείστε σε φίλους!

ή πατείστε, για να ενημερωθείτε περισσότερο, εδώ : και εδώ :




2η άμεση κοινωνική δράση : Ας βοηθήσουμε τους Έλληνες νεολαίους της Θράκης που συγκεντρώνουν ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥΣ.

Μπείτε στην ιστοσελίδα που δημιούργησε η επιτροπή αυτής της πρωτοβουλίας αφού ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΕΔΩ : http://www.proxeneio-stop.org/
και υπογράψτε!
και προωθείστε σε φίλους!




Για την κατάργηση του Τουρκικού προξενείου από την Ελληνική Θράκη, που δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, εκτός από το να επιδιώκει να «τουρκοποιήσει» Έλληνες πολίτες και από το να προσπαθεί με την ανοχή μας να «Κυπροποιήσει» τη Θράκη;





3. Γενικές ενημερώσεις από τα θέματα των Συλλόγων:






ε) Ευπρόσδεκτοι είστε, όσοι έχετε φωτογραφικό υλικό, να λάβετε μέρος στην ολοκλήρωση της έρευνάς μου για τον αρχαίο Άτραγα.



Καλή επιτυχία,
για τα μέλη και τους φίλους

Μ.Παπαδοπούλου

άρθρο : Οι λατρείες στον αρχαίο Άτραγα

Ο Άτραγας βρισκόταν στη δεξιά όχθη του Πηνειού, κοντά στο σημερινό Κάστρο (Αλήφακα), στα όρια του νομού Λάρισας με το νομό Τρικάλων και ανήκε στο διαμέρισμα της Πελασγιώτιδος. Σήμερα ο Πηνειός περνάει μέσα από την αρχαία πόλη με αποτέλεσμα να έχει καταστραφεί ένα μεγάλο μέρος της. Στην καταστροφή αυτή συντέλεσαν και οι σύγχρονοι καλλιεργητές στην προσπάθειά τους να εξοικονομήσουν περισσότερη καλλιεργήσιμη γη. Η ακρόπολη πάντως του Άτραγα σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση και βρίσκεται στον ορεινό όγκο που σήμερα ονομάζεται «Μύτικας». Το τείχος είναι χτισμένο με διαφορετικούς τρόπους ανά εποχή. Το αρχαιότερο τείχος είχε ακανόνιστο και πολυγωνικό σχήμα και ανά διαστήματα δεχόταν προσθήκες και επιδιορθώσεις. Στην κορυφή του Μύτικα υπάρχει η άνω ακρόπολη, η οποία αποτελούσε ένα από τα καλύτερα οχυρωμένα φρούρια της αρχαιότητας.

Αθηνά

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής αρχαιολογικά ευρήματα η λατρεία της Αθηνάς εμφανίζεται στον Άτραγα τον 5ο αι. π.Χ. Σε δύο επιγραφές η θεά λατρεύεται με τις επωνυμίες «Πολιάδα» και «Αγοραία». Η επωνυμία Αγοραία ίσως σχετίζεται με τον τόπο που βρέθηκαν αυτές οι επιγραφές. Συγκεκριμένα, πιθανολογείται ότι πρόκειται για την αρχαία αγορά της πόλης. Άρα σε αυτή την περίπτωση λατρεύεται ως θεά των πολιτικών συναθροίσεων. Βρέθηκε επίσης και ο κορμός μαρμάρινου αγάλματος που παρουσιάζει χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της Αθηνάς Παρθένου του Φειδία, όπως παραδίδεται από τη Βαρβάκειο Αθηνά. Αυτό ίσως φανερώνει μια πιθανή επιρροή των αττικών εργαστηρίων στα αντίστοιχα θεσσαλικά. Μπορεί όμως και να πρόκειται για απ’ ευθείας εισαγωγή του αγάλματος από το χώρο της Αττικής.

Απόλλων

Στην πόλη του Άτραγα μαρτυρείται η ιδιαίτερα αγαπητή στη Θεσσαλία λατρεία του Απόλλωνα. Εκτός από τα νομίσματα στα οποία απεικονίζεται ο θεός, έχουν βρεθεί και αναθηματικές στήλες αφιερωμένες στον Απόλλωνα. Σε μία από αυτές υπάρχει η επιγραφή ΑΠΟΛΛΩΝΙ ΑΓΡΕΙ (πρόκειται για μια αναθηματική στήλη που χρονολογείται στα τέλη του 3ου ή αρχές 2ου αι. π.Χ.). Αυτή η προσωνυμία συναντάται κυρίως στο θεσσαλικό χώρο και αναφέρεται στο σχετικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο Απόλλων υποχρεώθηκε από το Δία να φυλάει τα κοπάδια του βασιλιά των Φερών Αδμήτου από τα άγρια ζώα, τα οποία απομάκρυνε με τα βέλη του. Στον Άτραγα συναντάται και η προσωνυμία «Ετδομαίος» (ή Εβδομαίος) (αετωματική αναθηματική στήλη με την επιγραφή ΑΠΛΩΝΙ ΕΤΔΟΜΑΙΩ, χρονολογείται και αυτή γύρω στα τέλη 3ου-αρχές 4ου αι. π.Χ. Το Άπλωνι είναι τοπική θεσσαλική διάλεκτος αντί του Απόλλωνι). Πιθανόν να λατρευόταν ως προστάτης της 7ης μέρας του κάθε μήνα επειδή γεννήθηκε, όπως και η δίδυμη αδερφή του Άρτεμις, στις 7 του μηνός. Λατρευόταν επίσης και με την κοινή και πολύ γνωστή προσωνυμία Λύκειος.

Άρτεμις

Από την περιοχή του Άτραγα σώζονται αρκετές επιγραφές με επικλήσεις ή αφιερώσεις προς την Αρτέμιδα. Οι περισσότερες δεν αναφέρουν κάποια επωνυμία της θεάς. Ωστόσο, σε δυο επιγραφές αναγράφεται ως Άρτεμις Θροσία. Τη συναντούμε επίσης και ως Στρατία ή Σώτειρα. Η επωνυμία Θροσία έχει σχέση με τη λατρεία της Αρτέμιδος ως θεάς του σεληνιακού φωτός, το οποίο πιστευόταν ότι επηρέαζε θετικά την αναπαραγωγή. Άρα μάλλον η Άρτεμις Θροσία ήταν προστάτρια των έγκυων γυναικών και ίσως πρόκειται για θεσσαλικό λατρευτικό επίθετο.

Δήμητρα και Κόρη

Η λατρεία θεοτήτων που σχετίζονταν με την αγροτική παραγωγή και τη βλάστηση γενικότερα, ήταν πολύ συνηθισμένη στο θεσσαλικό χώρο. Στην πόλη του Άτραγα συγκεκριμένα βρέθηκε μία ενεπίγραφη αναθηματική στήλη που επιβεβαιώνει τη λατρεία της Δήμητρας και της Κόρης, θεοτήτων που σχετίζονται με τη γονιμότητα της γης. Αξιοπρόσεκτη πάντως είναι η ύπαρξη μιας πλάκας με την επιγραφή ΛΕΥΚΑΘΕΑ ΕΡΜΕΙΜΕΑ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ αφιερωμένης στη Λευκαθέα (ή Λευκοθέα), μια κατεξοχήν θαλάσσια θεότητα και μια από τις συνοδούς του Ποσειδώνα. Πιθανότατα στο θεσσαλικό χώρο η θεότητα αυτή έχασε τις θαλάσσιες ιδιότητές της και ταυτίστηκε με τη Δήμητρα.

Δίας

Υπάρχουν αρκετά αρχαιολογικά δεδομένα που μαρτυρούν τη λατρεία του Δία στην πόλη του Άτραγα. Έχουν βρεθεί αρκετές στήλες αφιερωμένες στο Δία και η μία από αυτές ίσως βρισκόταν στο ναό του Δία Θαυλίου που εικάζεται ότι υπήρχε στην πόλη. Σε μία επιγραφή (ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΡΑΣΥΛΟΧΕΙΟΣ ΔΙΙ ΟΜΟΛΟΥΙΟΥ) υπάρχει επίκληση στο Δία Ομολώιο, κάτι που συναντάται και στη Βοιωτία εκτός από τη Θεσσαλία. Με το ίδιο όνομα (Ομολώιος) υπάρχει και τοπικός θεσσαλικός μήνας. Στη στήλη που βρισκόταν στο ναό του Δία Θαυλίου, υπάρχει επίκληση στο θεό με αυτήν ακριβώς την προσωνυμία. Στο ναό αυτό μάλλον συλλατρευόταν και η Εν(ν)οδία, κάτι που συνέβαινε και στο μεγάλο ιερό της θεάς στις Φερές. Η επιγραφή ΔΙΙ ΤΡΙΤΟΔΙΩ (αναγράφεται σε αναθηματική στήλη) φανερώνει επίσης τη στενή σχέση του με την Εν(ν)οδία. Ως Τριτόδιος αποκτά τις ιδιότητες της ενοδίας Αρτέμιδος και της Εκάτης, θεότητες που πολλές φορές ταυτίζονται με τη Φεραία Εν(ν)οδία. Πάντως το συγκεκριμένο λατρευτικό επίθετο του Δία είναι άγνωστο και συναντάται για πρώτη φορά στον Άτραγα.

Ποσειδών

Η λατρεία του Ποσειδώνα με τα προγενέστερα χθόνια γνωρίσματά του και όχι ως θεός του πελάγους ήταν αρκετά διαδεδομένη στο θεσσαλικό χώρο. Στον Άτραγα υπήρχε ναός αφιερωμένος στον Ποσειδώνα, ο οποίος πιθανότατα βρίσκεται στο τμήμα της αρχαίας πόλης που κατέστρεψε ο Πηνειός. Η λατρεία του ήταν η κυριότερη στην πόλη. Βρέθηκαν αρκετές αναθηματικές στήλες αφιερωμένες σ’ αυτόν το θεό. Επειδή ήταν ιδιαίτερα αυστηρός, συνήθιζαν να τον επικαλούνται στις απελευθερώσεις δούλων, όπως μαρτυρούν σχετικές επιγραφές. Στα νομίσματα του Άτραγα παρατηρείται συχνά η απεικόνιση ταύρου, ιερού ζώου του θεού. Ο ταύρος σχετίζεται και με διάφορες θρησκευτικές τελετές που γίνονταν προς τιμήν του θεού.

Λοιπές θεότητες

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε και κάποια στοιχεία για τη λατρεία του Διονύσου που επίσης σχετίζεται με την αγροτική παραγωγή. Η πρώτη λοιπόν αρχαιολογική μαρτυρία που έχουμε είναι ένας μαρμάρινος αναθηματικός φαλλός με την επιγραφή: «ΔΙΟΝΥΣΩ ΞΕΝΟΚΡΙΤΑ ΑΓΑΘΕΙΑ ΕΥΞΑΜΕΝΗ ΟΝΕΘΕΙΚΕΝ». Στο ίδιο σημείο βρέθηκαν και άλλα αναθήματα (πρόκειται για άλλους τρεις ανεπίγραφους φαλλούς και μία αναθηματική στήλη με παράσταση γυναικείου αιδοίου επίσης ανεπίγραφη), τα οποία, αν και ανεπίγραφα, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα στο χώρο αυτό λειτουργούσε ιερό του Διονύσου.
Η λατρεία του Άρη μαρτυρείται στον Άτραγα από μία πλάκα στην οποία ο θεός αναγράφεται με το επίθετο «χαλκεόλογχος». Το επίθετο αυτό συναντάται συχνά για τον Άρη και είναι χαρακτηριστικό της ιδιότητάς του ως θεού του πολέμου.
Μια επιτύμβια στήλη των αρχών του 3ου αι. π.Χ. είναι αφιερωμένη στο χθόνιο Ερμή. Αυτή η προσωνυμία του Ερμή είναι αρκετά διαδεδομένη στη Θεσσαλία και συνήθως συναντάται σε ερμαϊκές στήλες, όπως συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση. Σε μία ενεπίγραφη βάση του 3ου αι. π.Χ. ο Ερμής αναγράφεται ως «εριούνιος». Σύμφωνα με μία εκδοχή «εριούνιος» σημαίνει πολυωφέλιμος, ενώ σύμφωνα με άλλη άποψη σημαίνει ακτινοβόλος.
Εκτός από την Αθηνά, ως αγοραία λατρευόταν στον Άτραγα και η Θέμις, όπως μας πληροφορεί μια μαρμάρινη ενεπίγραφη στήλη του 5ου αι. π.Χ.. Η στήλη αυτή βρέθηκε κοντά σε αυτή της Αθηνάς αγοραίας στην αγορά του Άτραγα. Η Θέμις πάντως ήταν η κατεξοχήν θεά των πολιτικών συναθροίσεων και αποφάσεων και γι’ αυτό λατρευόταν στο χώρο της αγοράς της πόλης.
Στον Άτραγα μαρτυρείται και η λατρεία της Μητέρας των θεών. Συγκεκριμένα βρέθηκε στην πόλη αυτή μία αναθηματική στήλη αφιερωμένη στη Μητέρα των Θεών (ΜΗΤΡΙ ΘΕΩΝ) καθώς επίσης και τμήμα μαρμάρινου αναγλύφου με αναπαράσταση της θεάς. Η παρουσία της συγκεκριμένης λατρείας στον Άτραγα και γενικότερα στο θεσσαλικό χώρο σχετίζεται ίσως με τη σύνδεση της θεάς με τη φύση.
Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της λατρείας του Ηρακλή στον Άτραγα ,η οποία επιβεβαιώνεται από μία αναθηματική στήλη που βρέθηκε εκεί. Η στήλη αυτή αφιερώθηκε στον ήρωα από το κοινό των Ηρακλειδών . Ο όρος «κοινό των Ηρακλειδών» παραπέμπει στην έννοια της καταγωγής των ανθρώπων αυτών από τον Ηρακλή. Σώζεται επίσης και άλλη μία ενεπίγραφη αναθηματική στήλη αφιερωμένη στον Ηρακλή από κάποιον πολίτη της πόλης αυτής. Ήταν αρκετά σημαντική η λατρεία του εκεί και μάλιστα πιθανολογείται από τους ερευνητές ότι υπήρχε και ναός αφιερωμένος στο συγκεκριμένο ήρωα.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Θεσσαλικό Ημερολόγιο, Περιοδική έκδοση για την ιστορία της Θεσσαλίας, τόμοι 6 (1984), 7 (1984).
• Κ. Ρακατσάνης - Αθ. Τζιαφάλιας, Λατρείες και Ιερά στην αρχαία Θεσσαλία, τυπογραφείο Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ιωάννινα 1997.
• Π. Χρυσοστόμου, Η θεσσαλική θεά Εν(ν)οδία ή Φεραία θεά, Αθήνα 1998.
• Αρχαιολογική Εφημερίς του έτους 1985.
• Fr. Stahlin, Η αρχαία Θεσσαλία - Γεωγραφική και ιστορική περιγραφή της Θεσσαλίας κατά τους αρχαίους ελληνικούς και ρωμαϊκούς χρόνους (1924), μτφ. Γ. Παπασωτηρίου - Α. Θανοπούλου, Φιλολογικός Ιστορικός Λογοτεχνικός Σύνδεσμος (Φ.Ι.ΛΟ.Σ) Τρικάλων, εκδοτικός οίκος αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2002.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Η μεγάλη απηχήση του εγχειρήματος από την τοπική κοινωνία



την Παρασκευή 23/10 και το Σάββατο 24/10,
η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Πολιτών για την απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου από την Θράκη, πραγματοποίησε εκδήλωση στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής,
διανέμοντας έντυπο υλικό με τις θέσεις και τα επιχειρήματα της κινήσεως, συζητώντας με τους δημότες την ουσία της Πρωτοβουλίας και μαζεύοντας υπογραφές από πολλούς ,οι οποίες θα προστεθούν στην διαδικτυακή προσπάθεια συλλογής υπογραφών
www. proxeneio-stop.org.
Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός της απηχήσεως που είχε το εγχείρημα από την τοπική κοινωνία, πράγμα που υποδηλώνει το ορθόν της κινήσεως και το εύστοχο των ενεργειών της Επιτροπής Πρωτοβουλίας. Αυτό που επί χρόνια αποτελούσε κοινό μυστικό και στοίχειωνε όλη την Θράκη, επιτέλους,ήρθε η ώρα να αντιμετωπιστεί με την σοβαρότητα που του αρμόζει.
ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΡΩΓΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

άρθρο: Ελληνική σημαία, συνυφασμένη με τους απελευθερωτικούς μας αγωνες


H Ελληνική σημαία, συνυφασμένη με τους απελευθερωτικούς μας αγωνες

Της Ελίνας Γαληνού
Ως ελληνική σημαία, γνωρίσαμε από παιδιά τη γαλανόλευκη που συμβολίζει το χρώμα της θάλασσας και τον αφρό των κυμάτων. Από πού όμως ξεκίνησε και πώς κατέληξε η σημαία μας σ΄ αυτήν την μορφή, είναι μια ιστορία αιώνων που «συνυφάνθηκε» με όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες των Ελλήνων από τα πρώτα χρόνια της τουρκοκρατίας και έπειτα. Στην πρώτη περίοδο μετά την Άλωση της Πόλης, ο υπόδουλος Ελληνισμός ξεχείλιζε από πόθο για ελευθερία. Αρκούσε τότε να υψωθεί μια σημαία που έφερε το σύμβολο του σταυρού, για να τρέξουν όλοι να ενωθούν πυροδοτημένοι από το όραμα της ελευθερίας. Διότι το σύμβολο του σταυρού μέσα στις πικρές ημέρες της δουλείας, εξέφραζε για τον Έλληνα ό,τι ακριβώς και ο στίχος ενός από τα παλαιότερα δημοτικά μας τραγούδια «Σημάδι μέγα φλάμπουρο, Σταυρόν τον του Κυρίου…» Καταδεικνύεται έτσι πόσο το λαϊκό αίσθημα συνέδεε το έθνος και την ελευθερία με την θρησκεία και τον σταυρό!Ισως οι επαναστατικοί αγώνες των Ελλήνων κατά των Τούρκων καθ΄ όλη την περίοδο της τουρκοκρατίας, να μην έχουν γίνει ευρέως γνωστοί. Ωστόσο, το αγωνιστικό πνεύμα που διακατείχε τον υπόδουλο λαό μας στα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς του, έδινε πάντοτε το παρών. Και είναι αξιοσημείωτο ότι όλα εκείνα τα κινήματα με την έστω ατυχή έκβαση , ξεκινούσαν από τη έπαρση μιας σημαίας, της οποίας το σχήμα και τα σύμβολα επινοούσε ο αρχηγός του εκάστοτε κινήματος. Η πρώτη χαρακτηριστική εμφάνιση ελληνικής ομάδας με σημαίες, ήταν οι Σπαχήδες της Ηπείρου στα χρόνια της δουλείας. Οι Σπαχήδες ήταν Χριστιανοί στρατιώτες-ιππείς, οι οποίοι είχαν κάποια προνόμια από τους Τούρκους, με αντάλλαγμα την υποχρέωση να εκστρατεύουν όποτε τους καλούσε ο Σουλτάνος. Όταν λοιπόν οι Σπαχήδες συγκεντρώνονταν στα Γιάννενα, ύψωναν με την ανοχή των Τούρκων τις χριστιανικές τους σημαίες που έφεραν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Όμως οι Τούρκοι κάποια στιγμή ανησύχησαν βλέποντας τους να αντλούν τόσο μεγάλη δύναμη με τη θέα της σημαίας τους, και τους ανάγκασαν να εξισλαμιστούν, οπότε έχασαν και τις σημαίες τους..Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, εμφανίζονται αρματολοί και κλέφτες με σημαίες τα φλάμπουρα και τα μπαϊράκια, όπως και οι θαλασσινοί καταδρομείς με τις παντιέρες να κυματίζουν στα πλοία τους. Οι σημαίες αυτές παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις στα χρώματα, αλλά κοινό σημείο όλων είναι ο σταυρό, κάποιες παραστάσεις με τον Χριστό, την Παναγία ή τον δικέφαλο αετό. Ο δικέφαλος δεσπόζει στις σημαίες κυρίως των πρώτων επαναστατικών χρόνων, ενώ ο «σταυραετός» αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα των αρματολών της Ρούμελης. Διαφοροποιήσεις ως προς τα σύμβολα που φέρουν οι σημαίες, εμφανίζονται στις επαναστατικές εξεγέρσεις διαφόρων περιοχών, καθώς κάθε μια ήθελε να τιμήσει τον τοπικό της άγιο. Χαρακτηριστική είναι η τρίχρωμη σημαία που είχε προτείνει ο Ρήγας Φεραίος. Κόκκινο που συμβόλιζε την αυτοκρατορική πορφύρα, λευκό –σύμβολο της αθωότητας του αγώνα και μαύρο –σύμβολο του θανάτου υπέρ ελευθερίας και ανάστασης του Γένους . Αξιομνημόνευτη είναι επίσης η σημαία που υψώθηκε στο Ιάσιο το 1821 από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, υπό την οποία πολέμησε ο Ιερός Λόχος στο Δραγατσάνι. Αυτή η σημαία είχε την τριχρωμία της σημαίας του Ρήγα με το χαρακτηριστικό σύμβολο του φοίνικα με την κυκλική επιγραφή «Εκ της στάχτης μου αναγεννώμαι…»Με την κήρυξη της Επανάστασης στον ελλαδικό χώρο, εμφανίστηκαν διάφορες σημαίες με κοινό γνώρισμα πάντα τον σταυρό και συχνά τη φράση «Ελευθερία ή Θάνατος». Γνωστό μας είναι βέβαια το λάβαρο με το πορφυρό φόντο και τη χρυσοκέντητη παράσταση της Κοίμησης της Θεοτόκου που υψώθηκε στην Αγία Λαύρα κατά τη μεγάλη ώρα του Γένους. Το γαλάζιο χρώμα εμφανίστηκε σε σημαίες κυρίως νησιωτικών περιοχών κατά την έναρξη του Αγώνα. Η οριστική μορφή της ελληνικής σημαίας, καθιερώθηκε τον Ιανουάριο του 1822 στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου όπου κηρύχτηκε η «πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία του Έθνους» «Τα χρώματα του εθνικού σημείου και των σημαιών θαλάσσης και ξηράς, διορίζονται ως εξής Κυανούν και λευκόν…» Το κυανό ερμηνεύεται ως σύμβολο της θάλασσας, το λευκό ως σύμβολο αγνότητας και ηθικής καθαρότητας, ενώ ο αριθμός εννέα των παράλληλων γραμμών, ανέκαθεν θεωρείτο ιερός. Η σημαία αυτή θα διατηρηθεί και θα κυριαρχήσει όλα τα επόμενα χρόνια της Νεώτερης Ιστορίας μας, όπως μας περιέγραψε πρόσφατα φίλος του ιστολογίου στο άρθρο-αφιέρωμα «Η Ιστορία της Ελληνικής Σημαίας».

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

ΟΙ «ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ»… ΠΟΜΑΚΟΙ!

«Τό Παρόν», 18 Οκτωβρίου 2009 (επιστολές αναγνωστών)


ΟΙ «ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ»… ΠΟΜΑΚΟΙ!

Τί κάνουν οι Ακαδημαϊκοί μας;


Η Σκοπιανή Ακαδημία Επιστημών καί Τεχνών (MANU), αυτοανακηρυγμένη απόλυτος κυρίαρχος στό «επιστημονικό πεδίο τής Ιστορίας τών Βαλκανίων», θεώρησε υποχρέωσή της (αφού η ανερυθρίαστη σιωπή τών ομολόγων της ακαδημαϊκών, τής Ευρώπης ιδιαίτερα, καί, ακόμη χειρότερα, τών βαλκανίων ακαδημαϊκών, δέν αντιγνωμεί στήν από τόσων πολλών ετών γκαιμπελιστική ψευδολογία τών Σκοπίων) νά επεκτείνει τήν «επιστημονική της αυθεντία» μέχρι τήν Θράκη όπου οι συνέλληνες υπήκοοι ΠΟΜΑΚΙΚΗΣ καταγωγής «βαπτίσθηκαν», στήν σκοπιανή «εγκυκλοπαίδεια», (ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ) «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ… ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ»!
Έτσι, οι Πομάκοι Έλληνες συμπατριώτες μας -από τόν εγκλωβισμό τους στήν βουλιμία τού τουρκικού προξενείου τής Κομοτηνής νά τούς χαρακτηρίζει Τούρκους (!), παρά τόν αγώνα τους νά κραυγάζουν μέ τόση αγωνία ότι είναι ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΜΑΚΟΙ, χωρίς καμμία βοήθεια – υποστήριξη από τήν πατρίδα τους Ελλάδα (τήν γενέθλια γή τους)- βρέθηκαν στήν «επιστημονική φροντίδα» των σκοπιανών ακαδημαϊκών, πλήν Αλβανών, τής ΠΓΔΜ.
Η πομακική ιστορία είναι παλαιά. Ιδιαίτερα είναι γνωστή σέ μάς, τούς Βορειο-έλληνες, η τραγωδία τού τουρκικού βιασμού τής ελευθερίας τών Ελλήνων Πομάκων, τού προβλήματος τής Παιδείας τους (βλ. δασκάλα Χαρά Νικοπούλου), τής πολιτιστικής λεηλασίας τους καί τής συνακόλουθης οικονομικής εξαθλίωσής τους…
Τό ερώτημα είναι αμείλικτο γιά τούς ακαδημαϊκούς μας, καί όχι μόνο. Θά βγούν επιτέλους μπροστά», τουλάχιστον νά ενημερώσουν μέ τήν ιστορική αλήθεια, τίς ακαδημίες επιστημών, έστω τής Ευρώπης, πού προσβάλλονται συνεχώς από τήν προκλητική πλαστογράφηση τής Ιστορίας από τούς Σκοπιανούς;
Θά κάνουν τό αυτονόητο καθήκον τους; Θά μιμηθούν τουλάχιστον τόν ομόλογό τους καθηγητή Σ. Μίλλερ τού πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ;
Ή δέν θά καταδεχθούν, καί πάλι, νά ασχοληθούν, καί ελεύθερα η σκοπιανή «Εγκυκλοπαίδεια» θά μπεί στά ράφια τών βιβλιοθηκών τού κόσμου, καί η παγκόσμια νεολαία, στό παρόν καί στό μέλλον, θά διδάσκεται τά σκοπιανά ψεύδη;
Οι υπουργοί μας Παιδείας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, καί όχι μόνο, τής νέας Κυβέρνησής μας, πρέπει νά κάνουν τό αυτονόητο καθήκον τους καί γιά τούς Πομάκους Έλληνες συμπατριώτες μας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΗΜ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

Υ.Γ. : Ο Σ. ΚΑΡΑΧΟΤΖΑ, Έλληνας Πομάκος, χρόνια συνεχίζει νά κραυγάζει τήν
πομακική αλήθεια, παρά τόν τουρκικό κίνδυνο κατά τής ζωής του καί τής
οικογενείας του.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Εγκεφαλικού (S T R OKE) επεισοδίου: Μπορεί να σώσετε μια ζωή!

Συντακτική Ομάδα «Εμπροσθοφύλακας»
efylakas.info@gmail.com
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Εγκεφαλικού (S T R OKE) επεισοδίου:
Παίρνει μόνο ένα λεπτό για να διαβάσετε αυτό...
Ένας νευρολόγος λέει ότι, εφόσον ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μέσα σε 3 ώρες τύχει νοσηλείας, μπορεί να αντιστραφεί πλήρως από τις επιπτώσεις του εγκεφαλικού επεισοδίου...
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ένα Εγκεφαλικό Επεισόδιο…
Ας θυμηθούμε τα “3” βήματα, S. T. R. Διαβάστε και μάθετε!!!
Μερικές φορές τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Δυστυχώς, η έλλειψη συνειδητοποίησης φέρνει την καταστροφή. Το θύμα με εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να υποστεί σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο όταν οι άνθρωποι γύρω του αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου.
Τώρα, οι γιατροί λένε οτι ένας θεατής μπορεί να αναγνωρίσει ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, θέτοντας σε αυτόν(ην) τρία απλά ερωτήματα:
S (Smile) Ζητήστε από το άτομο να χαμογελάσει.
T (Talk) Ζητήστε από το άτομο να μιλήσει λέγοντας μία απλή φράση, (πχ.σήμερα είναι μία ηλιόλουστη μέρα)
R (Raise) Ζητήστε από αυτόν(ην) να σηκώσει τα χέρια του.
Αν αυτός ή αυτή έχει πρόβλημα με κάποια από αυτά τα καθήκοντα,καλέστε τον αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης αμέσως και περιγράψτε τα συμπτώματα του ατόμου.
Ιδού και νέες ενδείξεις (συμπληρωματικά) ενός Εγκεφαλικού Επεισοδίου…
“Βγάλτε έξω τη γλώσσα σας”
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ένα άλλο “σημείο” από εγκεφαλικό επεισόδιο είναι το εξής: Ζητήστε από το άτομο να βγάλει έξω τη γλώσσα του… Αν η γλώσσα είναι “στραβά”, αν πηγαίνει δηλαδή στη μία ή στην άλλη πλευρά, είναι επίσης μια ένδειξη εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ένας καρδιολόγος λέει ότι εάν ο καθένας που παίρνει αυτό το e-mail το στέλνει τουλάχιστον σε 10 άτομα, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι σίγουρα μία ζωή θα σωθεί!
Έχω κάνει το χρέος μου.
Εσείς;

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

άρθρο : Η καταγωγή των Τούρκων

Ο Τούρκος ανθρωπολόγος Timuçin Binder.
Ο ανθρωπολόγος Τιμουρτζίν Μπιντέρ (Timuçin Binder), καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης (İTÜ), ανατρέπει τον ισχυρισμό για φυλετικό εκτουρκισμό της Ανατολίας μετά το 1071: Οι κάτοικοι της Ανατολίας ζουν σε αυτά τα εδάφη εδώ και σαράντα χιλιάδες χρόνια.Οι φοβερές εξελίξεις στη γενετική τεχνολογία δεν φωτίζουν μόνο το παρελθόν, αλλά και το μέλλον μας. Οι συγκριτικές έρευνες στο DNA απαντούν πλέον στο ερώτημα της εθνολογικής προέλευσης διαφόρων ομάδων ανθρώπων. Όμως στην Τουρκία δεν έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες για το θέμα αυτό.Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ορισμένα πανεπιστήμια κάνουν αυτές τις έρευνες ατομικά, έναντι υψηλής αμοιβής, ενώ είναι σε εξέλιξη και το πρόγραμμα της "γενογραφίας" του National Geographic. Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν αρκετές αιτήσεις από την Τουρκία προς αυτά τα κέντρα, όπου οι ενδιαφερόμενοι στέλνουν στοιχεία και γενετικό υλικό και κάποιο ποσό που κυμαίνεται από τα 100 μέχρι τα 450 δολάρια. Αυτές τις ατομικές έρευνες που αφορούν την Τουρκία παρακολουθεί στενά ο ανθρωπολόγος Timuçin Binder, του τμήματος Επιστήμης Ανθρωπολογίας και Κοινωνιολογίας, του πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης (İTÜ).Ο Μπιντέρ, που σπούδασε ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (στον κλάδο ερευνών ανθρώπινου πολιτισμού, κοινωνιολογίας και βιολογίας), έχει διεξάγει γενετικές έρευνες, οι οποίες αφορούν την ιατρική, αλλά και την ανθρωπολογία.Με τον Μπιντέρ μιλήσαμε για τις έρευνες που αφορούν την Τουρκία.
Γενετικά, το 10-15%
* Ποιό είναι το πιο σημαντικό συμπέρασμα από τις γενετικές έρευνες που αφορούν τους Τούρκους;
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι που κατοικούν σήμερα στην Τουρκία, είναι απόγονοι αυτόχθονων φυλών που κατοικούν στα εδάφη αυτά τα τελευταία 40.000 χρόνια. Δηλαδή, οι σημερινοί Τούρκοι δεν ήλθαν από την Κεντρική Ασία, για 40.000 χρόνια δεν το κούνησαν ρούπι από εδώ. Ανήκουν σε αυτά τα χώματα, όπως ανήκουν σ' αυτά τα χώματα και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι προερχόμαστε από την Κεντρική Ασία.
* Δεν είχαμε φυγή πληθυσμών από την Κεντρική Ασία και εγκατάσταση στην Ανατολία;
Έγινε, όμως ο αριθμός εκείνων που ήλθαν από την Κεντρική Ασία ήταν πολύ μικρός. Οι γενετικές έρευνες μας δείχνουν πόσοι είναι εκείνοι που προέρχονται από την Κεντρική Ασία. Με βάση τα αποτελέσματα των ερευνών αποδεικνύεται ότι η γενετική δομή των κατοίκων της Τουρκίας είναι αναλλοίωτη από τα προϊστορικά χρόνια.(ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ.....ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΡΕ ΤΙ ΝΑ ΤΑΝ ΑΥΤΟΙ?)
* Πόσοι είναι εκείνοι που ήλθαν από έξω;
Το ποσοστό αυτό είναι μεταξύ 10-15% του συνόλου του πληθυσμού. Δηλαδή εκείνοι που ήλθαν από την Κεντρική Ασία ήταν το 10-15% του πληθυσμού και δεν άλλαξαν γενετικά το λαό της Ανατολίας. Η φυγή από την Κεντρική Ασία είναι ένας μύθος. Εκείνοι οι λίγοι που ήλθαν χάθηκαν μέσα στους ντόπιους πληθυσμούς. Εκτός αυτού, δεν είναι γνωστό αν εκείνοι που ήλθαν απ' έξω ήταν Ιρανοί ή Αφγανοί.
* Γιατί δεν είναι γνωστό;
Η γενετική έρευνα δεν έχει την έννοια της εθνολογικής έρευνας. Δεν υπάρχει γενετικά ο όρος Ογούζ ή Τούρκος. Η γενετική έρευνα μας δίνει στοιχεία για την καταγωγή και τον τόπο που έζησαν οι πρόγονοι ενός ανθρώπου.
Τουρκισμός, μια πολιτισμική ταυτότητα
* Όταν λέτε δεν υπάρχει "τουρκικό γενετικό υλικό" τι εννοείτε;
Ο τουρκισμός είναι μια πολιτισμική ταυτότητα που τη δημιουργήσαμε εμείς. Με τον ίδιο τρόπο και ο ελληνισμός και ο αρμενισμός είναι πολιτισμικές έννοιες που σχηματοποιήθηκαν στην ιστορία. Ο τουρκισμός είναι μια πιο σύγχρονη έννοια, που εμφανίστηκε τα τελευταία 200 χρόνια.Η ιστορία των ανθρώπων που ζουν σήμερα σε αυτά τα εδάφη αρχίζει από χιλιάδες χρόνια πριν. Δηλαδή, δεν μπορούμε να τους ονομάσουμε όλους Τούρκους. Ο τουρκισμός είναι μια έννοια που έχει σχέση με το σήμερα. Εμείς δημιουργήσαμε τις δικές μας έννοιες κατά το δοκούν και τους ονομάσαμε όλους Τούρκους.Δεν ξέρουμε ούτε ποιοί ήταν οι πρόγονοί μας. Εμεί τους Ουιγούρους τους ονομάζουμε Τούρκους, όμως οι ίδιοι δεν δέχονται ότι είναι Τούρκοι. Η επιμονή σε εθνικές ταυτότητες δεν οδηγεί πουθενά. Το να λες ότι είσαι Τούρκος, δεν σημαίνει ότι ήλθες από την Κεντρική Ασία. Ο τουρκισμός είναι μια ταυτότητα που δημιουργήθηκε πολύ πρόσφατα.Εκείνοι που ήλθαν εδώ στα 1100, μας άφησαν ένα κείμενο με τίτλο "Danişmentname", στο οποίο όμως δεν υπάρχει η λέξη Τούρκος, ούτε οτιδήποτε άλλο που να λέει ότι ήταν Τούρκοι. Οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τη λέξη Τούρκος ή τουρκισμός, ήταν οι ξένοι. Επίσης, οι Γκιόκτουρκ (Göktürkler) ήταν εκείνοι που ονόμασαν τους εαυτούς τους Τούρκους.
Πρέπει να αναθεωρήσουμε την επίσημη ιστορία
* Αφού ήταν τόσο λίγοι εκείνοι που ήλθαν από την Κεντρική Ασία, οι δεσμοί μας με τους Ουζμπέκους, τους Κιργιζίους και τους Τουρκμένους πως εξηγούνται;
Οι γενετικές έρευνες που έχουν γίνει μας δείχνουν ότι οι κάτοικοι της σημερινής Τουρκίας έχουν πολύ μικρή σχέση ή θα λέγαμε καμμία σχέση με τους Τουρκομάνους και τους Ουζμπέκους. Οι κάτοικοι της σημερινής Τουρκίας δεν έχουν καμμία βιολογική συγγένεια με τους κατοίκους της Κεντρικής Ασίας. Από εκεί προήλθε μια πολύ μικρή ομάδα. Αν κάποιοι αναζητούν δεσμούς αίματος, τέτοιοι δεν υπάρχουν.
* Ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχει καμμία σχέση και δεσμός με τις Τουρκικές Δημοκρατίες (Türk Cumhuriyetler) είναι αντίθετος με την επίσημη ιστορία.
Μάλιστα, και αυτό οφείλεται στο ότι η επίσημη ιστορία είναι προβληματική. Οι εξελίξεις ανατρέπουν την επίσημη ιστορία και θα πρέπει να την αναθεωρήσουμε, αφού οι γενετικές έρευνες αποδεικνύουν ότι είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι έχουμε συγγενικούς δεσμούς με τους Ουζμπέκους και τους Τουρκομάνους της Κ. Ασίας. Έχει σφηνωθεί στο μυαλό των ανθρώπων ότι έχουμε συγγενικές σχέσεις με τους Τουρκομάνους, τους Ουζμπέκους, τους Ουιγούρους, ακόμα και με τους Μογγόλους. Γι' αυτό όλοι απορούν με τα αποτελέσματα των γενετικών ερευνών.
* Αφού οι κάτοικοι αυτής της χώρας, που τους αποκαλούμε Τούρκους, δεν έχουν σχέση με την Κεντρική Ασία και ζούσαν εδώ πριν το 1071, αυτό σημαίνει ότι εδώ, αυτός ο τόπος έχει μια ιστορία που δεν τη γνωρίζουμε.
Είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχει η ανομολόγητη ιστορία του 85-90% που δεν προέρχεται από την Κεντρική Ασία. Η ιστορία των ανθρώπων που ζούσαν στα εδάφη αυτά, μας παρουσιάζεται σαν ιστορία άλλων, ξένων ανθρώπων, που δεν έχουν σχέση με μας. Δεν μας λένε ότι οι άνθρωποι αυτοί ήταν οι παπούδες, οι πρόγονοί μας. Μας λένε ότι εκείνοι υπήρχαν, αλλά έφυγαν από την Ανατολία όταν ήλθαμε εμείς. Όμως οι έρευνες δεν δείχνουν αυτό. Εκείνοι ήταν οι παπούδες μας, οι πρόγονοί μας.
Ο λαός της Ανατολίας είναι πιο κοντά στους Έλληνες
* Και καλά, με βάση τις έρευνές σας, οι Τούρκοι ποιανών συγγενείς είναι;
Των Ιρανών, των Ιορδανών, των Ελλήνων και των Ασσυρίων. Η γενετική απόσταση μεταξύ Τούρκων και Ιρανών είναι μικρότερη αυτής με τους Τουρκμένους. Οι Τούρκοι της Τουρκίας δεν έχουν καμμία γενετική σχέση με τους Τούβα που κατοικούν στη Ρωσία και ομιλούν τουρκικά, αλλά έχουν στενή, αναπόσπαστη γενετική σχέση με τους Έλληνες και τους Ιρανούς. Αν αποδίδαμε χρωματικά τη σχέση, οι κάτοικοι της Τουρκίας, της Ελλάδας, του Ιράν και της Ιορδανίας έχουμε το ίδιο χρώμα, με διαφορετικούς τόνους. Φυσικά, το ότι έχουμε στενούς γενετικούς δεσμούς, δεν σημαίνει ότι εμείς καταγόμαστε από αυτούς ή εκείνοι από εμάς. Μπορεί άνετα ομάδες που έχουν παρόμοια γενετικά χαρακτηριστικά, να ανήκουν σε διαφορετικά έθνη. Η διαφορά αυτή δεν έχει σχέση με το γενετικό υλικό, αλλά με τα πολιτισμικά χαρακτηρισιτκά.
* Οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι, γενετικά, πόσο κοντά είναι στους Τούρκους;
Αν και ζήσαμε με τους Κούρδους χιλιάδες χρόνια μαζί, σ' αυτά τα χώματα, δεν έχουμε γενετική σχέση. Είναι πιο μακριά από ότι είμαστε με τους Ιρανούς και τους Έλληνες, αλλά πιο κοντά από τους Ουζμπέκους.
Η τουρκοκουρδική σύγκρουση, αυξάνει το ενδιαφέρον για τη γενετική διαφορά
* Πως εξηγείτε το φαινόμενο της αύξησης των αιτήσεων για γενετικές έρευνες το τελευταίο διάστημα;
Οι άνθρωποι τοποθέτησαν τους εαυτούς τους σε μια κατηγορία. Τούς είπαμε όλους Τούρκους ή Κούρδους. Όταν όμως αυξήθηκε το ενδιαφέρον των ανθρώπων για την ιστορία, αυξήθηκε και το ενδιαφέρον για την καταγωγή τους. Είναι ένα ενδιαφέρον που σχετίζεται με το σύγχρονο τρόπο ζωής. Οι συζητήσεις για το Κουρδικό, το Αρμενικό, αυξάνουν το ενδιαφέρον για την καταγωγή των ανθρώπων. Στην Αμερικοί πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν γενετικές έρευνες για την καταγωγή τους. Στην Τουρκία τώρα άρχισε το έντονο ενδιαφέρον. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί οι περισσότεροι γωνρίζουν το γενετικό τους δέντρο των προηγούμενων 600-800 ετών.
* Πόσο ασφαλείς είναι οι γενετικές έρευνες και τα αποτελέσματά τους;
Απόλυτα ασφαλείς. Γιατί το γενετικό υλικό είναι κατά κάποιο τρόπο το μαύρο κουτί του κάθε ατόμου. Μπορεί να ανιχνευθεί η πορεία των ανθρώπων των τελευταίων 60 ή και 90 χιλιάδων ετών. Πιο πριν οι μελέτες βασίζονταν σε εκείνα που έγραψαν οι ιστορικοί. Τα γενετικά χαρακτηριστικά όμως δεν τα γράφουν οι άνθρωποι, για να υπάρχει η περίπτωση λάθους.
Αυτά προέρχονται από τον ΤΟΥΡΚΟ ανθρωπολόγο Timuçin Binder... Ας διαβάσουν προσεκτικά οι ΠΑΣΟΚοι, οι Νεοδημοκράτες, οι ΚΚΕδες κι οι ΣΥΡΙΖΑίοι τουρκογλύφτες... Τζέφρυ... το χασάπικο καλά κρατεί...

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

άρθρο: Τα γεωστρατηγικά παίγνια της Τουρκίας

Διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών
Η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ και η προσπάθεια μεταφοράς ενέργειας από τον πρώην σοβιετικό νότο συνιστούν παράγοντες που διαφοροποιούν το γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό τοπίο στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία επιθυμεί να καταστεί ο κεντρικός παίκτης με δύο τρόπους: πρώτον, να προχωρήσει σε διάφορες μορφές συνεργασίας με γειτονικά κράτη όπως η Αρμενία, η Συρία, το Ιράν και η Κουρδική οντότητα στο Βόρειο Ιράκ, με στρατηγικό στόχο να καταστεί ο κατανομέας ασφάλειας ως Ευρωπαϊκός και Νατοϊκός συντελεστής ισχύος στην περιοχή και δεύτερον, να καταστεί ο ενεργειακός κόμβος της μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Ευρώπη αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο το γεωπολιτικό εκτόπισμα της στην περιοχή.
Σε ό,τι αφορά την πρώτη στρατηγική στοχοθεσία, η κυβέρνηση Ερντογάν – για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1919 – επιχειρεί επιστροφή στους συσχετισμούς της Μέσης Ανατολής. Η παράμετρος αυτή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής αποτελεί μέρος αυτού που ο νυν Τούρκος υπουργός εξωτερικών Αχμέντ Νταβούντογλου ονομάζει «Στρατηγικό Βάθος» της Τουρκίας.
Στο παρόν στάδιο η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει μία ψυχολογική δυναμική όπου βασικά της χαρακτηριστικά είναι η προβολή ισχύος και η στρατηγική υπεροχή, βασικοί άξονες της οποίας είναι η δυναμική ένταξή της στο ενεργειακό παιγνίδι του Καυκάσου, η προβολή της Ισλαμικής ταυτότητας ως εργαλείου άσκησης εξωτερικής πολιτικής και ο στρατηγικός καταναγκασμός μέσω προβολής ισχύος για την αντιμετώπιση ανοικτών μετώπων όπως είναι το Αιγαίο, το Κυπριακό και το Κουρδικό.
Η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου γεωστρατηγικών κινήσεων που έχει ως στόχο σε πρώτο στρατηγικό χρόνο την δημιουργία σταθερότητας σε συγκεκριμένες περιοχές του Καυκάσου («μηδενικές τριβές») και σε δεύτερο στρατηγικό χρόνο την δημιουργία πολλαπλών ενεργειακών δρόμων ούτως ώστε να επωφεληθεί η Τουρκία ως ενεργειακός διάδρομος και να αυξήσει την επιρροή της στην στρατηγικής σημασίας ενεργειακή σχέση της Ευρώπης με τον Καύκασο και την Κασπία.
Η γεωπολιτική διάσταση της συμφωνίας καταδεικνύει, εν πρώτοις, μία βραχυπρόθεσμη σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσίας. Η ένταξη της Αρμενίας στο ενεργειακό παιγνίδι του Καυκάσου δίνει εναλλακτική επιλογή στις δύο πρώτες να εξασφαλίσουν μία εναλλακτική οδό στην μέχρι τώρα μοναδική επιλογή που είχαν διαμέσου της Γεωργίας ούτως ώστε να μην καταστούν όμηροι σε μία νέα κρίση όπως αυτή του 2008.
Από την πλευρά της Ρωσίας ασκήθηκε πίεση προς την Αρμενία να υπογραφεί η συμφωνία διότι η Μόσχα μετά την επίσκεψη του Πούτιν στην Τουρκία τον περασμένο Αύγουστο και την υπογραφή 20 ενεργειακών συμφωνιών χρειάζεται επειγόντως νέους ενεργειακούς διαδρόμους που θα μεταφέρουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο στην Τουρκία μέσω Αρμενίας. Ο ρόλος της Ρωσίας σε ό,τι αφορά τις πιέσεις προς την Αρμενία οδηγεί περισσότερο προς το συμπέρασμα ότι η Αρμενία ουσιαστικά αναγκάστηκε να «συνθηκολογήσει» λαμβάνοντας δυσαναλόγως μικρότερα οφέλη. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μία κρίσιμη περίοδο σε ό,τι αφορά την ενταξιακή αξιολόγηση της Τουρκίας από την ΕΕ. Αναμφιβόλως, η Άγκυρα ενισχύει σταδιακά και συστηματικά τα διπλωματικά της ερείσματα προσπαθώντας να αντισταθμίσει τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα που μπορεί να προσφέρει στην ΕΕ σε σχέση με τα όποια άλλα μειονεκτήματα ανακύπτουν και εντοπίζονται ευκρινώς μέσα από την ενταξιακή της πορεία.
Σε τελική ανάλυση, μία σημαντική παράμετρος που αναφύεται από αυτά τα στρατηγικά παίγνια της Τουρκίας και της λογικής του «στρατηγικού βάθους» είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης Ερντογάν να μεταβάλει σταδιακώς την Ευρωπαϊκή της διαπραγμάτευσή από πολιτικούς σε γεωπολιτικούς όρους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η λογική πολλών κύκλων εντός της ΕΕ να άρουν, μέσω της αξιολόγησης της Τουρκίας, τα όποια πολιτικά εμπόδια θα μπορούσαν να εγκλωβίσουν την Τουρκική διπλωματία στα νέα της στρατηγικά ανοίγματα.
Αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να προσμετρούνται ως αρνητικοί δείκτες για την Ελληνική πλευρά σε ό,τι αφορά τόσο το θέμα του Αιγαίου και ακόμη περισσότερο τις συνομιλίες στο Κυπριακό. Αμφότερες διπλωματίες, Ελλαδική και Ελληνοκυπριακή, θα πρέπει να δουν το θέμα τις αξιολόγησης της Τουρκίας με μακροστρατηγικούς όρους για να μην μετατραπούν βαθμιαία σε δορυφόρους της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, ο ερχόμενος Δεκέμβριος αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα για την Ελληνική διπλωματία.
Η Τουρκία δεν έχει λόγο να προχωρήσει σε πολιτικούς συμβιβασμούς με την Ελληνική πλευρά διότι τώρα βιώνει μία κατάσταση γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής υπεροχής που ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τους συντελεστές ισχύος της έναντι Ελλάδος και Κύπρου. Με αυτά τα δεδομένα, ο Δεκέμβριος είναι μονόδρομος για την Ελληνική διπλωματία. Αφού δεν μπορεί να ανταγωνιστεί γεωπολιτικώς την Τουρκία θα πρέπει να της ανακόψει τη φόρα πολιτικώς, προβαίνοντας σε χρήση όλων των πολιτικών μέσων που της παρέχει η Ευρωπαϊκή νομιμότητα.


www.geopolitics-gr.blogspot.कॉम

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Το διδακτικό εγχειρίδιο για τη γενοκτονία στα ελληνικά και αγγλικά

Το διδακτικό εγχειρίδιο για τη γενοκτονία στα ελληνικά και αγγλικά






Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΝ ΕΛΛΗΝΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
ιδακτικό Εγχειρίδιο
2007

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης

Πρεμιέρα σήμερα για τον ΑΜΚΑ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ για τον ΑΜΚΑ (Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης) ο οποίος θα είναι υποχρεωτικός για όλους τους ασφαλισμένους και τα προστατευόμενα μέλη οικογένειας (έμμεσα ασφαλισμένοι, παιδιά, σύζυγοι, γονείς κ.λπ.). Ο ΑΜΚΑ είναι ένας ενιαίος αριθμός μητρώου για την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση. Είναι ουσιαστικά η ασφαλιστική ταυτότητα όλων των πολιτών. Τον ΑΜΚΑ πρέπει να έχουν όλοι όσοι ασφαλίζονται (άμεσα ή έμμεσα), εργάζονται ή πρόκειται να εργαστούν και όσοι λαμβάνουν σύνταξη ή επίδομα ανεργίας. Ο ασφαλισμένος μπορεί να λάβει τον προσωπικό αριθμό ΑΜΚΑ σε οποιοδήποτε ΚΕΠ ή στα 125 γραφεία ΑΜΚΑ ασφαλιστικών ταμείων. Και από αύριο όσοι δεν έχουν ΑΜΚΑ μπορούν να απευθύνονται στα ΚΕΠ ή στον ασφαλιστικό φορέα τους (πληροφορίες και στο www. amka.gr).

Στο μικροσκόπιο μπαίνουν τα «ζωντανά» γιαούρτια

Ø Ειδικοί συζητούν κατά πόσο ωφελούν τα προβιοτικά στα τρόφιμα Μόλις. αγοράσατε ένα γιαούρτι το οποίο, σύμφωνα με την ετικέτα του, «περιέχει προβιοτικά». Άραγε, κάνατε ένα βήμα προς την προάσπιση της υγείας σας ή απλώς ενδώσατε σε ένα διαφημιστικό κόλπο; Ίσως λίγο και από τα δύο.
Τα προβιοτικά είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί που συμβάλλουν στην ισορροπία της εντερικής χλωρίδας και την ενίσχυση της αντίστασης του οργανισμού σε επιβλαβή μικρόβια. Εφόσον καταναλωθούν σε επαρκείς ποσότητες, μπορεί να έχουν ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία του εντέρου και να μειώσουν τη διάρκεια των κρυωμάτων. Υπάρχουν όμως χιλιάδες διαφορετικά προβιοτικά και μόνο λίγα έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά σε κλινικές δοκιμές.
Το πρόβλημα για τους καταναλωτές είναι πως συχνά είναι δύσκολο να ξεκαθαρίσουν ποιο ακριβώς στέλεχος περιέχει ένα συγκεκριμένο προϊόν κατά κανόνα γιαούρτι ή ρόφημα γιαουρτιού. Διότι απλώς και μόνο η λέξη προβιοτικό στην ετικέτα δεν είναι αρκετή για να πει κάποιος αν το προϊόν θα βοηθήσει για κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας. Όπως ακριβώς ένας γιατρός θα συνταγογραφούσε διαφορετικά αντιβιοτικά για τη φαρυγγίτιδα και τη φυματίωση, έτσι και τα διαφορετικά είδη και στελέχη προβιοτικών παρέχουν διαφορετικά οφέλη για την υγεία.
Ο γαλακτοβάκιλος
«Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για τον καταναλωτή. Ουσιαστικά καλείται να μαντέψει αν όλα αυτά τα προϊόντα που κυκλοφορούν έχουν πραγματικό αποτέλεσμα», λέει η δρ Σίρα Ντόρον, βοηθός καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Τufts. Ο γαλακτοβάκιλος (Lactobacillus), π.χ., είναι ένα προβιοτικό που περιλαμβάνει πολλά στελέχη: το GG, το casei DΝ114 001, το casei Shirota... Οι έρευνες έδειξαν πως και τα τρία αυτά στελέχη συσχετίζονται με την καταπολέμηση της διάρροιας. Ο GG δείχνει επίσης να βοηθάει σε βρέφη και παιδιά για την αντιμετώπιση του ατοπικού εκζέματος και της δυσανεξίας στο γάλα, ενώ τόσο ο GG όσο και ο casei DΝ114 001 φάνηκαν να περιορίζουν τα κρυολογήματα στα παιδιά που πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό. «Ο γαλακτοβάκιλος είναι απλώς το βακτήριο», επισημαίνει ο Γκρέγκορ Ριντ, διευθυντής του Καναδικού Κέντρου Έρευνας και Ανάπτυξης για τα Προβιοτικά. «Το να λες ότι ένα προϊόν περιλαμβάνει γαλακτοβάκιλο είναι σαν να λες ότι στο πάρτι σου θα έρθει ο Τζορτζ Κλούνι. Μπορεί να πρόκειται για τον ηθοποιό, αλλά μπορεί να πρόκειται και για έναν 85χρονο από την Ατλάντα που τυγχάνει να λέγεται Τζορτζ Κλούνι. Με τα προβιοτικά, υπάρχουν διαφορές από στέλεχος σε στέλεχος».
Η νομική μάχη
Η έκβαση μιας πρόσφατης νομικής μάχης στις ΗΠΑ ίσως να βοηθήσει. Η Danone, μια από τις εταιρείες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις προβιοτικών γιαουρτιών παγκοσμίως, κατέληξε σε εξωδικαστική συμφωνία όσον αφορά τα γιαούρτια Αctivia και τα ροφήματα γιαουρτιού Αctimel, για τα οποία υποστηρίζεται ότι βοηθούν στη ρύθμιση της πέψης και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Στο πλαίσιο της συμφωνίας ποσού 35 εκατ. δολαρίων, η Danone συμφώνησε να αποζημιώσει τους δυσαρεστημένους καταναλωτές και να αλλάξει τις ετικέτες, προσθέτοντας μεταξύ των άλλων τα επιστημονικά ονόματα των προβιοτικών στελεχών που χρησιμοποιεί. Τα προβιοτικά σε 3 απαντήσεις
Τι ακριβώς είναι τα προβιοτικά;
Είναι ζωντανά βακτήρια, κατά βάση βακτήρια του γαλακτικού οξέος, τα οποία θεωρούνται ευεργετικά για την υγεία και ιδίως του εντέρου. Μπορούν να καλλιεργηθούν και να προστεθούν σε τρόφιμα όπως το γιαούρτι και το γάλα ή σε διατροφικά συμπληρώματα.
Ποια είναι τα διαπιστωμένα οφέλη τους για την υγεία;
12 ειδικών που συναντήθηκαν πρόσφατα στο Πανεπιστήμιο Γέιλ προκειμένου να εξετάσουν τα διαθέσιμα στοιχεία κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αρκετά στελέχη προβιοτικών βοηθούν στην καταπολέμηση της διάρροιας και του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου, περιορίζουν τη διάρκεια των κρυολογημάτων και γενικότερα «ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού».
Πώς μπορώ να επιλέξω το κατάλληλο προϊόν;
Καλό είναι να αναζητείτε προϊόντα που στην ετικέτα αναφέρουν το ακριβές στέλεχος προβιοτικού που περιέχουν και να αναζητήσετε κατόπιν τη συμβουλή του γιατρού σας ή εξειδικευμένων ιστοσελίδων όπως η www. ΡubΜed. gov, όπου μπορεί να βρει κανείς έρευνες για διάφορα στελέχη προβιοτικών.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Τελετή που συμμετείχαμε στη Λάρισα: Ημέρα Μνήμης Εθνικών Ευεργετών


«Όταν θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούν,
τέτοιους βγάζει το Έθνος μας, θα λένε».
Κ.Καβάφης
Ημέρα Μνήμης Εθνικών Ευεργετών
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Είναι, πράγματι, άξιος ο έπαινος αυτός για ανθρώπους που δίδαξαν με το δικό τους τρόπο την προσφορά στην πατρίδα, τον άνθρωπο, τον Πολιτισμό. Ανθρώπους με υψηλό αίσθημα φιλοπατρίας, φιλανθρωπίας, κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τιμούμε σήμερα εκείνους που ενίσχυσαν και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς την πατρίδα μας με τις δωρεές και τα κληροδοτήματά τους.
Ο θεσμός των «εθνικών κληροδοτημάτων» εμφανίζεται στην ελληνική αρχαιότητα, συνεχίζεται στην περίοδο του Βυζαντίου και παίρνει νέες διαστάσεις στη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η ανάγκη για πνευματική αναβάθμιση του Γένους ώθησε, τότε, την Εκκλησία, αλλά και πολλούς εύπορους Έλληνες να δραστηριοποιηθούν για την ίδρυση σχολείων, τη μισθοδοσία εκπαιδευτικών, αλλά και την παροχή οικονομικής αρωγής σ΄ εκείνους που είχαν μεγαλύτερη ανάγκη.
Έλληνες της διασποράς πρωταγωνιστούν στο κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, στην ανέγερση σχολείων, την αποστολή βιβλίων, τη χορήγηση υποτροφιών. Η έμπρακτη εκδήλωση φιλοπατρίας με πράξεις ευεργεσίας παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στα χρόνια της Εθνεγερσίας. Πλούσιοι ομογενείς συμπαρίστανται στην πατρίδα που μάχεται και γίνονται αρωγοί στον αγώνα της Ελευθερίας.
Τα περισσότερα και πιο λαμπρά δημόσια κτίρια που χτίζονται στην Αθήνα, στο δεύτερο μισό του 19°" αιώνα, οφείλονται, είτε εξ' ολοκλήρου, είτε κατά κύριο λόγο σε εθνικούς ευεργέτες.
Σχεδόν κάθε μεγάλο δημόσιο έργο στην πρωτεύουσα έχει ένα δωρητή, έναν εθνικό ευεργέτη. Η νεοκλασική Αθηναϊκή Τριλογία (η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο και η Ακαδημία) το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Μπενάκη, το Αστεροσκοπείο, το Οφθαλμιατρείο, το Παναθηναϊκό Στάδιο, η Εθνική Πινακοθήκη, το Αρσάκειο, το Βαρβάκειο, το Μαράσλειο, η Ριζάρειος, η Σιβιτανίδειος, η πρώην Σχολή Ευελπίδων, η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, το Εθνικό Ωδείο και τόσα άλλα, κρατούν στη συλλογική μνήμη, το καθένα και από ένα όνομα ενός μεγάλου εθνικού ευεργέτη.
Από τον Καπλάνη, τους Ζωσιμάδες, τους αδελφούς Ριζάρη και τον Αρσάκη, στο Βαρβάκη, τον Σίνα, το Σταύρου, τον Τοσίτσα και τον Χατζηκώνστα. Αλλά και στον Αβέρωφ, το Βαλλιάνο, τον Ζάππα, τον Μαρασλή, τον Μπάγκα, τον Μελά, τον Συγγρό. Και ακόμη στον Χριστόπουλο, τον Χατζηκυριάκο, τον Στουρνάρα, τον Βασσάνη, τον Κότσικα. Αλλά και στον Τσιρόπουλο, τον Χαροκόπο, τον Σούτσο, τον Ακρίτα, τον Φίλη, τον Σιβιτανίδη, τον Ευγενίδη, τον Παπαστράτο, τους Μπενάκηδες, τον Αγγελόπουλο, και τόσους άλλους.
Καθένας και ένα ατομικό όραμα, μια ισχυρή θέληση πρωτοβουλίας, μια προσωπική ιστορία, που συμπλέκεται με όλες τις άλλες διαμορφώνοντας τη μεγάλη, τη συνολική ιστορία του εθνικού ευεργετισμού, την ευγενέστερη έκφραση αγάπης για την Ελλάδα.
Στο παράδειγμα όλων εκείνων που έμειναν αθάνατοι στις μνήμες του Ελληνισμού, μέσα από την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο, αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή και ευγνωμοσύνη στους ευεργέτες της πατρίδας μας.
Σε όλους εκείνους που μετέτρεψαν το φιλότιμο και τη φιλοπατρία σε δημιουργία και δράση. Αναδεικνύουμε τις αξίες που χαρακτηρίζουν τον Ελληνισμό.
Στο αδιάσπαστο αυτό νήμα, που συνδέει το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον. Αποτελεί άλλωστε, κοινή πεποίθηση ότι δεν αρκεί μόνον να επικαλούμαστε τον πλούτο που μας κληροδότησαν εμπνευσμένοι δημιουργοί και μεγάλοι ευεργέτες. Είναι ανάγκη να τον κεφαλαιοποιούμε, να τον αναδεικνύουμε και να τον αξιοποιούμε.
Είναι ανάγκη να μετουσιώνουμε την κληρονομιά αυτή σε έργα, νοοτροπίες και πρακτικές, που υπηρετούν το συλλογικό συμφέρον. Είναι ανάγκη να αναδεικνύουμε συνεχώς την αξία της προσφοράς στην πατρίδα. Πάντα σύγχρονη. Πάντα ζωντανή στη συνείδησή μας. Πάντα σε δρόμους που εγγυώνται τη συνέχισή της.

Την τελετή που έλαβε χώρα στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αχιλλίου και την οποία οργάνωσε η Νομαρχία Λάρισας τίμησαν με την παρουσία τους εκπρόσωποι των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, και πολλοί συμμετέχοντες στον πανηγυρικό της ημέρας.
Χθες στον εορτασμό της Ημέρας Μνήμης Εθνικών Ευεργετών, η τελετή ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο της πόλης.


Αρχαίος Άτραξ και παραποτάμιο ιερό της Άρτεμης δίπλα στο δάσος με τα ιερά ελάφια

Συλλογή
Η αρχαία Πελασγιώτιδα, το φονικό στην Άργουρα και ο εκτεταμένος Άτραγας.
Αρχαίος Άτραξ με τα διπλά τείχη, τους 5 πύργους, τα αγάλματα, τα μάρμαρα και τα νομίσματα.
Παραποτάμιο ιερό της Άρτεμης, δίπλα στο δάσος με τα ιερά ελάφια, κίονες και θεμέλια.
Η λίμνη του Ποσειδώνα και το "ιερό" σπήλαιο της γεωθερμίας και των σεισμών.
Το θησείο της θεάς Γης Παντομητέρας.
Η μυθική χώρα των Κενταύρων και των Λαπιθών.

Πηγές κειμένων:
Χρονικά ΙΕ'Εφορεία
F.Stahlin
Θ.Ημερολόγιο
W.Leake
H.Lolling
A.Wace-M.Thomson
Α.Αρβανιτόπουλος

Πηγές φωτογραφικού υλικού:
χάρτες και φωτογραφικό υλικό
ψηφιοποίηση 2009

Η έκδοση της συλλογής θα υποστηριχθεί από τον οικείο Δήμο.




περισσότερα βλ.
http://mariapapadopoulou.blogspot.com/2009/09/blog-post_7162.html